Αγγελική Κώττη: Δεν συμβιβαζόμαστε με τίποτα λιγότερο από την αλήθεια!

Δήλωση

Πριν από πολλά χρόνια, που τους κυνηγούσαν και τους δίκαζαν, πάλι, για όσα έγραφαν- και πότε άραγε δεν τους κυνηγούσαν και δεν τους δίκαζαν; Και πότε όμως, υποχώρησαν εκείνοι; Ποτέ! Τότε, λοιπόν, ο δάσκαλός μου ο Γιάννης Ρίτσος, είχε γράψει το ποίημα

 

Τα στοιχειώδη

Αδέξια, με χοντρή βελόνα, με χοντρή κλωστή,
ράβει τα κουμπιά στο σακάκι του. Μιλάει μονάχος:

Έφαγες το ψωμί σου; κοιμήθηκες ήσυχα;
μπόρεσες να μιλήσεις; ν' απλώσεις το χέρι σου;
θυμήθηκες να κοιτάξεις απ' το παράθυρο;
χαμογέλασες στο χτύπημα της πόρτας;

Αν είναι ο θάνατος πάντοτε- δεύτερος είναι.
Η ελευθερία πάντοτε είναι πρώτη.

(«Διάδρομος και σκάλα», 1970)

Το αφιερώνω στην διωκόμενη Πόπη Χριστοδουλίδου και στο «Πειρατικό» που θα πλέει πάντοτε σε ελεύθερα, καθαρά νερά εις πείσμα όσων τρέμουν τους αποκαλυπτικούς του «πλόες».

Δεν συμβιβαζόμαστε με τίποτα λιγότερο από την αλήθεια

 

Αγγελική Κώττη,δημοσιογράφος