Μου άρεσε πάρα πολύ η άποψη της συναδέλφου και φίλης Αθηνάς Ζύμαρη και θα ήθελα να μοιραστώ μαζί με τους αναγνώστες του "Πειρατικού" ορισμένες σκέψεις μου.1. Την Επανάσταση στη Ρωσία την έκαναν οι ...αγρότες, όχι οι εργάτες. Έτσι τουλάχιστον μου έλεγαν στο Πολιτικό της Νομικής τα βιβλία του αστικού κράτους που ζούμε.
2. Δεν ξέρω αν η νέα Επανάσταση αυτή τη φορά γίνει από...εργάτες. Είναι λίγο περίεργο να μιλάς για εργάτες με κινητά, λάπτοπ, καφέ στο Κολωνάκι, τζιν αμερικανικών εταιρειών και την αμερικανική κουλτούρα-πλύση εγκεφάλου. Αυτά δεν υπήρχαν στη Ρωσία του Τσάρου... Η κοινωνική διαστρωμάτωση είναι διαφορετική. Ίσως έχουν αλλάξει οι καιροί. Εγώ θέλω να πιστεύω ότι είμαι δημοσιογράφος, αν και ουσιαστικά είμαι υπάλληλος. Δεν ξέρω πραγματικά πόσοι είναι οι υπάλληλοι στην Ελλάδα και πόσοι οι εργάτες. Περισσότεροι είναι οι Έλληνες με μαύρα μεροκάματα σε καφετέριες και μπαρ, παρά οι εργάτες σε όσα εργοστάσια έχουν απομείνει στην Ελλάδα... Και φυσικά υπάρχουν και οι 1.000.000 δημόσιοι υπάλληλοι και συμβασιούχοι του κρατικού κορβανά.
Κατά συνέπεια δεν γνωρίζω σε ποια ταξική πάλη πρέπει να συμμετέχω.
Πόσο μάλλον όταν στο Κολωνάκι συναθροίζονται αγρότες, εργάτες, δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι και βιομήχανοι. Η κοινωνική διαστρωμάτωση είναι πολύ διαφορετική από τη Ρωσία στις αρχές του περασμένου αιώνα...
3. Το σύνθημα "ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες" θα πρέπει να συμπληρωθεί. Εργάτες είναι και οι εμποροϋπάλληλοι και οι δημόσιοι υπάλληλοι αλλά σίγουρα δεν είναι ούτε οι τραπεζίτες, ούτε οι πολιτικοί, ούτε οι βιομήχανοι, ούτε οι εφοπλιστές, ούτε οι αντιπρόσωποι-ναυτικοί και στεριανοί πράκτορες πολυεθνικών εταιρειών.
4. Κανείς δεν έχει το αλάθητο του Πάπα. Ο ελληνικός λαός γνωρίζει πολύ καλά τους αγώνες της Αριστεράς, του ΚΚΕ αλλά και τα λάθη του, την υπεροψία του ορισμένες φορές...
5. Αν μη τι άλλο το ΚΚΕ θα πρέπει να ενώσει και όχι να χωρίζει τους εργαζόμενους, είτε είναι εργάτες, είτε είναι υπάλληλοι. Το σύστημα κατάφερε με την προπαγάνδα του να βάλει στο περιθώριο το ΚΚΕ επί δεκαετίες αλλά ο κόσμος αναζητά πλέον κάποιον να τον εκφράσει αλλά όχι δογματικά...
6. Και ένα ερώτημα. Τους μη κομμουνιστές «καλεσμένους» μας θα πρέπει να τους εξορίσουμε στη Γυάρο ή στα Γκούλαγκ; Μήπως να στείλουμε στα Γκούλαγκ και όσους τους ψηφίζουν τόσα χρόνια;
7. Και καταλήγοντας εκφράζοντας ΠΑΝΤΑ τις προσωπικές μου απόψεις, ως προς το ερώτημα της ρότας και της πυξίδας, έχω να πω τα εξής:
Για μένα τη ρότα την χάραξε με τη δημοσιογραφική του σταδιοδρομία ο κύριος Νίκος Πηγαδάς, ο Γιώργος Κόμης, η Πόπη Χριστοδουλίδου και άλλοι. Ρότα για την πληροφόρηση του πολίτη, αλλά και την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των ναυτικών και των άλλων εργαζομένων σε στεριά και θάλασσα.
Μπορεί να μην δουλεύω με μισθό ή εθελοντικά σε κανένα κόμμα, μπορεί να έχω …αφεντικό στο σβέρκο μου ως υπάλληλος για ένα μισθό, αλλά οι απόψεις μου δεν θυσιάζονται για κανένα εφοπλιστή , βιομήχανο, τραπεζίτη.
