Νταλακογιώργος: Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και τα πρόσωπα που ηγούνται, οδηγούν το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας στο ξεπούλημά του στην κινεζική COSCO. Και τα πρόσωπα αυτά, τα οποία αυτοδιαφημίζονταν ως πρότυπα ηθικής και πολιτικής συνέπειας, τελικά θα βάλουν φαρδιά – πλατιά την υπογραφή τους|!

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΠΕΝΕΝ ΣΤΗΝ ΚΟΠΗ ΤΗΣ ΠΙΤΑΣ ΣΤΙΣ 15/1/2016

Αγαπητοί προσκεκλημένοι, φίλοι και φίλες, Συνάδελφοι και Συναδέλφισες,

 

Σας ευχαριστώ για την παρουσία σας στην σημερινή εκδήλωσή μας. Μαζί με τις καλύτερες ευχές μας για την νέα χρονιά το 2016 που απευθύνουμε σε όλους σας αλλά και στα απόντα μέλη μας που ταξιδεύουν τόσο στις ελληνικές θάλασσες αλλά και σε κάθε γωνιά της υδρογείου και στους οποίους ευχόμαστε καλά ταξίδια, γαλήνιες και ήρεμες θάλασσες και καλή επιστροφή στην πατρίδα και στις οικογένειές τους, θεωρούμε απαραίτητο να κάνουμε μια σύντομη αναφορά στα προβλήματα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε αυτήν την κρίσιμη φάση  και τα οποία αφορούν τον λαό και τους εργαζόμενους της χώρας μας.

Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΣΤΗΝ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ΤΟΝ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΤΑΓΗ

Το πρώτο και δεύτερο μνημόνιο που συμφώνησε, ψήφισε και πιστά υλοποίησε το παλιό μνημονιακό πολιτικό σύστημα και τα κόμματα που το υπηρετούσαν με κορμό το ΠΑΣΟΚ, την Ν.Δ και τις διάφορες εφεδρείες τους όπως ήταν η ΔΗΜΑΡ την περίοδο 2010-2014 οδήγησαν σε μια πραγματική καταστροφή στα δικαιώματα που κατακτήθηκαν με πολύχρονους, πολύμορφους και μακροχρόνιους αγώνες και είχε κατακτήσει η εργατική τάξη, τα πλατιά λαϊκά στρώματα και το συνδικαλιστικό κίνημα.

Στο πλαίσιο αυτό καταργήθηκε η εθνική ΣΣΕ, οι κλαδικές συμβάσεις, διογκώθηκε δραματικά η ανεργία, οι επισφαλείς μορφές εργασίας, αυξήθηκε η μαύρη ανασφάλιστη εργασία, επιδεινώθηκε τραγικά η κατάσταση και τα προβλήματα στην υγεία, την παιδεία, την κοινωνική πρόνοια, οι διαδοχικές παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό και οι δρακόντιες περικοπές στις κύριες και επικουρικές συντάξεις και στις εφάπαξ παροχές οδήγησαν τους συνταξιούχους σε τεράστια και πρωτοφανή αφαίμαξη των εισοδημάτων τους, οι εργασιακές σχέσεις τα συνδικαλιστικά και δημοκρατικά δικαιώματα δέχθηκαν και αυτά διαδοχικά πλήγματα μέσα από τις μνημονιακές κυβερνητικές πολιτικές.

Το εθνικό εισόδημα καταβαραθρώθηκε και συνολικά υπήρξε αποσάθρωση των κοινωνικών, ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα, όπως επίσης  ο ΕΝΦΙΑ, τα χαράτσια και η άγρια φορολόγηση λεηλάτησαν μισθούς, συντάξεις και βύθισαν ακόμη παρακάτω το βιοτικό επίπεδο του λαού και των εργαζομένων.

Ο θεσμοθετημένος νεοφιλελευθερισμός της Ε.Ε και της ζώνης του ευρώ μαζί με τις ακραίες πολιτικές των τοκογλύφων δανειστών που επέβαλαν και εφάρμοσαν στην χώρα μας με τις υποτακτικές σε αυτές κυβερνήσεις διαμόρφωσαν συνθήκες φτώχειας και εξαθλίωσης σε μεγάλα τμήματα του ελληνικού πληθυσμού.

