arxipelagos.com- http://www.refortso.gr/2017- αναδημοσίευση-
Ενστάσεις σε σειρά άρθρων του νομοσχεδίου «Ενδυνάμωση της διαφάνειας και της
αξιοκρατίας σε θέματα αρμοδιότητας Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής,
ενίσχυση της κοινωνικής συμμετοχής στην ακτοπλοΐα, θέματα πολιτικού προσωπικού,
συμπλήρωση διατάξεων για τα λιμενικά έργα και άλλες διατάξεις», εκφράζουν οι
Ειδικότερα, ο ΣΕΕΝ, μεταξύ άλλων, αντιτίθεται στο άρθρο 54 «Προγραμματικές
Συμβάσεις Ανάθεσης Δημόσιας Υπηρεσίας», στο άρθρο 56 «Προστασία των εργαζομένων
σε ακτοπλοϊκές επιχειρήσεις» και στο άρθρο 57 “τροποποιήσεις του ν. 3709/2008
“Δικαιώματα-υποχρεώσεις επιβατών και μεταφορέων στις τακτικές θαλάσσιες
μεταφορές και άλλες διατάξεις” (Α΄ 213)”.
Για το άρθρο 54, όπως σημειώνει ο Σύνδεσμος «καλεί το υπουργείο να αποσύρει
τη διάταξη και να προχωρήσει σε ουσιαστικό διάλογο για τους λόγους και κίνητρα
που οδήγησαν στην εν λόγω πρόταση, προκειμένου να γίνουν κατανοητές τυχόν
αδυναμίες του υφιστάμενου συστήματος ανάθεσης γραμμών δημόσιας υπηρεσίας,
με διαγωνιστικές διαδικασίες και να προταθούν λύσεις εκατέρωθεν.
Με τη διάταξη αυτή επιχειρείται προνομιακή μεταχείριση των φορέων και οργανισμών
που αναφέρονται (δήμοι, δημοτικές και κοινοτικές επιχειρήσεις), κατά παρέκκλιση
των σχετικών διατάξεων του ν. 2932/2001, των διατάξεων περί διενέργειας δημόσιων
διαγωνισμών, νοθεύοντας τον υγιή και ελεύθερο ανταγωνισμό με την παρέμβαση
της κεντρικής διοίκησης (κυβέρνησης) αναθέτοντας δημόσια υπηρεσία στους εν
λόγω φορείς, αποκλείοντας άλλους πλοιοκτήτες ή εφοπλιστές και χωρίς να τηρείται
η διαδικασία των σχετικών διαγωνισμών. Επίσης δεν κατανοούμε το γεγονός ότι ενώ
μιλάμε για κάλυψη επειγουσών συγκοινωνιακών αναγκών, η σύναψη προγραμματικών
συμβάσεων ανάθεσης δημόσιας υπηρεσίας προβλέπεται για μία πενταετία».
Μάλιστα, σχολιάζοντας το ίδιο άρθρο, ο ΣΕΕΝ σχολιάζει ότι «πέραν των ανωτέρω
νομικών προβληματισμών είναι γνωστό ότι η, κατά το παρελθόν, διενέργεια σχετικών
με το θέμα δραστηριοτήτων (ακτοπλοϊκή εξυπηρέτηση) από δήμους, δημοτικές
και κοινοτικές επιχειρήσεις, εταιρείες λαϊκής βάσης, κ.α, είχε αρνητικά έως και
καταστροφικά αποτελέσματα, πρώτον για τους ίδιους τους φορείς ως επιχείρηση,
αλλά και στην εξυπηρέτηση των αναγκών των κατοίκων των συγκεκριμένων νησιών.
Το μοντέλο αυτής της δραστηριότητας ακτοπλοϊκής εξυπηρέτησης έχει αποτύχει
παντελώς και εδώ και δεκαετίες έχει εγκαταλειφθεί. Τυχόν δε εκδήλωση
ενδιαφέροντος από αντίστοιχους φορείς και οργανισμούς δεν στηρίζεται σε
ακτοπλοϊκή αναγκαιότητα, παρά μόνο σε βραχυχρόνια πολιτική σκοπιμότητα
καθαρά τοπικού ενδιαφέροντος».
Αντίστοιχα, για το άρθρο 56, ο ΣΕΕΝ υπογραμμίζει ότι «επιχειρείται για πρώτη
φορά, με έντονο τρόπο, η ευθεία σύνδεση της δραστηριότητας του πλοίου με
οφειλές του πλοίου προς τους ναυτικούς και τα ασφαλιστικά ταμεία, προτείνοντας
μεταξύ των άλλων το μέτρο της απαγόρευσης απόπλου του πλοίου.
