ΑΡΧΗΓΕΙΟ ΛΙΜΕΝΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ – ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΚΤΟΦΥΛΑΚΗΣ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ομιλία Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, για το σχέδιο νόμου «Παροχή υπηρεσιών ασφαλείας από ένοπλους φρουρούς σε εμπορικά πλοία και άλλες διατάξεις» στην Oλομέλεια της Βουλής
σας ευχαριστώ όλους για τη συμμετοχή που είχατε στη συζήτηση αυτού του πολύ σημαντικού νομοσχεδίου.
Θεωρώ ότι η σημερινή είναι μία εξαιρετικά σημαντική μέρα για την ελληνική ναυτιλία και για το Κοινοβούλιο, μιας και για πρώτη φορά στην ιστορία της ελληνικής ναυτιλίας ουσιαστικά διαμορφώνουμε ένα θεσμικό πλαίσιο για την προστασία της ελληνόκτητης πλοιοκτησίας, των ελληνικών πλοίων, των πλοίων με ελληνική σημαία, προκειμένου να προστατεύσουμε τις περιουσίες, την επιχειρηματικότητα, το προσωπικό, την ανθρώπινη ζωή, από τις επιθέσεις που υφίστανται οι ναυτικοί μας σε διάφορες περιοχές του πλανήτη και κυρίως στον Κόλπο του Άντεν, με τη μεγάλη έλλειψη σταθερότητας που υπάρχει στη Σομαλία και τις υπόλοιπες χώρες της Αφρικής.
Η υπόθεση αυτή έχει ένα βάθος χρόνου τα τελευταία χρόνια με την έννοια ότι η Ελλάδα συμμετέχει σε μία επιχείρηση που ονομάζεται «Ατλάντα», με ένα πολεμικό πλοίο και με Αξιωματικούς του Πολεμικού Ναυτικού, προκειμένου να συνδράμουμε στη διεθνή ναυτιλιακή δύναμη, η οποία προστατεύει τα πλοία στη συγκεκριμένη περιοχή. Ακόμα βέβαια δεν έχει διαμορφωθεί ένα ολοκληρωμένο θεσμικό πλαίσιο, στα πλαίσια του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών ή στα πλαίσια του IMO του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού. Υπάρχει όμως μία πρωτοβουλία, θα έλεγα εθνικού χαρακτήρα, από πολλές χώρες, κυρίως ευρωπαϊκές και μάλιστα προηγμένες σκανδιναβικές ευρωπαϊκές χώρες.
Υπάρχουν κάποιες γενικές οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Υπάρχει ένα πλαίσιο λειτουργίας της συγκεκριμένης δραστηριότητας από την πλευρά του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού, του ΙΜΟ, αλλά δεν υπάρχει μια απόφαση συγκροτημένη που να θεσπίζει δίκαιο γύρω από το ζήτημα αυτό.
Συνεπώς είμαστε αναγκασμένοι σήμερα, με βάση αυτό το πλαίσιο που διαμορφώθηκε σε επίπεδο ΙΜΟ Ευρωπαϊκής Ένωσης και με την εμπειρία της «Ατλάντα», να διαμορφώσουμε το δικό μας εθνικό πλαίσιο, μετά και από αίτημα, που υπέβαλε και μάλιστα με πολύ έντονο τρόπο, η Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών, στην Κυβέρνηση.
Τι κάνουμε λοιπόν με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο; Επιχειρούμε να καλύψουμε τις ανάγκες σε προστασία και άμυνα απέναντι στην πειρατεία, με ιδιώτες ένοπλους φρουρούς, οι οποίοι μισθώνονται από συγκεκριμένες εταιρείες, που συστήνονται για το σκοπό αυτό.
Ετέθησαν μία σειρά από ζητήματα προηγουμένως από τον συνάδελφο τον κ. Δένδια, τα οποία θα τα δω, αλλά βέβαια σε ορισμένα υπάρχουν θα έλεγα και γενικότερες απαντήσεις του Κώδικα Ιδιωτικού Ναυτικού Δικαίου, αλλά από την άλλη πλευρά υπάρχουν και οι γενικότερες απαντήσεις που μπορούμε να δώσουμε στο πλαίσιο και του Κώδικα Δημοσίου Ναυτικού Δικαίου και του Κώδικα Ιδιωτικού Ναυτικού Δικαίου.