Ταυτόχρονα εντατικοποιήθηκε η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων μεγάλων παραγωγικών στρατηγικού χαρακτήρα επιχειρήσεων, η δημόσια και ακίνητη περιουσία της χώρας ξεπουλήθηκε έναντι πινακίου φακής προκειμένου να καταβληθούν τα τοκοχρεολύσια στους πιστωτές και συμμάχους που βρήκαν την ευκαιρία να μετατρέψουν τον λαό και την χώρα σε πειραματόζωο των νεοφιλελεύθερων πολιτικών τους. 

Στις συνθήκες αυτές η ανάπτυξη των αγώνων και των κινημάτων παίρνει μεγάλες διαστάσεις παρά το γεγονός ότι η ηγεσία των ανώτερων συνδικαλιστικών οργανώσεων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα (ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ) παραμένει πιστή στο δόγμα του κοινωνικού εταιρισμού, της συνεργασίας και σύμπλευσης με το μεγάλο κεφάλαιο και στηρίζει τις μνημονιακές πολιτικές και συμβάλλει τα μέγιστα στην αποδυνάμωση και την υπονόμευση των μεγάλων αγώνων που αναπτύσσονται όλο αυτό το διάστημα.

Οι εξελίξεις αυτές ευνοούν την κατακόρυφη εκλογική και πολιτική άνοδο του τμήματος της αριστεράς και των πολιτικών δυνάμεων που κυρίως εκφράζονται από τον ΣΥΡΙΖΑ. Το γεγονός αυτό σε πλατιά λαϊκά και εργατικά στρώματα δημιουργεί προσδοκίες και ελπίδες για μια εναλλακτική πολιτική σε αντιμνημονιακή, προοδευτική και αριστερή κατεύθυνση.

Οι δυνάμεις που ηγεμονεύουν στον ΣΥΡΙΖΑ, ιδιαίτερα την περίοδο 2012-2014 αντί να ριζοσπαστικοποιήσουν τα αριστερά και ταξικά χαρακτηριστικά αυτού του αγωνιστικού κινήματος, αντί να συμβάλουν με όλους τους τρόπους σε ένα ισχυρό, εργατικό, πολιτικό και αριστερό κίνημα, αρχίζουν σταδιακά την ενσωμάτωση της πολιτικής τους (παρά το γεγονός ότι τα αντιμνημονιακά συνθήματα καλά κρατούν….) στα πλαίσια της ευρωπαϊκής ένωσης του ευρώ και η μετατόπισή τους αργά αλλά σταθερά παίρνει τον χαρακτήρα να μην αμφισβητηθεί το αστικό σύστημα, τα βάθρα του, οι δομές και οι εξουσίες του και ταυτόχρονα απομακρύνονται από την ανάγκη ενός ισχυρού και ανεπτυγμένου εργατικού και λαϊκού κινήματος σε ριζοσπαστική και ανατρεπτική πολιτική.

Καλλιεργεί τις αυταπάτες του είδους «περί σκληρής διαπραγμάτευσης», συνδιαλέγεται ανοιχτά και μυστικά με τις δυνάμεις του μεγάλου κεφαλαίου, συνδιαμορφώνει συμμαχίες με την απέναντι πλευρά του Ατλαντικού, υποχωρεί συστηματικά από ριζοσπαστικές θέσεις και μεταλλάσσεται συστηματικά ενώ η διγλωσσία είναι κυρίαρχο και καθοριστικό στοιχείο της πολιτικής της ηγετικής ομάδας του.

Η εξαγγελία του προγράμματος στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης (9/2014) επισφραγίζει αυτήν την προσαρμογή που αναφέρουμε παραπάνω, τα προτεινόμενα μέτρα δεν θίγουν στο ελάχιστο το μεγάλο ξένο και ντόπιο κεφάλαιο, τον μεγάλο πλούτο και τον μονόδρομο της Ε.Ε και της ζώνης του ευρώ, η οποία επισημοποιείται με την άνοδό του στην κυβέρνηση και την συμφωνία με το EUROGROUP στις 20/2/2015 η οποία αποτελεί ντε φάκτο αναγνώριση του χρέους, της συνέχισης των μνημονιακών πολιτικών στα πλαίσια της δανειακής σύμβασης, τηρεί και καταβάλει τις τοκογλυφικές δόσεις στους δανειστές στεγνώνοντας το δημόσιο και τους φορείς του από το σύνολο των αποθεματικών τους, αναγνωρίζει το χρέος και έτσι ανοίγεται ο δρόμος για μια νέα συμφωνία η οποία με την σειρά της την οδηγεί στο τρίτο καταστροφικό για τον λαό και τους εργαζόμενους μνημόνιο με τους δανειστές.

