Συνέδριο της ΕΟΔ: ο μνημονιακός εσμός της διοίκησης της ΕΣΗΜΕΘ και των άλλων συνεργαζόμενων δυνάμεων «θυμήθηκαν» τις ΣΣΕ την ώρα που πλασάρουν τις ατομικές συμβάσεις. Χα χα, χα γελάσαμε και σήμερα….Πραγματοποιήθηκε και το συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδία Δημοσιογράφων (ΕΟΔ), που έφερε τον εμβληματικό τίτλο «Ίσα δικαιώματα για όλους τους δημοσιογράφους» και φυσικά τα συμπεράσματα του δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικά για τον κλάδο.
Οποία πρωτοτυπία.
Έπρεπε να μαζωχτούν οι «ειδικοί» του διεθνούς συνδικαλισμού στο ΜΕΤ, ένα από τα πιο ακριβά ξενοδοχεία της πόλης,
αλλά εκτός πόλης (δηλαδή μακριά κι αγαπημένοι) και απουσία, πλην ελαχίστων, δημοσιογράφων για να διαπιστώσουν ότι ο κλάδος βάλλεται, ότι χτυπιέται κάτω σα χταπόδι, ότι ανασκολοπίζεται και πετσοκόβεται στο κρεβάτι των προκρούστιων ατομικών συμβάσεων, πως καρατομείται στην γκιλοτίνα της ανεργίας των απολύσεων, των περικοπών και των ωμών εκβιασμών των αφεντικών, όπως κακηώρα από τον Μπακατσέλο με τις νέες κατά 30% ατομικές συμβάσεις στον Αγγελιοφόρο, τις μαζικές απολύσεις της Σουλοπούλου παλιές και νέες που ετοιμάζονται, στην Μακεδονία, την μπακάλικη ασυδοσία των Μπόμπολα και Ψυχάρη σε Μέγκα, ΔΟΛ και Πήγασο, την τοκογλυφικη τρομοκρατία Αλαφούζου στην Καθημερινή και τον Σκάι, τις μαζικές απολύσεις των συμβασιούχων στην ΕΡΤ, το καθεστώς γαλέρας στα ΜΜΕ της περιφέρειας στο διαδίκτυο και στον περιοδικό Τύπο.
Και αφού το συνέδριο κατέληξε σε διάφορες εύηχες συνδικαλιστικές διαπιστώσεις του Τύπου «κύμα περικοπών στα ΜΜΕ που θέτει εκτός εργασίας δημοσιογράφους» και «δημιουργία εργαζομένων δύο ταχυτήτων με την υιοθέτηση ατομικών συμβάσεων, με ψευδεπίγραφες συμβάσεις έργου» και πως «η υπονόμευση των όρων εργασίας των δημοσιογράφων είναι υπονόμευση της δημοσιογραφικής ανεξαρτησίας» και άλλα τέτοια γενικόλογα κατέληξε και σε προτάσεις. Ποιες είναι αυτές; Είναι προτάσεις ναχαμε να λέγαμε. Προτάσεις του «νοουας μπέτερ». Προτάσεις αμετροεπούς μπαρουφολογίας και αερολόγας ακράτειας. Κρατηθείτε να μη πέσετε από την πρωτοτυπία και το ρηξικέλευθη εφευρετικότητα των προτάσεων. Οι εργαζόμενοι και οι Ενώσεις πρέπει να βοηθήσουν «στην ανταλλαγή πληροφοριών και τεχνογνωσίας γύρω από τη συλλογική διαπραγμάτευση», «να ενθαρρύνουν γυναίκες και άντρες να αναλάβουν πρωτοβουλίες σε ζητήματα ισότητας» και «να αξιοποιήσουν κάθε διαθέσιμη ευκαιρία για να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους σε συναδέλφους τους στην Ευρώπη, που διεκδικούν ίσα δικαιώματα για όλους τους δημοσιογράφους».
Δηλαδή σφιχτήκαμε και η βάρκα έγειρε. Τις διαβάσαμε και μας έπιασε γέλιο νευρικό και αστείρευτο που κατέληξε σε θλίψη. Ανάλογα και οι αφέντες των ΜΜΕ ξέσπασαν σε τρανταχτά πηγαία γέλια μακρόσυρτα και χαρούμενα. Δεν είναι τυχαίο ότι μόλις τελείωσε του συνέδριο της ΕΟΔ ο οικοδεσπότης πρόεδρος της ΕΣΗΕΜΘ Μάκης Βοιτσίδης και ο γραμματέας της Τ. Φωκιανίδης, εις εκ των εισηγητών στο συνέδριο, έτρεξαν να συνδράμουν στην υπογραφή εκβιαστικών ατομι9κών συμβάσεων στον Αγγελιοφόρο που προβλέπουν περικοπές κατά 30%.
