ΜΑΡΞΙΣΜΟΣ 2015 - Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ , ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!

ΠΕΝΕΝ

Σήμερα στις 2:30 μ.μ.

Με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος πραγματοποιείται 4ήμερο εκδηλώσεων από τις 20 έως τις 23/5/2015 στην ΑΣΟΕΕ με θέμα «Η Αριστερά στην Κυβέρνηση, οι εργάτες στους δρόμους».

Στα πλαίσια αυτών των εκδηλώσεων προσκλήθηκε και έλαβε μέρος την πρώτη μέρα και ο Πρόεδρος της ΠΕΝΕΝ Αντώνης Νταλακογεώργος.

Μαζί με τον Πρόεδρο της ΠΕΝΕΝ στο πάνελ συμμετείχαν ο Πρόεδρος της ΠΡΟΣΠΕΡΤ, η Πρόεδρος των Καθαριστριών του Υπουργείου Οικονομικών, ο επικεφαλής του Συντονισμού Εργατικών Σωματείων ενάντια στις διαθεσιμότητες και τα κλεισίματα και ο Πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων του νοσοκομείου «Άγιος Σάββας».

Στην ομιλία - παρέμβασή του ο Πρόεδρος της ΠΕΝΕΝ αναφέρθηκε διεξοδικά στους αγώνες της εργατικής τάξης, των συνδικάτων και ευρύτερα των λαϊκών στρωμάτων την μνημονιακή περίοδο των τελευταίων 5 χρόνων και επεσήμανε ότι, παρά την υπονομευτική στάση των ηγεσιών ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, οι  αγώνες αυτοί εξασφάλισαν μαζικότητα, μαχητικό και αγωνιστικό πνεύμα, διάρκεια, συνοχή, ενώ κατά περιόδους είχαν ευρύτατη συμμετοχή και άλλων κοινωνικών στρωμάτων.

Κυρίαρχα αιτήματα που έβγαλαν στους δρόμους εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους ήταν οι περικοπές στις συντάξεις, η σφαγή των επικουρικών ταμείων και των εφάπαξ παροχών, η κατάργηση της ΕΣΣΕ, των κλαδικών συμβάσεων, της μετενέργειας, της απλήρωτης εργασίας, των απολύσεων, των ελαστικών μορφών απασχόλησης, της αντιμετώπισης της ανεργίας αλλά και στα μεγάλα προβλήματα της υγείας, της παιδείας, της κοινωνικής πρόνοιας.

Η καταστροφική πολιτική των μνημονιακών κυβερνήσεων και της τρόικα (Ε.Ε – Δ.Ν.Τ – Ε.Κ.Τ) συνέθλιψε κατακτήσεις και δικαιώματα τα οποία είχαν κερδηθεί με μακροχρόνιους αγώνες.

Η εργατική τάξη παρά τις δυσκολίες, έδωσε δείγματα υψηλής αγωνιστικότητας, ταξικής ενότητας, συσπείρωσης και αλληλεγγύης όλο αυτό το διάστημα που ήταν σχεδόν καθημερινά στους δρόμους και στον αγώνα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων της.

Η ανάπτυξη των αγώνων των εργαζομένων και του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος συνέβαλαν αποφασιστικά στην ριζοσπαστικοποίηση της πολιτικής συνείδησης και συμπεριφοράς ευρύτατων τμημάτων της κοινωνίας και του λαού.

Οι αγώνες αυτοί έστω και αν σε πολλά στάδια και φάσεις ήταν αναντίστοιχοι της σφοδρής επίθεσης Τρόϊκας – Μεγάλου κεφαλαίου – Κυβερνητικών πολιτικών, είναι φανερό ότι έβαλαν την σφραγίδα τους για την καταδίκη, την αποδοκιμασία και τελικά την απόρριψη του νεοφιλελεύθερου μοντέλου των πολιτικών των κυβερνήσεων Ν.Δ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ.

Η αντίσταση της εργατικής τάξης και μεγάλου  τμήματος των λαϊκών στρωμάτων όλη την προηγούμενη περίοδο εκφράστηκε και στις βουλευτικές εκλογές στις 25/1/2015 όπου ο λαός με την ψήφο του ανέτρεψε την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου και έστειλε σαφές μήνυμα στους τοκογλύφους δανειστές και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού (Δ.Ν.Τ – Ε.Κ.Τ - Ε.Ε) ότι πρέπει να τερματισθεί η πολιτική της εξαθλίωσης, της φτώχειας και της ισοπέδωσης της κοινωνίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και η αριστερά αναδείχθηκαν κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας και με την λαϊκή εντολή σχηματίστηκε κυβέρνηση στην χώρα μας με κορμό και βασική δύναμη τον ΣΥΡΙΖΑ.