Ο συμβιβασμός και η υποταγή διαμορφώνουν το τελικό πλαίσιο της ήττας και η πορεία για την κυβέρνηση είναι πλέον προδιαγεγραμμένη στο όνομα της διαπραγματευτικής τακτικής οδηγείται στο δημοψήφισμα του οποίου το ίδιο βράδυ ακυρώνουν  το νικηφόρο αποτέλεσμα και με το παλιό πολιτικό σύστημα πορεύονται για την «σωτηρία της χώρας και του λαού συνδιαμορφώνοντας την εθνική πολιτική»……

Η συμφωνία και η υπογραφή τους, το νέο μνημόνιο που οδηγείται ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν τον ενταφιασμό των όποιων ελπίδων καλλιέργησε με την ρεφορμιστική πολιτική του τα χρόνια 2010-2014 και τυπικά ακυρώνει την όποια ριζοσπαστικότητα είχε η πολιτική του…….

Αναδεικνύεται σε έναν από τους δύο πόλους του νέου δικομματισμού και πολιτικά αποτελεί τον στυλοβάτη της διατήρησης του αστικού συστήματος, των νέων μνημονιακών πολιτικών που οδηγούν με τα μέτρα και τις πολιτικές που συνομολόγησε τον λαό, τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους μικρομεσαίους αγρότες, τα μεσαία στρώματα, τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους αυτοαπασχολούμενους, τους άνεργους, τους νέους και τις νέες και την ίδια την χώρα σε μια αδιέξοδη και καταστροφική εξέλιξη και πορεία.

Η χώρα μετατρέπεται σε αποικία χρέους, η νέα κυβέρνηση εξελίσσεται σε νεοαποικιακή διοίκηση που υπηρετεί πιστά τις πολιτικές των πιστωτών και απτή απόδειξη για αυτό αποτελούν όλα τα  μέτρα που έχει λάβει έως σήμερα προκειμένου να εξασφαλίσει από το κουαρτέτο τις προβλεπόμενες δόσεις……

ΣΧΕΔΙΟ ΛΑΙΜΗΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ

Μπροστά μας έχουμε την μεγάλη και κρίσιμη μάχη του ασφαλιστικού και το τερατούργημα που έδωσε στην δημοσιότητα η κυβέρνηση και σύμφωνα με το οποίο ο θεσμός της κοινωνικής ασφάλισης δέχεται θανάσιμο πλήγμα και την χαριστική βολή σε ότι απέμεινε όρθιο από τα βάρβαρα μέτρα τόσο στην διάρκεια των προηγούμενων μνημονιακών πολιτικών αλλά και την προγενέστερη περίοδο από την επιδρομή και την λεηλασία που εφήρμοσαν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης.

Πρόκειται για ένα σχέδιο νόμου (το οποίο θεωρούμε πολύ πιθανόν να αλλάξει ακόμη σε πιο χειρότερη κατεύθυνση κατά την διαπραγμάτευση με τους δανειστές) το οποίο αποτελεί το τελειωτικό χτύπημα με σφαγιαστικά μέτρα σε βάρος των συνταξιούχων και των εν ενεργεία ασφαλισμένων.

Δεν είναι της συγκεκριμένης περίστασης και εκδήλωσης να επιχειρήσουμε μια αναλυτική περιγραφή των δραματικών αλλαγών που επιχειρεί με το σχέδιο νόμου η αντιλαϊκή και αντεργατική συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.

Ο χαρακτήρας του μέσω των νέων μειώσεων και περικοπών στην κοινωνική ασφάλιση  να μειωθεί περαιτέρω η κρατική συμμετοχή στην δαπάνη της κοινωνικής ασφάλισης τσακίζοντας και ισοπεδώνοντας τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα των εργαζομένων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους αγρότες.

