ΑΠΌ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΕΔΟΕΑΠ-www.edoeap.gr
Διαβάστε πλήρη και τεκμηριωμένη την ιστορία του
πολυσυζητημένου βασικού μας πόρου που για το Ταμείο μας επέχει θέση
οιωνεί εργοδοτικής εισφοράς και υποκαθιστά την απουσία χρηματοδότησης
από τον κρατικό προϋπολογισμό.
ΛΑΧΕΙΟ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ – ΑΓΓΕΛΙΟΣΗΜΟ
Το Λαχείο Συντακτών κατοχυρώθηκε με νόμο από την κυβέρνηση Μεταξά. Με τη λειτουργία του θεσμού της Κοινωνικής Ασφάλισης τέθηκε το πρόβλημα της εξεύρεσης πόρων. Η μόνη ενδεικνυόμενη λύση φαινόταν η επιβολή ποσοστού επί της τιμής πώλησης των εφημερίδων. Η τότε Κυβέρνηση όμως, ασκώντας πολιτική διαδόσεως του Τύπου, αποφάσισε να μην επιβάλει το ποσοστό αυτό, αλλά αντίθετα με το Ν. 1093/1938 κατοχύρωσε το Λαχείο Συντακτών και έθεσε συνέταιρους σε αυτό τις Ενώσεις Συντακτών όλης της Ελλάδας.
Το Αγγελιόσημο θεσπίστηκε στην Κατοχή (Ν. 165/1941 και 1151/1942) με σκοπό να ενισχυθεί το Ταμείο Ανεργίας, το οποίο είχε επιβαρυνθεί από την υποχρεωτική διακοπή πολλών εφημερίδων από τις δυνάμεις κατοχής. Αυτό το μέτρο ίσχυε σε όλη τη διάρκεια της κατοχής.
Μεταπολεμικά αποτέλεσε τον πόρο του Ταμείου Ασφάλισης του Διοικητικού Προσωπικού των Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών – μελών της ΕΠΗΕΑ – του ΛΕΑ (Λογαριασμού Επικουρικής Ασφαλίσεως), ορίσθηκε σε ποσοστό 15% επί των μικρών αγγελιών και των διαφημίσεων των ημερησίων εφημερίδων Αθηνών.
Η πολιτική της συνεργασίας και της αλληλεγγύης εγκαταλείφθηκε μετά την απελευθέρωση και η Ένωση Συντακτών περιορίσθηκε στο Λαχείο Συντακτών, εγκαταλείποντας το αγγελιόσημο, πλην ενός μικρού ποσοστού 2%, ενώ η Ένωση Προσωπικού διατήρησε το μεγαλύτερο μέρος του αγγελιοσήμου (10% μέχρι το 1960 και 8% αργότερα). Οι δύο αυτοί πόροι αναπτύχθηκαν παράλληλα μέχρι το 1967 και τα έσοδά τους πήγαιναν στις τέσσερις ενώσεις συντακτών (Αθηνών, Θεσσαλονίκης, Βόλου και Πατρών) και τις δύο Ενώσεις Προσωπικού (Αθηνών και Θεσσαλονίκης).
Τα κέρδη από το Λαχείο Συντακτών κατανέμονταν σύμφωνα με το Ν.Δ. 3016/1950 ως ακολούθως:
Τα έσοδα από το αγγελιόσημο Αθηνών (15% επί των διαφημίσεων κατανέμονταν μέχρι το 1966 ως εξής:
Το 1960 η Ένωση Ιδιοκτητών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών σύμφωνα με το
Ν. 4041/1960 οικειοποιήθηκε ποσοστό 4% του αγγελιοσήμου. Έτσι η ΕΣΗΕΑ
απώλεσε το 2% και η ΕΠΗΕΑ μείωσε το ποσοστό της σε 8%.
