AΦΙΕΡΩΜΕΝΟΣ ΚΑΙ Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΜΑΡΚΟΝΗΣ
ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ
ΣΤΟΥΣ ΑΝΑ ΤΟΥΣ ΩΚΕΑΝΟΥΣ
ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑΥΤΙΚΟΥΣ
ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ
ΚΑΤΩΤΕΡΑ ΠΛΗΡΩΜΑΤΑ.
====================================
Οι Ναυτικοι στα φορτηγα παντα μια γατα τρεφουν,
που τη λατρευουν,χωρις να ξερουν το γιατι,
κι αυτη σαν απο την βαρδια τους σχολανε κουρασμενοι,
περηφανη στα ποδια τους θα τρεξει να κρυφτει.
Τα βραδυα,οταν η θαλασσα χτυπαει τις λαμαρινες,
και πολεμαει με δυναμη να σπασει τα καρφια,
μεσα στης πλωρης τη βαρια σιγη,που βασανιζει
ειναι για αυτους σα μια γλυκια γυναικεια συντροφια.
Της εχουν παντα στο λαιμο μια μπακιρενια γυρα,
για του σιδηρου την κακη αρρωστια φυλαχτο,
χωρις ομως αλοιμονο,ποτε να κατορθωνουν
να την φυλαξουν απ το μαυρο θανατο μ αυτο.
Γιατι ειναι τα αγρια τα ματια της υγρα κι ηλεκτρισμενα
κι ετσι αθελα το σιδερο το μαυρο το τραβα
κι ουρλιαζοντας τρελαινεται σε ενα σημειο κοιτωντας,
φερνοντας δακρυα σκοτεινα στους ναυτες και βουβα.
Λιγο πριν απο το θανατον απο τους ναυτες ενας,
-αυτος οπου δε πραματα στην ζηση του φρικτα-,
χαιδευοντας την,μια στιγμη στα ματια την κοιταζει,
κι υστερα μες την θαλασσα την αγια την πετα.
Και τοτε οι ναυτες,που πολυ σπανια λυγα η καρδια τους,
πανε στην πλωρη να κρυφτουν με την καρδια σφιχτη,
γεματη μια παραξενη πικρια που ολο δαγκωνει,
σαν οταν χανουμε θερμη γυναικα αγαπητη.
Θανος Λαμπροπουλος
