Το θέμα της ΔΕΠΘΕ και της κατάστασης
στα δημοτικά ραδιοτηλεοπτικά μέσα με τις καθυστερήσεις στην καταβολή της
μισθοδοσίας και των ευθυνών της δημοτικής διοίκησης, ήταν αυτό που κυριάρχησε στη συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου της ΕΣΗΕΜΘ. Μετά δε και την γενική εργασιακή συνέλευση στις εγκαταστάσεις του ΤV 100 και FM 100 την Τρίτη, όπου εκδηλώθηκε ένα εκρηκτικό κλίμα στις τάξεις των 120 περίπου εργαζομένων στη δημοτική ραδιοτηλεόραση.
Όλοι εντόπιζαν ευθύνες στη διοίκηση του δήμου Θεσσαλονίκης, παρ’ ότι οι εκπρόσωποί τους έλεγαν ότι αυτή η καθυστέρηση του ενάμιση μήνα οφείλεται στην αλλαγή του νόμου που απαιτεί πλέον ο οικονομικός απολογισμός της δημοτικής επιχείρησης να προηγείται της έγκρισης εκταμίευσης από το δημοτικό συμβούλιο. Δηλαδή γραφειοκρατικά ζητήματα, που όμως άλλοι δήμοι φρόντισαν να λύσουν νωρίτερα χωρίς να δημιουργηθεί πρόβλημα στην μισθοδοσία πολλών άλλων δημοτικών επιχειρήσεων.
Όλοι οι εργαζόμενοι που συγκεντρώθηκαν στη συνέλευση ζήτησαν ομόθυμα και ομόφωνα οι τρείς Ενώσεις στις οποίες ανήκουν (Συντακτών, Τεχνικών, Υπαλλήλων) να προχωρήσουν στην προκήρυξη άμεσα κινητοποιήσεων και μάλιστα με στάσεις σε κυκλική βάση, ώστε και το ραδιοτηλεοπτικό πρόγραμμα να πληγεί, αλλά και απεργία να μη γίνει και αφαιρεθούν μεροκάματα. Από την πλευρά των δημοσιογράφων και το διοικητικό συμβούλιο της ΕΣΗΕΜΘ, παρόντες ήταν ο Μπίκας, ο Κυριακούλης και φυσικά οι εργαζόμενοι στα δημοτικά ΜΜΕ Ασπροπούλης, Κοντογουλίδης, Φωκιανίδης (οι τρείς πρώτοι της αντιπολίτευσης και οι δυο τελευταίοι του προεδρείου της ΕΣΗΕΜΘ.
Οι συμμετέχοντες στη συνέλευση απαίτησαν να ληφθεί απόφαση άμεσα και ενώ συμφωνούσαν τα διοικητικά της Ένωσης Τεχνικών ΕΤΙΤΒΕ και του Σωματείου των Εργαζομένων, το δσ της ΕΣΗΕΜΘ αδυνατούσε να καταλήξει. Όλοι συμφώνησαν (και τηλεφωνικά ο πρόεδρος Βοϊτσίδης) να προκηρυχθεί στάση εργασίας το Σάββατο το βράδυ κατά την ώρα μετάδοσης της τελετής λήξης του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ, ενώ υπήρξαν διαφωνίες στην προκήρυξη άμεσα κι άλλων στάσεων, όπως υποστήριζαν όλοι οι παρόντες εργαζόμενοι.
Μόνο που ο πρόεδρος και οι Κοντογουλίδης και Φωκιανίδης, δεν συμφωνούσαν σε στάση χωρίς να τηρείται η προθεσμία των 4 ημερών προειδοποίησης και δεν ήθελαν να προχωρήσουν σε κινητοποίηση… παράνομη! Μόνο που οι άλλες ειδικότητες το έκαναν. Αν ήταν να διεκδικούμε μόνο τα νόμιμα, με τέτοιους συνδικαλιστές δεν θα είχαν καταφέρει τίποτε οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου. Το προεδρείο της ΕΣΗΕΜΘ δεν καταλαβαίνει από αγώνες και διεκδικήσεις. Ξέρει μόνο τις νομιμότητες και την αποδοχή του ό,τι λένε τα αφεντικά, κάθε είδους, γιατί απλά τα συμφέροντά τους δεν έχουν χρώμα.