Η δημιουργία ενός κοινού ενιαίου φορέα κοινωνικής ασφάλισης, η υπαγωγή όλων των επικουρικών στο ΕΤΕΑ όπως και τα Ταμεία Πρόνοιας σε ένα κοινό ταμείο με ενιαίες εισφορές – παροχές , η θεσμοθέτηση της εθνικής σύνταξης 384 ευρώ και η προσθήκη της ανταποδοτικής σύνταξης οδηγούν σε συντάξεις οι οποίες στο σύνολό τους θα διαμορφωθούν κάτω από τα 1000 ευρώ!!!

Η κυβερνητική πρόταση στηρίζεται στον νόμο 3863/2010 ο οποίος είναι όμως σε ποιο χειρότερη έκδοση, επαναδιατυπώνεται το σπάσιμο της κύριας σύνταξης σε δύο τμήματα, στην λεγόμενη ανταποδοτική σύνταξη που θα προέρχεται από τις εισφορές των εργαζομένων και στην εθνική σύνταξη που θα προέρχεται από την κρατική χρηματοδότηση. Όμως και το άθροισμα των δύο τμημάτων οδηγεί σε δραματικές μειώσεις των συντάξεων από αυτές που θα προέκυπταν με το παλιότερο σύστημα. Και αυτό γιατί τα ποσοστά αναπλήρωσης στην κυβερνητική πρόταση κατακρημνίζονται ενώ τα ποσοστά αυτά θα υπολογίζονται και σε μικρότερο συντάξιμο μισθό αφού αυτός πλέον ο μέσος μισθός ολόκληρου του εργάσιμου βίου και όχι της τελευταίας 5ετίας (π.χ ΙΚΑ) που ίσχυε πριν.

Αναφέρουμε ενδεικτικά ένα παράδειγμα χαρακτηριστικό για να μπορέσουμε να έχουμε μια πιο σαφή εικόνα αυτής της αλλαγής. Με το παλιό σύστημα ένας μισθωτός που είχε 10.500 μέρες ασφάλισης (δηλαδή 35ετία), με μισθό την τελευταία 5ετία γύρω στα 1500 ευρώ, το ποσοστό αναπλήρωσης ήταν 70% και η αποδιδόμενη σύνταξη 1040 ευρώ. Με την προτεινόμενη ρύθμιση επειδή πλέον θα υπολογίζονται οι μισθοί όλου του εργασιακού βίου και όχι της τελευταίας μόνο 5ετίας ο συντάξιμος μισθός θα είναι μόλις 1026 ευρώ. Το ποσοστό αναπλήρωσης από το 70% με βάση την κυβερνητική πρόταση θα είναι για τα 35 χρόνια ασφάλισης μόλις το 38,68%!!!

Έτσι το ποσόν της ανταποδοτικής σύνταξης θα είναι μόλις 396 ευρώ. Με την προσθήκη σε αυτό το ποσόν της εθνικής σύνταξης των 384 ευρώ οδηγεί σε τελικό ποσό σύνταξης των 780 ευρώ!!

Εάν εφαρμοζόταν στην συγκεκριμένη περίπτωση αυτούσιος ο νόμος 3863/2010 για το παράδειγμα του ίδιου εργαζόμενου η ανταποδοτική σύνταξη θα ήταν 470 ευρώ (με ποσοστό αναπλήρωσης 45.85%)και η εθνική είχε ορισθεί στα 360 ευρώ, δηλαδή η συνολική σύνταξη - στην πλήρη ωρίμανση του συστήματος, θα ήταν 830 ευρώ

Με άλλα λόγια η προτεινόμενη ρύθμιση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ είναι κατώτερη και πιο μειωμένη κατά 25% σε σχέση με τον νόμο που ίσχυε (3863/2010) το οποίο με την σειρά του είχε οδηγήσει σε μειώσεις πάνω από 20% σε σχέση με το παλιότερο σύστημα!!!

