Προς: peiratikoi@yahoo.gr
Με αφορμή πρόσφατες αναρτήσεις στο πειρατικό ρεπορτάζ απόψεων σχετικά με το διοικητικό φορέα της Ελληνικής ναυτιλίας, εκφράζω την άποψη μου, προσεγγίζοντας το θέμα και ιστορικά, γιατί η ιστορία πάντα λέει την αλήθεια.
Είναι ιστορικά δεδομένο, ότι από το 1919, έτος ίδρυσης του, το Λιμενικό Σώμα, ακολουθεί μια πορεία παράλληλα και μαζί με την ελληνική εμπορική ναυτιλία, η οποία ως γνωστό, σήμερα παγκοσμίως με τα ελληνόκτητα και των ελληνικών συμφερόντων πλοία κατέχει την πρωτιά. Για αυτή τη πρωτιά «υπεύθυνοι» είναι οι τρεις φορείς που συγκροτούν την ελληνική ναυτιλία πλοιοκτήτες, ναυτικοί και διοικητικός φορέας της ναυτιλίας είτε ως Υφυπουργείο Ναυτικών, είτε ως ΥΕΝ, είτε ως ΥΕΝΑΝΠ με το Λ.Σ. κύριο εκφραστή τους. Φορείς των οποίων την άποψη και την επιθυμία τους δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε, περιφρονούμε ή να αγνοούμε.
Είναι επόμενο και λογικό, από αυτή τη διαχρονική σχέση το Λιμενικό Σώμα, ως διοικητικός φορέας διοίκησης της ναυτιλίας να έχει βοηθήσει αυτή και βεβαίως να έχει βοηθηθεί από αυτήν. Εννοώντας ως βοήθεια, τις δυνατότητες που προσέφερε η ναυτιλία με το δυναμισμό που την διακατέχει, στα στελέχη του Λ.Σ να αποκομίσουν και βελτιώσουν τις γνώσεις του, να αποκτήσουν διοικητική εμπειρία και το Λ.Σ. ενδιαφέρον και προσπάθεια για μέγιστη δυνατή βελτιστοποίηση των στελεχών του με εξειδίκευση, πληρέστερη επαγγελματική κατάρτιση. Το δε Λ.Σ. με τη σειρά του, εκπροσωπώντας με τα στελέχη του, την ελληνική ναυτιλία σε Διεθνείς οργανισμούς υποστήριξε και εξακολουθεί να υποστηρίζει με ικανότητα, επάρκεια και επιτυχία τα συμφέροντα της πρώτης στο κόσμο ναυτιλίας και κατ’ επέκταση τα συμφέροντα της χώρας μας.
Επίσης, είναι γνωστό ότι κατά το παρελθόν 1932, 1971, 1985 έγιναν από τις εκάστοτε κυβερνήσεις προσπάθειες αλλαγής αυτού του διοικητικού φορέα. Όλες βέβαια εγκαταλείφθηκαν πριν καν ξεκινήσουν ή κατέληξαν σε αποτυχία και εγκαταλείφθηκαν λίγο μετά την εφαρμογή τους. Και αυτό έγινε, επειδή έγινε αντιληπτό έστω και τη τελευταία στιγμή το λάθος ή επειδή η αναγκαιότητα και η πράξη το επέβαλλε.
Από τη δεκαετία του 60 και του 70 και τις επόμενες δεκαετίες για τη γραφειοκρατική υποστήριξη του φορέα διοίκησης της ναυτιλίας (ΥΕΝ), προσλήφθηκε πολιτικό προσωπικό (γραμματείς, κλητήρες, δακτυλογράφοι). Και ορθώς προσλήφθηκαν. Κάποιοι εξ αυτών κατείχαν ή απέκτησαν πτυχίο ή πτυχία ανωτάτης εκπαίδευσης. Έτσι προέκυψε ανάγκη για εξέλιξη των υπαλλήλων αυτών και δημιουργίας αντίστοιχων οργανικών θέσεων, που δημιουργήθηκαν ή αφαιρέθηκαν ή έγινε προσπάθεια να αφαιρεθούν από αυτές που υπηρετούσαν στελέχη του Λ.Σ. Το πρόβλημα μεγεθύνεται από τα μέσα της δεκαετίας του 1980.
