της Αθηνάς Καρυάτη
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
Σαν σήμερα πριν 3 χρόνια δολοφονήθηκε ο Αλέξης Γρηγορόπουλος, από τον ειδικό φρουρό της αστυνομίας Επαμεινώνδα Κορκονέα, και τον συνεργό του Βασίλη Σαραλιώτη. Η δολοφονία αυτή ήταν το έναυσμα για μια από τις μεγαλύτερες κινητοποιήσεις της νεολαίας στην Ελλάδα η οποία απλώθηκε και συγκλόνισε και τρόμαξε τόσο την ελληνική κυβέρνηση όσο και τις άλλες ευρωπαϊκές και όχι μόνο κυβερνήσεις.
Συσσωρευμένη οργή
Η δολοφονία του Αλέξη ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι....
Σαν σήμερα πριν 3 χρόνια δολοφονήθηκε ο Αλέξης Γρηγορόπουλος, από τον ειδικό φρουρό της αστυνομίας Επαμεινώνδα Κορκονέα, και τον συνεργό του Βασίλη Σαραλιώτη. Η δολοφονία αυτή ήταν το έναυσμα για μια από τις μεγαλύτερες κινητοποιήσεις της νεολαίας στην Ελλάδα η οποία απλώθηκε και συγκλόνισε και τρόμαξε τόσο την ελληνική κυβέρνηση όσο και τις άλλες ευρωπαϊκές και όχι μόνο κυβερνήσεις.
Συσσωρευμένη οργή
Η δολοφονία του Αλέξη ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι....
Η αστυνομική βία και αυθαιρεσία είχε φτάσει στην Ελλάδα εκείνη την περίοδο στο απροχώρητο. Η υπόθεση της ζαρντινιέρας με τον ξυλοδαρμό του κύπριου φοιτητή, Αυγουστίνου Δημητρίου επεισόδια βίας μέσα σε κρατητήρια, η σιδερογροθιά σε πορεία καθηγητών, οι επιθέσεις των ματ στις πορείες των φοιτητών τα προηγούμενα χρόνια και η ατιμωρησία όλων αυτών των γεγονότων έδωσε στους αστυνομικούς το μήνυμα ότι μπορούν να κάνουν ότι θέλουν και να μένουν ατιμώρητοι. Εκπληκτικό είναι ότι αφού διέπραξαν την δολοφονία οι ειδικοί φρουροί δήλωσαν ότι θεωρούσαν ότι θα πήγαιναν ήρεμοι σπίτια τους… Ήταν καθαρό πλέον, η αστυνομία δεν υπάρχει για να προστατεύει τον πολίτη αλλά το σύστημα και τους εκπροσώπους του.
Το κίνημα όμως που δημιουργήθηκε μετά την δολοφονία δεν ήταν μόνο ενάντια στην αστυνομική βία.
Οι μαθητές είναι οι πιο σκληρά εργαζόμενοι στην Ελλάδα αναγκαζόμενοι να δουλεύουν περισσότερες ώρες από οποιονδήποτε για να περάσουν εξετάσεις και να πάρουν πτυχία που δεν είχαν –και δεν έχουν– καμία αξία. Οι φοιτητές έβλεπαν τα πτυχία τους να υποβαθμίζονται συνεχώς. Ήδη φοιτητές και μαθητές είχαν βγει από ένα κίνημα παιδείας, το 2006-2007 πολύ δυνατό. Το 2008 υπήρχαν ήδη πάνω από 2 εκατομμύρια Έλληνες πολίτες επίσημα φτωχοί και 1 στις 4 οικογένειες δεν μπορούσαν να πληρώσουν πάγιους λογαριασμούς (Cyta, ΑΗΚ, νερό). Η Ελλάδα σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρωζώνη είχε, μαζί με την Πορτογαλία, τους χαμηλότερους μισθούς και την υψηλότερη ανεργία στους νέους μεταξύ 15-24 χρονών. Η γενιά των 700ευρώ ήταν πλέον «τυχερή» αν έβρισκε δουλειά με 700 ευρώ και με ασφάλιση. Κι όλα αυτά οδήγησε στα κινήματα της προηγούμενης περιόδου τα οποία καταστάληκαν βάρβαρα. Οπότε η συσσωρευμένη οργή βγήκε μαζικά στους δρόμους και κράτησε περίπου για ένα μήνα!
Μέσα στις πρώτες κι όλας 10 μέρες υπήρχαν 800 καταλήψεις σε σχολεία, και 177 καταλήψεις σε σχολές στα πανεπιστήμια. Οι πορείες ήταν εκατοντάδες πανελλαδικά ενώ οι καταλήψεις δημόσιων κτιρίων, τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών ένα καθημερινό φαινόμενο. Χιλιάδες μαθητές, φοιτητές εργαζόμενοι ήταν στους δρόμους. Τα συνδικάτα ΓΣΕΕ ΑΔΕΔΥ, των ιδιωτικών και των δημοσίων υπαλλήλων, αναγκάστηκαν να καλέσουν σε απεργία.
Το σύνθημα που τους ενώνει «να πέσει η κυβέρνηση των δολοφόνων»...
http://
Το κίνημα όμως που δημιουργήθηκε μετά την δολοφονία δεν ήταν μόνο ενάντια στην αστυνομική βία.
Οι μαθητές είναι οι πιο σκληρά εργαζόμενοι στην Ελλάδα αναγκαζόμενοι να δουλεύουν περισσότερες ώρες από οποιονδήποτε για να περάσουν εξετάσεις και να πάρουν πτυχία που δεν είχαν –και δεν έχουν– καμία αξία. Οι φοιτητές έβλεπαν τα πτυχία τους να υποβαθμίζονται συνεχώς. Ήδη φοιτητές και μαθητές είχαν βγει από ένα κίνημα παιδείας, το 2006-2007 πολύ δυνατό. Το 2008 υπήρχαν ήδη πάνω από 2 εκατομμύρια Έλληνες πολίτες επίσημα φτωχοί και 1 στις 4 οικογένειες δεν μπορούσαν να πληρώσουν πάγιους λογαριασμούς (Cyta, ΑΗΚ, νερό). Η Ελλάδα σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρωζώνη είχε, μαζί με την Πορτογαλία, τους χαμηλότερους μισθούς και την υψηλότερη ανεργία στους νέους μεταξύ 15-24 χρονών. Η γενιά των 700ευρώ ήταν πλέον «τυχερή» αν έβρισκε δουλειά με 700 ευρώ και με ασφάλιση. Κι όλα αυτά οδήγησε στα κινήματα της προηγούμενης περιόδου τα οποία καταστάληκαν βάρβαρα. Οπότε η συσσωρευμένη οργή βγήκε μαζικά στους δρόμους και κράτησε περίπου για ένα μήνα!
Μέσα στις πρώτες κι όλας 10 μέρες υπήρχαν 800 καταλήψεις σε σχολεία, και 177 καταλήψεις σε σχολές στα πανεπιστήμια. Οι πορείες ήταν εκατοντάδες πανελλαδικά ενώ οι καταλήψεις δημόσιων κτιρίων, τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών ένα καθημερινό φαινόμενο. Χιλιάδες μαθητές, φοιτητές εργαζόμενοι ήταν στους δρόμους. Τα συνδικάτα ΓΣΕΕ ΑΔΕΔΥ, των ιδιωτικών και των δημοσίων υπαλλήλων, αναγκάστηκαν να καλέσουν σε απεργία.
Το σύνθημα που τους ενώνει «να πέσει η κυβέρνηση των δολοφόνων»...
http://
