ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΑΣ!

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΑΣ!

To PEIRATIKO REPORTAZ ΠΑΝΤΑ ΚΟΝΤΑ ΣΑΣ!

Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2013

Συλλογος δασκάλων και νηπιαγωγών Χίου: Δίνουμε με αγώνες και διεκδίκηση προοπτική στη ζωή μας!

   Σύλλογος δασκάλων και νηπιαγωγών Χίου                       

      «O Αδαμάντιος Κοραής»
                    Ταχ. Διεύθυνση: Πλατεία Βουνακίου
                                              «Οίκος Χίου Διδασκάλου»
                    Ταχ. Κώδικας:       82100
                    Πληροφορίες:         2271023736
                    Αμπαζής Γιώργης   6977858798
                    e-mail:     syllogos.pe.chiou@gmail.com

Χίος 27/1/2013
Α.Π.: 52
Προς:
Τα μέλη του Συλλόγου
Κοιν.: Μ.Μ.Ε

Ενημερωτικό Νο 11





Θέμα: Πραγματοποίηση έκτακτης Γενικής Συνέλευσης του συλλόγου την Πέμπτη 31/1/2013 και ώρα 19.00
Στο πλαίσιο της κατεύθυνσης της ομοσπονδίας μας, να πραγματοποιηθούν Γενικές Συνελεύσεις των Διδασκαλικών Συλλόγων, προσκαλούνται τα μέλη να πάρουν μέρος στην έκτακτη Γενική Συνέλευση την Πέμπτη 31/1/2013 και ώρα 19.00 στα γραφεία του Συλλόγου, με θέμα: «Τοποθέτηση επί της εισήγησης του Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε.».
ΕΙΣΗΓΗΣΗ - ΠΡΟΤΑΣΗ ΔΟΕ

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,
Η Ελλάδα διανύει ήδη τον πέμπτο χρόνο ύφεσης! Μιας ύφεσης που διαρκώς βαθαίνει, κυρίως εξαιτίας της πολιτικής που εφαρμόζεται από το 2010, με πρόσχημα τη σωτηρία της χώρας από τον κίνδυνο του τεράστιου δημοσίου χρέους της και της επαπειλούμενης χρεοκοπίας και περιλαμβάνει ιδιαίτερα σκληρά και επώδυνα μέτρα εις βάρος της ελληνικής Κοινωνίας. Οι αντοχές των εργαζομένων αλλά και συνολικά της χειμαζόμενης ελληνικής κοινωνίας, από την οικονομική κρίση και τις ασκούμενες πολιτικές, δοκιμάζονται ξανά μπροστά στην αναλγησία όλων εκείνων που εξακολουθούν να αναπαράγουν την ίδια αδιέξοδη και αντικοινωνική μνημονική πολιτική.
Αυτή η κοινωνικά άδικη πολιτική, που εκφράζεται κυρίως μέσα από τις διαρκείς μειώσεις μισθών και συντάξεων, τις συνεχείς επιθέσεις στα εργασιακά, ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα, τη φορολογική αφαίμαξη των εισοδημάτων και τη συρρίκνωση των Δημοσίων Υπηρεσιών και του κοινωνικού κράτους, είναι αδιέξοδη και αναποτελεσματική, καθώς αντί να οδηγεί στη δημιουργία συνθηκών ανάπτυξης κι έτσι να δημιουργεί την ελπίδα για έξοδο από την κρίση, βυθίζει τη χώρα σε όλο και μεγαλύτερη ύφεση.
Παρά το γεγονός, ότι η αναποτελεσματικότητα αυτής της πολιτικής διαφαινόταν  ήδη από το 2010, οι ελληνικές κυβερνήσεις και η Τρόικα επέμειναν στην εφαρμογή της, με αποτέλεσμα να λάβουν αλλεπάλληλα μέτρα, ιδιαίτερα σκληρά, για τους εργαζόμενους τόσο στο Δημόσιο (δραματικές μειώσεις εισοδημάτων μέσα από το Ενιαίο Μισθολόγιο, κατάργηση 13ου  και 14ου  μισθού,  μειώσεις σε κύριες, επικουρικές συντάξεις και τα εφάπαξ βοηθήματα, ανατροπή ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, μεθόδευση και πραγματοποίηση με κάθε τρόπο των απολύσεων ακόμα και μονίμων δημοσίων υπαλλήλων) όσο και στον Ιδιωτικό Τομέα (μείωση του κατώτατου μισθού, κατάργηση κλαδικών συμβάσεων με συνέπεια την περαιτέρω μείωση των αποδοχών, κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων, μείωση των αποζημιώσεων και του απαιτούμενου χρόνου προειδοποίησης σε περίπτωση απόλυσης και περαιτέρω ελαστικοποίηση εργασιακών σχέσεων). Οι μειώσεις που έχουν υποστεί τα εισοδήματά μας ξεπερνούν το 40%.

Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής, η Εκπαίδευση, η Υγεία και συνολικά οι Δημόσιες Υπηρεσίες και τα Δημόσια και Κοινωνικά Αγαθά καθώς και οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο και Ιδιωτικό τομέα αλλά και οι συνταξιούχοι, βρεθήκαμε για άλλη μια φορά στο στόχαστρο των κυβερνητικών επιθέσεων. Οι πολιτικές που ακολουθούνται τρία χρόνια τώρα, εφαρμόζονται με αποκλειστικό στόχο την υλοποίηση των μνημονιακών δεσμεύσεων για δραστικό περιορισμό των δημοσίων δαπανών. Έτσι, οι πόροι για τη λειτουργία του Δημοσίου έχουν σήμερα συμπιεστεί σε τέτοιο βαθμό, που είναι σχεδόν αδύνατον οι Δημόσιες Υπηρεσίες να λειτουργήσουν αποτελεσματικά και να καλύψουν τις ανάγκες των πολιτών.
Οι πολιτικές λιτότητας οξύνουν την κατάσταση! Χιλιάδες νέοι αναγκάζονται ή να εργάζονται υπό το καθεστώς ελαστικών, επισφαλών και μη αξιοπρεπών συνθηκών εργασίας ή να αποξενώνονται από την εργασία, ακριβώς εξαιτίας των ακολουθούμενων πολιτικών λιτότητας και εξαθλίωσης που εφαρμόζονται σε ολόκληρη την Ευρώπη και κυρίως στον Ευρωπαϊκό Νότο. Το οικονομικό αλλά και το κοινωνικό  κόστος, από τον αποκλεισμό μιας ολόκληρης γενιάς από την οικονομική ζωή της χώρας είναι τεράστιο, με ορατό τον κίνδυνο η σημερινή γενιά νέων να καταστεί μία «χαμένη γενιά».
Το 3ο Μνημόνιο, που πρόσφατα ψηφίστηκε στη Βουλή χτυπά όλους τους εργαζόμενους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, επιβάλλοντας τον εργασιακό μεσαίωνα. Τα μέτρα που ψηφίστηκαν με το ν.4093/12 είναι ένα ακόμα ισχυρό πλήγμα στις εργασιακές μας σχέσεις και στους μισθούς μας, τις συντάξεις και το ασφαλιστικό σύστημα στο σύνολό του, στην παιδεία και σε όλα τα δημόσια αγαθά, ένα ακόμη βήμα που οδηγεί στη φτωχοποίηση των εργαζομένων και στη βαθειά  υποβάθμιση της ζωής μας.
Αργία και διαθεσιμότητα ακόμα και όσων απλά παραπέμπονται στα πειθαρχικά συμβούλια, υποχρεωτική μετάθεση σε όλη τη χώρα ανεξάρτητα από οργανική θέση με απόφαση Υπουργού, αξιολόγηση για μισθολογική και βαθμολογική καθήλωση και απολύσεις, κατάργηση δώρων, αύξηση ορίων ηλικίας στα 67 με 40 χρόνια υπηρεσίας για τη σύνταξη,κατακρεούργηση του εφάπαξ και διάλυση των επικουρικών μας ταμείων, απαγόρευση προσλήψεων μονίμων και μείωση του αριθμού των αναπληρωτών για το 2013, είναι μερικές από τις επιπτώσεις της πολιτικής του μνημονίου στους εκπαιδευτικούς.  Στην παιδεία συνολικά, με τον κρατικό προϋπολογισμό του 2013, μειώνονται δραματικά οι, ήδη χαμηλές, κρατικές δαπάνες (η μείωση σε σχέση με το 2009 φτάνει το 33 %).
Και σαν να μη φτάνουν όλα αυτά και παρά τις δηλώσεις του πρωθυπουργού πως «είναι τα τελευταία μέτρα», ήρθε το νέο φορολογικό νομοσχέδιο με νέες επιβαρύνσεις για τους εργαζόμενους και κυρίως για τους γονείς ανήλικων παιδιών με ταυτόχρονες  φοροαπαλλαγές για τους πλούσιους και το μεγάλο κεφάλαιο και τις επιχειρήσεις. Και έπονται νέα μέτρα και περικοπές την επόμενη περίοδο, όταν δεν πιάνονται οι στόχοι.