Κάπως έτσι ξεκινάει η κόντρα και η διαμάχη φανερή ή κρυφή στελεχών του Λ.Σ και των πολιτικών υπαλλήλων, δηλαδή η προσπάθεια των πολιτικών υπαλλήλων του ΥΕΝ να «διώξουν» από ορισμένες ή από όλες τις Διευθύνσεις της Διοίκηση της ελληνικής ναυτιλίας τα στελέχη του Λ.Σ., αποκτώντας έτσι θέση εισηγητή, τμηματάρχη, Διευθυντή που κατείχαν προηγουμένως στελέχη Λ.Σ. Και οι δυο πλευρές, έκτοτε μάχονται και πιστεύουν ότι έχουν το δίκιο δικό τους και προσπαθούν για «συμμαχίες» και «υποστηρικτές». Κάποιοι δείχνουν τους εφοπλιστές και πλοιοκτήτες ως συμμάχους και υποστηρικτές του Λ.Σ. και κάποιοι τους κομματικούς μηχανισμούς των κομμάτων και τους συνδικαλιστές ως υποστηρικτές της πολιτικοποίησης του διοικητικού φορέα της ναυτιλίας. Και αυτή η διαμάχη συνεχίζεται δυστυχώς και σήμερα με τα γνωστά για τη ναυτιλία αποτελέσματα.
Εισήλθα στις τάξεις του Λ.Σ., όπως όλοι οι συνάδελφοι μου έχοντας κατά νου τι επρόκειτο να κάνω ή θα έπρεπε να είχα κατά νου. Το ίδιο πιστεύω ότι και ο πολιτικός υπάλληλος όταν προσελήφθη γνώριζε ή θα έπρεπε να γνωρίζει τι θα έκανε. Γιατί το καθεστώς οργάνωσης και διοίκησης του ΥΕΝ ήταν δεδομένο και γνωστό. Γι’ αυτό, κανένας πολιτικός υπάλληλος δεν μπορεί να ισχυρισθεί σήμερα ότι στερείται από «μένα» ως αξιωματικό του Λ.Σ. ή από κάποιον άλλον του δικαιώματος της στελέχωσης της διοίκηση της ελληνικής ναυτιλίας, γιατί απλούστατα όταν προσλήφθηκε ως υπάλληλος δεν είχε αυτό που σήμερα θεωρεί δικό του ή το είχε σε μικρότερο βαθμό από αυτό που διεκδικεί. Αντίθετα εγώ μπορώ να ισχυρισθώ ότι καταβάλλεται προσπάθεια να μου αφαιρέσουν ή να περιορίσουν αυτό που είχα όταν εισήλθα στο Λ.Σ. Ναι ή Όχι: Εσύ δέχεσαι να σου κόψουν δικαιώματα; Ασφαλώς όχι. Εγώ γιατί να δεχτώ περιορισμό των εργασιακών δυνατοτήτων μου; Επειδή δεν μπορώ να διαμαρτυρηθώ κάνοντας αποχή από την εργασία μου ή απεργία ή κλείνοντας τη πόρτα του Υπουργείου; Όχι δεν θα το δεχτώ! Και κανένας Λιμενικός δεν πρέπει να το δεχτεί. Ξεκάθαρες κουβέντες.
