Τα παιδιά στην Ηγουμενίτσα εργάζονται πολύ σκληρά, αντιμετωπίζουν αναποδιές και προβλήματα, δεν έχουν βοήθεια από την υπηρεσία τους, κεντρικά, συχνά τους αδικούν κάτι "ανεγκέφαλοι", εδώ στο υπουργείο και περνούν δύσκολα.Όμως, κάποιοι, εύχομαι, ένας η δύο, το πολύ, το έχουν ξανακάνει και το συνηθίζουν.
Καπηλεύονται την μνήμη του ήρωα συναδέλφου τους, Σωτήρη, για να πουν άλλα, άσχετα πράγματα η και για να διαφωνήσουν μαζί μας.
Αυτό είναι λάθος και ενοχλεί και δικαιολογημένα την οικογένεια του συναδέλφου τους.
Την σεμνή και μετρημένη σύζυγό του, η οποία ουδέποτε κατηγόρησε κανέναν .
Έχετε παράπονα από τον λιμενάρχη σας ;
Από το υπουργείο κεντρικά;
Από την διοίκηση, την ηγεσία σας, κ.λ.π.
Μιλήστε για αυτά, όσο σκληρά νομίζετε και ουδεμία αντίρρηση να προσπαθήσουμε, όπου κι αν μπορούμε, να βοηθήσουμε.
Όμως , όχι με το παραμικρό να μιλάτε για έναν δικό σας ήρωα , φίλο, συνάδελφο αγαπημένο, που χάθηκε πολύ άδικα.Η σιωπή είναι η πιο ηχηρή ένδειξη βαθύτατου πένθους !
Πόπη Χρ.
Υ.Γ Μην το λησμονείτε ποτέ.
Όσο πονούν η Φωτεινή , η μικρούλα της και οι οικείοι του ΄Σωτήρη δεν πονά ουδείς άλλος !