Στο χώρο της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης :
Συνεχίζεται η υποχρηματοδότηση των σχολείων και τα λειτουργικά προβλήματα που προκύπτουν από αυτή. Με πρώτο ζήτημα, την εξασφάλιση του πετρελαίου που απαιτείται για τη θέρμανση των σχολικών μονάδων.
Εξαντλήθηκαν οι πιστώσεις για την πρόσληψη αναπληρωτών τη φετινή χρονιά και οι προοπτικές για το νέο σχολικό έτος είναι εφιαλτικές.
Εξαγγέλλεται  η κατάργηση, επί της ουσίας, της δωρεάν παροχής σχολικών βιβλίων που θα «δανείζονται» πλέον στους μαθητές.
Διαιωνίζονται τα χρόνια προβλήματα της προσχολικής αγωγής και των νηπιαγωγών.
Ετοιμάζεται το Π.Δ. για την αξιολόγηση-χειραγώγηση με βάση τις ρυθμίσεις του 4024/2011, μια αξιολόγηση που θα καταργεί την παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία στο σχολείο, θα κατηγοριοποιεί τους εκπαιδευτικούς και θα οδηγεί σε απολύσεις.
Επιτείνεται η υποβάθμιση και η συρρίκνωση της ειδικής αγωγής.
Επανέρχονται τα σχέδια και οι προτάσεις για συγχωνεύσεις σχολείων συμπτύξεις  τμημάτων και αύξηση του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών.
Συνεχίζεται η υποβάθμιση της υγειονομικής μας περίθαλψης, αφούυποχρηματοδοτούν  τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. με τους εκατομμύρια ασφαλισμένους, χωρίς ασφάλεια, καταργούν και συγχωνεύουν Υπηρεσίες Υγείας.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Η πολιτική του μνημονίου, της σκληρής και μονόπλευρης λιτότητας, της πλήρους ισοπέδωσης της εργασίας, των απολύσεων και της ανεργίας, της δραματικής μείωσης εισοδημάτων, της ανατροπής των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, της διάλυσης των Δημοσίων Υπηρεσιών και της “ακύρωσης” των Κοινωνικών Αγαθών, που επιβάλλεται από την Τρόικα και το ΔΝΤ και εκτελείται κατά γράμμα από την Κυβέρνηση, απαιτεί από όλους μας να βρεθούμε για ακόμη μία φορά στο δρόμο και να αγωνιστούμε για την ανατροπή της.
Η Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδας, με τις πρώτες κιόλας πολιτικές ενδείξεις και κυβερνητικές διαθέσεις, το 2009, βρέθηκε στους δρόμους. Στην πορεία συναντήθηκε με εκατοντάδες χιλιάδες μισθωτούς του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, συνταξιούχους, ανέργους και νέους, στους ίδιους αγώνες.
Η Δ.Ο.Ε. σε συνεργασία με τις άλλες Συνδικαλιστικές Οργανώσεις του δημόσιου τομέα από την πρώτη στιγμή προχώρησε σε κοινές δράσεις και κοινές κινητοποιήσεις. Κινητοποιήσεις που είχαν αποτέλεσμα, αφού κατάφεραν να δημιουργήσουν -αυτά τα τρία χρόνια- συνθήκες ευρύτερων κοινωνικών αντιδράσεων, οι οποίες εκδηλώθηκαν μέσα από πρωτοφανείς σε έκταση, όγκο και παλμό, πανεργατικές απεργιακές κινητοποιήσεις. 
Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε., αναγνωρίζοντας την αναγκαιότητα συνέχισης και κλιμάκωσης του αγώνα, για την ακύρωση των καταστροφικών πολιτικών του μνημονίου:
1.
Δηλώνει ότι, θα συνεχίσει να καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια συντονισμού της κοινής δράσης των εργαζόμενων των ανέργων, των συνταξιούχων και των νέων, με στόχο την ανατροπή αυτής της πολιτικής.
2.
Θα προχωρήσει άμεσα σε συναντήσεις με τις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες και την Α.Δ.Ε.Δ.Υ.
3.
Θα αναλάβει πρωτοβουλίες προκειμένου οι αποσπασματικοί αγώνες να συντονιστούν σε ένα ενιαίο πανεκπαιδευτικό αγώνα διαρκείας, μια νέα αναμέτρηση, με αφετηρία μιαμεγάλη πανεκπαιδευτική κινητοποίηση στα τέλη του Φλεβάρη.
4.
Καλεί σε μαζική συμμετοχή τους εκπαιδευτικούς στις έκτακτες Γενικές Συνελεύσεις των Συλλόγων, από 21 μέχρι και 31 του Γενάρη 2013, για τη διαμόρφωση αγωνιστικής πρότασης του Κλάδου για το επόμενο χρονικό διάστημα.
5.
Συγκαλεί, στην Αθήνα, Ολομέλεια των Προέδρων της Χώρας, για τη Δευτέρα 4 του Φλεβάρη 2013.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Όλοι οι εργαζόμενοι δίνουμε κοινό αγώνα, με στόχο την ανατροπή των πολιτικών του Μνημονίου. Όλα αυτά τα μέτρα, συστατικά στοιχεία της ίδιας αντιεκπαιδευτικής-αντιλαϊκής πολιτικής, πρέπει να ενεργοποιήσουν και να αφυπνίσουν τις αντιστάσεις του εκπαιδευτικού κινήματος. Οφείλουμε, όλοι μαζί, να συνεχίσουμε αυτόν τον αγώνα για  να ανατρέψουμε την πολιτική των μνημονίων της κυβέρνησης και της τρόικας καθώς και των εφαρμοστικών τους νόμων, που πλήττουν τους εκπαιδευτικούς αλλά  και όλους τους εργαζόμενους, τη δημόσια  εκπαίδευση αλλά και το σύνολο των κοινωνικών αγαθών και κατακτήσεων.

ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ:

Καταθέτουμε πλευρές της συνολικής μας αντίληψης, με δεδομένο ότι η βαθιά οικονομική κρίση θα επιταχύνει αναδιαρθρώσεις στο σύνολο της οικονομικής και κοινωνικής ζωής μας.
Με το νόμο για τη φορολόγηση των μισθωτών και συνταξιούχων, η συγκυβέρνηση έδωσε ένα ακόμα χτύπημα, συμπληρώνοντας την ήδη τραγική κατάσταση με τους διαλυμένους μισθούς και τις συντάξεις. Στη σκληρή καθημερινότητά μας έχουν μπει για τα καλά οι ασήκωτοι φόροι και τα άλλα βαριά χαράτσια, τα οποία και αποτελούν αναπόσπαστο κρίκο του ενιαίου στρατηγικού σχεδίου της Ε.Ε., του ΔΝΤ και της συγκυβέρνησης, προκειμένου να υπάρξει διέξοδος απ’ την καπιταλιστική κρίση, με το λαό γονατισμένο, βίαια γυρισμένο πολλές δεκαετίες πίσω.
Ασήκωτοι είναι οι φόροι πάνω στους διαλυμένους μισθούς μας. Και από κοντά τα χαράτσια για τη λεγόμενη «αλληλεγγύη»το χαράτσι στη λαϊκή στέγη που στέλνουν με τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης που έχουν κάνει την αγορά πετρελαίου θέρμανσης «όνειρο καλοκαιρινής νύχτας», ο ΦΠΑ που επιβάλλεται σε ολόκληρη την γκάμα των εμπορευμάτων μαζικής κατανάλωσης, στα είδη πρώτης ανάγκης και το Τ.Α.Π..
Από κοντά και η απόφαση της συγκυβέρνησης για τις νέες εξοντωτικές ανατιμήσεις στο ηλεκτρικό ρεύμα των λαϊκών νοικοκυριών, μέτρο που επίσης ήταν «προαπαιτούμενο» για την εκταμίευση της δόσης από την Ε.Ε.. Μέσα από τα οξυμένα διαχειριστικά ζόρια τους, με απόλυτα δεδομένη την οικονομική ανημπόρια των λαϊκών στρωμάτων να τους πληρώσουν τους φόρους, το υπουργείο Οικονομικών αποστέλλει μαζικά, καθημερινά τα «ειδοποιητήρια» και τις απειλές απέναντι στους εργαζόμενους ότι θα προχωρήσει σε αναγκαστικά μέτρα είσπραξης, σε κατασχέσεις μισθών και συντάξεων. Η ομοβροντία από τους ασήκωτους φόρους και τα άγρια χαράτσια απέναντι στο λαϊκό εισόδημα θα έχει και συνέχεια με την κατάθεση ενός ακόμη φορολογικού νομοσχεδίου, επίσης με τη νομοθετική ρύθμιση για το «ενιαίο τέλος ακινήτων», το νέο χαράτσι που σχεδιάζουν να αρπάζουν από το β' εξάμηνο του 2013. Και όλ' αυτά συνοδευόμενα από απειλές για κατασχέσεις από τις εφορίες. Δε μπορούμε μοιρολατρικά να αποδεχτούμε την άγρια πραγματικότητα που σκοτώνει τη ζωή των οικογενειών μας. Πρέπει συσπειρωμένοι γύρω απ’ το Σύλλογό μας, αγωνιστικά και διεκδικητικά, να απαιτήσουμε:
Κάτω οι φόροι και τα μέτρα που πνίγουν τις οικογένειές μας, κατάργηση της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης, του έκτακτου ειδικού τέλους για τις ηλεκτροδοτούμενες επιφάνειες, την κατάργηση του ΦΠΑ και του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης. Διατήρηση των 40.000 € για μια τετραμελή οικογένεια και 5.000 € για κάθε παιδί, μείωση των άμεσων και έμμεσων φόρων.

