Η Θάλασσα στα βάθη της πηρ' έναν ναύτη.-
Η μάνα του, ανήξερη, πηαίνει κι ανάφτει
στην Παναγιά μπροστά ένα υψηλό κερί
για να επιστρέψει γρήγορα και να 'ν'καλοί καιροί-
και όλο προς τον άνεμο στήνει τ'αυτί.
Αλλά ενώ προσεύχεται και δέεται αυτή,
η εικών ακούει, σοβαρή και λυπημένη,
ξεύροντας πώς δεν θα 'λθει πια ο υιος που περιμένει.
Κ.Π.ΚΑΒΑΦΗΣ - 1898
=================
Η μάνα του, ανήξερη, πηαίνει κι ανάφτει
στην Παναγιά μπροστά ένα υψηλό κερί
για να επιστρέψει γρήγορα και να 'ν'καλοί καιροί-
και όλο προς τον άνεμο στήνει τ'αυτί.
Αλλά ενώ προσεύχεται και δέεται αυτή,
η εικών ακούει, σοβαρή και λυπημένη,
ξεύροντας πώς δεν θα 'λθει πια ο υιος που περιμένει.
Κ.Π.ΚΑΒΑΦΗΣ - 1898
=================
Η φρικτή πραγματικότητα στα...λόγια του ποιητή...
Μου ήρθε στο μυαλό διαβάζοντας την καπετάνισσα Δανάη...
Δ.Βογ.