Δύο απέναντι κόσμοι συναντήθηκαν έξω από τη φιέστα MADWALK που διοργάνωσε ο επιχειρηματίας Ανδρέας Κουρής σε νυχτερινό μαγαζί της οδού Πειραιώς.

Από τη μια κόσμος της γκλαμουριάς και της αστραφτερής χλιδής. Ο απομακρυσμένος από τη βάρβαρη καθημερινότητα της κοινωνίας σάπιος κόσμος της showbiz, από το χώρο της μόδας και της μουσικής βιομηχανίας, που η ύπαρξή του στηρίζεται και τροφοδοτείται αποκλειστικά από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Κι από την άλλη, ένας άλλος κόσμος που προέρχεται βαθιά μέσα από την κοινωνία. Κάποιοι από τους εκατοντάδες χιλιάδες ανέργους της χώρας -στην προκειμένη εμείς οι απολυμένοι/ες των Metropolis - μαζί με εργαζόμενους και άνεργους  από σωματεία, εργατικές συλλογικότητες και συνελεύσεις γειτονιών που βρέθηκαν εκεί αλληλέγγυοι για να διαδηλώσουν ενάντια στην εργοδοτική ασυδοσία του κάθε Ανδρέα Κουρή.
Αυτούς τους δύο άκρως αντίθετους κόσμους τους αντιλήφθηκαν οι επιβάτες όλων των οχημάτων που κινούνταν στην οδό Πειραιώς (μα, κυρίως οι επιβάτες των λεωφορείων που περίμεναν ή κατέβαιναν στις παρακείμενες στάσεις) έξω από το νυχτερινό κέντρο ΑΘΗΝΩΝ ΑΡΕΝΑ την Τετάρτη (17/4), μετά τις 7:30 το απόγευμα οπότε και ξεκίνησε η διαδήλωσή μας.

Μπροστά στο μαγαζί παρέλαζε  η ολική αποθέωση του ενδυματολογικού κιτς. Serial shoppers με statement τακούνια, trends και fashion must σε όλο τους το μεγαλείο, ακολουθώντας πάντα τα fashion  icons τους και τι είναι hot στις τάσεις της μόδας αυτήν την εποχή μέσα από τις σελίδες των εναπομεινάντων fashion trend περιοδικών.  Με απλά ελληνικά, η παρακμή του ελληνικού lifestyle στα χρόνια της κρίσης.

Δίπλα στις ψηλές στρασαρισμένες γόβες και τα αλλοιωμένα από το μακιγιάζ πρόσωπα των εισερχόμενων στο σόου, μια νεόκοπη διμοιρία των MAT μαζί με λοιπές αστυνομικές δυνάμεις, που προσπαθούσαν να καταλάβουν ποιον διάολο είχαν εντολή να προστατέψουν εκεί. Το αντιλήφθηκαν μόνο όταν άρχισαν να καταφθάνουν οι «προσωπικότητες» της βραδιάς, οι επιχειρηματίες - ατζέντηδες της showbiz και της νύχτας, μαζί με τα με είδωλα της μόδας και του τραγουδιού, μέσα στα γιγαντιαία τους τζιπ και τα αξίας πενήντα χρόνων μισθών ενός εργαζόμενου αυτοκίνητα, σχεδόνόλα με φιμέ τζάμια.