Και αν δεν μπορώ να τους τα πω πρόσωπο με πρόσωπο, τους τα γράφω μέσα από το «Πειρατικό»…
Βασίλης Τζήμτσος
ΥΓ Οι καιροί μπορεί να άλλαξαν, αλλά-όπως λένε-η ιστορία επαναλαμβάνεται και άρα η Επανάσταση επίκειται…
ΥΓ2 Συγνώμη αν έγινα κουραστικός σε αυτές τις 507 λέξεις…
2. Δεν ξέρω αν η νέα Επανάσταση αυτή τη φορά γίνει από...εργάτες. Είναι λίγο περίεργο να μιλάς για εργάτες με κινητά, λάπτοπ, καφέ στο Κολωνάκι, τζιν αμερικανικών εταιρειών και την αμερικανική κουλτούρα-πλύση εγκεφάλου. Αυτά δεν υπήρχαν στη Ρωσία του Τσάρου... Η κοινωνική διαστρωμάτωση είναι διαφορετική. Ίσως έχουν αλλάξει οι καιροί. Εγώ θέλω να πιστεύω ότι είμαι δημοσιογράφος, αν και ουσιαστικά είμαι υπάλληλος. Δεν ξέρω πραγματικά πόσοι είναι οι υπάλληλοι στην Ελλάδα και πόσοι οι εργάτες. Περισσότεροι είναι οι Έλληνες με μαύρα μεροκάματα σε καφετέριες και μπαρ, παρά οι εργάτες σε όσα εργοστάσια έχουν απομείνει στην Ελλάδα... Και φυσικά υπάρχουν και οι 1.000.000 δημόσιοι υπάλληλοι και συμβασιούχοι του κρατικού κορβανά.
Κατά συνέπεια δεν γνωρίζω σε ποια ταξική πάλη πρέπει να συμμετέχω.
Πόσο μάλλον όταν στο Κολωνάκι συναθροίζονται αγρότες, εργάτες, δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι και βιομήχανοι. Η κοινωνική διαστρωμάτωση είναι πολύ διαφορετική από τη Ρωσία στις αρχές του περασμένου αιώνα...
3. Το σύνθημα "ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες" θα πρέπει να συμπληρωθεί. Εργάτες είναι και οι εμποροϋπάλληλοι και οι δημόσιοι υπάλληλοι αλλά σίγουρα δεν είναι ούτε οι τραπεζίτες, ούτε οι πολιτικοί, ούτε οι βιομήχανοι, ούτε οι εφοπλιστές, ούτε οι αντιπρόσωποι-ναυτικοί και στεριανοί πράκτορες πολυεθνικών εταιρειών.
4. Κανείς δεν έχει το αλάθητο του Πάπα. Ο ελληνικός λαός γνωρίζει πολύ καλά τους αγώνες της Αριστεράς, του ΚΚΕ αλλά και τα λάθη του, την υπεροψία του ορισμένες φορές...
5. Αν μη τι άλλο το ΚΚΕ θα πρέπει να ενώσει και όχι να χωρίζει τους εργαζόμενους, είτε είναι εργάτες, είτε είναι υπάλληλοι. Το σύστημα κατάφερε με την προπαγάνδα του να βάλει στο περιθώριο το ΚΚΕ επί δεκαετίες αλλά ο κόσμος αναζητά πλέον κάποιον να τον εκφράσει αλλά όχι δογματικά...
6. Και ένα ερώτημα. Τους μη κομμουνιστές «καλεσμένους» μας θα πρέπει να τους εξορίσουμε στη Γυάρο ή στα Γκούλαγκ; Μήπως να στείλουμε στα Γκούλαγκ και όσους τους ψηφίζουν τόσα χρόνια;
7. Και καταλήγοντας εκφράζοντας ΠΑΝΤΑ τις προσωπικές μου απόψεις, ως προς το ερώτημα της ρότας και της πυξίδας, έχω να πω τα εξής:
Για μένα τη ρότα την χάραξε με τη δημοσιογραφική του σταδιοδρομία ο κύριος Νίκος Πηγαδάς, ο Γιώργος Κόμης, η Πόπη Χριστοδουλίδου και άλλοι. Ρότα για την πληροφόρηση του πολίτη, αλλά και την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των ναυτικών και των άλλων εργαζομένων σε στεριά και θάλασσα.
Μπορεί να μην δουλεύω με μισθό ή εθελοντικά σε κανένα κόμμα, μπορεί να έχω …αφεντικό στο σβέρκο μου ως υπάλληλος για ένα μισθό, αλλά οι απόψεις μου δεν θυσιάζονται για κανένα εφοπλιστή , βιομήχανο, τραπεζίτη.
Και αν δεν μπορώ να τους τα πω πρόσωπο με πρόσωπο, τους τα γράφω μέσα από το «Πειρατικό»…
Βασίλης Τζήμτσος
ΥΓ Οι καιροί μπορεί να άλλαξαν, αλλά-όπως λένε-η ιστορία επαναλαμβάνεται και άρα η Επανάσταση επίκειται…
ΥΓ2 Συγνώμη αν έγινα κουραστικός σε αυτές τις 507 λέξεις…
