ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://left.gr
Συνέντευξη τύπου με θέμα «Λαμπεντούζα, Φαρμακονήσι, Σάμος: Η πολιτική συνόρων της Ε.Ε. κοστίζει ζωές στην Ελλάδα και την Ευρώπη» οργάνωσε σήμερα το Τμήμα Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ στον Πολυχώρο της Ανοιχτής Πόλης, με αφορμή το πολύνεκρο ναυάγιο στη Σάμο τα ξημερώματα της περασμένης Δευτέρας. Στην εκδήλωση παρενέβησαν οι Τασία Χριστοδουλοπούλου (συντονίστρια του Τμήματος Δικαιωμάτων, υπ. ευρωβουλευτής), Βασίλης Παπαδόπουλος (δικηγόρος, υπ. σύμβουλος Δήμου Αθηναίων) και Γιώργος Κυρίτσης (δημοσιογράφος της Αυγής, υπ. ευρωβουλευτής).
Εκ μέρους του Τμήματος Δικαιωμάτων, η Τασία Χριστοδουλοπούλου τόνισε ότι μόνο στο διάστημα μεταξύ 2011 και 2013 στη Μεσόγειο έχουν χάσει τη ζωή τους 2900 πρόσφυγες. Στην Ελλάδα τέσσερις μήνες μετά το ναυάγιο στο Φαρμακονήσι, το πόρισμα των ερευνών του Ναυτοδικείου βρίσκεται ακόμα σε εκκρεμότητα, ενώ σε ό,τι αφορά την τραγωδία της Σάμου, οι συνθήκες ανατροπής ενός αξιόπλοου σκάφους σε νηνεμία παραμένουν ανεξήγητες, ενώ οι Αρχές έχουν απαγορεύσει κάθε επαφή με τους διασωθέντες. Η ίδια επισήμανε τη διπλή γλώσσα με την οποία αντιμετωπίζεται το μεταναστευτικό στην Ευρώπη, καθώς σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Frontex υλοποιεί, ενίοτε με αγριότητα, το δόγμα της «Ευρώπης-φρούριο», την ίδια στιγμή που το Συμβούλιο της Ευρώπης καταγγέλλει σωρεία παραβιάσεων διεθνών συμβάσεων και των δικαιωμάτων προσφύγων και μεταναστών. Ενδεικτικό ωστόσο της στρατηγικής της ΕΕ είναι το γεγονός ότι για το διάστημα 2011-2013, η ίδια δαπανά 227.5 εκ. ευρώ για τη φύλαξη των συνόρων και μόλις 19.2 εκ. ευρώ για την υποδοχή προσφύγων. Ο ΣΥΡΙΖΑ, κατέληξε η Τασία Χριστοδουλοπούλου, υπερασπίζεται την διεθνή νομιμότητα και την εθνική έννομη τάξη, που απαγορεύει τις μαζικές συλλήψεις, τις μαζικές απελάσεις και τις επαναπροωθήσεις, ενώ ο πρωθυπουργός κομπάζει στη Βουλή ότι εφαρμόζει μέχρι πρότινος παράνομες πρακτικές αποτροπής.
Σύμφωνα με περσινή έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας, όπως υπενθύμισε ο Βασίλης Παπαδόπουλος, εκατό άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους μετά την περίφραξη των χερσαίων συνόρων στο Έβρο, η οποία είχε ως αποτέλεσμα την ενίσχυση των ροών στα θαλάσσια σύνορα. Όπως έδειξαν και τα δύο πολύνεκρα ναυάγια μέσα στη χρονιά, οι ροές αυτές δεν είναι πια μεταναστευτικές, αλλά προσφυγικές, στην Ελλάδα δηλαδή έρχονται πια κυρίως Σύριοι, Αφγανοί και Σομαλοί, καθώς η Ελλάδα είναι χώρα εντός ζώνης Σένγκεν, δηλαδή χώρα διέλευσης προς την υπόλοιπη Ευρώπη. Το γεγονός αυτό θα έπρεπε να σημάνει την ενίσχυση των υπηρεσιών ασύλου στις πύλες υποδοχής. Σήμερα, αντίθετα, τις ροές αυτές διαχειρίζεται ένα Λιμενικό με αστυνομικά καθήκοντα και στρατιωτική δομή. Με τους όρους αυτούς, το ελληνικό κράτος συντονίζεται με τη λογική των «κλειστών συνόρων», που εγκαινίασε η Ισπανία, με τους θύλακες της Θέουτα και της Μελίγια. Κάθε απόκλιση από τη λογική αυτή, όπως στην περίπτωση της Ιταλίας, που χορήγησε καθεστώς επικουρικής προστασίας στους πρόσφυγες στην αρχή της Αραβικής Άνοιξης, το 2011, εγείρει απειλές ακόμα και για εκδίωξη από τη ζώνη Σένγκεν.
Όπως τόνισε ο Γιώργος Κυρίτσης, ήδη από την αρχή της κρίσης το μεταναστευτικό βρέθηκε ανάμεσα στα τρία βασικά θέματα στην ατζέντα της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε. Την ίδια στιγμή, ακροδεξιοί κύκλοι εντός και εκτός ελληνικής κυβέρνησης επιχειρούν διαχρονικά να το «εθνικοποιήσουν», συνδέοντάς το με τα λεγόμενα «εθνικά θέματα». Όπως λοιπόν παλιότερα ταύτιζαν τους αλβανούς μετανάστες με κυβερνητικούς και αλυτρωτικούς σχεδιασμούς, έτσι και σήμερα συνδέουν τους πρόσφυγες, ιδίως τους μουσουλμάνους, με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, τη Θράκη κ.ο.κ. Ο ίδιος υπενθύμισε το αδιέξοδο που δημιούργησε η πολιτική των κλειστών συνόρων για τους πρόσφυγες, ανακαλώντας τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης προσφύγων στα λιμάνια της Πάτρας και της Ηγουμενίτσας, ενώ κατέληξε ότι αποτελεί τιμή για τον ΣΥΡΙΖΑ το γεγονός ότι στο μεταναστευτικό και το προσφυγικό ασκεί πολιτική αρχών και όχι ψηφοθηρίας.
