www.902.gr
αναδημοσίευση
Η αποτίμηση της απεργίας στις 20 Φλεβάρη και τα βήματα κλιμάκωσης του αγώνα, στο επίκεντρο της πλατιάς συνδικαλιστικής σύσκεψης που διοργάνωσε η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ στο Εργατικό Κέντρο Πειραιά.
Στην εισήγησή του ο Γιώργος Πέρρος
μέλος της ΕΓ του ΠΑΜΕ μεταξύ άλλων επισήμανε πως: «H απεργία στις 20
Φλεβάρη ήταν μια σκληρή μάχη. Αποφασίστηκε κάτω από την πίεση και τη
δράση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ.
Χωρίς αυτή τη δράση στους περισσότερους
κλάδους δεν θα μιλάγαμε για απεργία και καλές συγκεντρώσεις. (…) Η
υπεράσπιση και διεκδίκηση της υπογραφής της ΕΓΣΣΕ είναι μια από τις
βασικές προϋποθέσεις για την ενότητα της εργατικής τάξης, τον ταξικό
προσανατολισμό του συνδικαλιστικού κινήματος. Είναι μέτωπο πάλης με τον
κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό».
Ο Γιώργος Πέρρος επίσης προειδοποίησε
πως: «Παράλληλα το επόμενο διάστημα η κυβέρνηση ετοιμάζει νέο σφοδρό
χτύπημα στις επικουρικές συντάξεις, νέες περικοπές στις παροχές στην
υγεία αφού περικόπτει 462 εκατομμύρια. Οι επικουρικές θα γίνουν
χειρότερες και από τα επιδόματα αλληλεγγύης. Προετοιμάζουν το έδαφος για
την δραστική μείωση έως και κατάργηση των ασφαλιστικών εισφορών για την
εργοδοσία. Την μετατροπή των επικουρικών σε επαγγελματικά ταμεία.
Δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού πρωτοστατούν
στην μετατροπή των επικουρικών ταμείων σε επαγγελματικά καταργώντας
ουσιαστικά το χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης.
Για τις νέες ανατροπές στο
ασφαλιστικό πρέπει να γίνει παντού ενημέρωση, να υπάρξουν πρωτοβουλίες
από τα συνδικάτα που θα προετοιμάζουν τους εργαζόμενους στους κλάδους
για να δώσουμε απάντηση. Η κυβέρνηση προχωράει με τρομοκρατία και
εκβιασμούς σε προσπάθεια απολύσεων εργαζομένων στο Δημόσιο. Χρειάζεται
σχεδιασμός και οργάνωση από την πλευρά μας για να αντιμετωπίσουμε την
επίθεση, τις απολύσεις».
Τοποθετήσεις συνδικαλιστών
ο συνδικαλιστικό κίνημα βρίσκεται μπροστά σε πρωτόγνωρες προκλήσεις σημείωσε στην παρεμβασή του ο Κ. Λιαπάτης
από την Ομοσπονδία Γάλακτος -Τροφίμων- Ποτών και ανάλογη πρέπει να
είναι η αντίδρασή του. Αναφέροντας συγκεκριμένα παραδείγματα από την
επίθεση που έχουν εξαπολύσει οι πολυεθνικές του κλάδου στους εργάτες
είπε χαρακτηριστικά :«Με το πίσω δεν υπάρχει μέλλον για την εργατική
τάξη. Πίσω είναι ο γκρεμός. Εμείς λέμε, με το ΠΑΜΕ, να τραβήξουμε
μπροστά.» Ο συνδικαλιστής ανέδειξε το θέμα των τροφίμων και της
διατροφής ως ένα κατεξοχήν πεδίο που πρέπει να εκδηλωθεί η αντικειμενική
ανάγκη για τη συμμαχία των εργαζόμενων του κλάδου με τη φτωχή αγροτιά,
και τους εργαζόμενους ως καταναλωτές.
Ηταν μια δύσκολη απεργία για τον κλάδο ανέφερε ο συνδικαλιστής από τους λιθογραφους, έγιναν κ'αποιες συνελεύσεις αλλά υπήρξε αδυναμία ότι δεν κινητοποιήθηκαν όλες οι σωματειακές επιτροπές. Εκεί όμως που υπήρξε παρέμβαση μέσα στο χώρο δουλειάς, υπήρξε και συμμετοχή. Το μεγάλο όφελος ήταν ότι «άνοιξε» το ζήτημα των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και κυρίως ότι η διεκδίκησή τους δεν μπορεί να είναι υπόθεση μόνο των διοικήσεων των σωματείων.
