Με μεγάλη λύπη και απογοήτευση,
πληροφορούμαστε για την επικείμενη κατάτμηση και υπαγωγή των σημαντικότερων εκ των αρμοδιοτήτων της ναυτιλιακής πολιτικής και θαλάσσιας οικονομίας στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, δημιουργώντας αρνητική διεθνή πρωτοτυπία!
Η κυβέρνηση και ιδιαίτερα ο ίδιος ο πρωθυπουργός, δυστυχώς φαίνεται ότι υπαναχώρησαν ατάκτως σε ότι αφορά στις προγραμματικές τους δεσμεύσεις και αρχικές τους επιλογές αναφορικά με τη μεταρρύθμιση στη δημόσια ναυτιλιακή διοίκηση, όπως τουλάχιστον είχε δρομολογηθεί με την έκδοση των περιβόητων Π.Δ. 184, 185 και 189/2009 Και ποιοι ήταν οι κύριοι άξονες αυτής της πολιτικής, σύμφωνα με τις δηλώσεις του πρωθυπουργού και των υπουργών του;
Αφενός η αναβάθμιση της ναυτιλίας ως κύριας οικονομικής δραστηριότητας της χώρας μέσα από την υπαγωγή του ενιαίου διοικητικού της φορέα στο ΥΠΟΙΑΝ και αφετέρου η αποδέσμευση του λιμενικού σώματος από αρμοδιότητες, που δεν συνάδουν με τις αμιγώς επιχειρησιακές δραστηριότητές του (αστυνόμευση και ασφάλεια λιμένων, φύλαξη ακτών και θαλάσσιων συνόρων, έρευνα και διάσωση κλπ.) και η υπαγωγή του στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη μαζί με τα υπόλοιπα σώματα ασφαλείας. Και
όλα αυτά, με παράλληλη προσπάθεια ορθολογισμού της οργάνωσης και λειτουργίας των Υπηρεσιών του πρώην ΥΕΝΑΝΠ, του οποίου η δομή ήταν αναποτελεσματική και πολυδάπανη, ως αποτέλεσμα της προσαρμογής της στη βάση εξυπηρέτησης συγκεκριμένων συντεχνιακών (οι ναύαρχοι του λιμενικού ήταν περισσότεροι από αυτούς του πολεμικού ναυτικού!) και οικονομικών συμφερόντων.
Η πολιτική αυτή, βασιζόταν σε απλές αρχές εκσυγχρονισμού της δημόσιας ναυτιλιακής διοίκησης και απηχούσε τα αυτονόητα, που, εδώ και αρκετά χρόνια εφαρμόζονται σε όλες τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, χωρίς, εντούτοις να αποκλείονται ακόμη και αρκετές από τις αφρικανικές ή άλλες του αναπτυσσόμενου κόσμου.
Φυσικά και το Π.Δ. 189/09 από μόνο του δεν ήταν η τελική λύση, ούτε η εφαρμογή της παραπάνω πολιτικής.
Ήταν απλώς το ενδιάμεσο βήμα για την επίτευξη του οράματος που απαιτούσε περαιτέρω βήματα όπως η άμεση σύνταξη και έκδοση νέου οργανισμού και η αναδιοργάνωση των λειτουργιών της ναυτιλιακής διοίκησης με τρόπο ορθολογικό, σύγχρονο και αποδοτικό.
Ποιοι είναι όμως οι λόγοι που η κυβέρνηση ανέκρουσε πρύμνα;
Μπορούν να αναφερθούν αρκετοί:
• Η συστηματική υπονόμευση της ανωτέρω προσπάθειας με έντεχνη και μεθοδευμένη διόγκωση των όποιων λειτουργικών προβλημάτων παρουσιάστηκαν, μετά την εφαρμογή του Π.Δ. 189/2009, από συντεχνιακά κατεστημένα και που βεβαίως ενισχύθηκαν από τη σημαντική καθυστέρηση αφενός στην τοποθέτηση γενικού γραμματέα ναυτιλιακής πολιτικής και αφετέρου στη σύνταξη και έκδοση νέου οργανισμού για τη νέα γενική γραμματεία.
