ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΑΣ!

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΑΣ!

To PEIRATIKO REPORTAZ ΠΑΝΤΑ ΚΟΝΤΑ ΣΑΣ!

Σάββατο 10 Ιανουαρίου 2015

«Η κινδυνολογία δεν πείθει κανέναν, ούτε μας συμπιέζει»...

Η Εφημερίδα των Συντακτών- αναδημοσίευση
Ο Νίκος Βούτσης «Διεκδικούμε μια άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία», δηλώνει στην «Εφ.Συν» ο Νίκος Βούτσης.
«Διεκδικούμε μια άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, που είναι απολύτως εφικτός στόχος», επισημαίνει ο υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στην Α’ Αθήνας και μέλος της Πολιτικής Γραμματείας Νίκος Βούτσης. Αναφερόμενος στον πρωθυπουργό, τονίζει ότι «ο κ. Σαμαράς εξελίσσει μια πρωτοφανή καμπάνια μίσους, διχασμού, τρομολαγνείας για να δημιουργήσει φόβο».

  • Βάζετε στόχο την αυτοδυναμία. Υπό ποιες προϋποθέσεις μπορεί αυτή να επιτευχθεί;
Διεκδικούμε μια άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, που είναι απολύτως εφικτός στόχος με τον παρόντα εκλογικό νόμο. Θέλουμε να εφαρμόσουμε τον πυρήνα και την ουσία του προγράμματός μας, να μην εγκλωβιστούμε σε μέσους όρους κάτω από την πίεση του πολυπλόκαμου μνημονιακού καθεστώτος και των εκπροσώπων του μέσα στη Βουλή. Αλίμονο όμως εάν ξεχάσουμε έστω και για μια στιγμή ότι το 35% ή και το 38% δεν πρέπει να έχει απέναντί του το 65% ή το 62% αντίστοιχα του λαού. Με αυτήν την έννοια, η «αυτοδυναμία», με τον τρόπο που εφαρμόστηκε και κατανοήθηκε στη μεταπολιτευτική περίοδο, δεν απηχεί μια αριστερή αντίληψη, γιατί στη συνείδηση του κόσμου ήταν ταυτισμένη με μια κυκλική εναλλαγή μέσα στο ίδιο σύστημα, μια πλειοψηφία που έπαιρνε ως λάφυρο τον κρατικό μηχανισμό και την προνομιακή σχέση με τη διαπλοκή.
  • Ακόμα και αν την πετύχετε, ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει σε κυβερνητικές συνεργασίες. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να δούμε και πρόσωπα εκτός ΣΥΡΙΖΑ σε κυβερνητικές θέσεις;
Μια αριστερή πολιτική πλειοψηφία που θα στηρίζει την κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ πρέπει κάθε στιγμή να επικοινωνεί και να διαλέγεται, να διαμορφώνει συναινέσεις και ανοχές με τις ευρύτερες δυνατές κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις μέσα στον λαό και στη Βουλή. Μόνο έτσι θα αποτύχει και το σχέδιο του μνημονιακού καθεστώτος για να γίνουμε «παρένθεση», μόνο με μια τέτοια λογική διακυβέρνησης η μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας, όχι μόνο οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, θα στηρίξουν την πολύ δύσκολη αλλά και ελπιδοφόρα πορεία μιας νέας μεταπολίτευσης με προοδευτικό πρόσημο. Είναι προφανές ότι και στο κυβερνητικό επιτελείο θα επιλεγούν πρόσωπα αλλά και δομές που θα εγγυώνται τόσο την εφαρμογή των προγραμματικών μας δεσμεύσεων όσο όμως και την επάρκεια, τη συνέπεια και τη φερεγγυότητα, που θα υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον και μια αριστερή ανεπίληπτη ταυτότητα ύφους και ήθους.
  • Στο θέμα των συμμαχιών φαίνεται να υπάρχει πρόβλημα. Τα «βρήκατε» με τους Οικολόγους, όχι όμως με τη ΔΗΜΑΡ. Γιατί δεν προχώρησε αυτή η συμφωνία;
Στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ θα συμμετάσχουν στελέχη από όλες τις πολιτικές δυνάμεις και ομάδες με τις οποίες συμπορευτήκαμε τα τελευταία κρίσιμα χρόνια σε σοβαρά πολιτικά μέτωπα και κοινωνικές παρεμβάσεις. Η επιπλέον ποιότητα που προσδίδει η συμμετοχή των Οικολόγων Πράσινων συνίσταται στη ριζοσπαστική προγραμματική επιλογή και εκλογική σύγκλιση-συνύπαρξη με ένα διαφορετικό ρεύμα πέραν της Αριστεράς. Οσο για τη ΔΗΜΑΡ, πιστεύω πως η ειλικρινής δημόσια αποσαφήνιση και από τις δύο πλευρές θεμάτων στα οποία προσέκρουσε η συνεργασία βοηθάει τη μετεκλογική σύγκλιση σε ένα νέο τοπίο που θα απαιτεί από όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς την ανάληψη ευθύνης. Η πρόσκλησή μας για ανάληψη κοινής ευθύνης είναι γνωστό ότι αφορά επίσης το ΚΚΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όχι μόνο για όσα διαδραματιστούν στην προσεχή Βουλή, αλλά κυρίως και για μια κοινή στάση μέσα στο μαζικό κίνημα που πρέπει εκ βάθρων να ανασυνταχθεί.
