www.left.gr-
Πηγή: protagon
αναδημοσίευση
: 30/03/2013
Του Niko Ago
Αρχικά
την πέρασα για «φτιαχτή» την είδηση πως η Διεύθυνση του 52ου Ενιαίου
Λυκείου Αθηνών, ενημέρωνε τους μαθητές ότι «στις 21 και 22 Μαρτίου θα
διεξαχθεί στο σχολείο μας οδοντιατρικός έλεγχος στην Α' τάξη σε 60
μαθητές (εξ αυτών υποχρεωτικά 50 Έλληνες)». Δεν μπορεί, σκέφτηκα, να το
κάνουν αυτό δάσκαλοι. Να ξεχωρίσουν τους μαθητές βάσει ιθαγένειας, σε
ιατρικό έλεγχο. Επικοινώνησα με το σχολείο για να μάθω. Η διευθύντρια
έλειπε και με συνέδεσαν με τον υποδιευθυντή, «ως αρμόδιο».
Με ύφος του στιλ «εδώ κάνω εγώ το κουμάντο και δεν λογαριάζω κανέναν», για περίπου δέκα λεπτά που μιλήσαμε, δεν μου είπε τίποτα. Ούτε το όνομά του. Αν και αρμόδιος οι απαντήσεις του ήταν: «Δεν ξέρω ποια ανακοίνωση λέτε». «Ποιος την υπογράφει;», «Τι αριθμό πρωτοκόλλου έχει;» και άλλα παρόμοια. Τελικά, μετά την επιμονή μου, «ο αρμόδιος υποδιευθυντής», με παρέπεμψε στην «αρμόδια διευθύντρια που θα έρθει την άλλη βδομάδα».
Επειδή σε γονείς που διαμαρτυρήθηκαν, η διευθύντρια απάντησε ότι «ήταν αίτημα της Ελληνικής Οδοντιατρικής Ομοσπονδίας», απευθύνθηκα στον πρόεδρό της, τον κύριο Κατσίκη, ο οποίος ανταποκρίθηκε άμεσα και μεταξύ άλλων, μου είπε:
«Στην έρευνα για τον δείκτη τερηδόνας που κάνουμε, εξετάζονται όλα τα παιδιά, ανεξαρτήτως εθνικότητας. Το μόνο κριτήριο που τίθεται είναι το ηλικιακό, καθώς τα παιδιά πρέπει να βρίσκονται στο 15ο έτος της ηλικίας τους. Στις 21 Μαρτίου, ο τυποποιημένος οδοντίατρος επισκέφθηκε το σχολείο αυτό και εξέτασε συνολικά 24 μαθητές, 20 ελληνικής ιθαγένειας και 4 παιδιά άλλης ιθαγένειας, που δέχτηκαν να εξεταστούν από το σύνολο των μαθητών. Η εξέταση, όπως και όλες οι παρόμοιες εξετάσεις, πραγματοποιήθηκε χωρίς κανένα φυλετικό ή άλλο διαχωρισμό και χωρίς να αποκλειστεί κανένας μαθητής. Στη συνέχεια, σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές οδηγίες, κάνουμε τις στατιστικές μελέτες και τις ανακοινώνουμε». Είπε και άλλα, όπως το γεγονός πως, η χώρα μας κατατάσσεται 16η στην ΕΕ στην κατανάλωση οδοντόκρεμας. «Κι αυτό, μετά την τελευταία διεύρυνση. Πιο πριν ήμασταν εντελώς τελευταίοι.» Αλλά και το ότι, «λόγω οικονομικής δυσχέρειας και ανασφάλιστων γονέων, πολλά παιδιά πλέον στην Ελλάδα έχουν κακή οδοντοστοιχία και επειδή ντρέπονται, δεν προσέρχονται σε έλεγχο».
Στο σχολείο λοιπόν δεν εστάλη αίτημα ποσόστωσης και η ανακοίνωση ήταν πρωτοβουλία της Διευθύντριας. Θλιβερό να υπάρχει τέτοια διάκριση στα παιδιά, από άτομα που είναι επιφορτισμένοι να παραδώσουν στην κοινωνία τους αυριανούς πολίτες της.
Την ίδια ώρα, σε ένα άλλο σημείο της Ελλάδας, μερικά παιδιά έδιναν μαθήματα σε εμάς τους μεγάλους. Μαθητές της Γ’ τάξης του Λυκείου των Δεμενίκων στην Αχαΐα, πληροφορήθηκαν για το σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει μαθητής του 11ου Γυμνασίου της Πάτρας. Ο μικρός πάσχει από ινομύωμα εγκεφάλου και χρειάζεται οικονομική ενίσχυση για την περίθαλψη.
Όλοι μαζί λοιπόν, έλαβαν την απόφαση, τα χρήματα που είχαν συγκεντρώσει για την πενταήμερη εκδρομή τους, να τα προσφέρουν για τις ανάγκες της νοσηλείας και πραγματοποίησης της εγχείρησης.
Είναι από τις στιγμές που σκέφτεσαι ότι, αφού εμείς οι μεγάλοι, αποδεικνυόμαστε ενίοτε «μικροί» για τα παιδιά μας, ας έχουμε την ελπίδα ότι θα μας λυπηθούν εκείνα.
