Η Εφημερίδα των Συντακτών- ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
Υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις
ότι ο επιχειρηματικός κόσμος της ακτοπλοΐας ζήτησε από τους εταίρους να
διερευνήσουν τη μείωση των οργανικών συνθέσεων στα πλοία τους,
αποκαλύπτει ο αναπληρωτής υπουργός Ναυτιλίας Θοδωρής Δρίτσας μιλώντας
στην «Εφ.Συν.» και ξεκαθαρίζει ότι σε καμιά περίπτωση δεν θα δεχτούν να
παραμείνει ως διαπραγματεύσιμο ζήτημα στις συζητήσεις με τους δανειστές
η περαιτέρω μείωση των οργανικών συνθέσεων στα πλοία της ακτοπλοΐας.
Υποστηρίζει ότι το φαινόμενο της απλήρωτης ναυτικής εργασίας το κληρονόμησε και το «πήρε επάνω του», ενώ οι προηγούμενες κυβερνήσεις το είχαν αποφύγει, τονίζει ότι πριν ανοίξει οποιαδήποτε συζήτηση για την αξιοποίηση του ΟΛΠ θα πρέπει να κατοχυρωθεί ο δημόσιος χαρακτήρας του λιμανιού και κάνει γνωστό ότι το θέμα του διαγωνισμού παραμένει ανοιχτό. Δηλώνει αισιόδοξος για τις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους, τονίζοντας χαρακτηριστικά πως δεν είναι δυνατόν να τρελαθεί η Ευρώπη, να τρελαθεί το σύμπαν.
• Ενα από τα «αγκάθια» που κληρονομήσατε είναι η απλήρωτη ναυτική εργασία. Σύμφωνα με τα ναυτεργατικά σωματεία στο 65% των ακτοπλοϊκών πλοίων σήμερα υπάρχει πρόβλημα. Εσείς δηλώνετε ότι έχετε κάνει ό,τι μπορούσατε. Πώς εξελίσσεται η κατάσταση;
Ενας υπουργός που συμμετέχει σε κυβέρνηση της Αριστεράς ποτέ δεν θα προβάλει το επιχείρημα πως έκανε ό,τι μπορούσε, και δεν έχω υποστηρίξει κάτι τέτοιο, όσο το πρόβλημα των εργαζομένων παραμένει άλυτο. Ισχυρίζομαι ότι για πρώτη φορά σε αυτό το υπουργείο έχουν ληφθεί συνδυαστικές πρωτοβουλίες σε πολλά επίπεδα. Το θέμα υπάρχει από μόνο του ως πολύ σοβαρό πρόβλημα, το ανέδειξαν οι αγώνες των εργαζομένων, αλλά πολιτικά το ανέδειξε αυτή η κυβέρνηση. Και εγώ δεν το απέφυγα, το πήρα επάνω μου.
• Θα μπορούσατε να το είχατε αποφύγει;
Οι προηγούμενες κυβερνήσεις το είχαν αποφύγει. Αυτή η κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να είχε κάνει κάτι τέτοιο, γιατί ακριβώς είναι μια άλλη κυβέρνηση.
• Τα ναυτεργατικά σωματεία όμως είναι απέναντί σας. Γιατί;
Η κριτική που δέχομαι από τα σωματεία είναι θεμιτή μέχρι ένα βαθμό γιατί οφείλουν να εκπροσωπήσουν τα μέλη τους όσο το ζήτημα δεν λύνεται. Ομως το πρόβλημα συνδέεται με τη γενικότερη οικονομική κρίση στη χώρα μας, με την ιδιαίτερη κρίση σ’ ένα τμήμα της ακτοπλοΐας και επομένως η λύση του δεν μπορεί να είναι μονομερής, απλή.
Το υπουργείο δεν είχε εργαλεία για να επιβάλει τα χρήματα των επιδοτούμενων ακτοπλοϊκών γραμμών να πηγαίνουν στους εργαζόμενους. Κάναμε μεγάλες προσπάθειες και ένα μέρος αυτών των προσπαθειών είναι η ενίσχυση του θεσμικού πλαισίου. Μέσα από διάλογο με όλες τις πλευρές προχωράμε στην τελική νομοθετική ρύθμιση.