Για παράδειγμα για το θέμα της εντολής του πλοιάρχου κι αν είναι υποπλοίαρχος. Είναι προφανές ότι εάν ο υποπλοίαρχος είναι το πρόσωπο που έχει εξουσιοδοτήσει ο πλοίαρχος, τότε λοιπόν θα είναι αυτός που θα δώσει την εντολή. Αλλά επειδή σε όλα αυτά πράγματι πολλές φορές υπάρχουν κενά, θα μπορούσαμε να βάλουμε «με εντολή του πλοιάρχου ή του εκάστοτε νόμιμου αναπληρωτή του», αν εκείνη τη στιγμή αυτός ασκεί καθήκοντα νόμιμου αναπληρωτή.
Θα δούμε όλες αυτές τις μικρές, αλλά πολύ σημαντικές λεπτομέρειες τώρα και στη συνέχεια θα επανέλθουμε στα άρθρα, ούτως ώστε να καλυφθούν ενδεχομένως κάποια κενά τα οποία υπάρχουν.
Ν. Δένδιας: Με την άδειά σας κ. Πρόεδρε, μπορώ να πω κάτι;
Συντονιστής: Παρακαλώ.
Ν. Δένδιας: Κύριε Υπουργέ, είναι αρκετά θέματα σας διαβεβαιώνω. Και το ξαναλέω, εμείς συνομολογούμε και το νομοθέτημα και την ανάγκη, άρα μόνον καλόπιστα παρακαλώ αντιμετωπίστε τις παρεμβάσεις μας. Θα σας πρότεινα το εξής: Ας προσθέσουν οι συνεργάτες σας ιδίως στο άρθρο 6, αλλά και στο άρθρο 2, ότι θα εκδοθούν υπουργικές αποφάσεις, οι οποίες θα προσδιορίζουν και τη σχέση πρόσκτησης που υπάρχει ανάμεσα στην πλοιοκτήτρια εταιρεία και στο άτομο και στο άρθρο 6 τις σχέσεις και τον τρόπο οργανικής ένταξης στο πλήρωμα. Νομίζω έτσι θα το αντιμετωπίσουμε, αλλιώς θα έχουμε πρόβλημα.
Συντονιστής: Καλώς κ. Δένδια. Κύριε Υπουργέ παρακαλώ συνεχίστε.
Υπουργός Προστασίας του Πολίτη: Ευχαριστώ κ. Πρόεδρε.
Έλεγα λοιπόν ότι όλη αυτή η διαδικασία και η προσπάθεια να θωρακίσουμε τη ναυτιλία μας απέναντι σε αυτή την επίθεση που δέχεται, από τη συγκεκριμένη περιοχή η παγκόσμια ναυτιλία, είναι καθήκον μας, είναι χρέος μας απέναντι σε Έλληνες επιχειρηματίες, οι οποίοι μάλιστα είναι από τους μεγαλύτερους και πιο επιτυχημένους στον κόσμο, φέρνουν πολύ σημαντικό συνάλλαγμα στη χώρα και αποτελούν ένα μεγάλο μέρος του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος της χώρας ως μέλη του εφοπλιστικού κόσμου, που στα καλά χρόνια ξεπερνούσαν τα 14 περίπου δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο και τώρα είναι λιγότερα. Αλλά η μόνη μας έννοια και το μόνιμο μέλημά μας πρέπει να είναι η αύξηση και πάλι του ΑΕΠ της χώρας σε ότι αφορά τη συμβολή της ναυτιλίας.
Γιατί δεν υπάρχουν πολύ μεγάλοι πόροι και πηγές για να ενισχύσουμε το ΑΕΠ της χώρας και να δημιουργήσουμε όρους ανάπτυξης τα επόμενα χρόνια. Ο τουρισμός, ο οποίος έχει ένα 17% περίπου του ΑΕΠ της χώρας, η ναυτιλία και δυο-τρεις τομείς ακόμη, αποτελούν τα μελλοντικά βάθρα, πάνω στα οποία θα στηριχθεί το νέο μοντέλο ανάπτυξης της χώρας, η νέα οικονομία.