Ακριβώς απέναντι, φάτσα - κάρτα από το μαγαζί, οι απολυμένοι των Metropolis και οι αλληλέγγυοι. Με πανό και παλμό σε ακόμη μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας για τους κλεμμένους μισθούς και τις αποζημιώσεις των απολύσεων από έναν επιχειρηματία που ισοπέδωσε την άλλοτε κραταιά αλυσίδα καταστημάτων, τον Ανδρέα Κουρή. Ένα μικρό κομμάτι μιας ολόκληρης κοινωνίας που ακόμη δεν δείχνει έτοιμη να ουρλιάξει. Μα, δυνατές φωνές από τα σπλάχνα αυτής της κοινωνίας που -αρνούμενες τη «μοίρα» τους- εξακολουθούν να επιμένουν ότι τίποτα δεν έχει τελειώσει κι ότι όλα τώρα αρχίζουν. Για να μη γίνουμε σκλάβοι.
Κι όμως, αυτούς τους κόσμους τα μέσα ενημέρωσης δεν τους είδαν.  Για τα μέσα ενημέρωσης η διαδήλωση των απολυμένων των Metropolis δεν υπήρξε ποτέ. Αντίθετα από τις ατέλειωτες ώρες προβολής στα τηλεοπτικά κανάλια της σκηνής και της  πασαρέλας του MADWALK, αυτό που συνέβαινε στο ακριβώς απέναντι πεζοδρόμιο δεν καταγράφηκε δεν μεταδόθηκε, δεν ήταν ποτέ εκεί. Delete στην πραγματικότητα από εκείνους που κλαίγονται για την ανεργία, που προκαλούν ρίγη συγκίνησης για τους άστεγους, που κόπτονται για τις αδυναμίες του συστήματος αποκαλώντας κηφήνες τους εργαζόμενους, που μαζεύουν τρόφιμα για τους φτωχούς και που όταν δεν κάνουν φιλανθρωπικές εκπομπές για παιδιά κάνουν δενδροφυτεύσεις.
  
Όταν πρόκειται για τον Ανδρέα Κουρή και το MAD, αλλά και για τον Θεοδωρή Κυριακού του τηλεοπτικού σταθμού ANT1 που προβάλλει όλες τις φιέστες του πρώτου, ο νόμος της σιωπής θεωρείται αυτονόητος, αν όχι επιβεβλημένος. Και, βέβαια, πώς να συμβεί αλλιώς όταν η εγχώρια βιομηχανία της μόδας και της μουσικής αλληλοτροφοδοτείται με όλον αυτό το συφερτό της υποκουλτούρας, όχι μόνο της gossip αλλά και της αυτοαποκαλούμενης «ενημερωτικής» δημοσιογραφίας;  

Αυτοί οι δύο απέναντι κόσμοι που συναντήθηκαν στο MADWALK, που απέκρυψε επιμελώς η πλειονότητα των μέσων ενημέρωσης υπήρξαν και εξακολουθούν να υπάρχουν. Το βίντεο και το φωτογραφικό ντοκουμέντο που παραθέτουμε το αποδεικνύουν περίτρανα.

* Και μερικά από τα συνθήματα που φωνάξαμε, επανειλημμένα και δυνατά που, όμως, δεν έφτασαν στα βουλωμένα αυτιά των μέσων ενημέρωσης:  «Εσείς που τώρα κοιτάτε τη δουλειά σας αύριο απολυμένα θα είναι τα παιδιά σας», «Πίσω από τα φώτα πίσω απ΄ τα βραβεία, απλήρωτοι εργαζόμενοι φτώχεια κι ανεργία», «Απλήρωτη εργασία, φτώχεια και ανεργία, αυτά είναι τα βραβεία μας απ’ την εργοδοσία», «Το δίκιο το έχουν οι απολυμένοι και όχι οι γκλαμουράτοι και οι ψωνισμένοι», «Να χέσω τα σελέμπριτις, να χέσω τα βραβεία, καμιά ειρήνη με την εργοδοσία», «Δώστε ρεπό σε όλα τα μοντέλα και βάλτε τους μπάτσους να κάνουν πασαρέλα», «Κουρή φραγκοφονιά φέρε τα λεφτά», «Εσείς που χθες τον είχατε συλλάβει τώρα την προστασία του έχετε αναλάβει», «Φέρτε και τους μπάτσους φέρτε και το στρατό, Κουρή θα μας πληρώσεις και βγάλε τον σκασμό», «Το MAD έχεις βιτρίνα, κάνεις τον καναλάρχη , με τα δικά μας τα λεφτά με τη δική μας πλάτη», «Ούτε στα Metropolis ούτε και πουθενά, καμιά ειρήνη με τ’ αφεντικά».

* Ευχαριστούμε θερμά για την παραχώρηση του φωτογραφικού υλικού τους επαγγελματίες και ερασιτέχνες φωτορεπόρτερ που κατέγραψαν τα γεγονότα.
Απολυμένοι/ες στα καταστήματα Metropoliw