• Οι ακτοπλόοι είχαν δεσμευτεί, όταν συναντηθήκατε, ότι μέχρι το Πάσχα του 2015 θα έχει ομαλοποιηθεί το πρόβλημα. Κάτι που δεν συνέβη τελικά και το παραδεχτήκατε και εσείς στη Βουλή. Πώς το σχολιάζετε;
Το μεγάλο μερίδιο ευθύνης σ’ αυτή την ιστορία το έχουν οι ακτοπλόοι. Εκείνοι είναι οι εργοδότες και οφείλουν να είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις απέναντι στους εργαζόμενους, είτε εκτελούν επιδοτούμενα δρομολόγια είτε όχι. Εμείς πρέπει να πάρουμε όλα εκείνα τα μέτρα, και αυτό κάνουμε, ώστε να διαμορφώνονται όροι που να λειτουργεί η ακτοπλοΐα, να υπάρχουν εργαζόμενοι και όροι για να πληρωθούν. Οπου αυτό δεν γίνεται παρεμβαίνουμε διορθωτικά. Γνωρίζουμε ότι αυτό δεν είναι ένα πρόβλημα που το γεννάει η πολιτική μας, το έχουν γεννήσει οι προηγούμενες πολιτικές και ελπίζουμε ότι με τη δική μας πολιτική θα λυθεί.
• Παρ’ όλα αυτά βλέπουμε τους εταίρους να παρεμβαίνουν στον κλάδο της ακτοπλοΐας και να ζητούν μείωση των οργανικών συνθέσεων. Μετά τη δική σας άρνηση η συζήτηση πάγωσε. Πώς θα αντιμετωπίσετε αυτή την απαίτηση;
Υπάρχουν πολύ σοβαρές ενδείξεις ότι έχει εμφιλοχωρήσει στη διερεύνηση των εταίρων το ενδεχόμενο περαιτέρω μείωσης οργανικών συνθέσεων στην ακτοπλοΐα, όχι από δική τους πρωτοβουλία, αλλά από πρωτοβουλία κύκλων του επιχειρηματικού κόσμου της ακτοπλοΐας. Αυτό δεν είναι καθόλου θεμιτό και παραδεκτό. Κάθε πλοίο πρέπει να διαθέτει επαρκή στελέχωση ώστε να εξασφαλίζεται η εξυπηρέτηση των επιβατών, αλλά κυρίως η δυνατότητα να παρέχονται σε όσους εργάζονται μέσα σ’ αυτό υπηρεσίες ασφάλειας. Το Norman Atlantic έχει χτυπήσει μια πολύ ισχυρή καμπάνα. Δεν είναι δυνατόν μέλη πληρωμάτων να μην είναι ναυτικοί έτοιμοι να δώσουν κάθε βοήθεια σε περίπτωση κινδύνου. Σε αυτή την κατεύθυνση επανεξετάζουμε όλες τις μειώσεις οργανικών συνθέσεων και σε καμιά περίπτωση δεν θα δεχτούμε να παραμείνει ως διαπραγματεύσιμο θέμα η περαιτέρω μείωσή τους.
• Από την ημέρα που αναλάβατε υπουργός μέχρι και σήμερα παραμένετε σταθερός στη θέση σας ότι ο ΟΛΠ πρέπει να κρατήσει τον δημόσιο χαρακτήρα του. Σε ποια φάση βρίσκονται τα κυβερνητικά σχέδια γι’ αυτό το θέμα;
Ο διαγωνισμός του ΟΛΠ παραμένει ανοιχτός. Το ζήτημα όμως δεν είναι τι γνώμη έχω εγώ ή οποιοσδήποτε άλλος για το λιμάνι. Η ευρωπαϊκή πρακτική σε πολλές περιπτώσεις, αλλά ακόμα και η διεθνής, ξεκινά από το δημόσιο λιμάνι. Αφετηριακός πυλώνας για οποιαδήποτε διαχείριση ενός λιμανιού ως παραγωγικής μονάδας είναι ο δημόσιος χαρακτήρας του. Σε κάθε μεγάλο λιμάνι οριοθετείται και μάλιστα με νομοθετική κατοχύρωση ο δημόσιος χώρος σε όλες τις παραμέτρους. Πριν ανοίξει οποιαδήποτε συζήτηση για την τύχη του λιμανιού θα πρέπει να κατοχυρωθεί ο δημόσιος χαρακτήρας του. Και μετά μπορεί να συζητήσει, να διαφωνήσει ο καθένας αναφορικά με το πώς αξιοποιεί, τι είδους επενδύσεις γίνονται και από ποιον ή τι είδους συνεργασίες ή οτιδήποτε άλλο. Εάν δεν το εξασφαλίσουμε αυτό κάθε συζήτηση πάει σε άλλα επίπεδα.
• Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε δηλώσει ότι εάν γίνει κυβέρνηση θα επανεξετάσει από μηδενική βάση τη φορολογία των εφοπλιστών. Μέχρι σήμερα το θέμα αυτό δεν το έχει αγγίξει. Τι λέτε εσείς;
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι αυτό το θέμα δεν υπήρχε ούτε στο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης ούτε στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, γιατί αυτά τα ζητήματα -φορολόγηση των εφοπλιστών και των εταιρειών- συνδέονται με ρυθμίσεις συνταγματικού χαρακτήρα, επομένως δεν α ήταν ποτέ δυνατόν να τεθεί άμεσα. Τέτοια ζητήματα θα αξιολογηθούν στο πλαίσιο της φορολογικής μεταρρύθμισης που επεξεργαζόμαστε. Εχουμε θέσει την ουσία του ζητήματος, ότι με βάση το Σύνταγμα όλοι οι Ελληνες πολίτες πρέπει να συμμετέχουν αναλογικά σύμφωνα με τις δυνατότητές τους στα δημόσια βάρη και προς αυτή την κατεύθυνση κινείται η πολιτική μας. Εξάλλου δεν είναι μόνο η φορολογία. Υπάρχουν κι άλλοι τομείς στους οποίους οι Ελληνες εφοπλιστές, οι εταιρείες και όλος ο επιχειρηματικός κόσμος μπορούν να συμβάλουν στη μεγιστοποίηση των κοινωνικών οφελών μέσω των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων τους.
• Εάν οι εταίροι επιμείνουν στην υπογραφή μιας συμφωνίας, με την οποία παραβιάζονται οι κόκκινες γραμμές της κυβέρνησης, τι θα κάνετε;
Εμείς δεν θέλουμε οι υποχρεώσεις που έχουμε αναλάβει και τις έχουμε αποδεχτεί απέναντι στους δανειστές να εξυπηρετηθούν με τέτοιον τρόπο που να συνεχιστεί η πολιτική της ύφεσης και της λιτότητας. Δεν θέλουμε άλλες περικοπές, άλλα υφεσιακά μέτρα. Αυτό δεν είναι πια αίτημα μόνο ελληνικό, είναι ευρωπαϊκό. Η ελληνική κυβέρνηση έχει επεξεργαστεί προτάσεις προς αυτή την κατεύθυνση, οι οποίες να εντάσσονται σ’ ένα σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας. Αυτό είναι μια πολιτική, είναι μια πρόταση που εξειδικεύεται και σε συγκεκριμένα μέτρα που αποτελεί και το στοιχείο της διαπραγμάτευσης. Φοβούμαι ότι υπάρχουν δυνάμεις στους εταίρους που πιέζουν ώστε να μην ανοίξει αυτή η συζήτηση και να παραμείνουν στο πλαίσιο της προηγούμενης περιόδου, αυτό που αποτυπώθηκε στο e-mail Χαρδούβελη. Η εντολή που έχουμε από τον ελληνικό λαό είναι εντολή να παραμείνουμε στη διεκδίκηση μιας νέας συμφωνίας που θα μπορεί να ισορροπήσει ανάμεσα στις υποχρεώσεις και στις προοπτικές ανασυγκρότησης της χώρας.
• Είστε αισιόδοξος;
Είμαι αισιόδοξος επικαλούμενος τη λογική. Δεν είναι δυνατόν να τρελαθεί η Ευρώπη, δεν είναι δυνατόν να τρελαθεί το σύμπαν.
