Οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ3 αποδεικνύουν στην πράξη ότι το «μαύρο» κενό
που έχει αφήσει πίσω της η κυβέρνηση με την πραξικοπηματική απόφαση
της 11ης Ιουνίου να κλείσει την ΕΡΤ, δεν καλύπτεται από κανένα
ψευδεπίγραφο «μεταβατικό» ή «μόνιμο» σχήμα τύπου ΔΤ.
Αυτό που ενοχλούσε ήταν οι ανεξάρτητες φωνές, ο τολμηρός αντίλογος
στον μονόλογο της εξουσίας.
Αυτό που ενοχλούσε ήταν η ίδια η ουσία
της ζητούμενης πραγματικής δημοκρατίας και του πολιτισμού.
Έτσι, οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ3, αποφάσισαν να απαντήσουν στη
βαρβαρότητα με πολιτισμό.
Και το κάνουν απολύτως επιτυχημένα (και)
μέσα από τις θερινές τους προβολές.
Αριστουργηματικές ταινίες, σε μια
μυσταγωγική ατμόσφαιρα σε μια μισογεμάτη πόλη, στον πεζόδρομο
μπροστά στο κτίριο της αυτοδιαχειριζόμενης ραδιοφωνίας της
ΕΡΤ3 (102FM, 9.58FM, Τρίτο πρόγραμμα-Βραχέα), δίνουν εναλλακτική
πνοή κι ανάσα σε μια γειτονιά της καρδιάς της Θεσσαλονίκης όπου
απλώνεται η ηθική της κονσέρβας και του σούπερ-μάρκετ αξιών
και συνειδήσεων, στέλνοντας το μήνυμα που επισημαίνουν πεισματικά
να υπενθυμίζουν οι εργαζόμενοι: «Είμαστε ακόμα ζωντανοί».
Κρατάνε έτσι ψηλά τη σημαία της αντίστασης εν μέσω θέρους,
περιμένοντας όλο και περισσότερους ανθρώπους να στηρίξουν μέρα
με την ημέρα το εγχείρημά τους: το δικαίωμά τους να προτάσσουν την
αξιοπρέπεια από το να παραδίδονται στη χαμέρπεια των παζαριών με
τα χαρτιά προς υπογραφή της εξουσίας.
Ο Ιρλανδός θεατρικός συγγραφέας
Τζώρτζ Μπέρναρντ Σω (1856-1950) είχε πει ότι «Η ζωή δεν είναι ένα
κερί που σβήνει γρήγορα, αλλά ένα είδος υπέροχου δαυλού, που
κατάφερα να πιάσω έστω και για μια στιγμή και θέλω να τον κάνω
να φωτίσει όσο πιο δυνατά γίνεται, πριν τόνε παραδώσω στις επόμενες γενιές»
. Πέρα από το καθημερινό ραδιοφωνικό πρόγραμμα, τις
περιφρουρήσεις και τις εκδηλώσεις στη Ραδιοφωνία και την Τηλεόραση της
ΕΡΤ3,
αυτό που θα μείνει αχαρτογράφητο από την κυβέρνηση είναι οι καρδιές που ζέσταναν
, οι φιλίες που επαναπροσδιορίστηκαν, οι
συνάδελφοι που τόλμησαν να βγουν κάτω από τις ιδεολογικές τους ομπρέλες
και να αφεθούν σε μια καθάρια, λυτρωτική βροχή αυθεντικών συναισθημάτων.
Μετά την 11η Ιουνίου 2013, τίποτα πια δεν είναι το ίδιο.
Για κανέναν. Η κυριότερη αναμέτρηση των περισσοτέρων, ήταν
με τον ίδιο τους τον εαυτό. Άλλοι λύγισαν, άλλοι άντεξαν.
Όσοι άντεξαν, έχουν ήδη νικήσει. Και όταν κερδίζεις τη μάχη
με τον εαυτό σου, τότε είναι σχεδόν βέβαιη και η νίκη για τον κοινό σκοπό.
που έχει αφήσει πίσω της η κυβέρνηση με την πραξικοπηματική απόφαση
της 11ης Ιουνίου να κλείσει την ΕΡΤ, δεν καλύπτεται από κανένα
ψευδεπίγραφο «μεταβατικό» ή «μόνιμο» σχήμα τύπου ΔΤ.
Αυτό που ενοχλούσε ήταν οι ανεξάρτητες φωνές, ο τολμηρός αντίλογος
στον μονόλογο της εξουσίας.
Αυτό που ενοχλούσε ήταν η ίδια η ουσία
της ζητούμενης πραγματικής δημοκρατίας και του πολιτισμού.
Έτσι, οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ3, αποφάσισαν να απαντήσουν στη
βαρβαρότητα με πολιτισμό.
Και το κάνουν απολύτως επιτυχημένα (και)
μέσα από τις θερινές τους προβολές.
Αριστουργηματικές ταινίες, σε μια
μυσταγωγική ατμόσφαιρα σε μια μισογεμάτη πόλη, στον πεζόδρομο
μπροστά στο κτίριο της αυτοδιαχειριζόμενης ραδιοφωνίας της
ΕΡΤ3 (102FM, 9.58FM, Τρίτο πρόγραμμα-Βραχέα), δίνουν εναλλακτική
πνοή κι ανάσα σε μια γειτονιά της καρδιάς της Θεσσαλονίκης όπου
απλώνεται η ηθική της κονσέρβας και του σούπερ-μάρκετ αξιών
και συνειδήσεων, στέλνοντας το μήνυμα που επισημαίνουν πεισματικά
να υπενθυμίζουν οι εργαζόμενοι: «Είμαστε ακόμα ζωντανοί».