Οι προεκλογικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ όπως αυτές έγιναν γνωστές στην Διεθνή Έκθεση στην Θεσσαλονίκη τον Σεπτέμβριο του 2014 είναι σαφές ότι συνιστούν μέτρα που δεν θίγουν το βάθρο του καπιταλιστικού συστήματος, δεν αμφισβητούν τους στρατηγικούς προσανατολισμούς της χώρας μας (ΝΑΤΟ – Ε.Ε) και το κυριότερο, το πρόγραμμα αυτό δεν θίγει τα συμφέροντα και την ασυδοσία του μεγάλου κεφαλαίου και του μεγάλου πλούτου. Πρόκειται για μέτρα και ρυθμίσεις τα οποία (χωρίς να υποτιμούμε την σημασία τους) από την μια αποκαθιστούν μερικώς ορισμένες από τις πιο ακραίες πολιτικές επιλογές των μνημονιακών κυβερνήσεων όπως η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, η επαναφορά των κατώτερων μισθών, η 13^η σύνταξη, το αφορολόγητο κάτω από τα 12.000 ευρώ, η ρύθμιση των κόκκινων δανείων, η αντιμετώπιση της φτώχειας, της ανθρωπιστικής κρίσης κ.λπ. από την άλλη είναι φανερό ότι η πολιτική αυτή δεν ξηλώνει και δεν καταργεί το σύνολο των μνημονιακών μέτρων και πολιτικών που βιώνουν οι εργαζόμενοι και ο λαός την τελευταία 5ετία.

Στην συνέχεια ο Πρόεδρος της ΠΕΝΕΝ έκανε μια αποτίμηση της ασκούμενης κυβερνητικής πολιτικής των 3,5 μηνών και σημείωσε ότι η στρατηγική στην διαπραγμάτευση με τους «εταίρους» έως και σήμερα έχει αποτύχει οικτρά και σημειώνονται βήματα τα οποία οδηγούν σε ξεκάθαρο πισωγύρισμα της κυβέρνησης.

Η ίδια η συγκρότηση της κυβέρνησης με σύμμαχο δύναμη τους ΑΝΕΛ είναι ακριβώς  σε αυτή την κατεύθυνση, όπως επίσης η επιλογή του Προκόπη Παυλόπουλου στην θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας, ενώ η συμφωνία κυβέρνησης με το EUROGROUP στις 20/2/2015 αποτέλεσε μια ποιοτική και καθοριστική στροφή της κυβέρνησης με την εναρμόνισή της με τις επιλογές και τους στόχους των τοκογλύφων δανειστών.

Συνέχεια στην κυβερνητική αφήγηση της νέας κυβέρνησης ήταν η άτακτη υποχώρηση στις ιδιωτικοποιήσεις, τον ΦΠΑ που δέχθηκε απόλυτα και υποχώρησε από τις λεγόμενες κόκκινες γραμμές προς τους δανειστές.

Η κυβέρνηση εγκλωβισμένη στο αδιέξοδο μιας διαπραγματευτικής στρατηγικής, η οποία συνίσταται στο πάση θυσία μέσα στο ευρώ,  οδηγείται συστηματικά σε βήματα πίσω.

Και είναι πλέον φανερό ότι οδεύει σε μια συμφωνία με τους «συμμάχους και εταίρους» που αλλοιώνει και υπονομεύει και αυτό το ελάχιστο προεκλογικό της πρόγραμμα, οδηγεί το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ σε αποτυχία και ήττα.

Στις συνθήκες αυτές είναι προφανές ότι χρειάζεται η παρέμβαση, η δράση και ο ενωτικός συντονισμένος αγώνας της εργατικής τάξης, των συνδικάτων και ευρύτερα των κοινωνικών κινημάτων και συλλογικοτήτων.

Η παρέμβαση του εργατικού κινήματος, η ανάπτυξη των αγώνων μπορεί να βάλει φρένο στις κυβερνητικές υπαναχωρήσεις, να αποκρούσει τους εκβιασμούς των μερκελιστών της Ε.Ε και της ευρωζώνης αλλά και του Δ.Ν.Τ.

Η παρέμβαση αυτή του κινήματος πρέπει να γίνει, να σχεδιασθεί, να οργανωθεί από τα κάτω με σκοπό να ενώσει και να συσπειρώσει τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Πρέπει άμεσα να σημάνει πανεργατικός παλλαϊκός συναγερμός.

Το εργατικό κίνημα πρέπει να δράσει και  να παρέμβει με δικούς του στόχους και διεκδικήσεις που δεν θα συμπορεύονται με τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς, πρέπει να αναδείξει στόχους και αιτήματα τα οποία θα οδηγούν στην έξοδο της χώρας από την κρίση, που θα απευθύνονται σε πλατιές λαϊκές μάζες όπως είναι:

·         Η διαγραφή του χρέους

·         Η κατάργηση και το ξήλωμα των αντιλαϊκών μνημονιακών μέτρων

·         Η εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος

·         Η παύση πληρωμών προς τους δανειστές

·         Η έξοδος της χώρας από την ευρωζώνη και την Ε.Ε

Οι στόχοι, τα αιτήματα και οι διεκδικήσεις αυτές μπορούν να συσπειρώσουν σε όλο το εύρος τις πολιτικές δυνάμεις της αριστεράς οι οποίες οφείλουν και πρέπει να βγουν στο προσκήνιο και να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο στις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις.

Τέλος ο Πρόεδρος της ΠΕΝΕΝ έκανε εκτενή αναφορά για την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ, των υπόλοιπων λιμανιών, των αεροδρομίων και της ΤΡΑΙΝΟΣΕ που βρίσκονται στον σχεδιασμό των θεσμών και της κυβερνητικής πολιτικής το επόμενο χρονικό διάστημα.