αναδημοσίευση
Ημερολόγιο Καταστρώματος, Ημέρα 16η
Όπου κατάστρωμα, υπενθυμίζουμε, είναι η εταιρεία Bestend, με τους εργαζόμενους σταθερά απλήρωτους και σταθερά απεργούντες.
Σήμερα ήταν κάπως πιο υποφερτή η κατάσταση στο παγωμένο κτίριο, βοήθησε λίγο κι η βελτίωση του καιρού, αλλά πολύ περισσότερο η βιοκλιματική των σωμάτων:
μαζευτήκαμε αρκετοί σε μια αίθουσα, κουβεντιάζοντας και ανταλλάσσοντας τις αγωνίες μας για το αύριο, προσθέτοντας πάντα την αναγκαία, θεραπευτική δόση χιούμορ. Η φτώχεια θέλει καλοπέραση και η απληρωσιά (εντάξει, μη ψάχνετε στα λεξικά, ξέρουμε που δεν υπάρχει η λέξη), η απληρωσιά, λοιπόν,Σήμερα ήταν κάπως πιο υποφερτή η κατάσταση στο παγωμένο κτίριο, βοήθησε λίγο κι η βελτίωση του καιρού, αλλά πολύ περισσότερο η βιοκλιματική των σωμάτων:
θέλει πλάκα.
Η πλάκα κόπηκε, ωστόσο, όταν ανακαλύψαμε ότι ένα από τα μηχανήματα της αίθουσας –από τα «βαριά» μηχανήματα, με αρχεία σημαντικά για την έκδοση της εφημερίδας και των περιοδικών-μυστηριωδώς έχει κάνει φτερά. Κι άλλα μηχανήματα έκαναν φτερά τις προηγούμενες μέρες, και οι ώρες που προτιμούν να γίνονται ιπτάμενα είναι ή πολύ νυκτερινές, ή πολύ πρωινές, όταν δεν υπάρχει απεργιακή «βάρδια». Τέλος πάντων, θα επιληφθούμε του θέματος και νομικώς, μη μας πουν και κλέφτες από πάνω. Κατά το «εκεί που μας χρωστάγανε, μας πήραν και το βόδι…» Δεν είναι τόσο αστείο όσο διαβάζεται. Τα μηχανήματα ως μηχανήματα (για υπολογιστές μιλάμε) μπορεί να μην έχουν αξία μεγαλύτερη από λίγα κατοστάρικα, αλλά είναι τα «προϊόντα της γενικής διάνοιας» που περιέχουν- layout, γραμματοσειρές, χιλιάδες γραφιστικά «εργαλεία», σχεδιασμούς, πράγματα που δίνουν την τελική μορφή σε μια εφημερίδα ή ένα περιοδικό κι ενσωματώνουν χιλιάδες ώρες εργασίας, πληρωμένης ή απλήρωτης- τα οποία τα κάνουν πολύτιμα. Εξ ου και το κοπιράιτ που διαφέρει από το κλοπιράιτ…Ας είναι.
Πάνω στην κουβέντα μας, κτυπάει κι ένα κινητό τηλέφωνο. Ήταν το εκπροσώπου μας. «Ναι, κύριε Γιαννίκο», τον ακούμε να απαντάει, και φυσικά νιώθουμε μια μικρή έκπληξη. Ο ιδιοκτήτης της Bestend θέλει να ενημερώσει, κι ανεβαίνει στο γραφείο το ο Κυριάκος, ο εκπρόσωπός μας, μαζί με δυο τρία μέλη της εργασιακής επιτροπής.
Να πούμε ότι δεν είχαμε κάποια αγωνία μέχρι να κατέβουν από τον 6ο όροφο, ψέματα θα πούμε. Τέλος πάντων, τα νεότερα από την ιδιοκτησία όσον αφορά το ένα αυτονόητο αίτημά μας, την καταβολή δεδουλευμένων δύο και πλέον μηνών, έχουν ως εξής:
1) Η διαπραγμάτευση με τον υποψήφιο επενδυτή για τη μεταβίβαση της εφημερίδας και των εργαζομένων συνεχίζεται και θα παραταθεί και την επόμενη εβδομάδα (άρα, νέα προθεσμία, πέραν της Παρασκευής που είχε αρχικά οριστεί).
2) Ο υποψήφιος επενδυτής για τον «Επενδυτή» δεν είναι ένας, αλλά δύο, παρακαλώ. Υπήρξε μάλιστα και τρίτος ενδιαφερόμενος που ωστόσο δεν φάνηκε σοβαρός και δεν έγινε συζήτηση μαζί του. Με τους δυο φερέγγυους-κατά την ιδιοκτησία- υποψήφιους επενδυτές, συζητείται να αναλάβουν και την καταβολή των δεδουλευμένων, και να αναγνωρίσουν την προϋπηρεσία των εργαζομένων.
3) Οι πέραν της εφημερίδας μισθωτοί, διοικητικοί, τεχνικοί και δημοσιογράφοι των περιοδικών παραμένουν στη δύναμη της Bestend με στόχο να επανεκδοθεί το τηλεοπτικό TIVO και τα άλλα περιοδικά.
4) Για τους εκτός μισθολογίου εργαζόμενους της εταιρείας, τα μπλοκάκια (ή «προμηθευτές», κατά την ιδιοκτησία), δεν υπάρχει καμιά αναφορά σ’ αυτό το σχέδιο.
5) Στο ερώτημα των εκπροσώπων μας, τι θα συμβεί αν η διαπραγμάτευση αποβεί άκαρπη, ο κ. Γιαννίκος απάντησε ότι «δεν θέλει να το σκέπτεται», τονίζοντας ότι οι επιλογές είναι να πληρώσει τις αποζημιώσεις όλων ύψους περίπου 2 εκατ. ευρώ ή να πτωχεύσει η εταιρεία.
Όπως αντιλαμβάνεστε, οι ανακοινώσεις αυτές (τις οποίες μεταφέρουμε «στεγνά», χωρίς χρωματισμούς, ειρωνείες και αξιολογήσεις μέχρι να τις αξιολογήσουμε συλλογικά, στη γενική συνέλευσή μας της Παρασκευής) ανέβασαν κάπως της θερμοκρασία στην παγωμένη αίθουσα. Ελάχιστα λόγω ελπίδας, κυρίως λόγω θυμού. Βλέπετε, στο απλούστατο αίτημά μας να μας πληρώσει η ιδιοκτησία εργασία την οποία έχουμε παράσχει και για την οποία αυτή έχει εισπράξει ήδη έσοδα, μας απαντά πως αναζητεί κάποιον άλλον «εθελοντή» να την πληρώσει. Τι να πούμε; Μακάρι. Μακάρι να βρεθεί εθελοντής. Μακάρι να διαψευστούν οι υποψίες των δύσπιστων. Εμείς τα λεφτά μας θέλουμε. Από ποιο πορτοφόλι θα βγουν, δεν μας κόφτει. Μας κόφτει βεβαίως να μη μας εμπαίζουν.
Αυτά για σήμερα. Επί της ουσίας, θα επανέλθουμε αύριο και με τη βούλα της συνέλευσής μας.
Οι κωπηλάτες