Το παράδειγμα να διευκρινίσουμε ότι αφορά εργαζόμενο με 35ετία ασφάλισης. Η κατάσταση θα είναι πολύ χειρότερη για τους εργαζόμενους που δεν μπορούν λόγω ανεργίας να εξασφαλίσουν αυτά τα ένσημα. Ειδικά για τους νέους ανθρώπους σε συνθήκες ευέλικτων μορφών απασχόλησης – ασφάλισης το τμήμα της αναλογικής σύνταξης θα είναι μηδενικό!!! Εδώ πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι στην περίπτωση της 15ετίας το ποσοστό αναπλήρωσης της ανταποδοτικής σύνταξης θα είναι μόλις 12% και σε έναν συντάξιμο μισθό των 1000 ευρώ το ανταποδοτικό τμήμα θα ανέρχεται μόλις στα 120 ευρώ.

Θα μπορούσαμε να προσθέσουμε πολλά στοιχεία που συνθέτουν το αντιλαϊκό – αντιασφαλιστικό αυτό τερατούργημα, απλά να συμπληρώσουμε για την εικόνα του νέου ασφαλιστικού την σταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ και την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων.

ΔΙΑΛΥΟΥΝ ΤΟ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΤΑΜΕΙΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

Αναφορικά με τα ασφαλιστικά ταμεία των Ναυτικών, ΝΑΤ – ΚΕΑΝ – Ταμεία Πρόνοιας – ΕΛΟΕΝ, παρά τις διαβεβαιώσεις του Υπουργού Ναυτιλίας Θοδωρή Δρίτσα που δόθηκαν στην διάρκεια των τελευταίων απεργιακών κινητοποιήσεων ότι είναι σε καλό δρόμο η προσπάθεια για την διατήρηση της αυτοτέλειας του ΝΑΤ και των υπόλοιπων Ταμείων, το σχέδιο της κυβέρνησης με σαφήνεια και απόλυτο τρόπο κλείνει το μεγάλο αυτό πρόβλημα και όλα τα Ταμεία οδηγούνται στο υπερταμείο ΕΦΚΑ με τραγικές συνέπειες στο σύνολό των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών μας δικαιωμάτων (όρια ηλικίας – βάση και σύνταξη γήρατος, εξαγορές, ανεξαρτήτου ηλικίας, νέες περικοπές συντάξεων, επικουρικών και εφάπαξ παροχών). Το ίδιο κάνει με τον ΕΛΟΕΝ και την Εστία Ναυτικών.

Πρόκειται για έναν πραγματικό αρμαγεδδώνα για τους Έλληνες Ναυτεργάτες, συνταξιούχους και εν ενεργεία, οι οποίοι καλούνται σε ένα πολύμορφο αγώνα διαρκείας μαζί με τους υπόλοιπους εργαζομένους, να αντισταθούν σε αυτά τα εγκληματικά σχέδια της κυβέρνησης για την υπονόμευση και διάλυση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, για το λουκέτο στο αρχαιότερο ασφαλιστικό ταμείο της χώρας μας το οποίο είναι το ΝΑΤ.

Μπροστά μας έχουμε έναν δύσκολο αγώνα τον οποίο πρέπει να σχεδιάσουμε, να οργανώσουμε και να πραγματοποιήσουμε ο οποίος αποφασίστηκε προχθές στα πλαίσια της Διοίκησης της ΠΝΟ η οποία έκανε αποδεκτές τις προτάσεις της ΠΕΝΕΝ για δυναμικές, αγωνιστικές και απεργιακές κινητοποιήσεις.

Στην κατεύθυνση αυτή καλούμε τα μέλη, τον κλάδο, το σύνολο των Ναυτεργατών, Συνταξιούχους και εν ενεργεία, όλους τους εμπλεκόμενους με την Ναυτιλία και το ΝΑΤ φορείς των εργαζομένων, να συμπορευτούμε σε αυτόν τον αγώνα, να ενημερώσουμε τους Ναυτεργάτες και τους εργαζόμενους, να συντονίσουμε την κοινή μας πάλη για να μην περάσει το αντιασφαλιστικό τερατούργημα της κυβέρνησης.

Απαιτούμε να αποσυρθεί εδώ και τώρα!! Το ασφαλιστικό μπορεί και πρέπει να διαμορφώσει μια πλατιά ενωτική δράση με την συμμετοχή των εργαζομένων, των συνταξιούχων, των λαϊκών στρωμάτων, των ελεύθερων επαγγελματιών, των αγροτών, της νεολαίας σε μια πλατιά συμμαχία με κεντρικό στόχο την απόσυρση αυτού του σχεδίου νόμου.