Υποβάθμιση της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης
Η θηλιά στο λαιμό των εργαζομένων στην εκπαίδευση αλλά και γενικότερα, μπαίνει καθημερινά με την αντικοινωνική και αντιλαϊκή τακτική της συγκυβέρνησης στον τομέα της υγείας, όπου αντιμετωπίζουμε τη βάρβαρη πραγματικότητα της αδυναμίας να κάνουμε από απλές μικροβιολογικές εξετάσεις μέχρι και την αγορά των απαραίτητων φαρμάκων για τη ζωή μας.
Τι λέει η κυβερνητική πραγματικότητα για τον ΕΟΠΥΥ:
Η χρηματοδότησή του παραπέμπεται και πάλι στις εισφορές Υγείας, που όμως το Δεκέμβρη του 2012 ήταν μειωμένες κατά 57,5%!
Η κρατική επιχορήγηση για το 2013 προαλείφεται κοντά στα 800 εκατ. ευρώ που αποτελεί το 11% του προϋπολογισμού του Οργανισμού
Αφού εξακολουθεί να εξαρτά τη χρηματοδότηση του Οργανισμού, πρωτίστως, απ' τους κλάδους Υγείας των ενταγμένων Ταμείων, περιορίζοντας και πάλι την κρατική χρηματοδότηση κοντά - όπως προβλέπεται άλλωστε - στο 0,4% του ΑΕΠ.
Ο προϋπολογισμός του ΕΟΠΥΥ για το 2013 θα διαμορφωθεί κοντά στα 7 δισ. ευρώ, κονδύλι που υπολείπεται και απ' τα 7,6 δισ. ευρώ που αρχικά είχαν προϋπολογιστεί για το 2012, με βάση τους προϋπολογισμούς των κλάδων Υγείας ΙΚΑ, ΟΓΑ, ΟΑΕΕ, ΟΠΑΔ και ΤΥΔΚΥ (Ταμείο Υγείας υπαλλήλων στους δήμους και τις κοινότητες).
Μετά το Μάη του 2012 εντάχτηκαν στον ΕΟΠΥΥ τα ΤΑΥΤΕΚΩ και ΕΤΑΑ.
Τελικά, ο προϋπολογισμός του ΕΟΠΥΥ με τις αλλεπάλληλες περικοπές διαμορφώθηκε σε 4,6 δισ. για το 2012, με αποτέλεσμα τα τεράστια χρέη του προς τους παρόχους Υγείας.
Κι ενώ οι ασφαλισμένοι αυξάνονται, η κρατική επιχορήγηση σχεδιάζεται κοντά στα 800 εκατ. ευρώ, που αποτελεί το 0,4% του ΑΕΠ - εφόσον το ΑΕΠ διαμορφωθεί σε 183 δισ. ευρώ για το 2013. Μ' άλλα λόγια η κρατική επιχορήγηση θα καλύψει μόλις το 11% του προϋπολογισμού.
Οι αρχικές προβλέψεις ήταν το 80% των εσόδων του Οργανισμού να είναι απ' τις εισφορές των κλάδων Υγείας. Όμως, λόγω της ύφεσης και της ανεργίας το πρώτο εξάμηνο του 2012 προκλήθηκε έλλειμμα 700 εκατ. ευρώ στον ΕΟΠΥΥ.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το ΙΚΑ, ο ΟΑΕΕ, ο ΟΠΑΔ και ο ΟΓΑ ενώ έπρεπε να αποδώσουν στον ΕΟΠΥΥ 300,6 εκατ. για το Δεκέμβρη του 2012 απέδωσαν μόλις 128 εκατ. ευρώ. Δηλαδή, ήταν μειωμένες κατά 57,5%! Τα Ταμεία αναγκάζονται να χρησιμοποιούν κονδύλια απ' τους κλάδους Υγείας για τον κλάδο σύνταξης, κάτω από το βάρος των τεράστιων χρεών κράτους και εργοδοσίας, της μείωσης των εργοδοτικών εισφορών, της ανεπαρκούς κρατικής χρηματοδότησης, του «κουρέματος» των αποθεματικών, της μείωσης των μισθών, συνολικά της πολιτικής που τα αφήνει χωρίς πόρους.
Με δεδομένο ότι οι μηνιαίες εισφορές Υγείας προϋπολογίζονται κοντά σε αυτές του Δεκέμβρη του 2012, ακόμα και αν αποδοθούν όλες στον ΕΟΠΥΥ θα φτάσουν στα 3,6 δισ. ευρώ.
Γίνεται καθαρό ότι προχωρά με γοργούς ρυθμούς, όχι μόνο η κατάργηση στην πράξη κάθε ιατρικής και φαρμακευτικής περίθαλψης, αλλά και μέσα στο 2014 σχεδιάζεται να παίρνουμε επικουρικές συντάξεις και εφάπαξ, ανάλογα με τον αριθμό των εξερχομένων εργαζομένων. Τα δεδομένα αυτά δε γίνονται δεκτά από τους εργαζόμενους και μόνο με τη συμμετοχή μας στο Σύλλογο, την άνοδο του διεκδικητικού και αγωνιστικού μας κινήματος, μπορούμε, όχι απλά να φρενάρουμε τις αντιανθρώπινες πρακτικές τους, αλλά και να αλλάξουμε τα πράγματα.

