Ημερομηνία δημοσίευσης: 10/07/2015
Του Σταύρου ΜαλαγκονιάρηΕίναι πολύ συνηθισμένο πολιτικοί (και δημοσιογράφοι) να προσπαθούν να δώσουν επίφαση λαϊκής νομιμοποίησης στις απόψεις του, με αυθαίρετες ερμηνείες των εκλογικών αποτελεσμάτων.
Όμως, επειδή αυτά μετά βίας φτάνουν στο όριο του παραπολιτικού, ας προσπαθήσουμε να ανιχνεύσουμε ορισμένα ενδιαφέροντα στοιχεία και να εξάγουμε κάποια συμπεράσματα από τις τελευταίες εξελίξεις.
• Οι λόγοι που οδήγησαν το 62% του λαού να ψηφίσει «όχι» στο δημοψήφισμα είναι πολλοί και ως εκ τούτου δύσκολα προσδιορίσιμοι. Αντίθετα, στο 38% του «ναι» πέραν του ταξικού συμφέροντος φαίνεται ότι σημαντικό ποσοστό ήταν ψήφος- φόβου και ανασφάλειας, που καλλιεργήθηκε από τα συστημικά ΜΜΕ.
Όπως και να έχει το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, που προκάλεσε ο Αλέξης Τσίπρας, είχε θεαματική επίδραση στην διαμόρφωση των γεγονότων, αφού:
1. Έφερε την Ελλάδα και το πρόβλημά της στο παγκόσμιο προσκήνιο, με ταυτόχρονες αναταράξεις στα Χρηματιστήρια (σ.σ. αναγκαίες και αυτές για τους λάτρεις των αγορών), υποχρεώνοντας όλους να εμπλακούν ενεργά (ΗΠΑ, Γαλλία κ.α.) και ν’ ασκηθεί- για πρώτη φορά- πίεση προς την Γερμανία, υποχρεώνοντάς την να δεχτεί την αναδιάρθρωση του χρέους.
2. Έδωσε μια εικόνα στο τι επρόκειτο να επακολουθήσει από μια ανοργάνωτη έξοδο από το ευρώ (κλείσιμο τραπεζών, έλεγχος κεφαλαίων, σοβαρές δυσκολίες στην αγορά) και επιστροφή στο εθνικό νόμισμα.
Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να αναφέρουμε ότι ενώ την πρώτη εβδομάδα δεν υπήρξε ορατή αντίδραση του κόσμου, την δεύτερη φάνηκαν τα πρώτα προβλήματα έλλειψης ρευστότητας και το ερώτημα ανακύπτει εύλογα: πόσοι θα άντεχαν μια τρίτη εβδομάδα με κλειστές τράπεζες;
3. Κατέστησε τον Αλέξη Τσίπρα και δευτερευόντως τον ΣΥΡΙΖΑ σε κυρίαρχο του πολιτικού σκηνικού αναγκάζοντας σε παραίτηση μετά τον Ευαγ. Βενιζέλο και τον Αντώνη Σαμαρά.
Πάντως, βάσιμα μπορεί να πιθανολογηθεί ότι ένα μικρότερο ποσοστό του «ΟΧΙ» δεν θα είχε τα ίδια αποτελέσματα και μάλιστα θα έθετε σε σοβαρό κίνδυνο την κυβερνητική σταθερότητα, αφού εντός του ΣΥΡΙΖΑ (και στους ΑΝ.ΕΛ) εμφανίζονται άτομα και συλλογικότητες, που (στο όνομα της καθαρότητας;) δηλώνουν αντίθετοι με την- αν μη τι άλλο- ενδιαφέρουσα συμφωνία, που προωθεί η κυβέρνηση και εξυπηρετεί- όπως έχει επισημάνει το Pireas2day.gr πέντε βασικά σημεία.
Μάλιστα, η ανησυχία τους να… καταγραφούν τους οδηγεί να θέτουν εν αμφιβόλω της ψήφο τους και στο θέμα της εξουσιοδότησης του πρωθυπουργού για τη σύναψη της συμφωνίας, που θα έρθει, αργότερα, στην Βουλή.
Ποιος είναι ο στόχος; Η κορυφαία επιλογή της Αριστερής Πλατφόρμας, σύμφωνα με το κείμενο, που παρουσιάστηκε στην συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ είναι η επιστροφή σε εθνικό νόμισμα. Όμως, στο ίδιο κείμενο μπορεί κάλλιστα κάποιος να αντιληφθεί ότι ο.... βασιλιάς είναι γυμνός. Δεν υπάρχει κανένα σχέδιο γι' αυτό....
