«ΥΠΕΡΚΟΜΜΑΤΙΚΟΣ» ΣΥΝΩΣΤΙΣΜΟΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΟΥΑΖΙΕΡΑ ΕΡΗΜΗΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΤΟΥΣ!

ΠΕΝΕΝ

                                          16/3/2015

Δελτίο Τύπου

Δεν έχουν προηγούμενο οι πρωτοβουλίες που έχουν ληφθεί και 
ανακυκλώνονται όλο το
 τελευταίο διάστημα στην πόλη
 του Πειραιά 
σχετικά με την ανάπτυξη της κρουαζιέρας.

Δήμος Πειραιά, Περιφερειακή
 Διοίκηση Πειραιά, ΟΛΠ, Εφοπλιστικές 
και εργοδοτικές
 οργανώσεις μαζί και ο νέος 
αναπληρωτής Υπουργός
 Ναυτιλίας διαγκωνίζονται
 και γίνονται
 πρωταγωνιστές μιας
 ιδιότυπης καμπάνιας 
στο όνομα της ανάπτυξης της κρουαζιέρας
 για όφελος της χώρας, της οικονομίας και
 της τοπικής κοινωνίας. Αυτή η συμμαχία
 όπως δηλώνουν οι διοργανωτές της είναι
 έξω από κομματικές και πολιτικές αναφορές
 και επιδιώξεις.

Το πρόβλημα είναι αναμφισβήτητα υπαρκτό και οφείλουμε να επισημάνουμε τις
 σωστές διαστάσεις και πλευρές που οι πρωταγωνιστές σκόπιμα αφήνουν στο απυρόβλητο.

Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία διότι η ανάπτυξη της κρουαζιέρας μπορεί κάτω από
 ορισμένες προϋποθέσεις και σε μια σωστή πολιτική κατεύθυνση να συμβάλει και 
να οδηγήσει σε πολλαπλασιαστικά οφέλη την χώρα, τον Πειραιά και τους εργαζόμενους.

Κατ’ αρχήν εκείνο που θέλουμε να παρατηρήσουμε είναι ότι αυτές οι πρωτοβουλίες σε 
τοπικό επίπεδο γίνονται ερήμην των εργαζομένων και των θεσμοθετημένων φορέων 
τους όπως είναι το Εργατικό Κέντρο Πειραιά, τα Ναυτεργατικά Σωματεία στην Ναυτιλία
 και τα Εργατικά Σωματεία στην Ναυπηγοεπισκευή που έχουν δώσει σκληρούς αγώνες
 για να μην αρθεί το καμποτάζ και μετατραπεί το Αιγαίο σε θάλασσα ασυδοσίας από τις
 πολυεθνικές της κρουαζιέρας.

Σημειώνουμε ότι πριν την άρση του καμποτάζ στην κρουαζιερόπλοιο Ναυτιλία, τα
 ελληνικά κρουαζιερόπλοια κατείχαν μερίδιο αγοράς στην Μεσόγειο πάνω από 40% και
 πολύ περισσότερο στο Αιγαίο. Το σύνολο των κρουαζιερόπλοιων 25 πλοία, είχαν αφετήριο
 λιμάνι τον Πειραιά και κυρίως από τον Πειραιά εξασφάλιζαν την τροφοδοσία, τα καύσιμα.
 Στον Πειραιά (επισκευαστική ζώνη) πραγματοποιούσαν τις επισκευές και μετασκευές
 των πλοίων και στήριζαν την τοπική οικονομία και κοινωνία. Ενδεικτικά αναφέρουμε
 ότι πάνω από 2500 Ναυτικοί εργάζονταν στα πλοία αυτά.

Καθόλου δεν μας κάνει εντύπωση ότι οι διοργανωτές και οι συμμετέχοντες σε αυτές
 τις συσκέψεις εξαφάνισαν από τις λεγόμενες «προτάσεις» τους τις καταστροφικές 
συνέπειες που είχε για τον Πειραιά , την χώρα, και την τοπική κοινωνία η άρση του
 καμποτάζ……… και φυσικά η σιωπή για την επαναφορά του………..

Επίσης δεν μας κάνει καθόλου εντύπωση ότι δεν τέθηκε σε όλες τις συσκέψεις 
κανένας όρος και δέσμευση για τις πολυεθνικές της κρουαζιέρας αναφορικά με την
 απασχόληση των Ελλήνων Ναυτικών, την επισκευή των πλοίων στην χώρα μας και 
στον Πειραιά και συνολικά έμεινε στο απυρόβλητο η ασυδοσία που απολαμβάνουν
 στην επιχειρηματική τους δράση οι Ναυτιλιακές, πολυεθνικές επιχειρήσεις που
 αναπτύσσουν την δράση τους στην χώρα μας και στα νησιά μας.

Γίνεται φανερό και στους πλέον αδαείς ότι ο χαρακτήρας, το περιεχόμενο και η
 κατεύθυνση αυτών των συσκέψεων είναι βαθύτατα αποπροσανατολιστικές, δεν
 θίγουν και δεν αμφισβητούν κατ’ ελάχιστον το καθεστώς ασυδοσίας που παρέχει
 η χώρα μας στις πολυεθνικές των κρουαζιερόπλοιων.

Αντίθετα με τα όσα διατυπώνουν και ισχυρίζονται οι παραπάνω διοργανωτές,
 εάν δεν υπάρξει ένα νέο νομοθετικό πλαίσιο για την κρουαζιέρα στην χώρα και ειδικά
 για τον Πειραιά δεν πρόκειται να προκύψουν οφέλη, εφόσον δεν καταργηθεί το καμποτάζ
 που αποτελεί την κυρίαρχη αιτία για την καταβαράθρωση και την απαξίωση της
 κρουαζιέρας, τα όποια οφέλη θα περιορίζονται πριν απ’ όλα στις πολυεθνικές, 
στους μεγαλοξενοδόχους, στους μεγαλεμπόρους και τα ψίχουλα για τις μικρές επιχειρήσεις
 και τους εργαζόμενους.

Αυτό το μοντέλο που προωθούν οι παραπάνω φορείς εντάσσεται στην ιδεολογική και
 πολιτική του νεοφιλελευθερισμού για την ενίσχυση των προνομίων του μεγάλου
 κεφαλαίου και την αύξηση της κερδοφορίας του.

Η στρατηγική θέση της χώρας στην Μεσόγειο και το πολυσήμαντο τουριστικό προϊόν
 που διαθέτει την κατατάσσει στις χώρες εκείνες που έχουν απεριόριστες δυνατότητες
 αυτός ο πλούτος να διαχυθεί και να ωφελήσει τους εργαζόμενους με την ενίσχυση της 
απασχόλησης αλλά και τις τοπικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις που στενάζουν από την
 οικονομική ασφυξία και παραπαίουν καθημερινά ενώ τα λουκέτα αυξάνονται με γεωμετρική 
πρόοδο.

Ο σχεδιασμός και η χάραξη μιας νέας πολιτικής για την κρουαζιέρα προβάλει σαν
 αδήριτη αναγκαιότητα όμως το ζητούμενο είναι σε ποια κατεύθυνση, με ποια μέτρα
 και πολιτικές και προς όφελος ποιών θα γίνει αυτή.

Νομίζουμε ότι σε αυτήν την φάση το εργατικό κίνημα δίνει το στίγμα και
 επισημαίνει την πραγματική εναλλακτική διέξοδο.     

Με εντολή Διοίκησης

Ο Πρόεδρος                                                  Ο Γεν. Γραμματέας

Νταλακογεώργος Αντώνης                          Κροκίδης Νικόλαος