Τα έσοδα από το αγγελιόσημο Θεσσαλονίκης (12% επί των διαφημίσεων) κατανέμονταν μέχρι το 1966 ως εξής:
Σύμφωνα με τον ιδρυτικό νόμο 248/1967 οι μετέχουσες στον νεοσύστατο ΕΔΟΕΑΠ τέσσερις Ενώσεις (Ε.Σ.Η.Ε.Α – Ε.Σ.Η.Ε.Μ.Θ. – Ε.Π.Η.Ε.Α. – Ε.Π.Η.Ε.Θ.) υποχρεώθηκαν να συνεισφέρουν κατ΄αναλογία ορισμένα ποσά από τις περιουσίες τους προκειμένου να δημιουργηθεί ο νέος Οργανισμός.
Ο υπό την τότε Ελληνική Κυβέρνηση ιδρυθείς ΕΝΙΑΙΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΑΛΨΕΩΣ είχε ανάγκη την αμέριστη υποστήριξη της πολιτείας για την πλήρη εφαρμογή του ψηφισθέντος αναγκαστικού νόμου 248.
Έκτοτε οι εργοδότες των ΜΜΕ απαλλάσσονται διά του νόμου από τις υποχρεωτικές εργοδοτικές εισφορές για την περίθαλψη και η Πολιτεία ΔΕΝ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΤΩΝ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΣΚΛΗΡΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΣΤΑ ΜΜΕ.
Δηλαδή, ο ΤΥΠΟΣ, η Πληροφόρηση, η Είδηση, η Ενημέρωση του Έλληνα πολίτη προστατεύεται κατά το Σύνταγμα από την πολιτεία ως δημοκρατικό δικαίωμα όλων των πολιτών.
Η παραδοχή ότι ο ιδιοκτήτης/εργοδότης ΜΜΕ δεν διακινεί προϊόν με βάση το Εμπορικό Δίκαιο, αλλά υπηρετεί με την επιχείρησή του, όπως και ο δημοσιογράφος με την εργασία του, το υπέρτερο κοινωνικό συμφέρον, οδήγησε στην εφαρμογή του ανωτέρω νόμου.
Βάσει των διατάξεων αυτού οι εργοδότες των ΜΜΕ απαλλάσσονται από εργοδοτική εισφορά για την περίθαλψη και καταβάλλουν χαμηλότερη από άλλους εργοδότες (π.χ. ΙΚΑ) εισφορά, δηλαδή 9,5% στο ΕΤΑΠ ΜΜΕ (κλ. ΤΣΠΕΑΘ) για τους κλάδους Σύνταξης (7,5%) και Ανεργίας (2%).
Είναι, δηλαδή, άρρηκτα συνδεδεμένη η δημοσιογραφική εργασία/επιτυχία στο ρεπορτάζ με την κυκλοφοριακή επιτυχία π.χ. της εφημερίδας, η επιχειρηματική βιωσιμότητα της οποίας, με τη σειρά, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη διαφημιστική αγορά. (Πράγμα που σημαίνει, ότι όσο πιο δυναμική είναι η συμμετοχή και η εργασία των μελών μας στην έκδοση, τόσο πιο πολύ επιδιώκουν ο διαφημιστής και ο διαφημιζόμενος να προβάλλονται στο Μέσο αυτό).
Η συμμετοχή των εργαζομένων στα ΜΜΕ σε αυτή την παραγωγική διαδικασία κρίνεται ως μείζονος σημασίας για τη βιωσιμότητα του Μέσου και άρα για την πλουραλιστική ενημέρωση του Έλληνα πολίτη.
Γιατί όσο πιο πολλά ΜΜΕ υπάρχουν, τόσο πιο ουσιαστικός και δημοκρατικός είναι ο διάλογος της κοινωνίας και η ενημέρωση των πολιτών.
– Τα Ελληνικά ΜΜΕ θα ήταν λιγότερα
– Οι θέσεις εργασίες λιγότερες
– Τα Ασφαλιστικά μας Ταμεία υπό διάλυση
– Η επιβάρυνση του Έλληνα φορολογούμενου μεγαλύτερη
Αντίθετα σήμερα:
– υπάρχουν πολλά ΜΜΕ αποκλείοντας τα μονοπώλια στην ενημέρωση
– υπάρχουν περισσότερες θέσεις εργασίας
– τα Ταμεία μας είναι υγιή και δεν επιβαρύνουν τον φορολογούμενο πολίτη, αλλά επιχειρηματίες και επιχειρήσεις που επιλέγουν ελεύθερα να διαφημιστούν σε κάθε Μέσο.