«Το Εθνικό Σχέδιο Δράσης κινείται σε πολλαπλά επίπεδα που κανένα δεν μπορεί να υποτιμηθεί», εξηγεί στην «Εφ.Συν.» ο Θ. Δρίτσας, προσθέτοντας πως «το σημαντικότερο είναι οι διεθνείς συνθήκες, οι διεθνείς συμβάσεις του ελληνικού κράτους, η έρευνα διάσωσης, η πρώτη υποδοχή, τα δικαιώματα των προσφύγων και βεβαίως η φροντίδα, ώστε η Μεσόγειος και το Αιγαίο να παραμείνουν θάλασσες ειρήνης και αλληλεγγύης και όχι πεδία έντασης, γιατί αυτό θα μας πάει αλλού. Ταυτόχρονα, πρέπει να αποσυμφορηθεί η πίεση πρωτίστως στα ελληνικά νησιά. Ολη η προσπάθεια συνδυάζεται με τους στόχους της διατήρησης της εσωτερικής συνοχής, της εσωτερικής και εθνικής ασφάλειας».
«Θετικό βήμα» χαρακτηρίζει ο αναπληρωτής υπουργός τις αποφάσεις της πρόσφατης συνόδου κορυφής, «κυρίως για την αύξηση της χρηματοδότησης και για τον σχεδιασμό, ο οποίος κινείται στο να αυξήσει τις δυνατότητες του ελέγχου, αλλά και της έρευνας και διάσωσης. Πιστεύω ότι αυτά, τα οποία αποφασίστηκαν, μπορούν να αποτελέσουν για εμάς ένα πεδίο ενίσχυσης των δικών μας προσπαθειών». Πρόσθεσε πως ετοιμάζεται ένα σχέδιο ενίσχυσης ανθρώπινου δυναμικού των λιμεναρχείων και των δομών του Ανατολικού Αιγαίου.
«Οι άνθρωποι που υπηρετούν εκεί δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα, καταπονούνται, ξεπερνούν τον εαυτό τους, ξεπερνούν τις δυνάμεις τους, χρειάζεται γενναία ενίσχυση και σε προσωπικό και σε μέσα. Ηδη τρέχει ένα νομοσχέδιο και πολύ γρήγορα θα έχουμε αποτελέσματα. Επίσης είναι ανάγκη να επιμείνουμε σε διεθνείς, ειρηνευτικές παρεμβάσεις στις χώρες που γεννούν την προσφυγιά και τη μετανάστευση», υπογράμμισε ο Θ. Δρίτσας που έκανε σαφές πως το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει είναι ο χρόνος:
«Ολα όσα πρέπει να γίνουν τώρα μέσα σε πολύ λίγες μέρες, θα έπρεπε να είχαν γίνει τουλάχιστον τα δυο προηγούμενα χρόνια, με δεδομένο ότι όλες οι εκτιμήσεις για τις εξελίξεις στη Συρία και στην ευρύτερη περιοχή ήταν γνωστές και οδηγούσαν στο συμπέρασμα ότι οι προσφυγικές -κυρίως- ροές θα αυξάνονται συνεχώς. Δεν υπήρχε προετοιμασία και σχέδιο. Υπήρχε μόνο τάση πολιτικής αξιοποίησης του φαινομένου, με φοβικά σύνδρομα και με απαράδεκτη εκμετάλλευση, το οποίο δεν εμφανίστηκε τώρα, υπάρχει χρόνια. Ιδιαίτερα το 2014, το δεύτερο εξάμηνο, είχαμε αύξηση 285% σε σχέση με το 2013. Τώρα πρέπει να προστατευθεί η κοινωνία και ταυτόχρονα να σταθεί όρθια, για να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα που δεν το γεννάμε εμείς, αλλά δεν μπορούμε και να το αποφύγουμε. Οφείλουμε με ορθολογικό τρόπο και καλό σχέδιο να το αντιμετωπίσουμε».
