«ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ»
αναδημοσίευση
Απόφαση - καταπέλτης για τις συνθήκες εργασίας
Οι συνθήκες του «ατυχήματος» που έγινε τον Οκτώβρη του 2010 επιβεβαιώνουν τους κινδύνους που διατρέχει καθημερινά η ζωή των εργατών
Το δίκαιο χαρακτήρα των απεργών της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» και τους κινδύνους που διατρέχουν καθημερινά οι εργάτες μέσα στους τόπους δουλειάς επιβεβαιώνει η απόφαση που εξέδωσε το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών (151/2012) σχετικά με το «ατύχημα» που σημειώθηκε στο εργοστάσιο του Ασπροπύργου στις 13/10/2010. Το οποίο είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο του 54χρονου Γιώργου Τσακαράκη και το βαρύ τραυματισμό του 35χρονου Πάρη Ιμανούμ, που βγήκε από το χαλυβουργείο με όλο του το κορμί καμένο και εξακολουθεί ακόμα και σήμερα να χρειάζεται ιατρικές επεμβάσεις.
Λειτουργία χωρίς μέτρα ασφαλείας
Σύμφωνα με την απόφαση, υπαίτιοι για το «ατύχημα» θεωρούνται οι εκπρόσωποι της εταιρείας (από αμέλειά τους) και επιδικάζεται αποζημίωση στα θύματα.
Οπως αναφέρει η απόφαση, το «ατύχημα» έγινε ενώ ο γερανός μετέφερε από το φούρνο προς το μηχάνημα χύτευσης κάδο με 65 τόνους λιωμένου σιδήρου (θερμοκρασίας 1.600 βαθμών Κελσίου) σε ύψος περίπου 7 μέτρων και έσπασε το αριστερό συρματόσκοινο.
Ο κάδος πήρε απότομα μεγάλη κλίση και στη συνέχεια έσπασε και το δεύτερο συρματόσχοινο του κάδου, με αποτέλεσμα την πλήρη ανατροπή του και το άδειασμα των 65 τόνων.
Μετά ακολούθησε έκρηξη με ωστικό κύμα και εκδηλώθηκε φωτιά!
Και από την υψηλή θερμοκρασία, σημειώνει η απόφαση, κάηκε οποιοδήποτε εύφλεκτο υλικό σε ακτίνα 30 μέτρων γύρω από τον πεσμένο κάδο!!!
Οπως τονίζει στη συνέχεια, οι δύο εργάτες βρίσκονταν σε απόσταση 7-8 μέτρων και ο 35χρονος προκειμένου να διασωθεί κινήθηκε προς την πύλη εξόδου, αλλά δεν μπόρεσε καθώς υπήρχαν τσουβάλια με άμμο και παλέτες με υλικά που εμπόδιζαν. Ετσι υποχρεώθηκε να κινηθεί στο χώρο πίσω από τη σκάφη συρόμενος στο έδαφος καθώς δεν υπήρχε φυσικό φως ούτε φωτισμός ασφαλείας.
Αναφερόμενη στη συνέχεια η απόφαση στα αίτια του ατυχήματος επισημαίνει ξεκάθαρα ότι αποδείχθηκε: «Στις ράγες κίνησης της γερανογέφυρας υπήρχαν ανωμαλίες και κενά στις ενώσεις των ραγών, που επέφεραν άνιση κατανομή του βάρους στα δύο βαρούλκα, πράγμα που επιβάρυνε κατά πολύ την αντοχή του συρματόσχοινου. Επίσης η μεγάλη θερμική καταπόνηση του συρματόσχοινου από τη θερμότητα του τηγμένου μετάλλου συνετέλεσε στη θραύση του τελευταίου».
Δε γινόταν έλεγχος
Καταπέλτης είναι στη συνέχεια για την εταιρεία, σημειώνοντας μεταξύ άλλων πως «αποδείχθηκε ότι η πρώτη εναγομένη δεν είχε μεριμνήσει για τον έλεγχο και την ορθή συντήρηση της γερανογέφυρας ώστε να ελεγχθούν τυχόν φθορές στο συρματόσχοινο και να επισκευασθούν οι ανωμαλίες στις ράγες για να εξασφαλισθεί η σταθερότητά της.
Εξάλλου στο "βιβλίο συμβάντων μηχανολογικής συντήρησης χαλυβουργείου" δεν υπάρχει καταγραφή που να δηλώνει ότι η εναγόμενη είχε προβεί σε κάποια ενέργεια, ούτε βεβαιώνεται ο τακτικός έλεγχος του συρματόσχοινου, λαμβάνοντας υπόψη και τις υψηλές θερμικές καταπονήσεις».