Κατ’ αυτήν την έννοια λοιπόν νομίζω ότι η σημερινή ημέρα μπορεί να αποτελέσει την αφετηρία για ένα διάλογο ανάμεσα στην ελληνική πολιτική τάξη, ανάμεσα στην Κυβέρνηση, στα κόμματα και τους Έλληνες πλοιοκτήτες, έτσι ώστε να δούμε με ποιο τρόπο κι ένα μεγάλο μέρος των χρημάτων που έχει φύγει στο εξωτερικό θα γυρίσει πίσω κι ένα μεγάλο μέρος των χρημάτων που επενδύονταν στο παρελθόν στην Ελλάδα να συνεχίσει να επενδύεται σε παραγωγικές επενδύσεις, που θα διαμορφώσουν μία νέα πραγματικότητα στο οικονομικό και παραγωγικό μοντέλο της Ελλάδας.
Νομίζω ότι αυτό είναι το χρέος μας και πολύ γρήγορα πρέπει να ανοίξει αυτός ο διάλογος, έτσι ώστε οι Έλληνες πλοιοκτήτες να γίνουν ακόμα πιο αποδοτικοί και πιο χρήσιμοι για την ανάπτυξη, την απασχόληση και την ευημερία της χώρας.
Κάθε φορά που συζητάμε ζητήματα που έχουν σχέση με τη ναυτιλία, τίθεται το ζήτημα της ίδρυσης Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας. Κοιτάξτε, θέλω να είμαι πολύ καθαρός απέναντι σας, γιατί όλο αυτό το χρονικό διάστημα έτυχε να περάσω και από τις δύο ιδιότητες: και του Υπουργού Ναυτιλίας και του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη. Μάλιστα ήμουνα αυτός που μαζί με τους συνεργάτες μου φτιάξαμε το πρώτο σχέδιο νόμου και στη συνέχεια ο κ. Παπουτσής έφερε εδώ για ψήφιση, το σχέδιο νόμου για την ίδρυση του Αρχηγείου του Λιμενικού Σώματος.
Στη χώρα μας υπήρχε μία στρέβλωση και η στρέβλωση αυτή λεγόταν «το παλιό Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας», το οποίο δεν είχε υπηρεσίες δικές του και στηριζόταν στο Λιμενικό. Αυτό δεν μπορεί να συνεχίζεται.
Το Λιμενικό Σώμα είναι Σώμα Ασφαλείας, το Λιμενικό Σώμα, η Ελληνική Ακτοφυλακή σε αυτή την περίοδο, αυτή τη συγκεκριμένη συγκυρία έχει ένα πάρα πολύ κρίσιμο ρόλο και αποστολή, σε σχέση με την ασφάλεια της χώρας, την ασφάλεια των συνόρων, την αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης, τη δίωξη του εγκλήματος στη θάλασσα και στις ακτές της χώρας, τη συμμετοχή του στο FRONTEX, τη συμμετοχή του στην «Ατλάντα» και βέβαια η χώρα πρέπει να αποκτήσει ένα ενιαίο δόγμα ασφαλείας.
Και τα Σώματα Ασφαλείας της χώρας πρέπει να είναι όλα ευθυγραμμισμένα σε μια λογική, σε μια κατεύθυνση, σε μια πολιτική, σε ένα στρατηγικό σχέδιο για την ανάπτυξη της ασφάλειας και της πολιτικής της ασφάλειας της χώρας.
Συνεπώς θεωρώ αναγκαίο να πάμε στην ίδρυση ενός Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, το οποίο θα στηριχθεί σε δυνάμεις του δημοσίου με ικανούς και εξειδικευμένους υπαλλήλους, αλλά η υπόθεση Λιμενικό Σώμα αποτελεί μια διαφορετική περίπτωση. Θα αποτελέσει οπισθοδρόμηση και οπισθοχώρηση για τη χώρα, εάν τυχόν συμβούν τέτοιου είδους εξελίξεις στο χώρο αυτό.