Υποστηρίζει ότι το φαινόμενο της απλήρωτης ναυτικής εργασίας το κληρονόμησε και το «πήρε επάνω του», ενώ οι προηγούμενες κυβερνήσεις το είχαν αποφύγει, τονίζει ότι πριν ανοίξει οποιαδήποτε συζήτηση για την αξιοποίηση του ΟΛΠ θα πρέπει να κατοχυρωθεί ο δημόσιος χαρακτήρας του λιμανιού και κάνει γνωστό ότι το θέμα του διαγωνισμού παραμένει ανοιχτό. Δηλώνει αισιόδοξος για τις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους, τονίζοντας χαρακτηριστικά πως δεν είναι δυνατόν να τρελαθεί η Ευρώπη, να τρελαθεί το σύμπαν.
• Ενα από τα «αγκάθια» που κληρονομήσατε είναι η απλήρωτη ναυτική εργασία. Σύμφωνα με τα ναυτεργατικά σωματεία στο 65% των ακτοπλοϊκών πλοίων σήμερα υπάρχει πρόβλημα. Εσείς δηλώνετε ότι έχετε κάνει ό,τι μπορούσατε. Πώς εξελίσσεται η κατάσταση;
Ενας υπουργός που συμμετέχει σε κυβέρνηση της Αριστεράς ποτέ δεν θα προβάλει το επιχείρημα πως έκανε ό,τι μπορούσε, και δεν έχω υποστηρίξει κάτι τέτοιο, όσο το πρόβλημα των εργαζομένων παραμένει άλυτο. Ισχυρίζομαι ότι για πρώτη φορά σε αυτό το υπουργείο έχουν ληφθεί συνδυαστικές πρωτοβουλίες σε πολλά επίπεδα. Το θέμα υπάρχει από μόνο του ως πολύ σοβαρό πρόβλημα, το ανέδειξαν οι αγώνες των εργαζομένων, αλλά πολιτικά το ανέδειξε αυτή η κυβέρνηση. Και εγώ δεν το απέφυγα, το πήρα επάνω μου.
• Θα μπορούσατε να το είχατε αποφύγει;
Οι προηγούμενες κυβερνήσεις το είχαν αποφύγει. Αυτή η κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να είχε κάνει κάτι τέτοιο, γιατί ακριβώς είναι μια άλλη κυβέρνηση.
• Τα ναυτεργατικά σωματεία όμως είναι απέναντί σας. Γιατί;
Η κριτική που δέχομαι από τα σωματεία είναι θεμιτή μέχρι ένα βαθμό γιατί οφείλουν να εκπροσωπήσουν τα μέλη τους όσο το ζήτημα δεν λύνεται. Ομως το πρόβλημα συνδέεται με τη γενικότερη οικονομική κρίση στη χώρα μας, με την ιδιαίτερη κρίση σ’ ένα τμήμα της ακτοπλοΐας και επομένως η λύση του δεν μπορεί να είναι μονομερής, απλή.
Το υπουργείο δεν είχε εργαλεία για να επιβάλει τα χρήματα των επιδοτούμενων ακτοπλοϊκών γραμμών να πηγαίνουν στους εργαζόμενους. Κάναμε μεγάλες προσπάθειες και ένα μέρος αυτών των προσπαθειών είναι η ενίσχυση του θεσμικού πλαισίου. Μέσα από διάλογο με όλες τις πλευρές προχωράμε στην τελική νομοθετική ρύθμιση.
• Οι ακτοπλόοι είχαν δεσμευτεί, όταν συναντηθήκατε, ότι μέχρι το Πάσχα του 2015 θα έχει ομαλοποιηθεί το πρόβλημα. Κάτι που δεν συνέβη τελικά και το παραδεχτήκατε και εσείς στη Βουλή. Πώς το σχολιάζετε;
Το μεγάλο μερίδιο ευθύνης σ’ αυτή την ιστορία το έχουν οι ακτοπλόοι. Εκείνοι είναι οι εργοδότες και οφείλουν να είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις απέναντι στους εργαζόμενους, είτε εκτελούν επιδοτούμενα δρομολόγια είτε όχι. Εμείς πρέπει να πάρουμε όλα εκείνα τα μέτρα, και αυτό κάνουμε, ώστε να διαμορφώνονται όροι που να λειτουργεί η ακτοπλοΐα, να υπάρχουν εργαζόμενοι και όροι για να πληρωθούν. Οπου αυτό δεν γίνεται παρεμβαίνουμε διορθωτικά. Γνωρίζουμε ότι αυτό δεν είναι ένα πρόβλημα που το γεννάει η πολιτική μας, το έχουν γεννήσει οι προηγούμενες πολιτικές και ελπίζουμε ότι με τη δική μας πολιτική θα λυθεί.
