Αισθάνομαι την αδήριτη ανάγκη να τοποθετηθώ στο κείμενο του
προέδρου μας.
Πρόεδρε, όταν αναφέρεσαι σε μια ένωση είναι αδιανόητο να
χρησιμοποιείς ακατανόμαστες και αχαρακτήριστες εκφράσεις. Οι ενώσεις είναι
αυτόνομες και αυτοδιοικούμενες. Οι ενώσεις μπορούν να λειτουργήσουν χωρίς την
ομοσπονδία, η ομοσπονδία δεν μπορεί να υφίσταται χωρίς ενώσεις.
Επιπλέον, σε όλα τα διοικητικά συμβούλια κρατούνται
πρακτικά και αυτά όταν ζητηθούν από οποιονδήποτε, οφείλουμε να τα προσκομίσουμε
για κάθε νόμιμη χρήση εντός ή εκτός τειχών του Δ.Σ. Δύναται, πολλές φορές, να
τοποθετούμαστε και εκτός πρακτικών. Πάντως, την συγκεκριμένη ημεροχρονολογία,
με επίταση μου έλεγες «γράψε γραμματέα, γράψε στα πρακτικά».
Πρωταρχικός ρόλος της ομοσπονδίας δεν είναι να εγκαλεί τα
μέλη της (δηλαδή τις ενώσεις της) αλλά να αγωνίζεται με αυτές για τους στόχους
και τις λύσεις των προβλημάτων. Αυτές οι κινήσεις και πρωτοβουλίες δεν
διασφαλίζουν τη θωράκιση της ομοσπονδίας. Γενικό συμπέρασμα από τα ανωτέρω
είναι ότι ο πρόεδρος χρήζει βοηθείας λογοθεραπευτή για να μπορέσει να
συλλαβίσει τη λέξη συγνώμη, μια λέξη που είναι πολύ δύσκολη να ειπωθεί από τους
περισσότερους. Όμως, δείχνει δύναμη και ανωτερότητα διότι προϋποθέτει ότι
ξεπερνάμε τον εαυτό μας. Αρετές απαραίτητες για έναν άνθρωπο.
Είμαι πεπεισμένος ότι η ομοσπονδία μας θα βρει το βηματισμό
της, έχει δοκιμαστεί πολλές φορές και έχει αποδείξει ότι διαθέτει όλα τα
εχέγγυα έτσι ώστε να σταθεί στα πόδια της. Δεν υπάρχουν όρια και περιορισμοί
στη βούληση και την ισχυρή θέληση για εξεύρεση λύσεων. Εξάλλου, η δημοκρατία
δεν έχει αδιέξοδα.
Με ειλικρίνεια
Ο
γενικός γραμματέας
Θανάσης Μπερτσιάς