Τα έωλα επιχειρήματα ότι το αγγελιόσημο πληρώνει ο Έλληνας καταναλωτής γιατί επιβαρύνεται η τιμή του προϊόντος από τη διαφήμισή του(!) είναι παντελώς ψευδή και αστήρικτα, καθώς το διαφημιστικό κόστος ορίζεται με κανόνες της ελεύθερης αγοράς και η μη επιβάρυνσή του με το αγγελιόσημο θα ωφελήσει μόνο τους διαφημιστές και τους εργοδότες μας, όχι, όμως, τους πολίτες και τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ.
Σε κάθε περίπτωση η επιδιωκόμενη από εμπορικά συμφέροντα κατάργηση του Αγγελιοσήμου θα μεταφέρει το βάρος της Κοινωνικής μας Ασφάλισης στην Πολιτεία, άρα στους φόρους όλων των Ελλήνων πολιτών, καθώς τα Ταμεία μας θα χρηματοδοτούνται πλέον από τον Κρατικό Προϋπολογισμό!
– Μειώνονται οι θέσεις εργασίας
– Μειώνονται οι εισφορές και καταστρέφονται τα Ταμεία μας
– Το 20% του αγγελιοσήμου, φυσικά θα μοιραστεί ανάμεσα σε εργοδότες και διαφημιστές
– Οι διαφημιζόμενοι δεν θα κερδίσουν τίποτα
– Και φυσικά τα προϊόντα δεν θα γίνουν φθηνότερα
– Οι εργοδότες στα ΜΜΕ θα μετακυλίσουν το κόστος των ασφαλιστικών μας εισφορών στην τιμή της διαφήμισης και οι διαφημιστές το μειωμένο κέρδος τους από τις … επιστροφές στην αμοιβή τους
ΛΑΧΕΙΟ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ – ΑΓΓΕΛΙΟΣΗΜΟ
Το Λαχείο Συντακτών κατοχυρώθηκε με νόμο από την κυβέρνηση Μεταξά. Με τη λειτουργία του θεσμού της Κοινωνικής Ασφάλισης τέθηκε το πρόβλημα της εξεύρεσης πόρων. Η μόνη ενδεικνυόμενη λύση φαινόταν η επιβολή ποσοστού επί της τιμής πώλησης των εφημερίδων. Η τότε Κυβέρνηση όμως, ασκώντας πολιτική διαδόσεως του Τύπου, αποφάσισε να μην επιβάλει το ποσοστό αυτό, αλλά αντίθετα με το Ν. 1093/1938 κατοχύρωσε το Λαχείο Συντακτών και έθεσε συνέταιρους σε αυτό τις Ενώσεις Συντακτών όλης της Ελλάδας.
Το Αγγελιόσημο θεσπίστηκε στην Κατοχή (Ν. 165/1941 και 1151/1942) με σκοπό να ενισχυθεί το Ταμείο Ανεργίας, το οποίο είχε επιβαρυνθεί από την υποχρεωτική διακοπή πολλών εφημερίδων από τις δυνάμεις κατοχής. Αυτό το μέτρο ίσχυε σε όλη τη διάρκεια της κατοχής.
Μεταπολεμικά αποτέλεσε τον πόρο του Ταμείου Ασφάλισης του Διοικητικού Προσωπικού των Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών – μελών της ΕΠΗΕΑ – του ΛΕΑ (Λογαριασμού Επικουρικής Ασφαλίσεως), ορίσθηκε σε ποσοστό 15% επί των μικρών αγγελιών και των διαφημίσεων των ημερησίων εφημερίδων Αθηνών.
