αναδημοσίευση3/10/131
Όπως σας είναι γνωστό και σας είχα ενημερώσει στο παρελθόν, διεκδικούσαμε για το προσωπικό του Στρατού Ξηράς οι κινήσεις εκτέλεσης υπηρεσίας με αυθημερόν επάνοδο, με ή χωρίς υπηρεσιακό μέσο εντός και εκτός ωραρίου, να δικαιολογούνται με το ήμισυ (1/2) της ημερήσιας αποζημίωσης.Διεκδικούσαμε δηλαδή το νόμιμο, να εφαρμόζεται ότι προέβλεπε από το 1993 η παράγραφος 4 του άρθρου 8 του ΠΔ 200/1993 και εφάρμοζε από το 2011 το ΠΝ για το Στρατιωτικό του προσωπικό. Δείτε προς υπενθύμιση σας ενδεικτικά μερικά άρθρα και έγραφα μας. (1) (2) (3) (4) (5) (6) (7) Φυσικά προ συμμετοχής μου στο ΣΥΣΜΕΔ και από το 2012 στην ΕΣΠΕΘ υπήρχαν πολλά υπηρεσιακά έγγραφα, για αυτό το θέμα.
Όπως αναφέραμε στα αρθρα και έγγραφα μας «Από την παράθεση των προαναφερομένων προκύπτει σαφέστατα ότι αφενός, ουδεμία εξουσιοδοτική διάταξη εκ της ισχύουσας νομοθεσίας προκύπτει, αναφορικά με την κατάργηση της καταβολής αποζημίωσης μετακίνησης σε αυθημερόν επάνοδο στο στρατιωτικό προσωπικό με υπηρεσιακό μέσο, προς τα διοικητικά όργανα.
ΤΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΕΠ 2013, ΜΕ ΔΙΑΤΑΓΗ ΤΗΣ ΓΕΣ/ΔΟΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΕΘΑ/ΓΔΟΣΥ/ΔΟΙ ΣΕ ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΗΣ 1ης ΣΤΡΑΤΙΑΣ ΠΟΥ ΠΡΟΩΘΗΘΗΚΕ ΙΕΡΑΡΧΙΚΩΣ
Με τη Φ.845/52/708476/Σ.8516/25 Σεπ 13/ΓΕΣ/ΔΟΙ ενημερωθήκαμε ότι αναφορικά με την αποζημίωση του στρατιωτικού προσωπικού στις περιπτώσεις κινήσεων για εκτέλεση υπηρεσίας και σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στο Φ.845/38/133939/Σ.1664/06 Σεπ 2013/ΥΠΕΘΑ/ΓΔΟΣΥ/ΔΟΙ, για κινήσεις εκτέλεσης υπηρεσίας με αυθημερόν επάνοδο, ανεξαρτήτως χρησιμοποιούμενου μεταφορικού μέσου και ώρα επιστροφής του μετακινούμενου στελέχους, θα δικαιολογείται το ήμισυ (1/2) της ημερήσιας αποζημίωσης, σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 4 του άρθρου 8 ΠΔ 200/199. Εφαρμογή από τις εγκριτικές διαταγές κινήσεως που θα εκδίδονται μετά από τη λήψη της Φ.845/52/708476/Σ.8516/25 Σεπ 13/ΓΕΣ/ΔΟΙ.
ΕΡΩΤΗΜΑ
Τροποποιήθηκε τις τελευταίες μέρες η παρ 4 του άρθρου 8 του ΠΔ 200/1993 και δικαιούμαστε από τούδε και στο εξής για μετακίνηση εντός και εκτός ωραρίου, άνω των 60 χλμ, με υπηρεσιακό η χωρίς υπηρεσιακό μέσο και αυθημερόν επάνοδο το ½ της ημερήσιας αποζημίωσης;
Απάντηση δεν χρειάζεται να λάβουμε γιατί γνωρίζουμε πως ΟΧΙ. Πέρασαν 20 χρόνια για να εφαρμοστεί αυτή η παραγραφος.
ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ-ΠΡΟΤΑΣΗ
Εαν παρόλαυτα η υπηρεσία θεωρεί ειδικά για τις εντός ωραρίου μετακινησεις του προσωπικού των ΕΔ με χρήση υπηρεσιακών μέσων ότι δεν επιβαρύνονται οικονομικά τα στελέχη προτείνεται η ανάλογη τροποποιηση του άρθρου 8 του ΠΔ 200/1993, ωστε αυτό να προβλέπεται μεσα απο Νομοθετική διάταξη και όχι απο Διαταγή Επιτελείου οπως γίνόταν μέχρι σήμερα.
Η ανάδειξη αυτού του Θέματος όπως και άλλων και η προώθηση τους είτε αυτή γίνεται με έγγραφα μέσω Ενώσεων και ΣΥΣΜΕΔ είτε γίνεται με έγγραφα υπηρεσιακά μέσω Σχηματισμών μας κάνει να πιστεύουμε ότι καταβάλλεται προσπάθεια να αλλάξουν καταστάσεις του παρελθόντος και να μας δοθεί, όταν και όποτε οι οικονομικές συνθήκες το επιτρέψουν, τόσο το επίδομα παραμεθορίου όσο και η αποζημίωση για την υπερωριακή εργασία.
