Όσοι περάσετε από το Σύνταγμα αυτές τις ημέρες θα παρατηρήσετε μια σειρά από σκηνές που έχουν τοποθετηθεί μπροστά από τα σκαλιά στην πάνω πλευρά της πλατείας, απέναντι από τη Βουλή και τους τσολιάδες.... Τις σκηνές αυτές τις έστησαν ωρομίσθιοι και αδιόριστοι εκπαιδευτικοί, όλα νέα παιδιά που παλεύουν για ένα καλύτερο μέλλον... Όχι μόνο δικό τους αλλά και των μαθητών. Πρόκειται για μια διαμαρτυρία εναντίον του νέου πολυνομοσχεδίου, με το οποίο η κυβέρνηση επιδιώκει να (ξανά) σώσει την παιδεία.
Πέρα από τους χιλιάδες αδιόριστους εκπαιδευτικούς, 30 χιλιάδες ωρομίσθιοι και αναπληρωτές εκπαιδευτικοί δεν γνωρίζουν πότε και αν θα προσληφθούν, ενώ από τη μια χρονιά στην άλλη μπορεί να βρεθούν από το βορρά στο νότο. Ωστόσο, όπως αναφέρουν, οι ωρομίσθιοι άντε να λαμβάνουν το πολύ 350 ευρώ το μήνα και παράλληα τους οφείλονται και δεδουλευμένα.....
Αν έχετε λίγα λεπτά να ξοδέψετε, σταματήστε και κάντε μια κουβέντα με τα παιδιά, νέοι εκπαιδευτικοί που, αντιθέτως με πολλούς άλλους "βολεμένους", δεν αφήνουν τη ζωή τους στα χέρια άλλων, δεν επιλέγουν να ξημεροβραδιάζονται σε καφετέριες, ούτε να σερφάρουν στο ίντερνετ. Επέλεξαν να ξεβολευτούν και να κατασκηνώσουν στην καρδιά μιας πόλης που δεν φαίνεται να αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει γύρω της..... Σύμφωνα με τους ίδιους δεν έχουν μια συνολική κομματική ταυτότητα.... ο καθένας ανήκει ή δεν ανήκει κομματικά κάπου αλλά όλοι πιστεύουν πως οι νέες πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης στο χώρο της παιδείας θα την οδηγήσει πιο βαθιά στο τέλμα και μαζί της και τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς.
Όπως λένε στην Ανοιχτή Επιστολή προς τους Γονείς, την οποία συνέταξαν, "Αγωνιζόμαστε για την αξιοπρέπεια και την επιβίωσή μας".... Σαν γονείς και σαν κοινωνία θα πρέπει να απαιτούμε την καλύτερη δυνατή εκπαίδευση για τα παιδιά μας... Θα πρέπει να απαιτούμε τους καλύτερους δυνατούς δασκάλους και καθηγητές, τους οποίους θα αντιμετωπίζουμε με σεβασμό ώστε να μπορούμε να απαιτούμε παράλληλα να δείχνουν τον ίδιο σεβασμό και στους μαθητές τους..... Σε αυτή τη χώρα η παιδεία είναι ο μεγαλύτερος ασθενής, κόλλησε μια νόσο από τη σύσταση του νέου ελληνικού κράτους η οποία ακόμα να θεραπευτεί.. και ούτε φαίνεται πως πρόκειται να θεραπευτεί όσο προσπαθούμε να "καταπολεμήσουμε τον καρκίνο με ασπιρίνες και με γάζες".....Το κακό είναι πως όσο σε αυτή τη χώρα παραμένουμε αμόρφωτοι και ανεκπαίδευτοι τόσο θα αδυνατούμε να αντιμετωπίζουμε και όλα τα άλλα προβλήματα που μας προκύπτουν....
Όπως αναφέρουν μάλιστα και οι εκπαιδευτικοί στην εν λόγω επιστολή: ¨Ξέρουμε πως όλοι βρισκόμαστε σε άσχημη κατάσταση. Έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που κάθε οικογένεια έχει κάποιον απολυμένο στο σπίτι, κάθε οικογένεια έχει κάποιον συμβασιούχο, κάθε οικογένεια έχει κάποιον απλήρωτο, κάθε οικογένεια δεν μπορεί πλέον να ανταπεξέλθει στις βασικές ανάγκες της. Σας καλούμε να είστε δίπλα μας και εμείς δίπλα σε εσάς και όλοι μαζί δίπλα στα παιδιά μας[....] Να ανταμώσουμε στις εκπαιδευτικές κινητοποιήσεις και τις πανεργατικές απεργίες και να ανατρέψουμε τα σχέδια τους. Για ένα σχολείο που θα χωρά τα όνειρα των εκπαιδευτικών και των μαθητών".