Υ.Γ.: Αργά το βράδυ έμαθα ότι επιχειρηματίας στην Πάτρα, προσφέρθηκε να δώσει τα χρήματα στους μαθητές της Γ’ Λυκείου Δεμενίκων, για να πάνε πενθήμερη εκδρομή, που με τη σειρά τους αυτοί είχαν προσφέρει τα δικά τους για την νοσηλεία του μικρού. Αυτά σε κάνουν να νιώθεις αισιόδοξα. Αυτό σε κάνει να νιώθεις Άνθρωπος.
Με ύφος του στιλ «εδώ κάνω εγώ το κουμάντο και δεν λογαριάζω κανέναν», για περίπου δέκα λεπτά που μιλήσαμε, δεν μου είπε τίποτα. Ούτε το όνομά του. Αν και αρμόδιος οι απαντήσεις του ήταν: «Δεν ξέρω ποια ανακοίνωση λέτε». «Ποιος την υπογράφει;», «Τι αριθμό πρωτοκόλλου έχει;» και άλλα παρόμοια. Τελικά, μετά την επιμονή μου, «ο αρμόδιος υποδιευθυντής», με παρέπεμψε στην «αρμόδια διευθύντρια που θα έρθει την άλλη βδομάδα».
Επειδή σε γονείς που διαμαρτυρήθηκαν, η διευθύντρια απάντησε ότι «ήταν αίτημα της Ελληνικής Οδοντιατρικής Ομοσπονδίας», απευθύνθηκα στον πρόεδρό της, τον κύριο Κατσίκη, ο οποίος ανταποκρίθηκε άμεσα και μεταξύ άλλων, μου είπε:
«Στην έρευνα για τον δείκτη τερηδόνας που κάνουμε, εξετάζονται όλα τα παιδιά, ανεξαρτήτως εθνικότητας. Το μόνο κριτήριο που τίθεται είναι το ηλικιακό, καθώς τα παιδιά πρέπει να βρίσκονται στο 15ο έτος της ηλικίας τους. Στις 21 Μαρτίου, ο τυποποιημένος οδοντίατρος επισκέφθηκε το σχολείο αυτό και εξέτασε συνολικά 24 μαθητές, 20 ελληνικής ιθαγένειας και 4 παιδιά άλλης ιθαγένειας, που δέχτηκαν να εξεταστούν από το σύνολο των μαθητών. Η εξέταση, όπως και όλες οι παρόμοιες εξετάσεις, πραγματοποιήθηκε χωρίς κανένα φυλετικό ή άλλο διαχωρισμό και χωρίς να αποκλειστεί κανένας μαθητής. Στη συνέχεια, σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές οδηγίες, κάνουμε τις στατιστικές μελέτες και τις ανακοινώνουμε». Είπε και άλλα, όπως το γεγονός πως, η χώρα μας κατατάσσεται 16η στην ΕΕ στην κατανάλωση οδοντόκρεμας. «Κι αυτό, μετά την τελευταία διεύρυνση. Πιο πριν ήμασταν εντελώς τελευταίοι.» Αλλά και το ότι, «λόγω οικονομικής δυσχέρειας και ανασφάλιστων γονέων, πολλά παιδιά πλέον στην Ελλάδα έχουν κακή οδοντοστοιχία και επειδή ντρέπονται, δεν προσέρχονται σε έλεγχο».
Στο σχολείο λοιπόν δεν εστάλη αίτημα ποσόστωσης και η ανακοίνωση ήταν πρωτοβουλία της Διευθύντριας. Θλιβερό να υπάρχει τέτοια διάκριση στα παιδιά, από άτομα που είναι επιφορτισμένοι να παραδώσουν στην κοινωνία τους αυριανούς πολίτες της.
Την ίδια ώρα, σε ένα άλλο σημείο της Ελλάδας, μερικά παιδιά έδιναν μαθήματα σε εμάς τους μεγάλους. Μαθητές της Γ’ τάξης του Λυκείου των Δεμενίκων στην Αχαΐα, πληροφορήθηκαν για το σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει μαθητής του 11ου Γυμνασίου της Πάτρας. Ο μικρός πάσχει από ινομύωμα εγκεφάλου και χρειάζεται οικονομική ενίσχυση για την περίθαλψη.
Όλοι μαζί λοιπόν, έλαβαν την απόφαση, τα χρήματα που είχαν συγκεντρώσει για την πενταήμερη εκδρομή τους, να τα προσφέρουν για τις ανάγκες της νοσηλείας και πραγματοποίησης της εγχείρησης.
Είναι από τις στιγμές που σκέφτεσαι ότι, αφού εμείς οι μεγάλοι, αποδεικνυόμαστε ενίοτε «μικροί» για τα παιδιά μας, ας έχουμε την ελπίδα ότι θα μας λυπηθούν εκείνα.
Υ.Γ.: Αργά το βράδυ έμαθα ότι επιχειρηματίας στην Πάτρα, προσφέρθηκε να δώσει τα χρήματα στους μαθητές της Γ’ Λυκείου Δεμενίκων, για να πάνε πενθήμερη εκδρομή, που με τη σειρά τους αυτοί είχαν προσφέρει τα δικά τους για την νοσηλεία του μικρού. Αυτά σε κάνουν να νιώθεις αισιόδοξα. Αυτό σε κάνει να νιώθεις Άνθρωπος.
