αναδημοσίευση
•
22 Ιουνιου 2014, 13:37Τότε ήταν αμερικανάκια του στόλου και αγόραζαν γυναικεία συντροφιά. Τώρα οι εθνικότητες ποικίλουν. Ανοίξανε οι δουλειές, ανάπτυξη γαρ… Μπορούν να είναι κινεζάκια, γερμανάκια, αμερικανάκια, αραβάκια και πάει λέγοντας. Και παρά την κατάληξη σε –άκια, η οποία παραπέμπει μάλλον σε άκακες και γλυκές φιγούρες, είναι παραπλανητική αφού πρόκειται για πραγματικά αρπακτικά. Στην μεν Τρούμπα οι μαγαζάτορες και οι «νταβατζήδες» της εποχής εκμεταλλεύονταν την ανέχεια των κοριτσιών, τα οποία γίνονταν φτηνό εμπόρευμα για κάθε είδους ορέξεις εγχώριων και εισαγόμενων πελατών. Στην Ελλάδα του Σαμαρά, του Βενιζέλου, της τροϊκας και όλης της αδηφάγας κουστωδίας που τους ακολουθεί, τη θέση των κοριτσιών έχει πάρει όλος ο δημόσιος πλούτος της χώρας. Ο,τι υπάρχει και μας περιβάλλει είναι για πούλημα. Το ρόλο του καθηγητή των αγγλικών Γιώργου Κωνσταντίνου από τη ταινία «Καλώς ήρθε το δολλάριο», ο οποίος πηγαινοερχόταν στο λιμάνι, τσακωνόταν με τους ανταγωνιστές από τα άλλα μαγαζιά και ίδρωνε να μαζέψει τα περισσότερα ναυτάκια, στην προκειμένη περίπτωση έχει αναλάβει ο πρωθυπουργός. Τρέχει πάνω κάτω, φωνάζει, χειρονομεί, τους τάζει «μπιούτιφουλ λιμάνια και αεροδρόμια» μην τυχόν και πάνε και ψωνίσουν απ’ αλλού. Και μετά ικανοποιημένος που κατάφερε και έφερε στο μαγαζί τους περισσότερους κάθεται και παρακολουθεί πως τα ναυτάκια απολαμβάνουν το εμπόρευμα. Γιατί εδώ που τα λέμε… πράγματι τι να τους πει κοτζάμ πρωθυπουργός, ενώ αυτοί έχουν έρθει έτοιμα να ψωνίσουν; Ο κήπος είναι ανθηρός; Πάει; Δεν πάει! Και από του χρόνου να δείτε πόσο κινεζάκια ακόμα θα έρθουν στην Ελλάδα. Το είπε και ο Αντώνης Σαμαράς. Πολλά κινεζάκια. Και για επενδύσεις και για γάμους…. Και δεν θα παντρεύονται μόνο στη Σαντορίνη και τα Χανιά. Γιατί όχι και στην Ακρόπολη; Αυτό κι αν είναι είναι διαφήμιση της χώρας….