Επιτόπια η κωλοτούμπα που μέχρι και ο καραφύρερ του ΛΑΟΣ έμεινε με ανοιχτό το στόμα.
«Μα αυτοί είναι μαΐστορες;» αναφώνησε.
Γιατί συνέβη αυτό;
Μα το συνέδριο της ΕΟΔ στα συμπεράσματα του «διαπιστώνει με ικανοποίηση ότι, παρά τις αντίξοες συνθήκες, οι δημοσιογράφοι, μέσω των Ενώσεών τους, υπερασπίζονται εμπράκτως τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και προσπαθούν να βελτιώσουν τους όρους τους».
Να γιατί το μέγεθος της κωλοτουμπας ξεπερνά ακόμα και τις πασοκιές του Μπένι δε Κιλ κατά των εργασιακών δικαιωμάτων και άφησε άφωνο τον πρώην συγκυβερνήτη καραφυρερ.
Δηλαδή στα λόγια μάγκες και δράγκες και όταν πρέπει να υπερασπισθούν τα αυτονόητα άλλα λόγια να τα βρίσκουμε με τα αφεντικά. Πότε αυτή η διοίκηση της ΕΣΗΕΜΘ υπερασπίσθηκε την ΣΣΕ;
Σε ποιά περίπτωση; Πανελλαδικά ήταν η πρώτη που την ξεπούλησε και την άδειασε ως απόνερο στον μυλο των ατομικών συμβάσεων. Να γιατί δεν συμμετέχει και απέχει απο την υπογραφή της ΣΣΕ.
Να γιατί τόσα χρόνια κάνουν μόκο, τουμπεκί απροκάλυπτο και χονδροκομμένο για την ΣΣΕ και κρύβουν ότι έχουν δικαίωμα να παραβρίσκονται στις διαπραγματεύσεις για την ΣΣΕ. Ο φαρισαισμός της κωλοτούμπας σε όλο του το μεγαλείο.
Και δεν είναι μόνο αυτό υπάρχει κι άλλο.
Το συνέδριο «επισημαίνει ότι οι διεθνείς συνθήκες και η ευρωπαϊκή νομοθεσία ορίζουν τη συλλογική διαπραγμάτευση ως θεμελιώδες δικαίωμα». Τι εννοάει ο σύνεδρος ποιητής; Σίγουρα δεν εννοεί τις συλλογικές διαπραγματεύσεις για την υπογραφή ατομικών συμβάσεων.
Αυτές που έχουν «πλασάρει» συνειδητά και συστηματικά τα 2 τελευταία χρόνια οι διοικούντες την ΕΣΗΕΜΘ οι οποίοι βαπτίζοντας το κρέας ψάρι μιλούν για συλλογικές διαπραγματεύσεις των ατομικών συμβάσεων.
Οποία ξεφτίλα για το συνδικαλιστικό κίνημα.
Μάλιστα για τις ατομικές συμβάσεις, το συνέδριο επισημαίνει την ανισότητα στο εργασιακό πεδίο της Ενημέρωσης, με «την δημιουργία εργαζομένων δύο ταχυτήτων, με την υιοθέτηση ατομικών συμβάσεων, με ψευδεπίγραφες συμβάσεις έργου, με τη διεύρυνση του χάσματος στις αμοιβές μεταξύ εργαζομένων ενταγμένων σε μισθολόγιο και αυτοαπασχολούμενων». Δηλαδή, μιλάει για ανισότητα που προκαλεί η υποχώρηση από τις ΣΣΕ. Δηλαδή η ΕΟΔ θεωρεί ότι το θέμα των ΣΣΕ είναι μείζον για το συνδικαλιστικό κίνημα.
Για ποιο όμως συνδικαλιστικό κίνημα; Αυτό των ατομικών συμβάσεων; Αυτό που, με πρόσχημα την διαφύλαξη θέσεων εργασίας, έχει πετάξει τις ΣΣΕ στα σκουπίδια;
Αυτό που λοιδορεί και συκοφαντεί εργαζόμενους και συνδικαλιστές που υπερασπίζονται τις ΣΣΕ; Αυτό που αδιαμαρτύρητα δέχεται τις επιθέσεις και δεν ρίχνει πια ούτε καν τουφεκιές στον αέρα έτσι για την τιμή των όπλων, για μαζικές απολύσεις και περικοπές όπως έγινε στην «Μ», στην ΕΡΤ και στα δημοτικά ΜΜΕ.