Απόρριψη της αξιολόγησης
Η κυβέρνηση έδωσε στη δημοσιότητα το Προεδρικό Διάταγμα (ΠΔ) για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, κάνοντας ένα ακόμα βήμα στην προώθηση αυτής της διαδικασίας. To ΠΔ προσδιορίζεται, με αυστηρά «εκπαιδευτικούς» όρους, όμως, δεν πρέπει να ξεγελαστεί κανένας ότι έχει κάτι να ωφεληθεί η εκπαίδευση από την αξιολόγηση. Εξάλλου, το ΠΔ δεν είναι η πρώτη πράξη του έργου. Έχουν προηγηθεί μια σειρά αντιδραστικοί νόμοι (καθηκοντολόγιο, αξιολόγηση πειραματικών, πειθαρχικό δίκαιο, δημοσιοϋπαλληλικός κώδικας κ.λπ.) που περιγράφουν τους στόχους και το πλαίσιο της όλης διαδικασίας, που δεν αφήνουν αμφιβολίες για το τι θα υπηρετεί.
Στη χώρα μας, το σχολείο βρίσκεται σε τροχιά αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων, ακριβώς για να υπηρετεί καλύτερα αυτό το σκοπό. Και η αξιολόγηση είναι βασικό εργαλείο, είναι κομμάτι αυτών των αναδιαρθρώσεων.
Ως μέρος των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων δεν μπορεί να φέρει τίποτα θετικό ούτε στους εκπαιδευτικούς ούτε στη μόρφωση των παιδιών του λαού.
Η αξιολόγηση δεν είναι ουδέτερη από το περιβάλλον όπου διενεργείται.
Σ' ένα σχολείο που γίνεται πιο αντιδραστικό για να υπηρετεί καλύτερα τα συμφέροντα του κεφαλαίου, ο εκπαιδευτικός δεν μπορεί παρά να κρίνεται με αυτό το πνεύμα. Θα αξιολογείται, δηλαδή, με βάση τους στόχους αυτού του αντιδραστικού σχολείου. Να, λοιπόν, γιατί η αξιολόγηση, εκτός από μέρος των αναδιαρθρώσεων είναι και εργαλείο ταχύτερης επιβολής τους:
Γιατί με το φόβο της αξιολόγησης, ο εκπαιδευτικός θα αυτολογοκρίνεται, θα προσαρμόζεται ώστε ο ίδιος να γίνει στυλοβάτης του νέου αντιδραστικού σχολείου. Κι αυτά δεν είναι μόνο λογικά συμπεράσματα. Είναι επιβεβαιωμένα αποτελέσματα από τις χώρες όπου πολύ νωρίτερα εφαρμόστηκε η αξιολόγηση και έγινε μοχλός για την κατηγοριοποίηση των σχολείων, για την ανατροπή του ρόλου του εκπαιδευτικού και το τσάκισμα των εργασιακών του σχέσεων.
Ήδη σήμερα η εκπαίδευση «πάσχει» και δε φταίει ο εκπαιδευτικός γι' αυτό. Όλοι γνωρίζουν ότι η πλειοψηφία των σχολικών βιβλίων είναι άθλια. Όμως, ο εκπαιδευτικός αναγκαστικά μ’ αυτά τα άθλια βιβλία κάνει μάθημα.
