ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΒΡΟΧΕΡΟ, ΑΛΛΑ ΥΠΟΦΕΡΤΟ ΠΡΩΙΝΟ ΤΩΝ
ΒΡΥΞΕΛΛΩΝ,ΠΕΡΠΑΤΟΥΣΑ ΟΛΟΜΟΝΑΧΟΣ
ΚΑΙ ΠΛΑΤΣΟΥΡΙΖΑ ΣΤΑ ΡΥΑΚΙΑ
ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΣΧΗΜΑΤΙΣΕΙ
Η ΣΙΓΑΝΗ ΑΛΛΑ ΥΠΟΦΕΡΤΗ
ΒΕΛΓΙΚΗ ΒΡΟΧΗ.
ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ
ΣΕ ΕΙΔΑ ΕΚΕΙ ΣΤΟ ΔΙΑΣΗΜΟ
ΑΓΑΛΜΑ MANNEKEN PIS
ΚΑΙ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑ.
ΚΑΙ ΤΟΛΜΗΣΑ ΝΑ ΣΕ ΡΩΤΗΣΩ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΑΔΕ ΚΑΙ ΔΕΙΝΑ ΔΡΟΜΟ.
ΕΙΜΟΥΝ ΞΕΝΟΣ ΣΟΥ ΕΙΠΑ
ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΑ.
ΚΑΙ ΕΚΑΝΑ ΤΟ ΣΦΑΛΜΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΠΟΔΕΙΞΗ ΣΟΥ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ, ΠΟΥ ΕΨΑΧΝΑ ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΤΗΣΩ ΕΝΑ ΠΟΤΗΡΙ ΝΕΡΟ.
ΚΑΙ ΣΥ ΤΟΤΕ ΜΟΥ ΤΟ'ΣΤΕΙΛΕΣ
ΜΕ ΤΟ ΓΚΑΡΣΟΝΙ.
ΕΣΦΑΛΑ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΧΟΜΑΙ,
ΑΛΛΑ ΠΙΚΡΑΘΗΚΑ.
ΚΑΙ ΕΙΠΕ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΕΠΑΝΑΛΑΒΩ ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ.
ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΝ ΠΟΤΕ ΣΕ ΞΑΝΑΔΩ ΕΚΕΙ
ΣΤΟ ΔΙΑΣΗΜΟ ΑΓΑΛΜΑ
MANNEKEN PIS.
KAI O NOΩΝ ΝΟΕΙΤΩ
Θανος Λαμπροπουλος