Αυτοί οι φανατικοί οπαδοί του μνημονίου, οι “λυσσασμένοι οσφυοκάμπτες ρεαλιστές”, οι κιρτομεσίτες που έλεγε κάποιος πρώην συνοδοιπόρος τους, πρέπει να πάρουν απάντηση στις εκλογές που έρχονται.
Και στις εθνικές εκλογές και στις εκλογές για το δ.σ. της ΕΣΗΕΜΘ.
Αυτές οι εκλογές είναι ένα «κράς τέστ» της λογικής και της ευαισθησίας ενάντια στον παραλογισμό και την αναισθησία της νεοφιλελεύθερης ασυδοσίας των αγορών και των αφεντικών.
Είναι η αναμέτρηση του γραφειοκρατικού συνδικαλισμού που ως θυρωρός – βαλές κρατάει τις πόρτες ορθάνοιχτες για το μπάτε σκύλοι αλέστε των αφεντικών και του συνδικαλισμού της βάσης, της άμεσης δημοκρατίας, της αντίστασης και της πάλης για δίκαιες ΣΣΕ, κατοχυρωμένες θέσεις εργασίας και πραγματική ελευθεροτυπία στην υπηρεσία της κοινωνίας και όχι των αφεντικών.
ΕΝΩΣΕΙΣ των ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ και όχι των διευθυντών και των εκδοτών
Οποία πρωτοτυπία.
Έπρεπε να μαζωχτούν οι «ειδικοί» του διεθνούς συνδικαλισμού στο ΜΕΤ, ένα από τα πιο ακριβά ξενοδοχεία της πόλης,
Και αφού το συνέδριο κατέληξε σε διάφορες εύηχες συνδικαλιστικές διαπιστώσεις του Τύπου «κύμα περικοπών στα ΜΜΕ που θέτει εκτός εργασίας δημοσιογράφους» και «δημιουργία εργαζομένων δύο ταχυτήτων με την υιοθέτηση ατομικών συμβάσεων, με ψευδεπίγραφες συμβάσεις έργου» και πως «η υπονόμευση των όρων εργασίας των δημοσιογράφων είναι υπονόμευση της δημοσιογραφικής ανεξαρτησίας» και άλλα τέτοια γενικόλογα κατέληξε και σε προτάσεις. Ποιες είναι αυτές; Είναι προτάσεις ναχαμε να λέγαμε. Προτάσεις του «νοουας μπέτερ». Προτάσεις αμετροεπούς μπαρουφολογίας και αερολόγας ακράτειας. Κρατηθείτε να μη πέσετε από την πρωτοτυπία και το ρηξικέλευθη εφευρετικότητα των προτάσεων. Οι εργαζόμενοι και οι Ενώσεις πρέπει να βοηθήσουν «στην ανταλλαγή πληροφοριών και τεχνογνωσίας γύρω από τη συλλογική διαπραγμάτευση», «να ενθαρρύνουν γυναίκες και άντρες να αναλάβουν πρωτοβουλίες σε ζητήματα ισότητας» και «να αξιοποιήσουν κάθε διαθέσιμη ευκαιρία για να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους σε συναδέλφους τους στην Ευρώπη, που διεκδικούν ίσα δικαιώματα για όλους τους δημοσιογράφους».
Επιτόπια η κωλοτούμπα που μέχρι και ο καραφύρερ του ΛΑΟΣ έμεινε με ανοιχτό το στόμα.
«Μα αυτοί είναι μαΐστορες;» αναφώνησε.
Γιατί συνέβη αυτό;
Μα το συνέδριο της ΕΟΔ στα συμπεράσματα του «διαπιστώνει με ικανοποίηση ότι, παρά τις αντίξοες συνθήκες, οι δημοσιογράφοι, μέσω των Ενώσεών τους, υπερασπίζονται εμπράκτως τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και προσπαθούν να βελτιώσουν τους όρους τους».
Να γιατί το μέγεθος της κωλοτουμπας ξεπερνά ακόμα και τις πασοκιές του Μπένι δε Κιλ κατά των εργασιακών δικαιωμάτων και άφησε άφωνο τον πρώην συγκυβερνήτη καραφυρερ.
