pros peiratikoi@yahoo.gr
επιστολή προς πειρατικό.
Αγαπητό Πειρατικό,
Φθάσαμε τελικά και στη ... μούργα του πάτου.
Βέβαια τι άλλο περιμέναμε να βρούμε στο πάτο που μας πήγανε!
Το σάπιο μας πολιτικό σύστημα ξερνάει το πύον που μαζεύτηκε μέσα του.
Γιατί "η πονηριά και το ψέμα έχουν κοντά ποδάρια".
Και τώρα πια όλα βγαίνουν στο φως, κι όσο πιο πολύ φωτίζονται τα τέρατα, που γεννούσε κι έκρυβε στο σκοτάδι η διαφθορά και η υπεροψία των λίγων που απομυζούν επί δεκαετίες τους πολλούς, τόσο περισσότερο με πιάνει το μένος του αδικημένου, με πνίγει η μπόχα της καμαρίλας, με εξοργίζει η αναλγησία τους, η ατιμωρησία που φρόντισαν να τους τυλίγει σαν κουβέρτα κι ασπίδα, τόσο περισσότερο τους απορρίπτω και περιμένω να δώ την κατακρήμνισή τους.
Και έρχεται σήμερα 7 χρόνια μετά το (τρομάρα μας) ένδοξο Ολυμπιακό 2004 (αυτό το 7 μας καταδιώκει: 7 περίπου χρόνια η χούντα, 7 περίπου χρόνια η περίοδος Κωσταντίνου Καραμανλή, 7 περίπου χρόνια η πρώτη περίοδος Ανδρέα Παπανδρέου), έρχεται σημαιολογικά η τιμωρία όλων μας αποτυπωμένη στα τραγικά πρόσωπα του Κεντέρη, της Θάνου και του Τζέκου.
Η καταδίκη για το ανύπαρκτο ατύχημα, που συμβολίζει στα μάτια μου την ανυπαρξία της ευμάρειας που ντε και σώνει έπρεπε να επιδείξουμε, συμπληρώνεται με την καταδίκη για τις απαγορευμένες ουσίες που χορηγούσε ο Τζέκος στους δύο αθλητές για να φτάσουν σε κάλπικα ρεκόρ, όπως μια ολόκληρη χώρα την πότιζε με τον απαγορευμένο "λωτό" μιας κάλπικης ευφορίας η "αειθαλής" Κυρία Πρόεδρος, για να δείχνουμε όλοι ευτυχισμένοι μπροστά στις κάμερες.
Χαμογελαστοί με εκείνο το παγωμένο χαμόγελο του "Jocker" (όσοι έχουν αγαπήσει τον Batman του Frank Miller με καταλαβαίνουν απόλυτα).
Αν θέλουμε να πούμε τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη, θύματα είναι κι οι δύο αθλητές, θύματα μια μεγαλομανίας που φρόντιζε να μας τη "χορηγεί σε σταθερές δόσεις" η πλειοψηφία της πολιτικοοικονομικής μας ελιτ (τρομάρα τους).
Μιας ελιτ που τόσο μέθυσε μέσα στην αυταρέσκεια της για την Ολυμπιάδα και τα τερατώδους κόστους συνοδά έργα, που τη νύχτα της πρεμιέρας των Ολυμπιακών Αγώνων τα βεγγαλικά της μεγαλομανούς επίδειξης έβαλαν φωτιά στο δασάκι δίπλα στην κατοικία της Κυρίας Προέδρου. (Συμβολικά, εκείνο το βράδυ έκαναν στάχτη και μπούρμπερη ολόκληρο τον ανήμπορο τόπο που εξανάγκασαν να γονατίσει υπό το βάρος των δυσανάλογων με την οικονομία μας δανείων).
Η αειθαλής και αφιλοκερδής Κυρία Πρόεδρος ... για την οποία κάθε τόνος ατσάλι για τη "στέγη του Καλατράβα" και τα άλλα έργα μεταφραζόταν σε κέρδη της διπλανής "χαλύβδινης θύρας".
Και έρχεται σήμερα τα ξημερώματα το φονικό, στην καρδιά της Αθήνας, στην οδό 3ης Σεπτεμβρίου (πόσοι απο μας τάχα γνωρίζουμε γιατί αυτός ο δρόμος έχει αυτό το όνομα?), μέσα στη πίκρα της κατάντιας μας, μέσα στο βάρος του μνημονίου που μας φόρεσαν οι αλλοπρόσαλλες και αποτυχημένες πολιτικές των δύο μεγάλων μας κομμάτων, να μας υπογραμμίσει ότι δυστυχώς όταν αυτοί υπέγραφαν τα δάνεια και εξέδιδαν τα έντοκα γραμμάτια του δημοσίου, που όμως ποτέ δεν έγιναν λίπασμα πραγματικής ανάπτυξης του τόπου, δεν σκέφτηκαν πως θα ζήσουν όλοι αυτοί οι αλλοδαποί που μαγνητίσθηκαν από την πρόσκαιρη λάμψη της Ελλάδας και κατέφθασαν μιλλούνια στο "νέο παράδεισο",
δεν σκέφτηκαν να οργανώσουν κατ΄ελάχιστο το τρόπο εισδοχής και νόμιμης παραμονής και εργασίας τους.
Τους βόλευε τότε να βρίσκουν εύκολα τα φθηνά εργατικά χέρια, αλλά δεν σκέφτηκαν ούτε αν αντέχουν τα ταμεία μας, τα νοσοκομεία μας, τα σχολεία μας, και γενικά οι υποδομές της χώρας μας την εισρροή "τόσων" φτωχωδιάβολων σε μια μικρή χώρα με μια λιλιπούτεια οικονομία.
Δεν σκέφθηκαν ότι θα γιγαντωθεί το παρεμπόριο, η πορνεία, η διακίνηση των ναρκωτικών, η ληστεία και η μαύρη αγορά.
Δεν νοιάστηκαν για την υποβάθμιση του κέντρου της πρωτεύουσας.
Ίσως μάλιστα και κάποιους να βολεύει αυτή η κατάσταση. (Υποβαθμισμένες φθηνές συνοικίες μπορούν ν' αγορασθούν ολάκερες μπιρ παρά και τότε να ισοπεδωθούν ίσως και να κτισθούν εύκολα, φθηνά και γρήγορα, λέω εγώ με το φτωχό μου το μυαλό!).
Εξάλλου τι τους νοιάζει!
Ζούν ασφαλείς "εκτός πόλης" και "εντός τειχών" στις βιλλάρες τους.
Μόνο που δεν ξέρουν, ή δεν φαντάζονται ότι το κοριτσάκι που γεννήθηκε ορφανό από πατέρα σήμερα τα ξημερώματα, σε λίγα χρόνια δεν θα κρατά "σπίρτα" αλλά δαυλό!
Βέβαια η εξουσία είναι πονηρεμένη, είναι ικανή ακόμη και να το "υιοθετήσει" και να αναλάβει να το μεγαλώσει στα πούπουλα, γιατί φοβάται.
Ναι, ήρθε πια η ώρα να φοβάται.
Να φοβάται γιατί είναι σάπια και τώρα πια όλοι ξέρουμε ότι δεν περιμένουμε από τη σαπίλα να γεννηθεί κάτι υγιές.
Και αύριο, 11 Μαίου, θα καταλάβουν ότι ο λαός αυτός δεν κοιμάται πια.
Τη γέννα του νέου πολιτικού συστήματος θα τη φροντίσουμε μόνοι μας.
Ελεύθερος Φαροφύλακας