• Παρ’ όλα αυτά βλέπουμε τους εταίρους να παρεμβαίνουν στον κλάδο της ακτοπλοΐας και να ζητούν μείωση των οργανικών συνθέσεων. Μετά τη δική σας άρνηση η συζήτηση πάγωσε. Πώς θα αντιμετωπίσετε αυτή την απαίτηση;
Υπάρχουν πολύ σοβαρές ενδείξεις ότι έχει εμφιλοχωρήσει στη διερεύνηση των εταίρων το ενδεχόμενο περαιτέρω μείωσης οργανικών συνθέσεων στην ακτοπλοΐα, όχι από δική τους πρωτοβουλία, αλλά από πρωτοβουλία κύκλων του επιχειρηματικού κόσμου της ακτοπλοΐας. Αυτό δεν είναι καθόλου θεμιτό και παραδεκτό. Κάθε πλοίο πρέπει να διαθέτει επαρκή στελέχωση ώστε να εξασφαλίζεται η εξυπηρέτηση των επιβατών, αλλά κυρίως η δυνατότητα να παρέχονται σε όσους εργάζονται μέσα σ’ αυτό υπηρεσίες ασφάλειας. Το Norman Atlantic έχει χτυπήσει μια πολύ ισχυρή καμπάνα. Δεν είναι δυνατόν μέλη πληρωμάτων να μην είναι ναυτικοί έτοιμοι να δώσουν κάθε βοήθεια σε περίπτωση κινδύνου. Σε αυτή την κατεύθυνση επανεξετάζουμε όλες τις μειώσεις οργανικών συνθέσεων και σε καμιά περίπτωση δεν θα δεχτούμε να παραμείνει ως διαπραγματεύσιμο θέμα η περαιτέρω μείωσή τους.
• Από την ημέρα που αναλάβατε υπουργός μέχρι και σήμερα παραμένετε σταθερός στη θέση σας ότι ο ΟΛΠ πρέπει να κρατήσει τον δημόσιο χαρακτήρα του. Σε ποια φάση βρίσκονται τα κυβερνητικά σχέδια γι’ αυτό το θέμα;
Ο διαγωνισμός του ΟΛΠ παραμένει ανοιχτός. Το ζήτημα όμως δεν είναι τι γνώμη έχω εγώ ή οποιοσδήποτε άλλος για το λιμάνι. Η ευρωπαϊκή πρακτική σε πολλές περιπτώσεις, αλλά ακόμα και η διεθνής, ξεκινά από το δημόσιο λιμάνι. Αφετηριακός πυλώνας για οποιαδήποτε διαχείριση ενός λιμανιού ως παραγωγικής μονάδας είναι ο δημόσιος χαρακτήρας του. Σε κάθε μεγάλο λιμάνι οριοθετείται και μάλιστα με νομοθετική κατοχύρωση ο δημόσιος χώρος σε όλες τις παραμέτρους. Πριν ανοίξει οποιαδήποτε συζήτηση για την τύχη του λιμανιού θα πρέπει να κατοχυρωθεί ο δημόσιος χαρακτήρας του. Και μετά μπορεί να συζητήσει, να διαφωνήσει ο καθένας αναφορικά με το πώς αξιοποιεί, τι είδους επενδύσεις γίνονται και από ποιον ή τι είδους συνεργασίες ή οτιδήποτε άλλο. Εάν δεν το εξασφαλίσουμε αυτό κάθε συζήτηση πάει σε άλλα επίπεδα.
• Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε δηλώσει ότι εάν γίνει κυβέρνηση θα επανεξετάσει από μηδενική βάση τη φορολογία των εφοπλιστών. Μέχρι σήμερα το θέμα αυτό δεν το έχει αγγίξει. Τι λέτε εσείς;
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι αυτό το θέμα δεν υπήρχε ούτε στο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης ούτε στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, γιατί αυτά τα ζητήματα -φορολόγηση των εφοπλιστών και των εταιρειών- συνδέονται με ρυθμίσεις συνταγματικού χαρακτήρα, επομένως δεν α ήταν ποτέ δυνατόν να τεθεί άμεσα. Τέτοια ζητήματα θα αξιολογηθούν στο πλαίσιο της φορολογικής μεταρρύθμισης που επεξεργαζόμαστε. Εχουμε θέσει την ουσία του ζητήματος, ότι με βάση το Σύνταγμα όλοι οι Ελληνες πολίτες πρέπει να συμμετέχουν αναλογικά σύμφωνα με τις δυνατότητές τους στα δημόσια βάρη και προς αυτή την κατεύθυνση κινείται η πολιτική μας. Εξάλλου δεν είναι μόνο η φορολογία. Υπάρχουν κι άλλοι τομείς στους οποίους οι Ελληνες εφοπλιστές, οι εταιρείες και όλος ο επιχειρηματικός κόσμος μπορούν να συμβάλουν στη μεγιστοποίηση των κοινωνικών οφελών μέσω των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων τους.
• Εάν οι εταίροι επιμείνουν στην υπογραφή μιας συμφωνίας, με την οποία παραβιάζονται οι κόκκινες γραμμές της κυβέρνησης, τι θα κάνετε;
Εμείς δεν θέλουμε οι υποχρεώσεις που έχουμε αναλάβει και τις έχουμε αποδεχτεί απέναντι στους δανειστές να εξυπηρετηθούν με τέτοιον τρόπο που να συνεχιστεί η πολιτική της ύφεσης και της λιτότητας. Δεν θέλουμε άλλες περικοπές, άλλα υφεσιακά μέτρα. Αυτό δεν είναι πια αίτημα μόνο ελληνικό, είναι ευρωπαϊκό. Η ελληνική κυβέρνηση έχει επεξεργαστεί προτάσεις προς αυτή την κατεύθυνση, οι οποίες να εντάσσονται σ’ ένα σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας. Αυτό είναι μια πολιτική, είναι μια πρόταση που εξειδικεύεται και σε συγκεκριμένα μέτρα που αποτελεί και το στοιχείο της διαπραγμάτευσης. Φοβούμαι ότι υπάρχουν δυνάμεις στους εταίρους που πιέζουν ώστε να μην ανοίξει αυτή η συζήτηση και να παραμείνουν στο πλαίσιο της προηγούμενης περιόδου, αυτό που αποτυπώθηκε στο e-mail Χαρδούβελη. Η εντολή που έχουμε από τον ελληνικό λαό είναι εντολή να παραμείνουμε στη διεκδίκηση μιας νέας συμφωνίας που θα μπορεί να ισορροπήσει ανάμεσα στις υποχρεώσεις και στις προοπτικές ανασυγκρότησης της χώρας.
• Είστε αισιόδοξος;
Είμαι αισιόδοξος επικαλούμενος τη λογική. Δεν είναι δυνατόν να τρελαθεί η Ευρώπη, δεν είναι δυνατόν να τρελαθεί το σύμπαν.