Κυβερνητική ναυτιλιακή πολιτική και τα προβλήματα των Ναυτεργατών

Στον χώρο της Ναυτιλίας η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και οι συναρμόδιοι για τον σχεδιασμό της Ναυτιλιακής πολιτικής Τσίπρας – Δραγασάκης – Σταθάκης – Βαλαβάνη – Δρίτσας έδωσαν σαφή δείγματα από την αρχή (και ειδικότερα από τις προγραμματικές δηλώσεις τον Φλεβάρη του 2015) για την πολιτική που θα ακολουθήσουν.

Στις προγραμματικές εκείνες δηλώσεις έστειλαν στον κάλαθο των αχρήστων το σύνολο των επεξεργασμένων προεκλογικών θέσεων και δεσμεύσεων του ΣΥΡΙΖΑ με τις οποίες κατήλθαν στις 25/1/2015 και κατήγαγαν την νίκη στις βουλευτικές εκλογές.

Ίσως και το πλέον απαισιόδοξο μέλος του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα περίμενε αυτήν την πρωτοφανή κωλοτούμπα της κυβέρνησης η οποία από την πρώτη στιγμή αποδέχθηκε, συμφώνησε από την μια στην εγκατάλειψη όλων των προεκλογικών δεσμεύσεων και ταυτόχρονα όπως όλα τα αστικά κόμματα συνέχισε την εφοπλιστόδουλη πολιτική για την διατήρηση  και διεύρυνση  του νεοαποικιακού θεσμικού πλαισίου στην Ναυτιλία, που εξασφαλίζει προνομιακή και ασύδοτη επιχειρηματική δράση στο εφοπλιστικό κεφάλαιο σε όλες τις κατηγορίες πλοίων.

Καμιά απολύτως παρέμβαση στην προκλητική και σκανδαλώδη φοροασυλία των εφοπλιστών, ουδεμία πρωτοβουλία για το εκτεταμένο φαινόμενο της μαύρης ανασφάλιστης εργασίας στα ελληνικά και ελληνόκτητα πλοία που έχουν την έδρα τους στην χώρα μας, η παραμικρή ουσιαστική αναφορά για την λήψη μέτρων για την απασχόληση ελλήνων Ναυτικών και την αντιμετώπιση της ανεργίας που ξεπερνάει το 50% στον Ναυτεργατικό χώρο, καμιά πρωτοβουλία για την κατάργηση των νόμων 4150/2013 και  4256/2014.

Ο νόμος Κατσέλη για την κατάργηση του καμποτάζ έγινε απολύτως αποδεκτός – σεβαστός από την νέα κυβέρνηση, δεν έχει ως τώρα προχωρήσει σε καμιά πρωτοβουλία για τον εκσυγχρονισμό και τον εκδημοκρατισμό του ναυτεργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, της ναυτικής νομοθεσίας, της θεσμοθετημένης ρύθμισης για τον περιορισμό της απεργίας στην επιβατηγό ναυτιλία, όπως και για τις επιχειρησιακές συμβάσεις με τις οποίες καταργείται η κλαδική ΣΣΕ.

Το μόνο θέμα που αναγκάσθηκε να διαχειρισθεί λόγω των αγώνων που αναπτύχθηκαν για την απλήρωτη ναυτική εργασία αφορούσε ειδικά τα πλοία της ΝΕΛ ενώ αρνήθηκε έως και σήμερα να προβεί στις αναγκαίες νομοθετικές ρυθμίσεις που προτείναμε και ουσιαστικά συνέπλευσε και υπέκυψε στις εφοπλιστικές πιέσεις να διατηρηθεί η ασυδοσία των  Ναυτιλιακών Ακτοπλοϊκών εταιριών στην καταστρατήγηση των ΣΣΕ.  Το ίδιο έπραξε και με τις ειδικές συνθέσεις που αφορούν πολλά επιβατηγά και φορτηγά πλοία τις οποίες ανανέωσε βάζοντας σε κίνδυνο ακόμη και την ασφάλεια ανθρώπινων ζωών και ευρύτερα της ναυσιπλοΐας.