Στη δουλειά της ομοσπονδίας οικοδόμων αναφέρθηκε ο Γ.Τασούλας λέγοντας χαρακτηριστικά ότι μία από τις βασικές δυσκολίες που πρέπει να αντιμετωπίσει το κίνημα γιατί φρεναρει τη δράση και τη συμμετοχή, είναι οι αυταπάτες που υπάρχουν σε τμήματα εργαζομένων ότι η κατάσταση αυτή θ ξεπεραστεί, ότι θα ξαναγυρίσουμε σε εποχές προ κρίσης, ότι τελικά είναι μια μπόρα που θα περάσει. Χρειάζεται επιμονή και υπομονή, γιατί οι συνειδήσεις που έχουν διαμρφωθεί δεν αλλάζουν σε μια μέρα, ή με μα απεργία, απαιτείται χτίσιμο σταθερών δεσμών με τους εργάτες, αλλά και «σκαλίζουμε τι σκέπτονται για όλα αυτά που βιώνουν ακόμη και οι εργάτες που συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις».
Οι εργαζόμενοι ζούνε πρωτόγνωρες συνθήκες τονισε από τον Επισιτισμό Τουρισμό ο Ν.Παπαγεωργίου και γι'αυτό χρειάζεται να μελετήσουμε σε βάθος τα νέα δεδομένα και πρώτα απ' όλα μέσα στους τόπους δουλειάς, να παρακολουθούμε τις εξελίξεις και πως αυτές επηρεάζουν τις διαθέσεις τους. Δεν πρέπει να υποτιμηθεί το γεγονός ότι η εργοδοσία έχει στηρίγματα από διοικησεις σωματείων που κρατάνε καθηλωμένους τους εργάτες.
Στον αγωνα των ναυτεργατών αναφέρθηκε ο Θ.Ευαγγελάκης σημειώνοντας πως στην επιστρατευση απαντήσαμε με λαϊκή επιστράτευση. Ακυρώσαμε στην πράξη για 33η φορά την επιστράτευση του κλάδου και σε αυτό ήταν καθοριστική η συμβολή ων ταξικών δυναμεων. Αποκαλούν -σημείωσε ο συνδικαλιστής- τα εργασιακά γκέτο ανάπτυξη και την παράδοση του εθνικού πλούτου στα μονοπώλια ως επενδύσεις. Σ' αυτό οι εργάτες πρέπει να δώσουν απάντηση με τη στράτευσή τους στον αγώνα και την μαζική συμμετοχή στην απεργία.
Από το Συνδικάτο Μετάλλου Πειραιά Σωτήρης Πουλικόγιαννης αναφέρθηκε στην μεγάλη ανεργία που μαστίζει τους εργαζόμενους στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη σημειώνοντας ότι «όταν σε ένα κλάδο μιλάμε για ανεργία πάνω από 90% δεν μπορούμε να μιλάμε για απεργία», ενώ επισήμανε την αδυναμία του Συνδικάτου να προσανατολίσει αποφασιστικά την δράση του και σε εργοστάσια του Πειραιά, δυσκολία που όπως τόνισε πρέπει να αντιμετωπιστεί γρήγορα με συγκεκριμένα μέτρα, με παρέμβαση σε όλους τους χώρους και τη συγκρότηση Επιτροπών Αγώνα. Μία πλευρά που σημείωσε ακόμα είναι τα προβλήματα στα οικονομικά του Συνδικάτου, με αποτέλεσμα στην απεργία να μην είναι σε θέση να βγάλει ανακοίνωση. Θέμα που όπως επισημάνθηκε αντιμετωπίζεται με την μαζικοποίηση των Συνδικάτων, με «την αίτηση και το μπλοκάκι στην τσέπη». Ενώ χαρακτήρισε κομβικό σημείο για τη συνείδηση των εργαζόμενων να ανεβάσουν τον πήχη και να διεκδικήσουν τη ζωή που τους αξίζει και όχι της ανεργίας και των 300 ευρώ μισθό.
