Του ΠΑΡΙ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΥ
Η νέα ενεργοποίηση της Δύναμης Ταχείας Αντίδρασης, αυτή τη φορά μέσα στη νύχτα συμπίπτει χρονικά με την συζήτηση για τις νέες περικοπές που έρχονται στους στρατιωτικούς. Και πολλοί υποστηρίζουν ότι δεν είναι τυχαίο.
Ο Α/ΓΕΕΘΑ έχει εκφράσει δημοσίως τις απόψεις του για τις αιτίες που τον οδηγούν να “δοκιμάζει τη λειτουργία” του στρατιωτικού μηχανισμού. Δύσκολα όμως μπορεί να πιστέψει κάποιος ότι η ενεργοποίηση των ΕΔ δεν έχει να κάνει και με τη προσπάθεια να παραμείνουν σε εγρήγορση στελέχη και προσωπικό. Και αυτό δεν είναι κατακριτέο.
Όμως επί της ουσίας αυτό το “τρικ” δεν μπορεί να λειτουργεί συνεχώς. Τα προβλήματα που έχουν προκληθεί στο έμψυχο δυναμικό των ΕΔ από τις περικοπές και η ψυχική ταλαιπωρία την οποία υφίστανται από την απαξίωση με την οποία αντιμετωπίζονται εδώ και τουλάχιστον τρία χρόνια δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με “ενέσεις” ηθικού και συγχαρητήρια για την άψογη αντίδρασή τους κάθε φορά που καλούνται να αποδείξουν την αυτονόητη κατάσταση ετοιμότητας στην οποία βρίσκονται.
Οι λύσεις δεν βρίσκονται απόλυτα στα χέρια του Α/ΓΕΕΘΑ και των Αρχηγών των Γενικών Επιτελείων. Έχουν όμως και αυτοί ευθύνη για όσα συμβαίνουν και κυρίως για όσα ενδέχεται να συμβούν. Η έκφραση της άποψής τους είναι επιβεβλημένη,το ΄χουμε ξαναγράψει.
Κατανοητή η προσπάθεια στήριξης του ΥΕΘΑ Π.Παναγιωτόπουλου από τον Α/ΓΕΕΘΑ για τις προσπάθειες που καταβάλει για τα μισθολογικά των στρατιωτικών, αλλά αυτό λίγο απασχολεί τους στρατιωτικούς. Όπως αυτονόητη είναι η άμεση και αποτελεσματική αντίδραση των ΕΔ κάθε φορά -ακόμη και μέσα στη νύχτα- που καλούνται να ενεργοποιηθούν σε πραγματικές συνθήκες μάχης ,έτσι αυτονόητη πρέπει να είναι και η προσπάθεια της πολιτικής ηγεσίας να εξασφαλίσει ένα επίπεδο αξιοπρεπούς ζωής σ΄ αυτούς που παράγουν το ύψιστο αγαθό ,όπως έχει πει ο ίδιος ο Παναγιωτόπουλος: την εθνική ασφάλεια.
Συνεπώς το να …αλληλοσυγχαιρόμαστε δεν έχει νόημα.
Η νέα ενεργοποίηση της Δύναμης Ταχείας Αντίδρασης, αυτή τη φορά μέσα στη νύχτα συμπίπτει χρονικά με την συζήτηση για τις νέες περικοπές που έρχονται στους στρατιωτικούς. Και πολλοί υποστηρίζουν ότι δεν είναι τυχαίο.
Ο Α/ΓΕΕΘΑ έχει εκφράσει δημοσίως τις απόψεις του για τις αιτίες που τον οδηγούν να “δοκιμάζει τη λειτουργία” του στρατιωτικού μηχανισμού. Δύσκολα όμως μπορεί να πιστέψει κάποιος ότι η ενεργοποίηση των ΕΔ δεν έχει να κάνει και με τη προσπάθεια να παραμείνουν σε εγρήγορση στελέχη και προσωπικό. Και αυτό δεν είναι κατακριτέο.
Όμως επί της ουσίας αυτό το “τρικ” δεν μπορεί να λειτουργεί συνεχώς. Τα προβλήματα που έχουν προκληθεί στο έμψυχο δυναμικό των ΕΔ από τις περικοπές και η ψυχική ταλαιπωρία την οποία υφίστανται από την απαξίωση με την οποία αντιμετωπίζονται εδώ και τουλάχιστον τρία χρόνια δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με “ενέσεις” ηθικού και συγχαρητήρια για την άψογη αντίδρασή τους κάθε φορά που καλούνται να αποδείξουν την αυτονόητη κατάσταση ετοιμότητας στην οποία βρίσκονται.
Οι λύσεις δεν βρίσκονται απόλυτα στα χέρια του Α/ΓΕΕΘΑ και των Αρχηγών των Γενικών Επιτελείων. Έχουν όμως και αυτοί ευθύνη για όσα συμβαίνουν και κυρίως για όσα ενδέχεται να συμβούν. Η έκφραση της άποψής τους είναι επιβεβλημένη,το ΄χουμε ξαναγράψει.
Κατανοητή η προσπάθεια στήριξης του ΥΕΘΑ Π.Παναγιωτόπουλου από τον Α/ΓΕΕΘΑ για τις προσπάθειες που καταβάλει για τα μισθολογικά των στρατιωτικών, αλλά αυτό λίγο απασχολεί τους στρατιωτικούς. Όπως αυτονόητη είναι η άμεση και αποτελεσματική αντίδραση των ΕΔ κάθε φορά -ακόμη και μέσα στη νύχτα- που καλούνται να ενεργοποιηθούν σε πραγματικές συνθήκες μάχης ,έτσι αυτονόητη πρέπει να είναι και η προσπάθεια της πολιτικής ηγεσίας να εξασφαλίσει ένα επίπεδο αξιοπρεπούς ζωής σ΄ αυτούς που παράγουν το ύψιστο αγαθό ,όπως έχει πει ο ίδιος ο Παναγιωτόπουλος: την εθνική ασφάλεια.
Συνεπώς το να …αλληλοσυγχαιρόμαστε δεν έχει νόημα.