«Περίεργη και πρωτοφανής» η είσοδος 500 μεταναστών και προσφύγων μέσα σε μια νύχτα
«Αρνητική και περίεργη» χαρακτηρίζει την είσοδο εκατοντάδων (υπολογίζονται σε περισσότερους από 500) προσφύγων-μεταναστών το Σάββατο στη Μυτιλήνη ο αναπληρωτής υπουργός Ναυτιλίας Θοδωρής Δρίτσας, λέγοντας ότι 11 περιστατικά αφίξεων μέσα σε μια νύχτα είναι πρωτοφανές μέγεθος, που γεννά ζητήματα ελέγχου από την απέναντι πλευρά. Τονίζει ότι οργανώνεται βήμα βήμα το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για το μεταναστευτικό-προσφυγικό ζήτημα, ότι χρειάστηκε μια νέα εκατόμβη ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους στη Μεσόγειο, για να ενεργοποιηθεί το ευρωπαϊκό σύστημα και κάνει γνωστό ότι το υπουργείο Ναυτιλίας και το Αρχηγείο του Λιμενικού έχουν ξεκινήσει ένα σχέδιο ενίσχυσης ανθρώπινου δυναμικού των λιμεναρχείων και των δομών του Ανατολικού Αιγαίου.«Το Εθνικό Σχέδιο Δράσης κινείται σε πολλαπλά επίπεδα που κανένα δεν μπορεί να υποτιμηθεί», εξηγεί στην «Εφ.Συν.» ο Θ. Δρίτσας, προσθέτοντας πως «το σημαντικότερο είναι οι διεθνείς συνθήκες, οι διεθνείς συμβάσεις του ελληνικού κράτους, η έρευνα διάσωσης, η πρώτη υποδοχή, τα δικαιώματα των προσφύγων και βεβαίως η φροντίδα, ώστε η Μεσόγειος και το Αιγαίο να παραμείνουν θάλασσες ειρήνης και αλληλεγγύης και όχι πεδία έντασης, γιατί αυτό θα μας πάει αλλού. Ταυτόχρονα, πρέπει να αποσυμφορηθεί η πίεση πρωτίστως στα ελληνικά νησιά. Ολη η προσπάθεια συνδυάζεται με τους στόχους της διατήρησης της εσωτερικής συνοχής, της εσωτερικής και εθνικής ασφάλειας».
«Θετικό βήμα» χαρακτηρίζει ο αναπληρωτής υπουργός τις αποφάσεις της πρόσφατης συνόδου κορυφής, «κυρίως για την αύξηση της χρηματοδότησης και για τον σχεδιασμό, ο οποίος κινείται στο να αυξήσει τις δυνατότητες του ελέγχου, αλλά και της έρευνας και διάσωσης. Πιστεύω ότι αυτά, τα οποία αποφασίστηκαν, μπορούν να αποτελέσουν για εμάς ένα πεδίο ενίσχυσης των δικών μας προσπαθειών». Πρόσθεσε πως ετοιμάζεται ένα σχέδιο ενίσχυσης ανθρώπινου δυναμικού των λιμεναρχείων και των δομών του Ανατολικού Αιγαίου.
«Οι άνθρωποι που υπηρετούν εκεί δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα, καταπονούνται, ξεπερνούν τον εαυτό τους, ξεπερνούν τις δυνάμεις τους, χρειάζεται γενναία ενίσχυση και σε προσωπικό και σε μέσα. Ηδη τρέχει ένα νομοσχέδιο και πολύ γρήγορα θα έχουμε αποτελέσματα. Επίσης είναι ανάγκη να επιμείνουμε σε διεθνείς, ειρηνευτικές παρεμβάσεις στις χώρες που γεννούν την προσφυγιά και τη μετανάστευση», υπογράμμισε ο Θ. Δρίτσας που έκανε σαφές πως το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει είναι ο χρόνος:
«Ολα όσα πρέπει να γίνουν τώρα μέσα σε πολύ λίγες μέρες, θα έπρεπε να είχαν γίνει τουλάχιστον τα δυο προηγούμενα χρόνια, με δεδομένο ότι όλες οι εκτιμήσεις για τις εξελίξεις στη Συρία και στην ευρύτερη περιοχή ήταν γνωστές και οδηγούσαν στο συμπέρασμα ότι οι προσφυγικές -κυρίως- ροές θα αυξάνονται συνεχώς. Δεν υπήρχε προετοιμασία και σχέδιο. Υπήρχε μόνο τάση πολιτικής αξιοποίησης του φαινομένου, με φοβικά σύνδρομα και με απαράδεκτη εκμετάλλευση, το οποίο δεν εμφανίστηκε τώρα, υπάρχει χρόνια. Ιδιαίτερα το 2014, το δεύτερο εξάμηνο, είχαμε αύξηση 285% σε σχέση με το 2013. Τώρα πρέπει να προστατευθεί η κοινωνία και ταυτόχρονα να σταθεί όρθια, για να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα που δεν το γεννάμε εμείς, αλλά δεν μπορούμε και να το αποφύγουμε. Οφείλουμε με ορθολογικό τρόπο και καλό σχέδιο να το αντιμετωπίσουμε».