Δηλαδή στα λόγια μάγκες και δράγκες και όταν πρέπει να υπερασπισθούν τα αυτονόητα άλλα λόγια να τα βρίσκουμε με τα αφεντικά. Πότε αυτή η διοίκηση της ΕΣΗΕΜΘ υπερασπίσθηκε την ΣΣΕ;
Σε ποιά περίπτωση; Πανελλαδικά ήταν η πρώτη που την ξεπούλησε και την άδειασε ως απόνερο στον μυλο των ατομικών συμβάσεων. Να γιατί δεν συμμετέχει και απέχει απο την υπογραφή της ΣΣΕ.
Να γιατί τόσα χρόνια κάνουν μόκο, τουμπεκί απροκάλυπτο και χονδροκομμένο για την ΣΣΕ και κρύβουν ότι έχουν δικαίωμα να παραβρίσκονται στις διαπραγματεύσεις για την ΣΣΕ. Ο φαρισαισμός της κωλοτούμπας σε όλο του το μεγαλείο.
Και δεν είναι μόνο αυτό υπάρχει κι άλλο.
Το συνέδριο «επισημαίνει ότι οι διεθνείς συνθήκες και η ευρωπαϊκή νομοθεσία ορίζουν τη συλλογική διαπραγμάτευση ως θεμελιώδες δικαίωμα». Τι εννοάει ο σύνεδρος ποιητής; Σίγουρα δεν εννοεί τις συλλογικές διαπραγματεύσεις για την υπογραφή ατομικών συμβάσεων.
Αυτές που έχουν «πλασάρει» συνειδητά και συστηματικά τα 2 τελευταία χρόνια οι διοικούντες την ΕΣΗΕΜΘ οι οποίοι βαπτίζοντας το κρέας ψάρι μιλούν για συλλογικές διαπραγματεύσεις των ατομικών συμβάσεων.
Οποία ξεφτίλα για το συνδικαλιστικό κίνημα.
Μάλιστα για τις ατομικές συμβάσεις, το συνέδριο επισημαίνει την ανισότητα στο εργασιακό πεδίο της Ενημέρωσης, με «την δημιουργία εργαζομένων δύο ταχυτήτων, με την υιοθέτηση ατομικών συμβάσεων, με ψευδεπίγραφες συμβάσεις έργου, με τη διεύρυνση του χάσματος στις αμοιβές μεταξύ εργαζομένων ενταγμένων σε μισθολόγιο και αυτοαπασχολούμενων». Δηλαδή, μιλάει για ανισότητα που προκαλεί η υποχώρηση από τις ΣΣΕ. Δηλαδή η ΕΟΔ θεωρεί ότι το θέμα των ΣΣΕ είναι μείζον για το συνδικαλιστικό κίνημα.
Για ποιο όμως συνδικαλιστικό κίνημα; Αυτό των ατομικών συμβάσεων; Αυτό που, με πρόσχημα την διαφύλαξη θέσεων εργασίας, έχει πετάξει τις ΣΣΕ στα σκουπίδια;
Αυτό που λοιδορεί και συκοφαντεί εργαζόμενους και συνδικαλιστές που υπερασπίζονται τις ΣΣΕ; Αυτό που αδιαμαρτύρητα δέχεται τις επιθέσεις και δεν ρίχνει πια ούτε καν τουφεκιές στον αέρα έτσι για την τιμή των όπλων, για μαζικές απολύσεις και περικοπές όπως έγινε στην «Μ», στην ΕΡΤ και στα δημοτικά ΜΜΕ.
Αυτοί οι φανατικοί οπαδοί του μνημονίου, οι “λυσσασμένοι οσφυοκάμπτες ρεαλιστές”, οι κιρτομεσίτες που έλεγε κάποιος πρώην συνοδοιπόρος τους, πρέπει να πάρουν απάντηση στις εκλογές που έρχονται.
Και στις εθνικές εκλογές και στις εκλογές για το δ.σ. της ΕΣΗΕΜΘ.
Αυτές οι εκλογές είναι ένα «κράς τέστ» της λογικής και της ευαισθησίας ενάντια στον παραλογισμό και την αναισθησία της νεοφιλελεύθερης ασυδοσίας των αγορών και των αφεντικών.
Είναι η αναμέτρηση του γραφειοκρατικού συνδικαλισμού που ως θυρωρός – βαλές κρατάει τις πόρτες ορθάνοιχτες για το μπάτε σκύλοι αλέστε των αφεντικών και του συνδικαλισμού της βάσης, της άμεσης δημοκρατίας, της αντίστασης και της πάλης για δίκαιες ΣΣΕ, κατοχυρωμένες θέσεις εργασίας και πραγματική ελευθεροτυπία στην υπηρεσία της κοινωνίας και όχι των αφεντικών.
ΕΝΩΣΕΙΣ των ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ και όχι των διευθυντών και των εκδοτών