Πώς θα κρίνεται, λοιπόν, ο εκπαιδευτικός σε σχέση με τη χρήση των βιβλίων;
Οι ελλείψεις εκπαιδευτικών στα σχολεία (Μουσικά, Ειδικής Αγωγής, Ξένων Γλωσσών, Πληροφορικής και Γενικής Παιδείας - Νηπιαγωγών) είναι περισσότερες από ποτέ, αλλά διορισμοί δε γίνονται, αντίθετα προωθούνται συγχωνεύσεις τμημάτων, υπερωρίες εκπαιδευτικών και άλλα τέτοια.
Πώς θα κρίνεται ο εκπαιδευτικός μέσα σε αυτήν την κατάσταση;
Η μόρφωση του κάθε εκπαιδευτικού δεν είναι ατομική δική του υπόθεση. Μορφώνεται μέσα στα δημόσια πανεπιστήμια και θεωρητικά, με το πτυχίο του πρέπει να είναι ικανός να σταθεί και να παίξει ολοκληρωμένα το ρόλο του μέσα στην τάξη. Όταν δεν υπάρχει ολοκληρωμένο σύστημα δημόσιας επιμόρφωσης για όλους τους εκπαιδευτικούς φταίνε οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί που... δεν εξελίσσονται;
Οι ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή και τα μειωμένα έσοδα για υλικοτεχνική υποδομή, καθώς και οι ανύπαρκτες δαπάνες για θέρμανση, δημιουργούν ένα αρνητικό σχολικό περιβάλλον.
Πως θα κριθεί ο εκπαιδευτικός μέσα σ’ αυτό το αρνητικό περιβάλλον;
Όλα αυτά θα οδηγήσουν σε μια βασανιστική διαδικασία με δεκάδες δείκτες και κριτήρια, που θα οδηγούν, όχι απλά στην επαναφορά του επιθεωρητισμού, αλλά με την υψηλή καθοδήγηση του μέντορα, θα καλείται ο εκπαιδευτικός να βάλει πλάτη στο να δημιουργηθεί το νέο σχολείο της αγοράς, που θα λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, τα δε σχολεία θα κατηγοριοποιηθούν και οι γονείς είτε θα βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη, είτε λόγω της γενικότερης οικονομικής κατάστασης, θα αδυνατούν να ανταποκριθούν στη μόρφωση των παιδιών τους.
Έτσι ο δάσκαλος θα οδηγηθεί στα να βάλει πλάτη στην προώθηση των επιχειρήσεων μέσα στα σχολεία.
Πολλά ακόμα μπορεί να πει κανείς, η ουσία όμως είναι μία: Χρειάζεται αποφασιστική αντίσταση στην αξιολόγηση, απόρριψη του ΠΔ και πάλη για την κατάργηση όλων των προηγούμενων νόμων της αξιολόγησης.

