Μετά τις τελευταίες εξελίξεις στους χειρισμούς των "άγονων γραμμών" και ιδιαίτερα σε αυτές που αφορούν αφορούν τις ναυτικές εταιρείες των ακριτικών νησιών Σύμης και Τήλου, είναι πασιφανές ότι ορισμένοι θύλακες, Κυβερνητικοί και Υπηρεσιακοί, αντιλαμβάνονται την Εθνική προσπάθεια για σωτηρία της Χώρας από τη Δημοσιονομική συγκυρία, που ευρέθη, ως ευκαιρία εξυπηρέτησης συμφερόντων (πολιτικών και μεγαλοεπιχειρηματικών), ανεξάρτητα αν αυτό έχει δυσμενείς επιπτώσεις στις παραμεθόριες περιοχές.
Εδώ και ένα χρόνο αντιληφθήκαμε ότι η συμβατική μας υποχρέωση ανανέωσης των πλοίων μας ήταν ασύμβατη με τις υποχρεώσεις του Μνημονίου, αφού η πρώτη προέβλεπε αύξηση της δαπάνης κατά 30%, ενώ η δεύτερη μείωση κατά 10%. Συνολική απόκλιση δηλαδή 40%.
Αυτό θα οδηγούσε τις εταιρείες μας, που αποτελούν τους πνεύμονες για τα νησιά μας, σε καταστροφή.
Γι' αυτό ζητήσαμε εγκαίρως 8 μήνες πριν, να προβλεφθεί αυτή η κατάσταση με ανάλογη ρύθμιση.
Με διάφορες μεθόδους και διαδικαστικές μεθοδεύσεις φτάσαμε στην τελευταία μέρα, Χωρίς λύση, στερούμε το οξυγόνο από την ακριτική Ελλάδα, επειδή μπορούμε να χρησιμοποιούμε το Μνημόνιο για να κόβουμε τη σύνταξη των 500 ευρώ, αλλά όχι για να προσαρμόσουμε συμβάσεις, όπως επιτάσσουν οι υποχρεώσεις μας από το Σύμφωνο Σταθερότητας.
Όσο υπάρχουν αυτοί οι θύλακες, που στο όνομα των πολιτικών, στρατηγικών και μεγαλοσυμφερόντων αντιστέκονται στο αίτημα για προσαρμογή, εγώ δε θέλω να είμαι μέρος αυτού του Πολιτικού προσωπικού και ΠΑΡΑΙΤΟΥΜΑΙ από το Αξίωμα του Δημάρχου της Τήλου, ελπίζοντας με αυτή την πράξη να αφυπνιστούν μερικοί και κάποιοι να ενημερωθούν για τα τρωκτικά, που λυμαίνονται την υπερπροσπάθεια του Πρωθυπουργού της Χώρας.
Για την ανάρτηση Χ. Μπόλκας
