αναδημοσίευση
Πηγή: Ριζοσπάστης, Πειρατικό ρεπορτάζ
Στις 29 Δεκεμβρίου του 1996, το ελληνικό εμπορικό φορτηγό –πλοίο «Δύστος» εντοπίστηκε να επιπλέει ανεστραμμένο, 3.5 μίλια ανατολικά της Κύμης. Από το κουφάρι ανασύρθηκαν νεκροί 20 από τους επιβαίνοντες, ενώ εντοπίστηκε ζωντανός μόνο ένας άντρας από το πλήρωμα.
Το «Δύστος» είχε ολικό μήκος 100 μέτρα, ολική χωρητικότητα 4.045
κόρους, καθαρή
χωρητικότητα 2.205 κόρους και μεταφορική ικανότητα 5.600
τόνων "χύδην φορτίου".
Το φορτηγό – πλοίο είχε ναυπηγηθεί το 1970 και το
προηγούμενο όνομά του, πριν την
αγορά του από την ΑΓΕΤ προκειμένου να
καλύψει τις μεταφορικές ανάγκες της εταιρίας
απέπλευσε από τις εγκαταστάσεις της ΑΓΕΤ-Ηρακλής Βόλου στις 26 Δεκεμβρίου του 1996, φορτωμένο με 5.300 τόνους τσιμέντο. Το πλοίο είχε προορισμό τις εγκαταστάσεις λιμένος Δραπετσώνας, όμως, εξαιτίας των ιδιαίτερα κακών καιρικών συνθηκών, το φορτηγό-πλοίο
προσέγγισε σε νότιο όρμο της νήσου Σκιάθου.
Το «Δύστος» παρέμεινε εκεί για 2 ημέρες, αφού οι θυελλώδεις άνεμοι και η φουρτούνα δεν
να αποπλεύσει και να συνεχιστεί το ταξίδι
προς τον Πειραιά.
Την επόμενη μέρα, γύρω στις 05.15, το
αλιευτικό Α/Κ «Σαρωνικός» εντόπισε το «Δύστος» να πλέει ανεστραμμένο 3,5
ανατολικά της Κύμης, ενώ εντόπισε και
έσωσε τον δόκιμο πλοίαρχο Χρήστο Αναγνώστου.
Η μαρτυρία του δοκίμου Χρήστου
Αναγνώστου ήταν
καθοριστική: το πλοίο έφερε για μεγάλο
χρονικό διάστημα μεγάλη κλίση, λόγω της πίεσης
των κυματισμών, προς τη μία πλευρά και τα προβλήματα ευστάθειας που δημιουργούσαν
οι ελλείψεις και οι κακοτεχνίες οδήγησαν στην ανατροπή και στη βύθιση.
Στο ναυάγιο του «Δύστος» έχασαν την ζωή τους 20 επιβαίνοντες, οι οποίοι εντοπίστηκαν
πνιγμένοι μέσα στο πλοίο. Στα πτώματα αναγνωρίστηκαν ο Πλοίαρχος, ο Υποπλοίαρχος, ο Ανθυποπλοίαρχος, ο Ραδιοτηλεγραφητής, οι Α΄, Β΄ και Γ΄ Μηχανικοί, 9 ναύτες, 1 Λιπαντής, ο Μάγειρας, ο βοηθός θαλαμηπόλου, η σύζυγος και η κόρη του Α΄ Μηχανικού, η σύζυγος του Β΄ Μηχανικού ενώ, αργότερα, το Ρ/Κ Μανωλάκης που είχε σπεύσει στη περιοχή για βοήθεια στις
έρευνες εντόπισε τα πτώματα ενός ακόμα ναύτη, ένας λιπαντής και ενός Γ΄ Μηχανικού.
Από την έρευνα των πραγματογνωμόνων ως αιτία του ναυαγίου θεωρήθηκε η μετατόπιση
φορτίου η οποία και επέφερε την αύτανδρη ανατροπή του πλοίου.
Το κουφάρι του πλοίου, αδιάψευστος μάρτυρας, στο λασπώδη βυθό του κόλπου
Κεφαλά, 2.5 μίλια μακριά από το λιμάνι της Κύμης, κουβαλά στα διπύθμενά του και τις
πλευρικές λαμαρίνες την αλήθεια.
Και θα συνεχίσει να είναι ο πλέον και μόνος έγκυρος μάρτυρας του εγκλήματος, γιατί περί
εγκλήματος πρόκειται, αν σκεφτούμε ότι παρά την ηλικία του πλοίου και την μετασκευή
που είχε υποστεί, η εταιρία αποφάσισε να δεξαμενίζεται το πλοίο κάθε δύο χρόνια, αντί
για κάθε ένα και επιπλέον μείωσε τη σύνθεση του πληρώματος.
Όλα για το κέρδος ήταν το μότο των πλοιοκτητών, που στην συνέχεια προσπάθησαν να
αποδώσουν το ναυάγιο σε ανθρώπινο λάθος.
Χαραγμένες στη μνήμη οι τραγικές φιγούρες των μανάδων, των συζύγων, των παιδιών
που ζητούσαν δικαίωση και η δικαστική απόφαση που το το 2001 επέβαλε ποινές 7 και
5 ετών στους εννέα κατηγορούμενους!
Δεν έχει σημασία ποιοι και τι ποινή τους επεβλήθη, αφού οι κατηγορούμενοι μετά την
ανάγνωση των ποινών αφέθηκαν ελεύθεροι ασκώντας έφεση, για να φτάσουν το 2003
στον ανώτερο βαθμό όπου απορρίφθηκαν στον Άρειο Πάγο οι αιτήσεις των
κατηγορουμένων με τις οποίες ζητούσαν να αναιρεθεί η απόφαση του Εφετείου που τους
καταδίκασε σε φυλάκιση 5 ετών με αναστολή.
Τα πάντα για το κέρδος , ειδικά όταν η ποινή είναι ελάχιστη και με αναστολή!
Εξ' άλλου 20 εργάτες της θάλασσας και οι οικογένειες τους δεν έχουν τις γνωριμίες
ενός εφοπ-ληστή!!
Πηγή: Ριζοσπάστης, Πειρατικό ρεπορτάζ