Όταν βλέπεις τέτοιες αποφάσεις έστω και μετά από προσπάθειες χρόνων, αισθάνομαι δικαιωμένος που αποφάσισα να συμμετάσχω αρχικά στο ΣΥΣΜΕΔ και αργότερα με άλλα μέλη να ιδρύσουμε την ΕΣΠΕ Θεσσαλίας συνεχίζοντας από εκεί την ενημέρωση ώστε να αναδείξω θέματα που μας απασχολούν και χρήζουν άμεσης επίλυσης για διαφόρους λόγους που επηρεάζουν ακόμη και την ψυχολογία του προσωπικού που υπηρετεί στις ΕΔ.
Καταφέραμε κάποια στιγμή και στα έξοδα μετάθεσης εν μέρει επίλυση τους από τη μη καταβολή σε ορισμένες κατηγορίες. Θα επανέλθουμε ως Ένωση αργότερα για αυτό το Θέμα καθώς το επόμενο θέμα που μας απασχολεί είναι η αποζημίωση της υπερωριακής εργασίας και της 24ωρης υπηρεσίας σε συνάρτηση με το τι ισχύει, τι δεν εφαρμόζεται και τι διαφορετικό/«νόμιμο» εφαρμόζεται στους κλάδους των ΕΔ.
Είναι προφανές το ότι έχουμε κερδίσει ως ΣΥΣΜΕΔ και ως Περιφερειακές Ενώσεις όλα αυτά τα χρόνια δεν τα επωφελούνται μόνο τα μέλη μας αλλά το σύνολο του Στρατιωτικού προσωπικού των Ε.Δ που τους αφορά.
Για όσες και όσους, ελάχιστους ακόμη, στέκονται κριτικά και με κάποιες μικρές, ίσως, επιφυλάξεις απέναντι στις Ενώσεις, τους γνωρίζουμε ως ΕΣΠΕΘ ότι δύναμή μας είναι η υπομονή και η επιμονή. Είμαστε σίγουροι ότι πολύ σύντομα θα είναι μαζί μας. Η ισχύς εν τη ενώσει" καθίσταται ολοένα και πιο επιτακτική ανάγκη και ο μόνος τρόπος επίλυσης των όποιων προβλημάτων μας.
Σε αυτή τη προσπάθεια ανάδειξης διαφόρων θεμάτων-προτάσεων δέχτηκα αρκετό πόλεμο ή ακόμη και εξύβριση από ανώνυμους σχολιαστές ή και επώνυμους σε διάφορα Blog. Τουλάχιστον έχω να λέω ότι μέσα στις Ενωσεις-ΣΥΣΜΕΔ με άκουσαν και με αγκάλιασαν και ως εν ενεργεία προσπάθησα-διεκδίκησα για να μας δώσουν τα νομίμως δικαιούμενα και δεν θα προσπαθήσω μετά από χρόνια εκ του ασφαλούς και όταν ίσως θα είναι πια αργά.
Δεν θέλω να γράψω για τον τρόπο αντιμετώπισης-μεταχείρισης σε διαφόρους τομείς που επηρεάζουν την οικογενειακή μου ζωή. Ποτέ όμως δεν θα ξεχάσω ως επιτελής το λάθος μου, να κάνω κρίση σε απόφαση πολιτικής, στρατιωτικής ιεραρχίας προηγουμένων ετών και εν συνέχεια να μην προωθηθεί προς ενημέρωση της τότε υπάρχουσας, ένα από το πλήθος των θεμάτων - προτάσεων με θέμα «οδοιπορικά έξοδα", με το οποίο ενημέρωνα ή μάλλον ήθελα να ενημερώσω ιεραρχικά για το τι ισχύει, τι δεν εφαρμόζεται, τι κακώς εφαρμόζεται και ότι θα ήταν πιο ορθό για λόγους ιδίας αντιμετώπισης-μεταχείρισης να μην δίνεται για αυτή την κατηγορία και να εφαρμόζεται το ίδιο σε όλους, στρατιωτικό –πολιτικό προσωπικό.
Αργότερα απ ότι μου μεταφέρθηκε από στέλεχος για το ίδιο θέμα σε αίτημα του η ανεξάρτητη Αρχή του Συνηγόρου του Πολίτη δεν προχώρησε τη διαμεσολάβηση της αναφοράς του. Θεωρησε ο ΣτΠ αυτή την πρακτική παράνομη και επικίνδυνη και σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να εισηγηθεί να επεκταθεί η τακτική αυτή και στο Στρατιωτικό Προσωπικό καθως σύμφωνα με τις γενικές αρχές του διοικητικού δικαίου, δεν αναγνωρίζεται ισότητα στην παρανομία.
«Τι και αν σε αγνοούν, σε κοροϊδεύουν, σε πολεμούν στο τέλος θα νικήσεις»