Ήταν μεγάλο λάθος για τη ναυτιλία η αποδοχή εκ μέρους της πολιτείας εσφαλμένης εισήγησης που αφαίρεσε ουσιαστικά τον έλεγχο και τη διοίκηση της ελληνικής ναυτιλίας από τη δικαιοδοσία του Λ.Σ. Αυτό φάνηκε περίτρανα και ξεκάθαρα όλους αυτούς τους μήνες, που υπάρχει αυτή η ασάφεια και η επικάλυψη αρμοδιοτήτων. Το Λ.Σ έχοντας εμπειρία δεκαετιών επιτυχημένης διοίκησης και ελέγχου της ελληνικής ναυτιλίας είναι η μόνη στην Ελλάδα Δημόσια Υπηρεσία με την απαραίτητη γνώση του αντικειμένου, οργάνωση, δυνατότητα και στελεχιακή επάρκεια που μπορεί σε συνεργασία με τους άλλους φορείς Πλοιοκτησία και ναυτεργάτες, να αναλάβει και να οδηγήσει με υπευθυνότητα και επιτυχία την ελληνική ναυτιλία. Αυτό απαιτούν και τονίζουν σε κάθε ευκαιρία και οι κύριοι αποδέκτες των υπηρεσιών αυτών, εκείνοι που έχουν τα πλοία και στα οποία στηρίζεται η ελληνική εμπορική ναυτιλία. Χωρίς την ύπαρξη της οποίας δεν είναι απαραίτητος κανένας διοικητικός μηχανισμός. Σίγουρα η άποψη τους και η φωνή τους πρέπει να εισακουσθεί.
Η επίκληση του στρατιωτικού χαρακτήρα του Λ.Σ., ως μειονέκτημα στη συμμετοχή στη διοίκηση της ναυτιλίας, θεωρώ ότι στερείται σοβαρότητας, ενώ αντίθετα με την γνώση και τη κατάρτιση της πλειοψηφίας των στελεχών του Λ.Σ., το συνετό τρόπο εφαρμογής και ερμηνείας του ΣΠΚ καθώς και ο ίδιος ο στρατιωτικός χαρακτήρας του Λ.Σ., είναι για το ίδιο το σώμα αλλά και για τους αποδέκτες των υπηρεσιών που προσφέρει μεγάλο πλεονέκτημα.
Η επάρκεια, επαγγελματική κατάρτιση, γνώση του αντικειμένου, εργατικότητα, ικανότητα και αποδοτικότητα της πλειοψηφίας των στελεχών του Λ.Σ. αποδεικνύεται από το μεγάλο αριθμό προερχομένων από το Λ.Σ. (συνταξιούχων σήμερα) ατόμων που στελεχώνουν σε ανώτατο και ανώτερο επίπεδο Διεθνείς, Δημόσιους ή άλλους Οργανισμούς και ναυτιλιακές εταιρείες. Αυτά τα προσόντα και μόνο αυτά είναι ο μοναδικοί, πρωταρχικοί και κυρίαρχοι λόγοι που προσλαμβάνονται από τις ναυτιλιακές επιχειρήσεις και τους οργανισμούς οι συνταξιούχοι απόστρατοι αξιωματικοί του Λ.Σ. Όλα τα άλλα που λέγονται είναι εκ του πονηρού και συκοφαντίες. Ακόμη και πρώην Υπουργοί, ή Γενικοί Γραμματείς του ΥΕΝ, υποστηρικτές σε μικρό ή μεγάλο βαθμό της πολιτικοποίησης του ΥΕΝ, κατά τη διάρκεια της θητείας του μήπως άλλαξαν γνώμη; Γιατί ;
Όλα αυτά τα χρόνια, οι πλοιοκτήτες και ναυτικοί, οι κύριοι και άμεσα αποδέκτες των υπηρεσιών διοίκησης της ελληνικής ναυτιλίας, που παρέχεται από Λ.Σ και τα στελέχη του έχουν εκφραστεί με αρκετά σαφή τρόπο. Γιατί το αγνοείτε ή το ξεπερνάτε. Για όλους τους παραπάνω λόγους, είναι επιτακτική ανάγκη η άμεση έκδοση των σχετικών Π.Δ., επαναφέροντας ξανά στο Λ.Σ. τις σχετικές με τη διοίκηση της εμπορικής ναυτιλίας αρμοδιότητες που αφαιρέθηκαν με προηγούμενα Π.Δ.
Με τιμή.
Ένας Πλοίαρχος του Λ.Σ.
