Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ- ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
xalyboyrgiki_apergoi.jpg
Η απεργία στην Ελληνική Χαλυβουργία τον Μάιο του 2012 κρίθηκε παράνομη, ενώ ακολούθησε στις 20 Ιουλίου 2012 βίαιη επέμβαση των ΜΑΤ με χρήση χημικών
EUROKINISSI/ ΓΕΩΡΓΙΑ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ
Πέντε χρόνια από την έναρξη της μακροβιότερης απεργίας των τελευταίων χρόνων στην Ελληνική Χαλυβουργία, απαλλάχθηκαν χθες στο Ζ’ Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών από όλες τις συκοφαντικές κατηγορίες και οι 23 κατηγορούμενοι απεργοί.
Η χθεσινή εκδίκαση σε δεύτερο βαθμό ακύρωσε τις εξοντωτικές ποινές που είχαν επιβληθεί πρωτόδικα στους απεργούς χαλυβουργούς, οι οποίοι όχι μόνο έχασαν τη δουλειά τους αλλά καταδικάστηκαν πριν από δύο χρόνια για ξυλοδαρμό, εξύβριση και παρεμπόδιση των απεργοσπαστών.
Συγκεκριμένα στους Γιώργο Σιφωνιό, Νάσο Παυλάκη και Νίκο Χαροκόπο, πρόεδρο, γραμματέα και αντιπρόεδρο αντίστοιχα του σωματείου κατά την περίοδο της απεργίας, επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 23 μηνών με τριετή αναστολή, ενώ σε άλλα 20 μέλη επιβλήθηκε ποινή 22 μηνών επίσης με αναστολή.
Χθες το Εφετείο απήλλαξε οριστικά τους κατηγορουμένους βασιζόμενο στις ευεργετικές διατάξεις νόμου που ψηφίστηκε μέσα στο προηγούμενο καλοκαίρι (Ν.4411/2016, άρθρο 8), σύμφωνα με τον οποίο σε περίπτωση ποινής για εξύβριση κάτω των 24 μηνών, υπάρχει απαλλαγή από τις κατηγορίες. Το ίδιο συμβαίνει και για ποινές κάτω των 6 μηνών για το αδίκημα του ξυλοδαρμού.
«Επιθυμούσαμε να δικαστούμε κανονικά ώστε να αποδειχθεί στο δικαστήριο πως όλες οι κατηγορίες ήταν ψευδείς και κατασκευασμένες. Αντιμετωπίζαμε μια σκευωρία και έπρεπε να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες», εξηγεί στην «Εφ.Συν.» ο Χάρης Μανώλης, απολυμένος από την Ελληνική Χαλυβουργία.
Τραγικό γεγονός αποτέλεσε η μήνυση που στάλθηκε ακόμα και στον αποβιώσαντα ταμία του σωματείου, Δημήτρη Λιάκο, δημιουργώντας αναστάτωση στην οικογένειά του.
«Η οικονομική κατάσταση των περισσοτέρων μας είναι πολύ άσχημη, έχουν επέλθει αρκετοί θάνατοι. Μάλιστα έναν συνάδελφος που δεν είχε ρεύμα στο σπίτι του και ήταν άπορος, τον βρήκαν νεκρό στο σπίτι του μετά από τρεις μέρες», λέει ο Χάρης Μανώλης.
Ο ίδιος με 14 χρόνια εμπειρίας στον χώρο δεν κατάφερε να βρει δουλειά στο αντικείμενό του (τορναδόρος) στη βιομηχανική ζώνη.
Πήγε σε όλα τα εργοστάσια της περιοχής, άφησε παντού βιογραφικά και η απάντηση ήταν ίδια: «Δεν χρειαζόμαστε άτομο».
Στη συνέχεια ο ίδιος μάθαινε για προσλήψεις συναδέλφων του με ελάχιστη εμπειρία, οι οποίοι δεν συμμετείχαν στην απεργία.
Πολλοί από τους απεργούς χαλυβουργούς έχουν ακόμα εκκρεμείς δικαστικές υποθέσεις, καθώς δεκάδες ήταν οι μηνύσεις που κατέθεσαν συνάδελφοί τους προσκείμενοι στην εργοδοσία, όπως λένε οι απεργοί.
Ολα αυτά τα χρόνια που ακολούθησαν την 9μηνη απεργία στον Ασπρόπυργο, μεγάλες μισθολογικές μειώσεις υπέστησαν διαδοχικά και οι εργαζόμενοι χαλυβουργοί στο αντίστοιχο εργοστάσιο του Βόλου, οι οποίοι είχαν επιλέξει τότε να μην απεργήσουν.
Υπενθυμίζεται πως η απεργία στην Ελληνική Χαλυβουργία τον Μάιο του 2012 κρίθηκε παράνομη, ενώ ακολούθησε στις 20 Ιουλίου 2012 βίαιη επέμβαση των ΜΑΤ με χρήση χημικών.
Δύο μέρες νωρίτερα ο Αδωνις Γεωργιάδης κορύφωνε τις συνεχόμενες επιθέσεις του κατά των απεργών: «Αυτοί οι τύποι του ΠΑΜΕ οδηγούν ένα εργοστάσιο (σ.σ. στο κλείσιμο) που έδινε το ατσάλι στο ελληνικό κράτος για να γίνουν τα οχυρά του Ρούπελ, δεν έκλεισε στον Β΄ Παγκόσμιο και θα το κλείσει το ΠΑΜΕ και ακόμα εμείς το συζητάμε».
