Του Βασίλη Τζήμτσου.
Ο δρόμος της Αριστεράς είναι μακρύς και δύσκολος. Τον ακολουθώ από τα πρώτα μαθητικά και φοιτητικά μου χρόνια.
Ο δρόμος της Αριστεράς είναι μακρύς και δύσκολος. Τον ακολουθώ από τα πρώτα μαθητικά και φοιτητικά μου χρόνια.
Από τις καταλήψεις επί υπουργίας Κοντογιαννόπουλου (ναι, είμαι συνομήλικος του Αλ. Τσίπρα), και από τα φοιτητικά μου χρόνια που δεν δέχθηκα να εξαγοραστώ για τα πάρτι στη Μύκονο ή τα …θέματα των εξετάσεων που μοιράζονταν έξω από συγκεκριμένη φοιτητική παράταξη στο Πολιτικό της Νομικής όπου σπούδασα.
Δουλεύοντας ως δημοσιογράφος δεν δέχθηκα ποτέ χρηματικά ανταλλάγματα για ό,τι έγραψα, γιατί καθήκον μου ήταν η αλήθεια και η ενημέρωση του πολίτη.
Ακόμα και όταν πήγα φαντάρος στα 27 μου (τότε που μου λέγανε φίλοι ότι θα σοβαρευτώ – βλ. συμβιβαστώ), προτίμησα να με στείλουν στα χειρότερα πλοία του Πολεμικού Ναυτικού, σε δύο αντιτορπιλικά (όσοι έχουν πάει ξέρουν τι εννοώ…), παρά να συμβιβαστώ, να βάλω μέσο, βύσμα για να βολευτώ…
Αυτός είναι ο τρόπος ζωής μου. Είναι ο δικός μου αριστερός δρόμος, έξω από κόμματα, αλλά με γνώμονα τον άνθρωπο και αξίες μακριά από το χρώμα του χρήματος.
Όσοι δημοσιογράφοι με γνώριζαν αλλά και άλλοι, με επέλεξαν ως εκπρόσωπο τους στο Alter τον Ιούνιο του 2011. Ήξεραν ότι δεν θα τα πάρω από την εργοδοσία και ότι θα τους εκπροσωπώ. Δεν θα τους προδώσω.Ακόμα και όταν πήγα φαντάρος στα 27 μου (τότε που μου λέγανε φίλοι ότι θα σοβαρευτώ – βλ. συμβιβαστώ), προτίμησα να με στείλουν στα χειρότερα πλοία του Πολεμικού Ναυτικού, σε δύο αντιτορπιλικά (όσοι έχουν πάει ξέρουν τι εννοώ…), παρά να συμβιβαστώ, να βάλω μέσο, βύσμα για να βολευτώ…
Αυτός είναι ο τρόπος ζωής μου. Είναι ο δικός μου αριστερός δρόμος, έξω από κόμματα, αλλά με γνώμονα τον άνθρωπο και αξίες μακριά από το χρώμα του χρήματος.
Και ήρθε η ώρα να το αποδείξω.
Δεν συναίνεσα στα σχέδια του μεγαλομετόχου Γ. Κουρή ώστε να πάρουν τα λεφτά τους 249 εργαζόμενοι και να πεταχτούν στη… θάλασσα οι υπόλοιποι εκ των 600 εργαζομένων του Alter.
Ο Γ. Κουρής είναι ο εργοδότης μου 18 χρόνια στην Αυριανή και 12 χρόνια στο Alter. Ξέρει ότι δεν τα παίρνω, ότι δεν ξεπουλάω συναδέλφους.
Γι’ αυτό δεν με κάλεσε μαζί με τους άλλους συνδικαλιστές στη διαπραγμάτευση που έγινε. Αυτό που με πλήγωσε δεν ήταν ο Κουρής, αλλά οι συνάδελφοι συνδικαλιστές που δέχθηκαν να πάνε χωρίς εμένα στη διαπραγμάτευση, αν και επί ένα χρόνο δίνουμε μαζί έναν αγώνα στο Alter…
Δεν με ρώτησαν ούτε μετά τη διαπραγμάτευση. Πήραν τα 3.000.000 ευρώ του Κουρή και τα μοίρασαν κατά το δοκούν με δικά τους κριτήρια σε περίπου 250 εργαζόμενους.
Δέκα εργαζόμενοι μεταξύ των οποίων εγώ και ο Γιώργος Φιλιππάκης (επίσης συνδικαλιστής και μέλος της εξαμελούς επιτροπής αγώνα των εργαζομένων του Alter) δεν δεχθήκαμε τα… τριάκοντα αργύρια του Κουρή.
Δεν θυσιάσαμε τους υπόλοιπους συναδέλφους στο βωμό του χρήματος.
Κι όμως κάποιοι άλλοι δεν είχαν γνώμονα το καλό όλων των εργαζομένων που εκπροσωπούσαν, αλλά μόνο ορισμένων.
Μάλιστα μετά τη… θύελλα αντιδράσεων αποφάσισαν να υποβάλουν τις παραιτήσεις τους κατόπιν εορτής, αφού πρώτα μοιράστηκαν τα τριάκοντα αργύρια του Κουρή.
Τα σχόλια δικά σας…
* Ο Βασίλης Τζήμτσος είναι: εργασιακός εκπρόσωπος των δημοσιογράφων του Alter. Μέλος του Μεικτού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ. Μέλος της εξαμελούς Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα των εργαζομένων του Alter (η οποία δεν υπάρχει πλέον μετά τις εξελίξεις που περιγράφονται στο παραπάνω κείμενο)