Η πολιτική της συνεργασίας και της αλληλεγγύης εγκαταλείφθηκε μετά την απελευθέρωση και η Ένωση Συντακτών περιορίσθηκε στο Λαχείο Συντακτών, εγκαταλείποντας το αγγελιόσημο, πλην ενός μικρού ποσοστού 2%, ενώ η Ένωση Προσωπικού διατήρησε το μεγαλύτερο μέρος του αγγελιοσήμου (10% μέχρι το 1960 και 8% αργότερα). Οι δύο αυτοί πόροι αναπτύχθηκαν παράλληλα μέχρι το 1967 και τα έσοδά τους πήγαιναν στις τέσσερις ενώσεις συντακτών (Αθηνών, Θεσσαλονίκης, Βόλου και Πατρών) και τις δύο Ενώσεις Προσωπικού (Αθηνών και Θεσσαλονίκης).
Τα κέρδη από το Λαχείο Συντακτών κατανέμονταν σύμφωνα με το Ν.Δ. 3016/1950 ως ακολούθως:
| Ένωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών ΕΣΗΕΑ μετά του Οργανισμού Επικουρικής Ασφαλίσεως |
75%
|
| Ένωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Μακεδονίας-Θράκης ΕΣΗΕΜΘ |
15%
|
| Ένωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Πελοποννήσου Ηπείρων Νήσων ΕΣΗΕΠΗΝ |
6%
|
| Ένωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Θεσσαλίας Στερεάς Ελλάδος ΕΣΗΕΘΣΕ |
4%
|
| Ένωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών ΕΣΗΕΑ |
2%
|
| Ένωση Προσωπικού Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών ΕΠΗΕΑ |
10%
|
| Ένωση Εργατών Τύπου Αθηνών ΕΕΤΑ |
3%
|
Τα έσοδα από το αγγελιόσημο Θεσσαλονίκης (12% επί των διαφημίσεων) κατανέμονταν μέχρι το 1966 ως εξής:
| Ένωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Μακεδονίας Θράκης ΕΣΗΕΜΘ |
15%
|
| Ένωση Υπαλληλικού Προσωπικού Ημερησίων Εφημερίδων Θεσσαλονίκης ΕΥΠΗΕΘ |
30%
|
| Ταμείο Πρόνοιας και Προστασίας Συνταξιούχων Δημοσιογράφων Ημερησίων Εφημερίδων Θεσσαλονίκης |
55%
|
ΕΔΟΕΑΠ- Ν.Π.Ι.Δ.
Η κατάργηση του Λαχείου Συντακτών δημιούργησε τεράστιο κενό και η Εθνική Κυβέρνηση, για να μη διακινδυνεύσουν οι ασφαλιστικοί οργανισμοί των συντακτών, προέβη με τον ΑΝ 248/1967 στην ίδρυση του Ενιαίου Δημοσιογραφικού Οργανισμού Επικουρικής Ασφαλίσεως και Περιθάλψεως τον οποίο προικοδότησε με το προϊόν αγγελιοσήμου 17/20 επί των πάσης φύσεως διαφημίσεων και καταχωρήσεων στις ημερήσιες εφημερίδες.Σύμφωνα με τον ιδρυτικό νόμο 248/1967 οι μετέχουσες στον νεοσύστατο ΕΔΟΕΑΠ τέσσερις Ενώσεις (Ε.Σ.Η.Ε.Α – Ε.Σ.Η.Ε.Μ.Θ. – Ε.Π.Η.Ε.Α. – Ε.Π.Η.Ε.Θ.) υποχρεώθηκαν να συνεισφέρουν κατ΄αναλογία ορισμένα ποσά από τις περιουσίες τους προκειμένου να δημιουργηθεί ο νέος Οργανισμός.
Ο υπό την τότε Ελληνική Κυβέρνηση ιδρυθείς ΕΝΙΑΙΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΑΛΨΕΩΣ είχε ανάγκη την αμέριστη υποστήριξη της πολιτείας για την πλήρη εφαρμογή του ψηφισθέντος αναγκαστικού νόμου 248.
Έκτοτε οι εργοδότες των ΜΜΕ απαλλάσσονται διά του νόμου από τις υποχρεωτικές εργοδοτικές εισφορές για την περίθαλψη και η Πολιτεία ΔΕΝ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΤΩΝ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΣΚΛΗΡΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΣΤΑ ΜΜΕ.
ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ
Καθώς το Σύνταγμα της χώρας επιτάσσει την ελεύθερη διακίνηση της
πληροφορίας για την ενημέρωση των πολιτών, την οποία και προστατεύει ως
όρο της Δημοκρατίας, είναι καθολικά και αντικειμενικά παραδεκτό και
διεθνώς ότι ο ΤΥΠΟΣ δεν αποτελεί προϊόν, εμπόρευμα ή υπηρεσία, που
διακινείται με βάση εμπορικά συναλλακτικά ήθη και νομολογίες.Δηλαδή, ο ΤΥΠΟΣ, η Πληροφόρηση, η Είδηση, η Ενημέρωση του Έλληνα πολίτη προστατεύεται κατά το Σύνταγμα από την πολιτεία ως δημοκρατικό δικαίωμα όλων των πολιτών.
Η παραδοχή ότι ο ιδιοκτήτης/εργοδότης ΜΜΕ δεν διακινεί προϊόν με βάση το Εμπορικό Δίκαιο, αλλά υπηρετεί με την επιχείρησή του, όπως και ο δημοσιογράφος με την εργασία του, το υπέρτερο κοινωνικό συμφέρον, οδήγησε στην εφαρμογή του ανωτέρω νόμου.
Βάσει των διατάξεων αυτού οι εργοδότες των ΜΜΕ απαλλάσσονται από εργοδοτική εισφορά για την περίθαλψη και καταβάλλουν χαμηλότερη από άλλους εργοδότες (π.χ. ΙΚΑ) εισφορά, δηλαδή 9,5% στο ΕΤΑΠ ΜΜΕ (κλ. ΤΣΠΕΑΘ) για τους κλάδους Σύνταξης (7,5%) και Ανεργίας (2%).
- Με το θεσμοθετημένο αγγελιόσημο, που υπέχει, έτσι, για τον ΕΔΟΕΑΠ θέση εργοδοτικής εισφοράς
- με μηδενική χρηματοδότηση των Ταμείων μας από την Πολιτεία αλλά και
- με τον αυτοδιοίκητο και αυτοδιαχειριζόμενο χαρακτήρα του Οργανισμού μας ως Ν.Π.Ι.Δ., το Ταμείο μας οδηγήθηκε από τις εκλεγμένες Διοικήσεις του στο να αποτελεί σήμερα έναν πρότυπο ευρωπαϊκό Οργανισμό Υγείας που καλύπτει στους κλάδους της Περίθαλψης, της Επικούρησης και του Εφάπαξ, για 20000, περίπου, ζωές.
Είναι, δηλαδή, άρρηκτα συνδεδεμένη η δημοσιογραφική εργασία/επιτυχία στο ρεπορτάζ με την κυκλοφοριακή επιτυχία π.χ. της εφημερίδας, η επιχειρηματική βιωσιμότητα της οποίας, με τη σειρά, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη διαφημιστική αγορά. (Πράγμα που σημαίνει, ότι όσο πιο δυναμική είναι η συμμετοχή και η εργασία των μελών μας στην έκδοση, τόσο πιο πολύ επιδιώκουν ο διαφημιστής και ο διαφημιζόμενος να προβάλλονται στο Μέσο αυτό).
Η συμμετοχή των εργαζομένων στα ΜΜΕ σε αυτή την παραγωγική διαδικασία κρίνεται ως μείζονος σημασίας για τη βιωσιμότητα του Μέσου και άρα για την πλουραλιστική ενημέρωση του Έλληνα πολίτη.
Γιατί όσο πιο πολλά ΜΜΕ υπάρχουν, τόσο πιο ουσιαστικός και δημοκρατικός είναι ο διάλογος της κοινωνίας και η ενημέρωση των πολιτών.