Με βάση τα παραπάνω ως Γενική Συνέλευση αποφασίζουμε:
Απορρίπτουμε συνολικά το Π.Δ. για την αξιολόγηση. Να αποσυρθεί τώρα.
Απαιτούμε από το Δ.Σ. της ΔΟΕ να μη συμμετέχει στο διάλογο-απάτη με το Υπουργείο Παιδείας.
Ζητάμε την κατάργηση όλων των νόμων για την αξιολόγηση.
Ενημερώνουμε τους γονείς για το τι σημαίνει αξιολόγηση, τι επιπτώσεις θα έχει στο μαθητή, στο σχολείο, στη λαϊκή οικογένεια.
Παίρνουμε μέτρα ώστε συλλογικά να οργανώσουμε την ακύρωση της αξιολόγησης στην πράξη. Χωρίς οργανωμένη και συλλογική  απειθαρχία η αξιολόγηση δεν είναι δυνατόν να αποτραπεί!
.
Μπλοκάρουμε με όρους συλλογικών αποφάσεων και όρους κινήματος την οποιαδήποτε απόπειρα εφαρμογής της αξιολόγησης και την ακυρώνουμε στην πράξη.
.
Κανένα στέλεχος της εκπαίδευσης που αναλαμβάνει οποιονδήποτε ρόλο στην εφαρμογή της αξιολόγησης δεν έχει θέση στο συνδικαλιστικό κίνημα. Έξω οι αξιολογητές από τα συνδικάτα και τα σωματεία.
.
Δε συμμετέχουμε σε οποιαδήποτε διαδικασία που σχετίζεται με την εφαρμογή της αξιολόγησης (σεμινάρια, αυτοαξιολόγηση, κατάθεση φακέλου…). Δε δεχόμαστε τους αξιολογητές στην τάξη, δε συνεργαζόμαστε μαζί τους.

Δίνουμε με αγώνες και διεκδίκηση προοπτική στη ζωή μας. Κλιμακώνουμε σε συνεργασία με τους άλλους κλάδους του Δημοσίου τη δράση μας ενάντια στην πολιτική της συγκυβέρνησης της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ.
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 31/1/2013 ΣΤΙΣ 19.00

Ο Πρόεδρος

Αμπαζής Γιώργης
ο Γραμματέας

Τσίγκος Στέφανος