Μόνο που η πλήρης παράδοση στα κελεύσματα της κάθε εξουσίας και σε κάθε επίπεδο, τελειωμό δεν έχει για το προεδρείο της ΕΣΗΕΜΘ. Οι της αντιπολίτευσης (Μπίκας, Κυριακούλης, Ευθυμιάδου, Ασπροπούλης) ακούσαμε από τον Βοϊτσίδη διά στόματος Κοντογουλίδη ότι απορρίπτεται από το διοικητικό η πρόταση για στάση εργασίας την Τετάρτη το απόγευμα. Αλλά στη συνέχεια απορρίφθηκε και η συμφωνηθείσα στάση του Σαββάτου! Μάθαμε δε στη συνέχεια -και επιβεβαιώθηκε από την ίδια στη διάρκεια της συνεδρίασης της Τετάρτης του διοικητικού της ΕΣΗΕΜΘ- ότι η ταμίας Πλήκα δεν είχε καμία απολύτως ενημέρωση από κανέναν εκ του διοικητικού. Δεν της πήρε τηλέφωνο κανένας για να τη ρωτήσει τη θέση και τη ψήφο της επί της πρότασης για στάσεις εργασίας άμεσα. Αναπάντητο άφησε ο πρόεδρος την απορία μας γι αυτήν την εξώφθαλμη διαστρέβλωση της βούλησης των μελών του δσ, αφού δείχνει πως μόνο οι στοιχειώδεις δημοκρατικές και θεσμικές διαδικασίες δεν τηρούνται από το προεδρείο. Άλλο απορρίπτεται 5-4 και άλλο 4-4 με μία μη ανευρεθείσα! Μετά δεν τους αρέσει που τους καταγγέλλουμε για πραξικοπηματικές ενέργειες!
Το χειρότερο ήρθε στη συνεδρίαση, κατά την οποία φάνηκε περίτρανα ότι οι 5 του προεδρείου δεν ήθελαν να βγεί καν ανακοίνωση που να επιρρίπτει ευθύνες στη διοίκηση του δήμου. Αυτό που αποφάσισαν είναι 24ωρη απεργία την… άλλη Πέμπτη! Αστεία το επιχείρημά τους ότι δεν πρέπει η ΕΣΗΕΜΘ να παρέμβει στο προεκλογικό παιχνίδι στο δήμο Θεσσαλονίκης. Και δυστυχώς, τραγικά ανεπαρκείς και παραδομένοι οι της διοίκησης της ΕΣΗΕΜΘ σε αυτές τις τόσο κρίσιμες περιστάσεις που διέρχεται όλος ο κλάδος με τα συνεχή αντεργατικά χτυπήματα των ακραίων μνημονιακών κυβερνητικών πολιτικών λιτότητας και φτωχοποίησης ολόκληρου του λαού και της κοινωνίας. Η απάντηση βρίκσεται μόνο στα χέρια των ίδιων των εργαζομένων και κανενός άλλου.
Όλοι εντόπιζαν ευθύνες στη διοίκηση του δήμου Θεσσαλονίκης, παρ’ ότι οι εκπρόσωποί τους έλεγαν ότι αυτή η καθυστέρηση του ενάμιση μήνα οφείλεται στην αλλαγή του νόμου που απαιτεί πλέον ο οικονομικός απολογισμός της δημοτικής επιχείρησης να προηγείται της έγκρισης εκταμίευσης από το δημοτικό συμβούλιο. Δηλαδή γραφειοκρατικά ζητήματα, που όμως άλλοι δήμοι φρόντισαν να λύσουν νωρίτερα χωρίς να δημιουργηθεί πρόβλημα στην μισθοδοσία πολλών άλλων δημοτικών επιχειρήσεων.
Όλοι οι εργαζόμενοι που συγκεντρώθηκαν στη συνέλευση ζήτησαν ομόθυμα και ομόφωνα οι τρείς Ενώσεις στις οποίες ανήκουν (Συντακτών, Τεχνικών, Υπαλλήλων) να προχωρήσουν στην προκήρυξη άμεσα κινητοποιήσεων και μάλιστα με στάσεις σε κυκλική βάση, ώστε και το ραδιοτηλεοπτικό πρόγραμμα να πληγεί, αλλά και απεργία να μη γίνει και αφαιρεθούν μεροκάματα. Από την πλευρά των δημοσιογράφων και το διοικητικό συμβούλιο της ΕΣΗΕΜΘ, παρόντες ήταν ο Μπίκας, ο Κυριακούλης και φυσικά οι εργαζόμενοι στα δημοτικά ΜΜΕ Ασπροπούλης, Κοντογουλίδης, Φωκιανίδης (οι τρείς πρώτοι της αντιπολίτευσης και οι δυο τελευταίοι του προεδρείου της ΕΣΗΕΜΘ.
