Δεν είμαστε όλοι ίδιοι, μου είπε απόψε, με παράπονο ένας αρχιχρυσοκλαράτος φίλος , για να εκφράσει μέσα σε τέσσερις μόνο λέξεις την πικρία αξιωματικών , που πασχίζουν νύχτα-μέρα και καταγράφουν επιτυχίες στον τομέα τους, έτσι απλά !Έτσι σιωπηλά!
Έτσι σεμνά !
Δεν είναι ούτε όλοι οι αρχιχρυσοκλαράτοι ίδιοι, ούτε όλοι οι αξιωματικοί, ούτε φυσικά και όλοι οι υπαξιωματικοί και λιμενοφύλακες.
Την ίδια ώρα, που κάποιοι γράφουν τις κατάμαυρες σελίδες τους στο Σώμα,
κάποιοι άλλοι αγωνιούν , για να εξασφαλίσουν την εθνική μας κυριαρχία απέναντι σε όλους,
χωρίς υποχωρήσεις και παραχωρήσεις, άλλοι αξιωματικοί ετοιμάζουν νομοσχέδια-σταθμούς για το Λ.Σ και ορισμένοι αξιωματικοί 24 ώρες, το 24ωρο μένουν άγρυπνοι, περιφρουρώντας, μαζί με τους λεβέντες πλωτατζήδες και τους γενναίους και τολμηρούς διασώστες των Σούπερ-Πούμα
το ύψιστο αγαθό. Την ανθρώπινη ζωή !Κι επειδή δεν είναι όλοι ίδιοι , για αυτό κι εμείς από ετούτο εδώ, το ελεύθερο βήμα διαλόγου, συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε τους 7.500 λιμενικούς-θέλετε μείον 6, μείον 10 , μείον 50 η 60 επίορκων- μέχρι τέλους.
Ο φάρος είναι πάντα εκεί, να φωτίζει τα σκοτεινά θαλασσινά μονοπάτια.
Και οι φαροφύλακες,ΌΣΟΙ ΕΠΙΜΈΝΟΥΝ ΑΚΌΜΑ ΝΑ ΦΩΤΊΖΟΥΝ ΣΤΑ ΣΚΟΤΑΔΙΑ , ΠΑΡΑ ΤΙΣ ΑΝΤΙΞΟΌΤΗΤΕΣ ,
με πρόσωπα καθαρά , πάντα στην βάρδιά τους,
πιστοί στο καθήκον !!!
Πόπη Χριστοδουλίδου\
Υ.Γ. Παραμένω ρομαντική σε πολλά.
Και πιστεύω ακόμα
πως υπάρχουν φαροφύλακες, που δεν θα μας προδώσουν !
------------------------------------------------------------------------------------------------------
Φαροφύλακες
Στίχοι: Μαριανίνα Κριεζή
Μουσική: Διονύσης Τσακνής
Να προσέχω μου λες,
να μην έχω κακό συναπάντημα.,
είναι τόσες πολλές, οι καρδιές οι χαμένες στο διάστημα,
οι χαμένες καρδιές,πούχουν εκραγεί, να γυρίσω στη γη,
να γυρίσω τελειώνουν τα καύσιμα.
Μα έχουν γνώσιν οι φύλακες,
ζουν οι παλιοί φαροφύλακες
και τ΄ άστρα θ΄ ανάψουνε... τσαφ,όλα μαζί.
Μα έχουν γνώσιν οι φύλακες,
ζουν οι παλιοί φαροφύλακες
τη μοναξιά μου θα βάψουνε
ξαφνικά μοναξιά χρυσή, η ζωή μου είσαι συ.
Θα σου φέρω πλαγκτόν
αστρικών πετρωμάτων τα θραύσματα,
μουσικές πλανητών και λουλούδια που βγαίνουν στα χάσματα,
όταν η μοναξιά φωταγωγηθεί, τώρα έχω χαθεί,
τώρα ανήκω στης νύχτας τα πλάσματα.
Μα έχουν γνώσιν οι φύλακες,
ζουν οι παλιοί φαροφύλακες και τ΄ άστρα θ΄ ανάψουνε... τσαφ,όλα μαζί.
Μα έχουν γνώσιν οι φύλακες,
ζουν οι παλιοί φαροφύλακες
τη μοναξιά μου θα βάψουνε
ξαφνικά μοναξιά χρυσή, η ζωή μου είσαι συ...