Με την προτεινόμενη διάταξη επιχειρείται η ευθεία παρέμβαση της διοίκησης σε
οικονομικές διαφορές μεταξύ δυο συμβαλλομένων (πλοίο και ναυτικός) που
ενδεχομένως να υπάρχουν ή να αμφισβητούνται ή να διαφέρουν ως προς το ποσό
ή ακόμα και ως προς αυτή την υποχρέωση.
Για την προστασία των ναυτικών από αφερέγγυους πλοιοκτήτες ή εφοπλιστές
υφίσταται πλούσιο και ισχυρό νομοθετικό πλαίσιο {ποινικές κυρώσεις (ΑΝ 650/1945),
αστική απαίτηση (Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας), εγκατάλειψη ναυτικού από τον
πλοιοκτήτη (ν. 1120/1981 και ν. 3816/2010), προνόμιο του μισθού κατά τα άρθρα
205-209 ΚΙΝΔ, επίσχεση εργασίας (άρθρα 325, 329, 353 ΑΚ) και διοικητικό},
εξασφαλίζοντας για τους ναυτικούς κατά τον καλύτερο τρόπο τα δικαιώματά τους.
Η επαπειλούμενη ποινή, για μη καταβολή αποδοχών στο πλήρωμα κατά την εισήγηση
«πάσης φύσεως αποδοχών», καθώς και η μη απόδοση ασφαλιστικών εισφορών,
όπως διατυπώνεται στο σχέδιο της διάταξης, «επιβάλλεται απαγόρευση απόπλου
..», αποτελεί για την οικεία λιμενική αρχή η επιβολή της υποχρεωτικής απαγόρευσης
απόπλου του πλοίου.
Η υποχρεωτική απαγόρευση απόπλου πλοίου ως ποινή, είναι ιδιαίτερα αυστηρή,
καθόσον είναι γνωστές οι αρνητικές συνέπειες που έχει κάθε απαγόρευση απόπλου
στην οικονομική εκμετάλλευση του πλοίου, και όταν αφορά ακτοπλοϊκό πλοίο ιδιαίτερα
στην ακτοπλοϊκή εξυπηρέτηση της νήσου ή των νησιών, με προβλήματα που προκύπτουν
με την καθυστέρηση ή την ακύρωση ακτοπλοϊκού δρομολογίου, όταν συγκεκριμένα
αυτό μπορεί να γίνει και μεσούσης της δρομολογιακής περιόδου.
Επιπρόσθετα, η ύπαρξη τέτοιας διάταξης στο νομοθετικό πλαίσιο, είναι βέβαιο ότι
θα αποτελέσει βάση ή ακόμη και κίνητρο σε τυχόν μικρή μειοψηφία κακόβουλων ή
ασυνείδητων ναυτικών που δυστυχώς πιθανόν να υπάρχουν, για τη διεκδίκηση με την
απειλή της απαγόρευσης απόπλου του πλοίου παράλογων και υπερβολικών ή και μη
δικαιούμενων για αυτούς αποδοχών και η ναυτική εταιρεία η οποία εκβιαζόμενη και
πιεζόμενη από το μέτρο της απαγόρευσης απόπλου του πλοίου της να ενδίδει και να
υποκύπτει.
Το μέτρο δε της απαγόρευσης απόπλου του πλοίου ως «ποινή» θα πρέπει να είναι
το έσχατο, να επιβάλλεται σε πολύ σοβαρές περιπτώσεις παράβασης της σχετικής
νομοθεσίας και το δικαίωμα επιβολής αυτής της ποινής, ιδιαίτερα για ακτοπλοϊκά
πλοία και για παραβάσεις του υπό κρίση άρθρου, να λαμβάνει χώρα μόνο κατά την
κρίση του, ο Υπουργός Ναυτιλίας, για την περίπτωση μη καταβολής αποδοχών στο
πλήρωμα κατόπιν έκδοσης καταδικαστικής σε βάρος του πλοίου αμετάκλητης σχετικής
δικαστικής απόφασης αρμοδίου δικαστηρίου ως επίσης και για μη απόδοση
ασφαλιστικών εισφορών κατόπιν σχετικού εγγράφου ειδοποίησης του οικείου
ασφαλιστικού οργανισμού.
Από την παράθεση των ανωτέρω προτάσεων προκύπτει ότι αρχίζει ένας ατέρμονας
αγώνας δικαστικών διεκδικήσεων, που θα δυναμιτίσει το καλό κλίμα των σχέσεων
πλοιοκτησίας και ναυτεργατών».
Tέλος, για το άρθρο 57, ο ΣΕΕΝ ζητά την απόσυρσή του, γιατί τα θέματα αναστολής
απόπλου, λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών ρυθμίζονται από το άρθρο 9
του Ν. 3709/2008.
Υπενθυμίζεται ότι η δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση για το νομοσχέδιο λήγει σήμερα.
Πηγή: reporter.gr
Πηγή: reporter.gr