Οι συμμετέχοντες στη συνέλευση απαίτησαν να ληφθεί απόφαση άμεσα και ενώ συμφωνούσαν τα διοικητικά της Ένωσης Τεχνικών ΕΤΙΤΒΕ και του Σωματείου των Εργαζομένων, το δσ της ΕΣΗΕΜΘ αδυνατούσε να καταλήξει. Όλοι συμφώνησαν (και τηλεφωνικά ο πρόεδρος Βοϊτσίδης) να προκηρυχθεί στάση εργασίας το Σάββατο το βράδυ κατά την ώρα μετάδοσης της τελετής λήξης του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ, ενώ υπήρξαν διαφωνίες στην προκήρυξη άμεσα κι άλλων στάσεων, όπως υποστήριζαν όλοι οι παρόντες εργαζόμενοι.
Μόνο που ο πρόεδρος και οι Κοντογουλίδης και Φωκιανίδης, δεν συμφωνούσαν σε στάση χωρίς να τηρείται η προθεσμία των 4 ημερών προειδοποίησης και δεν ήθελαν να προχωρήσουν σε κινητοποίηση… παράνομη! Μόνο που οι άλλες ειδικότητες το έκαναν. Αν ήταν να διεκδικούμε μόνο τα νόμιμα, με τέτοιους συνδικαλιστές δεν θα είχαν καταφέρει τίποτε οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου. Το προεδρείο της ΕΣΗΕΜΘ δεν καταλαβαίνει από αγώνες και διεκδικήσεις. Ξέρει μόνο τις νομιμότητες και την αποδοχή του ό,τι λένε τα αφεντικά, κάθε είδους, γιατί απλά τα συμφέροντά τους δεν έχουν χρώμα.
Μόνο που η πλήρης παράδοση στα κελεύσματα της κάθε εξουσίας και σε κάθε επίπεδο, τελειωμό δεν έχει για το προεδρείο της ΕΣΗΕΜΘ. Οι της αντιπολίτευσης (Μπίκας, Κυριακούλης, Ευθυμιάδου, Ασπροπούλης) ακούσαμε από τον Βοϊτσίδη διά στόματος Κοντογουλίδη ότι απορρίπτεται από το διοικητικό η πρόταση για στάση εργασίας την Τετάρτη το απόγευμα. Αλλά στη συνέχεια απορρίφθηκε και η συμφωνηθείσα στάση του Σαββάτου! Μάθαμε δε στη συνέχεια -και επιβεβαιώθηκε από την ίδια στη διάρκεια της συνεδρίασης της Τετάρτης του διοικητικού της ΕΣΗΕΜΘ- ότι η ταμίας Πλήκα δεν είχε καμία απολύτως ενημέρωση από κανέναν εκ του διοικητικού. Δεν της πήρε τηλέφωνο κανένας για να τη ρωτήσει τη θέση και τη ψήφο της επί της πρότασης για στάσεις εργασίας άμεσα. Αναπάντητο άφησε ο πρόεδρος την απορία μας γι αυτήν την εξώφθαλμη διαστρέβλωση της βούλησης των μελών του δσ, αφού δείχνει πως μόνο οι στοιχειώδεις δημοκρατικές και θεσμικές διαδικασίες δεν τηρούνται από το προεδρείο. Άλλο απορρίπτεται 5-4 και άλλο 4-4 με μία μη ανευρεθείσα! Μετά δεν τους αρέσει που τους καταγγέλλουμε για πραξικοπηματικές ενέργειες!
Το χειρότερο ήρθε στη συνεδρίαση, κατά την οποία φάνηκε περίτρανα ότι οι 5 του προεδρείου δεν ήθελαν να βγεί καν ανακοίνωση που να επιρρίπτει ευθύνες στη διοίκηση του δήμου. Αυτό που αποφάσισαν είναι 24ωρη απεργία την… άλλη Πέμπτη! Αστεία το επιχείρημά τους ότι δεν πρέπει η ΕΣΗΕΜΘ να παρέμβει στο προεκλογικό παιχνίδι στο δήμο Θεσσαλονίκης. Και δυστυχώς, τραγικά ανεπαρκείς και παραδομένοι οι της διοίκησης της ΕΣΗΕΜΘ σε αυτές τις τόσο κρίσιμες περιστάσεις που διέρχεται όλος ο κλάδος με τα συνεχή αντεργατικά χτυπήματα των ακραίων μνημονιακών κυβερνητικών πολιτικών λιτότητας και φτωχοποίησης ολόκληρου του λαού και της κοινωνίας. Η απάντηση βρίκσεται μόνο στα χέρια των ίδιων των εργαζομένων και κανενός άλλου.