Την ολομέτωπη επίθεση που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στον ΟΤΕ, αλλά και τα εμπόδια που βάζει στην οργάνωση της δράσης ο εργοδοτικός κυβερνητικός συνδικαλισμός που αλωνίζει σε αυτό το χώρο ανέφερε ο Αλέκος Περράκης από το Συνδικάτο Τηλεπικοινωνιών, τονίζοντας και τις μεγάλες δυσκολίες και τα εμπόδια που μπαίνουν στη δράση των ταξικών δυνάμεων. «Οι δυσκολίες πολλές, λίγες οι δυνάμεις μας όμως δεν κάνουμε πίσω», σημείωσε και πρόσθεσε: «η απεργία στις 20 Φλεβάρη, ήταν η πρώτη που δουλέψαμε σχεδιασμένα. Βγάλαμε 5 ανακοινώσεις με βάση την επικαιρότητα. Προσπαθήσαμε να ανεβάσουμε το κλίμα στους χώρους δουλειάς. Καταφέραμε να κινητοποιήσουμε δυνάμεις. Δώσαμε απάντηση στο θέμα της νομιμότητας, ότι αφού καταργούνται οι ΣΣΕ τι να κάνουμε. Ζήτημα που έβαζαν οι νέοι που δουλεύουν στο χώρο, οι οποίοι δεν έχουν πείρα και δεν ξέρουν τι σημαίνει ΣΣΕ».
Από το Σωματείο Ηθοποιών η Λίλα Καφαντάρη ανέφερε ότι «η απεργία πήγε καλά έπιασε το 70 με 80%», ωστόσο όπως τόνισε: «Δεν είμαστε ευχαριστημένοι γιατί στη συνείδηση των συναδέλφων έχει γίνει οπισθοχώρηση και οι δικές μας δυνάμεις πρέπει οργανωμένα με σχέδιο να προσπαθήσουν να εμβαθύνει και να πολιτικοποιηθεί ο αγώνας. Να βάλουμε σε κίνηση συναδέλφους που είναι κοντά στο ΠΑΜΕ».
Ηταν μια δύσκολη απεργία για τον κλάδο ανέφερε ο συνδικαλιστής από τους λιθογραφους, έγιναν κ'αποιες συνελεύσεις αλλά υπήρξε αδυναμία ότι δεν κινητοποιήθηκαν όλες οι σωματειακές επιτροπές. Εκεί όμως που υπήρξε παρέμβαση μέσα στο χώρο δουλειάς, υπήρξε και συμμετοχή. Το μεγάλο όφελος ήταν ότι «άνοιξε» το ζήτημα των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και κυρίως ότι η διεκδίκησή τους δεν μπορεί να είναι υπόθεση μόνο των διοικήσεων των σωματείων.
Στη δουλειά της ομοσπονδίας οικοδόμων αναφέρθηκε ο Γ.Τασούλας λέγοντας χαρακτηριστικά ότι μία από τις βασικές δυσκολίες που πρέπει να αντιμετωπίσει το κίνημα γιατί φρεναρει τη δράση και τη συμμετοχή, είναι οι αυταπάτες που υπάρχουν σε τμήματα εργαζομένων ότι η κατάσταση αυτή θ ξεπεραστεί, ότι θα ξαναγυρίσουμε σε εποχές προ κρίσης, ότι τελικά είναι μια μπόρα που θα περάσει. Χρειάζεται επιμονή και υπομονή, γιατί οι συνειδήσεις που έχουν διαμρφωθεί δεν αλλάζουν σε μια μέρα, ή με μα απεργία, απαιτείται χτίσιμο σταθερών δεσμών με τους εργάτες, αλλά και «σκαλίζουμε τι σκέπτονται για όλα αυτά που βιώνουν ακόμη και οι εργάτες που συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις».
Οι εργαζόμενοι ζούνε πρωτόγνωρες συνθήκες τονισε από τον Επισιτισμό Τουρισμό ο Ν.Παπαγεωργίου και γι'αυτό χρειάζεται να μελετήσουμε σε βάθος τα νέα δεδομένα και πρώτα απ' όλα μέσα στους τόπους δουλειάς, να παρακολουθούμε τις εξελίξεις και πως αυτές επηρεάζουν τις διαθέσεις τους. Δεν πρέπει να υποτιμηθεί το γεγονός ότι η εργοδοσία έχει στηρίγματα από διοικησεις σωματείων που κρατάνε καθηλωμένους τους εργάτες.
