Είκοσι χρόνια μας χωρίζουν από το πρωί εκείνο που «έφυγε» ξαφνικά ο Κώστας Κωσταράκος, ο Κωστής μας, ένας σεμνός, γλυκός, ήρεμος άνθρωπος με καθαρό βλέμμα, καθαρό λόγο και σκέψη, με αγάπη για τον «άνθρωπο», ένας Αριστερός με συνείδηση του ρόλου του σε κάθε στιγμή της καθημερινότητας του.
Τον Κώστα Κωσταράκο, εμείς οι νεότεροι του, τον γνωρίσαμε στη Μεταπολίτευση, οι άλλοι μας «ψιθύριζαν» την ιστορία του ως αντιστασιακού φοιτητή – γραμματέα του ΡΗΓΑ ΦΕΡΑΙΟΥ. Ήταν αυτός που μας δίδαξε τι σημαίνει Αριστερός, τι σημαίνει πολιτική, τι σημαίνει Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Λαμπράκης προδικτατορικά, του Ρήγα Φεραίου στην δικτατορία, φυλακισμένος για την αντιδικτατορική του δράση, μέλος του ΚΚΕ Εσωτερικού από την μεταπολίτευση και μετά, διήνυσε όλη αυτή τη διαδρομή με σεμνότητα με πολιτικό ήθος συνδιαμορφώνοντας με τους συντρόφους του το νέο πρόσωπο της Ανανεωτικής Αριστεράς .
Από το 1978 δημοτικός σύμβουλος Πειραιά, επικεφαλής της Δημοτικής Κίνησης «ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ» το 1986, αντιδήμαρχος Πολιτισμού στο Δήμο Πειραιά το 1990 με σημαντικό έργο. Μια πορεία στην Τοπική Αυτοδιοίκηση όπου με γνώση την ανάγκη συνύπαρξης και συνεργασίας των δημοκρατικών και αριστερών δυνάμεων διαμόρφωσε σχέσεις με πολιτικούς χώρους και πρόσωπα που υπάρχουν και λειτουργούν μέχρι και σήμερα στην πόλη μας.
Όλα αυτά τα χρόνια η απουσία του είναι αισθητή στην πολιτική αυτοδιοικητική ζωή της πόλης∙ οι αναφορές μας πολλές, ιδιαίτερα στα δύσκολα χρόνια των μνημονίων και της κυβέρνησης της Αριστεράς. Στην τωρινή μάχη των δημοτικών εκλογών ό,τι μας δίδαξε θα μας είναι πολύτιμο