Η Ευρώπη ζητάει από εμάς να έχουμε ένα ενιαίο δόγμα ασφάλειας.
Το Λιμενικό ήδη ασκεί καθήκοντα και δράσεις που απορρέουν από τη Συνθήκη Schengen. Αξιολογούμαστε και πάλι φέτος και έχουμε πολλά προβλήματα δυστυχώς σε σχέση με την εφαρμογή της Συνθήκης Schengen, άρα μια χώρα η οποία αποτελεί το σύνορο της Ευρώπης, αποτελεί τα σύνορα τα οποία πρέπει να προστατέψουμε για λογαριασμό των Ελλήνων και των Ευρωπαίων πολιτών, είναι προφανές ότι τέτοιου είδους συζητήσεις δεν συμβάλλουν στη δημιουργία ενός περιβάλλοντος ασφάλειας που θέλουμε να δημιουργήσουμε τα επόμενα χρόνια.Θα ήθελα επίσης να αναφερθώ σε κάποιες αλλαγές οι οποίες έγιναν. Αναφέρθηκε ο συνάδελφος ο κ. Παπουτσής προηγουμένως στο άρθρο 12. Πράγματι το άρθρο 12 με δική μου πρωτοβουλία και ύστερα από συνεννόηση με τη Νέα Δημοκρατία, το απέσυρα, θεωρώ ότι δεν είμαστε έτοιμοι ως χώρα να προβούμε σε τέτοιου είδους ρυθμίσεις ακόμη, έχουμε μπροστά μας χρόνο.
Έχουμε ένα πολύ μεγάλο έργο να επιτελέσουμε.
Οι δυνάμεις αυτές, που είναι λίγα άτομα, πρέπει να ασχοληθούν με την έρευνα και τη διάσωση. Καθημερινά οι άνθρωποι αυτοί είναι μέσα στη θάλασσα για να σώζουν ανθρώπινες ζωές. Δεν μπορούμε να στείλουμε αυτούς τους ανθρώπους μακριά από τη χώρα.
Το δεύτερο είναι ότι υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων. Εδώ υπάρχει το δημόσιο συμφέρον και το δημόσιο συμφέρον υπερέχει του ιδιωτικού συμφέροντος. Μιλάμε για ένα σχέδιο – νόμο που έρχεται στη Βουλή και αφορά –το τονίζω αυτό- την πρόσληψη ιδιωτών για την προστασία επίσης ιδιωτικών συμφερόντων.Τρίτον, θα προκύψουν απρόβλεπτες συνέπειες για τις οποίες δεν είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε. Τι θα γίνει δηλαδή σε περίπτωση ομηρίας κάποιων ανθρώπων από αυτούς, τι θα γίνει σε περίπτωση θανάτου κάποιων ανθρώπων από αυτούς, τι θα γίνει σε περίπτωση που τεθούν ζητήματα αποζημιώσεως σε βάρος του ελληνικού δημοσίου; Χρειάζεται λοιπόν προσοχή.
Και βεβαίως υπάρχει κι ένα άλλο ζήτημα, το ζήτημα της ανεργίας. Πάρα πολλά παιδιά νέοι άνθρωποι θέλουν να εργαστούν σε αυτές τις καινούργιες δραστηριότητες, συνεπώς δεν χρειάζεται να μειώνουμε τις θέσεις εργασίας εκεί που δημιουργούνται, αυτή τη στιγμή ιδιαίτερα που έχουμε τόσο ανάγκη από απασχόληση στη χώρα.
Κλείνοντας, κύριοι συνάδελφοι, θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι αυτή τη στιγμή στο χώρο των Σωμάτων Ασφαλείας γίνεται μια σοβαρή προσπάθεια. Γίνεται μια σοβαρή προσπάθεια επιτέλους η χώρα να αποκτήσει μια ολοκληρωμένη δομή. Μια δομή, που υπερασπίζεται το μεγάλο αγαθό της ασφάλειας. Δεν νοείται κανένα ανθρώπινο δικαίωμα, εάν δεν έχουμε προηγουμένως κατοχυρώσει, αν δεν έχουμε προηγουμένως υπερασπίσει την ασφάλεια του κάθε ατόμου, τη δυνατότητά του να είναι ελεύθερος, να εκφράζεται ελεύθερα, τη δυνατότητά του καθενός και κυρίως του αδύναμου και του φτωχού συμπολίτη μας, να υπερασπίζεται τις απόψεις του, τις ιδέες του, χωρίς κίνδυνο της σωματικής του ακεραιότητας.