  • Ο Αλ. Τσίπρας έκανε λόγο για κυβέρνηση δέκα υπουργείων. Με ποιο τρόπο θα οργανωθεί αυτή; Θα υπάρχουν συνενώσεις, άρα και απολύσεις υπαλλήλων;
Από τις εξαγγελίες για τη δημόσια διοίκηση και την αριστερή διακυβέρνηση, πέραν της θετικής εξαγγελίας για μικρό υπουργικό συμβούλιο, πρέπει να εξάρουμε την εκ νέου δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ για την αναβάθμιση και αξιοποίηση όλου του στελεχικού δυναμικού, χωρίς «καπέλωμα» από στρατιές συμβούλων, μετακλητών, ιδιωτικών εταιρειών και περιφερόμενων γενικών γραμματέων. Είναι αυτονόητη η δέσμευση ότι δεν θα υπάρξουν απολύσεις και βεβαίως ότι θα επαναπροσληφθούν όσοι και όσες αντισυνταγματικά απολύθηκαν.
  • Η κυβέρνηση επιμένει στην κινδυνολογία και την τρομολαγνεία, ο κ. Σαμαράς υιοθετεί ένα σκληρό έως ρατσιστικό προφίλ...
Πραγματικά μας εκπλήσσει καθημερινά, όπως π.χ. με την απίστευτη δήλωσή του με αφορμή την εγκληματική ενέργεια στο Παρίσι που συνέδεσε ανενδοίαστα μετανάστες - ΣΥΡΙΖΑ - τζιχάντ! Ο κ. Σαμαράς εξελίσσει μια πρωτοφανή καμπάνια μίσους, διχασμού, τρομολαγνείας, για να δημιουργήσει φόβο και να σταματήσει τη μαζική μετακίνηση ακόμα και πρόσφατων (στις ευρωεκλογές) ψηφοφόρων της Ν.Δ. προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Δείχνει να μην έχει καταλάβει απολύτως τίποτα από ό,τι συμβαίνει μέσα στην κοινωνία, με εμβρυουλκό την κρίση και με αιτία τις δραματικές κοινωνικές συνέπειες από τη μνημονιακή πολιτική που εφάρμοσε. Το 2012 είχε κάνει την ίδια καμπάνια και μας βοήθησε από το 5% να πάμε στο 27%. Δυστυχώς όμως τότε έκανε «εθνική» μια ατζέντα που μόνο η Χρυσή Αυγή μπορούσε αυθεντικά να εκφράσει, και γι’ αυτό άλλωστε την εξέφρασε με ποσοστά πρωτοφανή για την ελληνική πραγματικότητα. Ετσι, την παθαίνει όποιος στερεί από τον εαυτό του τη χαρά και τη δοκιμασία του διαλόγου όπως επί χρόνια ο κ. Σαμαράς έχει επιφυλάξει αυτή τη στάση προς τους πολιτικούς του αντιπάλους, προς τα media, προς τη Βουλή αλλά και προς τον εαυτό του…
  • Τις τελευταίες ημέρες παρακολουθούμε έναν «ευρωπαϊκό εμφύλιο» με φόντο την Ελλάδα. Πώς εκτιμάτε ότι θα σας συμπεριφερθούν οι εταίροι και κυρίως η Γερμανία;
Δεν φοβούνται μόνο το ευρωπαϊκό οικονομικό ντόμινο, το οποίο ξορκίζουν σε κάθε ευκαιρία, οξύνοντας ταυτόχρονα και τις αντιθέσεις γύρω από τη «γερμανική» οικονομική πολιτική που πειραματίστηκε πάνω στη χώρα μας με συναίνεση δυστυχώς, των ελληνικών κυβερνήσεων της πρόσφατης πενταετίας. Τρέμουν ιδιαίτερα, οι πολιτικές ελίτ που έχουν φέρει την Ε.Ε. στη σημερινή προφανή αδιέξοδη κατάσταση και στην πλήρη απαξίωση στη συνείδηση των ευρωπαϊκών λαών, το πολιτικό ντόμινο από την άνοδο αριστερών ριζοσπαστικών δυνάμεων σήμερα στον Νότο και ενδεχομένως αύριο μέσα στα μητροπολιτικά τους κέντρα. Σε αυτήν την εκτίμηση, έχουμε επιβεβαιωθεί απολύτως, με συνέπεια, εκτός των άλλων, ο κ. Σαμαράς να φαίνεται ως μια φιγούρα επαρχιωτισμού και εθελοδουλίας σε δόγματα που πλέον αμφισβητούνται ακόμα και μέσα στους κυρίαρχους κύκλους. Η κινδυνολογία δεν πείθει πλέον κανέναν, ούτε μας συμπιέζει όπως είχε συμβεί στο παρελθόν. Δυστυχώς, όμως, σπρώχνει τη Ν.Δ. στο δεξιό άκρο του πολιτικού συστήματος και την καθιστά ακόμη μια φορά όμηρο μιας μετεμφυλιακής και μνημονιακής κουλτούρας που συμπυκνώνονται τόσο στο email Χαρδούβελη προς την τρόικα όσο και στην πρακτική μιας απόλυτα υποτακτικής στάσης μπροστά στους δανειστές.