Με τα πιο μελανά χρώματα περιέγραψαν τα τελευταία πέντε χρόνια οι αξιωματικοί τού Λ.Σ!!!

Κρίση: «τυφώνας» που ξερίζωσε τη ζωή μας-Πως είδε η εφημερίδα το 6ο Τακτικό Συνένδριο

Η Εφημερίδα των Συντακτών
αναδημοσίευση
www.peals-online.blogspot.gr
 

Της Χριστίνας Παπασταθοπούλου

Τη δεινή θέση στην οποία βρίσκονται τα 
στελέχη του Λιμενικού Σώματος τα τελευταία 
χρόνια περιέγραψαν με μελανά χρώματα
 οι αξιωματικοί στο 6ο τακτικό συνέδριο 
της Πανελλήνιας Ενωσης Αξιωματικών 
Λιμενικού Σώματος (ΠΕΑΛΣ), 
που πραγματοποιήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης.

«Τυφώνα» χαρακτήρισε την οικονομική 
κρίση που ήρθε στη ζωή τους για 
πέμπτη συνεχόμενη χρονιά και συνεχίζει
 να μαίνεται καταστροφικός, 
συντρίβοντας δικαιώματα 
οικονομικά, ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά 
και προξενώντας εξαθλίωση, φτώχεια
 και πείνα, ο πρόεδρος της Ενωσης,
 Δημήτρης Σαϊτάκης.

Αναφέρθηκε στις λαθεμένες 
πολιτικές πρακτικές που είχαν συνέπεια
 οι ένστολοι να υποστούν κατάφωρη και
 άδικη επίθεση στους μισθούς και 
τις συντάξεις τους, ενώ, όπως είπε,
 οι περικοπές των προϋπολογισμών 
των οργανισμών που υπηρετούν και
 τα προβλήματα που 
αντιμετωπίζουν καθημερινά στις 
υπηρεσίες τους, οδήγησαν στην 
υποβάθμιση των προσφερόμενων 
 υπηρεσιών προς τους πολίτες.

Στο ψήφισμα που εξέδωσαν οι 
αξιωματικοί αναφέρουν ότι «οι ένστολοι
 δεν αποτελούμε «περικοπτόμενα 
οικονομικά νούμερα», ούτε μηχανές
που λειτουργούν ασυναίσθητα 24 ώρες το
 24ωρο για 365 ημέρες τον χρόνο, 
 είμαστε άνθρωποι και έχουμε δικαιώματα». 
Οσο για τα προβλήματά τους τα 
 κατέγραψε αναλυτικά ο Δ. Σαϊτάκης:

 • Τα ασφαλιστικά ταμεία στενάζουν υπο το 
βάρος των οικονομικών προβλημάτων 
που δημιουργήθηκαν με το «κούρεμα»
 των ομολόγων.

 • Η «θεσπισμένη» και 
«εγγυημένη» ιατροφαρμακευτική 
περίθαλψη αποτελεί πλέον «κακόγουστο 
ανέκδοτο» που οδήγησε στην καθολική
 της έλλειψη.

 • Η απουσία ικανών πόρων οδηγεί σε απαξίωση 
και εν τέλει σε αδράνεια τα επιχειρησιακά μέσα,
 με αποτέλεσμα να μην μπορούν να φέρουν
 εις πέρας το έργο τους προς την κοινωνία.

 • Οι συνάδελφοι εξακολουθούν
 να μετακινούνται για να εκτελέσουν
 το καθήκον τους, χωρίς, στις περισσότερες περιπτώσεις, την εξασφάλιση των αναγκαίων πιστώσεων και χωρίς τη λήψη προκαταβολής.

 Και αναρωτήθηκε: Πόσο ακόμα θα μπορούν να αντέξουν οι λιμενικοί που ζούν στα νησιά της χώρας και ήδη καλούνται να ζήσουν τις οικογένειές τους με πενιχρούς μισθούς, με απλήρωτα τα νοσήλια και τα φάρμακα των παιδιών τους;

 Πόσο ακόμα θα μπορούν να ξημεροβραδιάζονται στα αρχηγεία οι επιτελικοί ένστολοι, όταν δεν μπορούν να ζήσουν με αξιοπρέπεια ανάλογη του βαθμού και των ευθυνών τους;

 ch.papastath@efsyn.gr