Η ασφάλεια είναι ταυτισμένη με τα ανθρώπινα δικαιώματα, με πρώτο και βασικό ανθρώπινο δικαίωμα, την ατομική ελευθερία. Γιατί θαρρώ πως έχουμε τον τελευταίο καιρό ξεφύγει σε ένα μεγάλο βαθμό. Προσωπικά θεωρώ ότι έχουμε κάνει ένα κρίσιμο λάθος και το κρίσιμο λάθος αγαπητοί συνάδελφοι κατά τη γνώμη μου είναι ότι όταν σε ένα δικαίωμα γίνεται κατάχρηση, κάποια στιγμή αυτοκαταργείται.
Γι' αυτό νομίζω ότι πρέπει να θέσουμε εδώ ως Κοινοβούλιο το ζήτημα της ασφάλειας και της ελευθερίας και της προστασίας των δημοκρατικών μας δικαιωμάτων ως ένα πρώτο ζήτημα, κατοχυρώνοντας τη δυνατότητα του κάθε πολίτη να κυκλοφορεί ελεύθερος σε αυτή τη χώρα, όποια ώρα θέλει, για οποιονδήποτε λόγο κινούμενος στο πλαίσιο της νομιμότητας.
Όλες οι άλλες υπερβολές που κατά καιρούς κάνουμε, οδηγούν στα φαινόμενα του κέντρου της Αθήνας. Οδηγούν σε φαινόμενα σαν κι αυτά που είδαμε πριν από λίγες μέρες στην Αθήνα με τις καταστροφές, οδηγούν τελικά σε αυτοκαταστροφική διαδικασία.
Είμαι της άποψης ότι πρέπει να καταβάλουμε όλοι μαζί μια προσπάθεια να απευθυνθούμε σε όλους τους πολίτες. Να δημιουργήσουμε ένα αίσθημα ασφάλειας σε όλους. Να αισθάνονται ότι υπάρχει κράτος. Δεν είναι αποδεκτό πολίτες να αναλαμβάνουν αυτοβούλως τη φύλαξη και την προστασία πολιτών ή γειτονιών.
Έχουμε επίσης φαινόμενα, όπου κάποιοι ακραίοι επιχειρούν να εμφανίζονται ως προστάτες, υποκαθιστώντας το κράτος. Αυτά πρέπει να τα τελειώσουμε όλοι μαζί. Και να δώσουμε μια ισχυρή και μάλιστα αυστηρή απάντηση σε όλους αυτούς, ότι η Δημοκρατία είναι εδώ, το κράτος Δικαίου είναι εδώ και ότι οι υπόλοιποι - κυρίως αυτοί που πουλούν προστασία στους πολίτες - εμφανιζόμενοι με διάφορα ονόματα και διάφορες ταμπέλες πρέπει να πάει ο καθένας στο σπίτι του.
Γι' αυτό πρέπει να σταθούμε απέναντι σε αυτό το φαινόμενο του κέντρου της Αθήνας, ως ένα φαινόμενο που αναπαράγει αυτό το πράγμα-το οποίο είναι εκτεταμένο στη χώρα , δυστυχώς την ανομία. Και να την καταπολεμήσουμε μέσα στο πλαίσιο του κράτους Δικαίου και να δώσουμε μια απάντηση καταλυτική. Για να μην υπάρξουν ξανά τέτοια φαινόμενα όπως διακινητές ναρκωτικών, πορνεία, μια σειρά από άλλα εγκλήματα, βιαιοπραγίες σε βάρος απλών πολιτών που πάνε στη δουλειά τους.
Αυτά θα τελειώσουν σύντομα. Γιατί αυτή πρέπει να είναι η απάντηση του κράτους Δικαίου και σε αυτό σας καλώ να συμφωνήσουμε όλοι.
Ευχαριστώ κ. Πρόεδρε