Στον αγωνα των ναυτεργατών αναφέρθηκε ο Θ.Ευαγγελάκης σημειώνοντας πως στην επιστρατευση απαντήσαμε με λαϊκή επιστράτευση. Ακυρώσαμε στην πράξη για 33η φορά την επιστράτευση του κλάδου και σε αυτό ήταν καθοριστική η συμβολή ων ταξικών δυναμεων. Αποκαλούν -σημείωσε ο συνδικαλιστής- τα εργασιακά γκέτο ανάπτυξη και την παράδοση του εθνικού πλούτου στα μονοπώλια ως επενδύσεις. Σ' αυτό οι εργάτες πρέπει να δώσουν απάντηση με τη στράτευσή τους στον αγώνα και την μαζική συμμετοχή στην απεργία.
Από το Συνδικάτο Μετάλλου Πειραιά Σωτήρης Πουλικόγιαννης αναφέρθηκε στην μεγάλη ανεργία που μαστίζει τους εργαζόμενους στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη σημειώνοντας ότι «όταν σε ένα κλάδο μιλάμε για ανεργία πάνω από 90% δεν μπορούμε να μιλάμε για απεργία», ενώ επισήμανε την αδυναμία του Συνδικάτου να προσανατολίσει αποφασιστικά την δράση του και σε εργοστάσια του Πειραιά, δυσκολία που όπως τόνισε πρέπει να αντιμετωπιστεί γρήγορα με συγκεκριμένα μέτρα, με παρέμβαση σε όλους τους χώρους και τη συγκρότηση Επιτροπών Αγώνα. Μία πλευρά που σημείωσε ακόμα είναι τα προβλήματα στα οικονομικά του Συνδικάτου, με αποτέλεσμα στην απεργία να μην είναι σε θέση να βγάλει ανακοίνωση. Θέμα που όπως επισημάνθηκε αντιμετωπίζεται με την μαζικοποίηση των Συνδικάτων, με «την αίτηση και το μπλοκάκι στην τσέπη». Ενώ χαρακτήρισε κομβικό σημείο για τη συνείδηση των εργαζόμενων να ανεβάσουν τον πήχη και να διεκδικήσουν τη ζωή που τους αξίζει και όχι της ανεργίας και των 300 ευρώ μισθό.
Την ολομέτωπη επίθεση που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στον ΟΤΕ, αλλά και τα εμπόδια που βάζει στην οργάνωση της δράσης ο εργοδοτικός κυβερνητικός συνδικαλισμός που αλωνίζει σε αυτό το χώρο ανέφερε ο Αλέκος Περράκης από το Συνδικάτο Τηλεπικοινωνιών, τονίζοντας και τις μεγάλες δυσκολίες και τα εμπόδια που μπαίνουν στη δράση των ταξικών δυνάμεων. «Οι δυσκολίες πολλές, λίγες οι δυνάμεις μας όμως δεν κάνουμε πίσω», σημείωσε και πρόσθεσε: «η απεργία στις 20 Φλεβάρη, ήταν η πρώτη που δουλέψαμε σχεδιασμένα. Βγάλαμε 5 ανακοινώσεις με βάση την επικαιρότητα. Προσπαθήσαμε να ανεβάσουμε το κλίμα στους χώρους δουλειάς. Καταφέραμε να κινητοποιήσουμε δυνάμεις. Δώσαμε απάντηση στο θέμα της νομιμότητας, ότι αφού καταργούνται οι ΣΣΕ τι να κάνουμε. Ζήτημα που έβαζαν οι νέοι που δουλεύουν στο χώρο, οι οποίοι δεν έχουν πείρα και δεν ξέρουν τι σημαίνει ΣΣΕ».
Από το Σωματείο Ηθοποιών η Λίλα Καφαντάρη ανέφερε ότι «η απεργία πήγε καλά έπιασε το 70 με 80%», ωστόσο όπως τόνισε: «Δεν είμαστε ευχαριστημένοι γιατί στη συνείδηση των συναδέλφων έχει γίνει οπισθοχώρηση και οι δικές μας δυνάμεις πρέπει οργανωμένα με σχέδιο να προσπαθήσουν να εμβαθύνει και να πολιτικοποιηθεί ο αγώνας. Να βάλουμε σε κίνηση συναδέλφους που είναι κοντά στο ΠΑΜΕ».