• Η μεθοδευμένη επικοινωνιακά προσπάθεια παραπληροφόρησης από ορισμένους κύκλους ότι δήθεν η μεταβατική περίοδος του Π.Δ. 189/09 αποτελεί το τελικό σχέδιο για το Υπουργείο.
• Οι πιέσεις, κυρίως από μεμονωμένα πάντως οικονομικά συμφέροντα και τη γνωστή συντεχνία, που τα υποστηρίζει. καθώς και η λανθασμένη εκτίμηση από πλευράς κυβερνητικών στελεχών περί του πραγματικού μεγέθους, τόσο των ιδίων, όσο και των ενδεχόμενων επιπτώσεων των απειλών τους.
• Κυρίως, όμως η απουσία στρατηγικού σχεδιασμού και προσήλωσης στο όραμα από πλευράς της κυβέρνησης καθώς συγκεκριμένοι, μάλλον ανεπαρκείς και άσχετοι επί θεμάτων ναυτιλίας άνθρωποι, (με εξαίρεση της υπουργού, η οποία μάλλον υπονομεύθηκε) διαχειρίστηκαν ένα τόσο σημαντικό ζήτημα, απαξιώνοντας την ίδια τους την κυβέρνηση και την πολιτική της.
Είναι άλλωστε αξιοσημείωτο ότι κάποιοι, είτε λόγω ανικανότητας, είτε για λόγους πίεσης με προβοκατόρικο τρόπο, διέρρευσαν στον τύπο το σχέδιο του περιβόητου αντί 189 Π.Δ. με την υπογραφή του πρωθυπουργού, εκθέτοντάς τον, πρωτοφανώς.
Αγαπητοί φίλοι, η ναυτιλία χρειάζεται κάτι παραπάνω από αναχρονιστικές στρατιωτικές δομές του παρελθόντος και διαχείρισή της από υπηρεσίες υπουργείων, που σίγουρα τα καταφέρνουν καλά σε επιχειρησιακούς τομείς όπως στη σύλληψη τρομοκρατών.
Η κυβέρνηση δεν πρέπει να υποκύψει σε οποιαδήποτε μορφή τρομοκράτησης από μεμονωμένα οικονομικά και συντεχνιακά κατεστημένα.
Πρέπει να ολοκληρωθεί το όραμα του σύγχρονου ενιαίου φορέα της δημόσιας ναυτιλιακής διοίκησης και πολιτικής, όπως αυτό ξεκίνησε από την κυβέρνηση, με σχεδιασμό, διαφάνεια, διαβούλευση, δημοκρατία και περαιτέρω αποφασιστικά και μελετημένα βήματα.
Υ.Γ.: Οι απαντήσεις και ανταπαντήσεις σε ανακριβή και ατεκμηρίωτα σχόλια συναδέλφων αξιωματικών του Λ.Σ., όταν αυτά μάλιστα διακατέχονται από στείρο συντεχνιακό ρατσισμό και νεποτισμό και αστείους λεονταρισμούς αυταρέσκειας, καθιστώντας τα ανάξια σχολιασμού, δεν πιστεύω ότι προσφέρουν το παραμικρό στο πρόβλημα της δημόσιας ναυτιλιακής διοίκησης.
Χρειάζεται πρωτίστως αυτοκριτική, προβληματισμός, ανάλυση και παράθεση σοβαρών επιχειρημάτων και προτάσεων, πέρα από οποιαδήποτε συντεχνιακή μικρότητα ή μικροσυμφέροντα.
Ουδόλως άλλωστε αφορά την ελληνική οικονομία και τον ελληνικό λαό (και σίγουρα και τους πολιτικούς υπαλλήλους και τη συντριπτική πλειοψηφία των υγιώς σκεπτόμενων ένστολων) ποιος θα κατέχει τις οποιεσδήποτε θέσεις ευθύνης, αλλά μάλλον το αποτέλεσμα, πως, δηλαδή θα λειτουργήσει σύγχρονα, αποτελεσματικά και με διαφάνεια ο νέος φορέας, που θα υπηρετεί πραγματικά τα συμφέροντα του τόπου.
Π. Υ.