Κρατάνε έτσι ψηλά τη σημαία της αντίστασης εν μέσω θέρους,
περιμένοντας όλο και περισσότερους ανθρώπους να στηρίξουν μέρα
με την ημέρα το εγχείρημά τους: το δικαίωμά τους να προτάσσουν την
αξιοπρέπεια από το να παραδίδονται στη χαμέρπεια των παζαριών με
τα χαρτιά προς υπογραφή της εξουσίας.
Ο Ιρλανδός θεατρικός συγγραφέας
Τζώρτζ Μπέρναρντ Σω (1856-1950) είχε πει ότι «Η ζωή δεν είναι ένα
κερί που σβήνει γρήγορα, αλλά ένα είδος υπέροχου δαυλού, που
κατάφερα να πιάσω έστω και για μια στιγμή και θέλω να τον κάνω
να φωτίσει όσο πιο δυνατά γίνεται, πριν τόνε παραδώσω στις επόμενες γενιές»
. Πέρα από το καθημερινό ραδιοφωνικό πρόγραμμα, τις
περιφρουρήσεις και τις εκδηλώσεις στη Ραδιοφωνία και την Τηλεόραση της ΕΡΤ3,
αυτό που θα μείνει αχαρτογράφητο από την κυβέρνηση είναι οι καρδιές που ζέσταναν
, οι φιλίες που επαναπροσδιορίστηκαν, οι
συνάδελφοι που τόλμησαν να βγουν κάτω από τις ιδεολογικές τους ομπρέλες
και να αφεθούν σε μια καθάρια, λυτρωτική βροχή αυθεντικών συναισθημάτων.
Μετά την 11η Ιουνίου 2013, τίποτα πια δεν είναι το ίδιο.
Για κανέναν. Η κυριότερη αναμέτρηση των περισσοτέρων, ήταν
με τον ίδιο τους τον εαυτό. Άλλοι λύγισαν, άλλοι άντεξαν.
Όσοι άντεξαν, έχουν ήδη νικήσει. Και όταν κερδίζεις τη μάχη
με τον εαυτό σου, τότε είναι σχεδόν βέβαιη και η νίκη για τον κοινό σκοπό.
Γιάννης Γκίρμπας
Ακολουθεί ANΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ από www.ertopen.com
Μεγάλο… μπαμ στα ραδιόφωνα της ΕΡΤ3
Έγινε το …μεγάλο θετικό μπάμ στο αυτοδιαχειριζόμενο θερινό σινεμά
των εργαζομένων στα ραδιόφωνα της ΕΡΤ-3 (102 FM, 9.58 ,βραχέα)
στην Αγγελάκη 14 .Μετά τον αριστουργηματικό «Τρίτο άνθρωπο»
( που θα προβληθεί την Δευτέρα 19 Αυγούστου στις 21:00 με δωρεάν
είσοδο) η εταιρεία NEWSTAR και ο κ.Βελισσάριος Κοσυβάκης
παραχώρησαν τα δικαιώματα α΄ προβολής για την Θεσσαλονίκη δύο
εκπληκτικών ταινιών που θα ενταχθούν σ΄ ένα αφιέρωμα στο
κλασικό (και μοναδικό) γαλλικό φίλμ νουάρ. Κατά σειρά θα
προβληθούν οι «Διαβολογυναίκες»(1955) του Ανρύ Ζώρζ Κλουζώ και
το «Ασανσέρ για δολοφόνους»(1959) του Λουί Μάλ.
των εργαζομένων στα ραδιόφωνα της ΕΡΤ-3 (102 FM, 9.58 ,βραχέα)
στην Αγγελάκη 14 .Μετά τον αριστουργηματικό «Τρίτο άνθρωπο»
( που θα προβληθεί την Δευτέρα 19 Αυγούστου στις 21:00 με δωρεάν
είσοδο) η εταιρεία NEWSTAR και ο κ.Βελισσάριος Κοσυβάκης
παραχώρησαν τα δικαιώματα α΄ προβολής για την Θεσσαλονίκη δύο
εκπληκτικών ταινιών που θα ενταχθούν σ΄ ένα αφιέρωμα στο
κλασικό (και μοναδικό) γαλλικό φίλμ νουάρ. Κατά σειρά θα
προβληθούν οι «Διαβολογυναίκες»(1955) του Ανρύ Ζώρζ Κλουζώ και
το «Ασανσέρ για δολοφόνους»(1959) του Λουί Μάλ.
Πρόκειται για δύο κλασικά διαχρονικά αριστουργήματα.
Παράλληλα εκεί που αδιαφόρησαν πλήρως φεστιβάλ κινηματογράφου και Δήμος Θεσσαλονίκης να «αναπαραστήσουν» δηλαδή το παραδοσιακό σινεμά, εθιμική ψυχαγωγία των Νεοελλήνων με τον τρόπο και τις επιλογές των ταινιών που γίνονταν στο …τότε, οι εργαζόμενοι των ραδιοφώνων της ΕΡΤ-3 με την συμπαράσταση του ΚΕΜΕΣ βρήκαν την ευκαιρία να το πραγματοποιήσουν.
Αυτά τα φίλμ δεν θα προβάλλονταν ποτέ στη Θεσσαλονίκη και θα τα χαρούν όσο τίποτα οι θεατές, θα τους κόψουν την ανάσα.
Περισσότερα πολύ σύντομα, δεδομένου ότι πρόκειται περί κορυφαίας πολιτιστικής παρέμβασης.
Κυριακή Τερζίδου
