Η ΑΜΗΧΑΝΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ του ΥΠΟΙΑΝ στα ΠΟΣΕΙΔΩΝΙΑ
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΠΕΙΡΑΤΙΚΟ
Τα Ποσειδώνια 2010 παρείχαν μια σημαντική ευκαιρία στο νεοσύστατο Υπουργείο Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας & Ναυτιλίας για την ανάδειξη της ταυτότητας του και τη δυναμική προβολή του ρόλου και της πολιτικής του στη στήριξη της ελληνικής ναυτιλίας.
Ως ένας καταξιωμένος θεσμός στην παγκόσμια ναυτιλιακή κοινότητα, τα Ποσειδώνια συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον των φορέων και των επιχειρήσεων του κλάδου, ενώ ο μεγάλος αριθμός διεθνών συμμετοχών και επισκεπτών από όλο τον κόσμο επιβεβαίωσαν και φέτος την επιτυχία του.
Ωστόσο, η ευκαιρία αυτή παρέμεινε δυστυχώς πλήρως αναξιοποίητη, συνεχίζοντας την παράδοση μίας υποτονικής και εντελώς υποτυπώδους συμμετοχής.
Η παρουσία του ΥΠΟΙΑΝ στα φετινά Ποσειδώνια αντανακλά την αμηχανία της πολιτικής ηγεσίας για τη ταυτότητα, τους στόχους και την πολιτική του Υπουργείου.
Παρά το γεγονός ότι το περίπτερο του Υπουργείου ήταν καλαίσθητο και άρτια στελεχωμένο, από το σύνολο των πεδίων αρμοδιότητας του ΥΠΟΙΑΝ επελέγησαν μόνο η προβολή της ναυτικής εκπαίδευσης και η προσέλκυση νέων στο ναυτικό επάγγελμα.
Η προβολή αυτή θα ταίριαζε προφανώς σε μια διοργάνωση εκδηλώσεων όπως οι «ημέρες καριέρας», δεν ανταποκρίνεται όμως στη στόχευση, τον χαρακτήρα, την εμβέλεια ή το εύρος των Ποσειδωνίων. Από το περίπτερο του ΥΠΟΙΑΝ απουσίαζαν πλήρως το όραμα, η αποστολή του Υπουργείου, οι στόχοι πολιτικής, αλλά και το έργο που επιτελείται.
Κυρίως όμως παραλήφθηκε κάθε προσπάθεια ανάδειξης της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής ναυτιλίας, των πλεονεκτημάτων του ελληνικού νηολογίου, αλλά και κάθε πρόθεση προσέλκυσης επιχειρηματικού ή επενδυτικού ενδιαφέροντος σε τομείς όπως ο θαλάσσιος τουρισμός ή τα λιμάνια.
Από στρατηγική άποψη, η παρουσία του Υπουργείου κρίνεται λοιπόν στη βάση των παραπάνω ως εξαιρετικά ισχνή και ως χαμένη ευκαιρία.
Η επιλογή της αποκλειστικής προβολής του ναυτικού επαγγέλματος και της ναυτικής εκπαίδευσης αποτέλεσε μάλλον προϊόν περιορισμένων οριζόντων και αδυναμίας στρατηγικής αντίληψης για την οργάνωση της συμμετοχής του Υπουργείου στα Ποσειδώνια. Δεν αποκλείεται βέβαια η συγκεκριμένη στόχευση να οφείλεται σε μια πολύ συνειδητή, πλην όμως στρεβλή, προσπάθεια εξυπηρέτησης εφοπλιστικών συμφερόντων, για τη δημιουργία μιας δεξαμενής εργατικού δυναμικού, που – στο βαθμό που προωθήθηκε ως μόνη επιλογή – περιόρισε και υποβάθμισε καταφανώς το ρόλο του Υπουργείου.
Ίσως όμως να οφείλεται σε μια γενικότερη σύγχυση και έλλειψη πολιτικής και στόχων και μια αμηχανία ανάδειξης άλλων σημαντικών ζητημάτων.
Ανεξαρτήτως των παραπάνω και σε κάθε περίπτωση, το ζήτημα της ναυτικής εκπαίδευσης και της προσέλκυσης νέων στο ναυτικό επάγγελμα, όπως άλλωστε ισχύει και για τα υπόλοιπα ζητήματα, θα πρέπει να σχεδιασθεί ορθολογικά και συγκροτημένα, με γνώμονα τις πραγματικές ανάγκες του κλάδου και της κοινωνίας και να υλοποιηθεί μέσα από σύγχρονες και κατάλληλες δομές.
Το ζητούμενο για το συγκεκριμένο συνιστά, η αναβάθμιση και ο εκσυγχρονισμός των υφιστάμενων σχολών και του προγράμματος σπουδών καθώς και η στελέχωση τους με μόνιμο διδακτικό προσωπικό υψηλών τυπικών και ουσιαστικών προσόντων.
Ένας επισκέπτης της έκθεσης