Ακόμη και σε δευτερεύοντα ζητήματα όπως οι έλεγχοι για την εφαρμογή της κείμενης νομοθεσίας εγκλωβίστηκε και στην πράξη λειτουργεί όπως ακριβώς οι προγενέστερες κυβερνήσεις που είχαν μετατρέψει το Υπουργείο Ναυτιλίας σε κράτος εν κράτει για τα συμφέροντα των εφοπλιστών.

Καθόλου τυχαίο σε αυτόν τον νεοφιλελεύθερο κατήφορο η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και τα πρόσωπα που ηγούνται σε αυτόν οδηγούν το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας στο ξεπούλημά του στην κινεζική COSCO και τα πρόσωπα αυτά τα οποία αυτοδιαφημίζονταν ως πρότυπα ηθικής και πολιτικής συνέπειας και τελικά θα βάλουν φαρδιά – πλατιά την υπογραφή τους για την εκποίηση του ΟΛΠ, του ΟΛΘ, της ΔΕΗ, της ΤΡΑΙΝΟΣΕ όπως ήδη έχουν κάνει με τα 15 περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας μας. Επίσης καθόλου τυχαίο ότι αποδέχθηκαν προηγούμενες μνημονιακές δεσμεύσεις για την κατάργηση των οργανικών συνθέσεων στην Ακτοπλοΐα.

Αυτήν την πολιτική η ΠΕΝΕΝ την αντιπαλεύει όλα τα προηγούμενα χρόνια με συνέπεια και αποφασιστικότητα και δεν πρόκειται να παρεκκλίνει από αυτήν την δοκιμασμένη ταξική γραμμή και κατεύθυνση.

Οι εργαζόμενοι και τα κινήματά τους πρέπει να ενισχύσουν και να δυναμώσουν τον αγώνα τους ο οποίος πρέπει να έχει διάρκεια, μαζικότητα αλλά και σωστό ταξικό αγωνιστικό προσανατολισμό. Το επόμενο διάστημα μαζί με το ασφαλιστικό θα έχουμε ριζικές αρνητικές αλλαγές στα εργασιακά, στις ΣΣΕ, στα ίδια τα συνδικαλιστικά και δημοκρατικά δικαιώματα με προεξέχουσες τις προσπάθειες κυβέρνησης – δανειστών να φαλκιδεύσουν το δικαίωμα της απεργίας όπως προκύπτει από την συμφωνία.

Ο προσανατολισμός μας, η παρέμβασή μας και οι αγώνες δεν πρέπει να σταθούν μόνο στα επίκαιρα ζητήματα τα οποία προκύπτουν από τις παλιές και νεομνημονιακές πολιτικές αλλά να συνδεθεί με τα μεγάλα προβλήματα που σχετίζονται με το χρέος της χώρας και την ανάγκη διαγραφής αυτού του άδικου δυσβάστακτου τοκογλυφικού χρέους.

Η κρισιμότητα των κοινωνικών, οικονομικών και πολιτικών συνθηκών της χώρας μας επιβάλουν στο εργατικό κίνημα να θέσει ψηλά στην ατζέντα όχι μόνο τα άμεσα προβλήματα που συνδέονται με τις καταστροφικές μνημονιακές κυβερνητικές πολιτικές αλλά και με την διατύπωση ενός άλλου εναλλακτικού ριζοσπαστικού δρόμου – εξόδου από αυτήν την κρίση που θα δημιουργεί τις προϋποθέσεις από πλευράς λαϊκού μαζικού και εργατικού κινήματος η προοπτική αυτή να πάρει σάρκα και οστά!!

Στο πλαίσιο αυτό πρέπει να αναδειχθούν ως κεντρικά ζητήματα:

·        Η διαγραφή του χρέους

·        Η εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και των μεγάλων παραγωγικών επιχειρήσεων με κοινωνικό και εργατικό έλεγχο.

·        Να ληφθούν ουσιαστικά μέτρα που θα χτυπούν τα προνόμια και την ασυδοσία του μεγάλου κεφαλαίου .

·        Έξοδος της χώρας από τα ιμπεριαλιστικά (οικονομικά και στρατηγικά) υπερεθνικά όργανα όπως είναι η Ε.Ε, η ζώνη του ευρώ και το ΝΑΤΟ.

·        Ανατροπή και κατάργηση των παλιών και νέων μνημονιακών μέτρων και πολιτικών.

·        Παύση πληρωμών προς τους τοκογλύφους δανειστές