Αρθρο για το peiratiko reportaz...
Της δημοσιογράφου,Δήμητρας Κουνέλη
Ρίχνοντας μια ματιά στην ανακοίνωση του εκπροσώπου των εργαζομένων του ραδιοφώνου του Σκάι Λεωνίδα Σακλαμπάνη για τα 3 χρόνια μνημονίου στο σταθμό, ,συνειδητοποίησα το μέγεθος της σφαγής. Γιατί για σφαγή μιλάμε όταν σε περίπου τρία χρόνια έφυγαν περισσότεροι από 40 εργαζόμενοι από το ραδιόφωνο, όχι επίορκοι, που είναι και της μόδας αυτές τις ημέρες, ούτε κοπανατζήδες, αλλά συνεπείς, επαγγελματίες και με αίσθηση ευθύνης.
Άνθρωποι που με τη δουλειά τους κατάφεραν να κρατήσουν όρθιο και σταθερά πρώτο το ραδιόφωνο μετά την πρώτη αποψίλωση του σταθμού το 2005, όταν η λέξη εθελουσία μπήκε στη ζωή μας και από τότε έγινε και αυτή μόδα.
Η πτώση του Σκάι από την πρώτη στην τρίτη θέση των μετρήσεων ακροαματικότητας, είναι αποτέλεσμα ακριβώς αυτής της στρατηγικής..της λογικής της συνεχούς μείωσης κόστους, της απαξίωσης του ρεπορτάζ, της αποψίλωσης από τους εργαζόμενους. Αυτή είναι η αλήθεια, όσο και αν πονάει..ούτε η μείωση της διαφημιστικής δαπάνης, ούτε η φιλομνημονιακή γραμμή του σταθμού. Άλλωστε ο Σκάι 100,3 έχει αλλάξει πολλές φορές γραμμή..όμως οι ακροατές του πάντα τον εμπιστεύονταν γιατί πάντα διέθετε δύο πράγματα βασικά: παραγωγή ειδήσεων και ρεπορτάζ και τώρα τα έχει χάσει και τα δύο, όχι γιατί δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους όσοι απέμειναν αλλά γιατί απλά δεν επαρκούν ούτε για απλή διεκπεραίωση. Ο ακροατής ήξερε ότι ο Σκάι είχε πάντα το ρεπόρτερ του στον τόπο του ρεπορτάζ, να μεταδίδει, δεν αρκούνταν στο ό,τι ψάρευε το ραδιόφωνο από τις συνδέσεις με την τηλεόραση.
Άνθρωποι που με τη δουλειά τους κατάφεραν να κρατήσουν όρθιο και σταθερά πρώτο το ραδιόφωνο μετά την πρώτη αποψίλωση του σταθμού το 2005, όταν η λέξη εθελουσία μπήκε στη ζωή μας και από τότε έγινε και αυτή μόδα.
Η πτώση του Σκάι από την πρώτη στην τρίτη θέση των μετρήσεων ακροαματικότητας, είναι αποτέλεσμα ακριβώς αυτής της στρατηγικής..της λογικής της συνεχούς μείωσης κόστους, της απαξίωσης του ρεπορτάζ, της αποψίλωσης από τους εργαζόμενους. Αυτή είναι η αλήθεια, όσο και αν πονάει..ούτε η μείωση της διαφημιστικής δαπάνης, ούτε η φιλομνημονιακή γραμμή του σταθμού. Άλλωστε ο Σκάι 100,3 έχει αλλάξει πολλές φορές γραμμή..όμως οι ακροατές του πάντα τον εμπιστεύονταν γιατί πάντα διέθετε δύο πράγματα βασικά: παραγωγή ειδήσεων και ρεπορτάζ και τώρα τα έχει χάσει και τα δύο, όχι γιατί δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους όσοι απέμειναν αλλά γιατί απλά δεν επαρκούν ούτε για απλή διεκπεραίωση. Ο ακροατής ήξερε ότι ο Σκάι είχε πάντα το ρεπόρτερ του στον τόπο του ρεπορτάζ, να μεταδίδει, δεν αρκούνταν στο ό,τι ψάρευε το ραδιόφωνο από τις συνδέσεις με την τηλεόραση.
Και κάτι ακόμη: ο Σκάι αφουγκραζόταν πάντα τις ανάγκες της κοινωνίας και τώρα που η κοινωνία βράζει στέκεται , άκομψα κιόλας, απέναντί της..κάπως θα το πληρώσει και αυτό.
