Ο άγγελος του ναυτιλιακού-Πειραϊκού ρεπορτάζ πόνεσε πολύ.... Και μέσα από εκείνο τον σκληρό πόνο, που δεν της άξιζε, μου έδειξε πριν δύο χρόνια, όταν ξεκίνησα τον αγώνα μου για τον ΕΔΟΕΑΠ, το Ταμείο Περίθαλψης και Επικούρησης δημοσιογράφων και διοικητικών υπαλλήλων των ΜΜΕ, πως πιότερο από το καθετί σε τούτη τη ζωή αξίζει να αγαπάς, να δίνεσαι και να παλεύεις για να απαλύνεις
τον πόνο της ασθένειας...της ανεργίας, της μοναξιάς, της εγκατάλειψης...
Για αυτό, σήμερα τα ξημερώματα, δύο χρόνια, μετά, της αφιερώνω αυτή την νίκη στις εκλογές για το ΔΣ του ΕΔΟΕΑΠ, σίγουρη, πως στο μετερίζι αυτό την έχω, την έχουμε κοντά μας!!!
Ποπίτσα δεν σε ξεχνάμε ποτέ!
Πόπη Χριστοδουλίδου