Τετ, 02/10/2013
WWW902.GR
ΑΝΑΔΗΜΟΣΊΕΣΗ
Η Κριστίν Λαγκάρντ έθεσε ως προϋπόθεση για να ξεκινήσει οποιαδήποτε συζήτηση για μείωση του ελληνικού χρέους την απαρέγκλιτη εφαρμογή των βάρβαρων μέτρων που περιέχει το πρόγραμμα, ώστε να επιτευχθεί ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα.
Μάλιστα, στην ανακοίνωση που εξέδωσε μετά τη συνάντηση, έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στον προϋπολογισμό του 2014, που απασχολεί τις διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με την τρόικα.
Η ανακοίνωση που εξέδωσε η Κριστίν Λαγκάρντ χαρακτηρίζει «παραγωγική» τη συνάντηση με τον Αντώνη Σαμαρά και τονίζει:
«Τον επαίνεσα για την πρόοδο που έχει κάνει η Ελλάδα στο πλαίσιο του οικονομικού προγράμματός της στο σκέλος της δημοσιονομικής βιωσιμότητας, της αποκατάστασης της ανταγωνιστικότητας και της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας και τόνισα τη σημασία επίτευξης προόδου στις θεσμικές και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και στην εφαρμογή ενός ισχυρού προϋπολογισμού του 2014 για την επίτευξη των στόχων του προγράμματος. Τον διαβεβαίωσα ότι το ΔΝΤ παραμένει προσηλωμένο να παράσχει βοήθεια προς την Ελλάδα σε αυτή της την προσπάθεια».
Εξερχόμενος από τη συνάντηση, ο πρωθυπουργός είπε ότι η συζήτηση πήγε καλά και ότι συζητήθηκε η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.
Αργότερα σε ομιλία του ανέφερε πως «σε σχέση με τη βιωσιμότητα του χρέους το σημαντικό είναι ότι το Νοέμβριο του 2012 το Eurogroup αποφάσισε ότι αν η Ελλάδα πετύχει τους στόχους της, τότε η ΕΕ θα βοηθήσει τη χώρα στο πρόβλημα με το χρέος της». Ο Αντώνης Σαμαράς είπε ότι δεν πρέπει να βιαστούμε για τη λύση, ενώ αναφερόμενος στην αντιπαράθεση ΕΕ - ΔΝΤ για το συγκεκριμένο ζήτημα έκανε λόγο για «διαφορετικές σχολές σκέψης».
Το ΔΝΤ έχει ταχθεί υπέρ ενός νέου «κουρέματος» του ελληνικού χρέους, το οποίο κατέχουν κυρίως τα κράτη-μέλη της ΕΕ. Οι ισχυρές καπιταλιστικές χώρες της Ευρωζώνης, όπως η Γερμανία, αντιπροτείνουν είτε τη χορήγηση νέου δανείου προς την Ελλάδα, είτε τη χρονική επιμήκυνση της αποπληρωμής των υφιστάμενων δανείων, με ταυτόχρονη μείωση των επιτοκίων.
Η αντιπαράθεση αυτή δεν αφορά τα λαϊκά συμφέροντα, αλλά το πώς θα επιμεριστούν τα κέρδη και οι ζημιές της καπιταλιστικής κρίσης μεταξύ διαφόρων τμημάτων του κεφαλαίου. Άλλωστε και οι δύο «συνταγές» διαχείρισης θεωρούν ως απαραίτητη προϋπόθεση τη συνέχιση των βάρβαρων μέτρων...