Αναφέρεται, μάλιστα, χαρακτηριστικά σε δύο σημεία:
• Τη διαμόρφωση σχεδίου ανάπτυξης που θα βασίζεται σε δημόσιες επενδύσεις, αλλά θα ευνοεί παράλληλα τις ιδιωτικές επενδύσεις.
• Τη δυνατότητα ταχύρρυθμης ανάπτυξης μετά τους πρώτους μήνες δυσκολιών.
Δηλαδή, μετά τους "πρώτους μήνες δυσκολιών" θα διαμορφωθεί σχέδιο ανάπτυξης; Μπορεί η κοινωνία να περιμένει στην... τύχη;
Ένα άλλο σημείο, που προκαλεί έντονα ερωτηματικά είναι η αναφορά για "την πλήρη απόρριψη της δημοσιονομικής λιτότητας (πρωτογενών πλεονασμάτων και ισοσκελισμένων προϋπολογισμών)". Δηλαδή, απόλυτη επιστροφή σε μια δημοσιονομική πολιτική, που θα δημιουργεί νέα ελλείμματα στο διηνεκές.
Είναι δυνατόν να συζητιώνται στα σοβαρά τέτοια θέματα, διανθισμένα με έωλα ιδεολογήματα του τύπου ότι το συντριπτικό "όχι" στο δημοψήφισμα είναι εντολή για να αλλάξουμε νόμισμα. Το ίδιο έωλο είναι και ο ισχυρισμός ότι ο λαός δεν έδωσε εντολή για έξοδο από το ευρώ. Ο λαός δεν ρωτήθηκε για το εάν θέλει ευρώ ή εθνικό νόμισμα. Ο λαός ρωτήθηκε ουσιαστικά για το εάν θέλει ή όχι συνέχιση της λιτότητας και των μνημονίων και σε αυτό απάντησε. Κάθε άλλη ερμηνεία είναι εντελώς αυθαίρετη και υποκρύπτει, απλά, προσπάθεια για να περιβληθεί με λαϊκή νομιμοποίηση η κάθε άποψη.
Όμως, για να μην "χαθούμε". Όσοι υποστηρίζουν ότι πρέπει εδώ και τώρα να ξεκινήσει η διαδικασία επιστροφής σε εθνικό νόμισμα επιλέγουν το "ταξίδι" σε αχαρτογράφητα νερά προσδοκώντας στήριξη από άλλες χώρες, που είναι αμφίβολο εάν μπορούν να προσφέρουν οτιδήποτε, όπως φάνηκε στην περίπτωση της Ρωσίας του Πούτιν που δεν έχει καμία σχέση με την άλλοτε κραταιά Σοβιετική Ένωση.
Οπότε, εάν επιμείνουν τι θα γίνει; Θα ρίξουν την κυβέρνηση; Γιατί; Για να γίνουν εκλογές; Και τι θα συμβεί; Ο Αλέξης Τσίπρας θα επιβεβαιώσει την κυριαρχία του πολιτικό σκηνικό (και ο νοών νοείτο, αφού θα γίνουν με «λίστα»).
Επιτέλους, ας συλλογιστούν όλοι ότι στον «πόλεμο» κάνεις πολλές τακτικές κινήσεις εάν θέλεις να έχεις αποτέλεσμα και η Αριστερά φαίνεται ότι μπορεί- μετά από πολλά χρόνια- να αποκτήσει έναν ικανό ηγέτη, στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα. Ας μην χαθεί, λοιπόν, και αυτή η ευκαιρία….
ΥΓ Σκοπίμως, δεν κάνω καμία αναφορά στη στάση των «ευρωλάγνων» ΝΔ- Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ διότι:
1. Αποκαλύπτονται οι ασύλληπτες ευθύνες τους για το γεγονός ότι επί 5 χρόνια είχαν επιλέξει να εφαρμόζουν, πειθήνια, χωρίς καμία στρατηγική, όσα ζητούσαν οι δανειστές και
2. Ο κόσμος τους έχει απορρίψει, οριστικά, ως υπεύθυνους για την κατάσταση στην χώρα εδώ και 40 χρόνια και απλά προσπαθούν να βρουν τρόπους επιβίωσης.