ΤΑ ΕΩΛΑ ΚΑΙ ΨΕΥΔΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ
Αυτή είναι η ιστορία και το πλαίσιο της δημιουργίας, της κατοχύρωσης
και της θεσμικής λειτουργίας του αγγελιοσήμου που αν δεν υπήρχε τότε:– Τα Ελληνικά ΜΜΕ θα ήταν λιγότερα
– Οι θέσεις εργασίες λιγότερες
– Τα Ασφαλιστικά μας Ταμεία υπό διάλυση
– Η επιβάρυνση του Έλληνα φορολογούμενου μεγαλύτερη
Αντίθετα σήμερα:
– υπάρχουν πολλά ΜΜΕ αποκλείοντας τα μονοπώλια στην ενημέρωση
– υπάρχουν περισσότερες θέσεις εργασίας
– τα Ταμεία μας είναι υγιή και δεν επιβαρύνουν τον φορολογούμενο πολίτη, αλλά επιχειρηματίες και επιχειρήσεις που επιλέγουν ελεύθερα να διαφημιστούν σε κάθε Μέσο.
Τα έωλα επιχειρήματα ότι το αγγελιόσημο πληρώνει ο Έλληνας καταναλωτής γιατί επιβαρύνεται η τιμή του προϊόντος από τη διαφήμισή του(!) είναι παντελώς ψευδή και αστήρικτα, καθώς το διαφημιστικό κόστος ορίζεται με κανόνες της ελεύθερης αγοράς και η μη επιβάρυνσή του με το αγγελιόσημο θα ωφελήσει μόνο τους διαφημιστές και τους εργοδότες μας, όχι, όμως, τους πολίτες και τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ.
Σε κάθε περίπτωση η επιδιωκόμενη από εμπορικά συμφέροντα κατάργηση του Αγγελιοσήμου θα μεταφέρει το βάρος της Κοινωνικής μας Ασφάλισης στην Πολιτεία, άρα στους φόρους όλων των Ελλήνων πολιτών, καθώς τα Ταμεία μας θα χρηματοδοτούνται πλέον από τον Κρατικό Προϋπολογισμό!
ΔΕΝ ΕΠΙΒΑΡΥΝΟΥΜΕ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΜΕ
ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΟΡΟΥΣ ΜΑΣ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ
Οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ φορολογούνται όπως κάθε Έλληνας πολίτης με
υποχρέωση μάλιστα των δημοσιογράφων σε Πόθεν Έσχες. Συμβάλλουμε έτσι στη
χρηματοδότηση από τμήμα των φόρων μας στην καταρρέουσα και βαθιά
νοσούσα Δημόσια Υγεία, το ΕΣΥ και τον ΕΟΠΥΥ, χωρίς να κάνουμε χρήση των
υπηρεσιών τους!- Αν το αγγελιόσημο καταργηθεί ή μειωθεί, τότε:
– Μειώνονται οι θέσεις εργασίας
– Μειώνονται οι εισφορές και καταστρέφονται τα Ταμεία μας
– Το 20% του αγγελιοσήμου, φυσικά θα μοιραστεί ανάμεσα σε εργοδότες και διαφημιστές
– Οι διαφημιζόμενοι δεν θα κερδίσουν τίποτα
– Και φυσικά τα προϊόντα δεν θα γίνουν φθηνότερα
– Οι εργοδότες στα ΜΜΕ θα μετακυλίσουν το κόστος των ασφαλιστικών μας εισφορών στην τιμή της διαφήμισης και οι διαφημιστές το μειωμένο κέρδος τους από τις … επιστροφές στην αμοιβή τους
- Αν ο πόρος μας, που για τον Κλάδο μας είναι οιωνεί εργοδοτική εισφορά μεταφερθεί στον Κρατικό Προϋπολογισμό, τότε το Κράτος για μία ακόμα φορά, μετά το ληστρικό κούρεμα των αποθεματικών μας, υφαρπάζει ιδιωτική περιουσία, διαλύει την Κοινωνική μας Ασφάλιση, κουρσεύει έσοδα για να κλείσει τα δικά του ελλείμματα στη Δημόσια Υγεία που καταρρέει και έμμεσα, επιτυγχάνει τη φίμωση του Τύπου.
