Αφήνουν μάλιστα να εννοηθεί ότι τα "τέλια" θα βαρέσουν μέχρι το βράδι και σε κεντρικότατο λιμεναρχείο.
Δεν θέλω να μπω στη διαδικασία του ποιός φταίει, τι φταίει και αν η πιάτσα ήξερε ή δεν ήξερε...Δεν ζούμε και στην Ιερουσαλήμ... ούτε στην Καπερναούμ...στον Πειραιά και τα πέριξ ζούμε.
Ούτε ανακριτική αρχή είμαι, ούτε δικαστής....αυτά θα τα βρει η Υπηρεσία....
Στέκομαι μόνο στο γεγονός ότι στις πλάτες του ήδη εξαθλιωμένου προσωπικού, με το καταρρακωμένο ηθικό και τις άδειες τσέπες προστίθεται και η "ρετσινιά".
Γιατί αυτοί που δεν ξέρουν με ευκολία θα πουν: "όλοι τα παίρνουνε".
Είχα την τύχη, όλα αυτά τα χρόνια, να γνωρίσω εντιμότατους λιμενικούς, ανθρώπους που με ευθύνη και συνείδηση υπηρέτησαν και υπηρετούν το νόμο, την πατρίδα και το κοινό καλό, κι ας έτρωγαν τα καψόνια της υπηρεσίας στη μούρη το ένα πίσω από το άλλο....μέχρι που έσκασαν.....
Στη μνήμη, λοιπόν κάποιων από αυτούς που δεν είναι πια εδώ αλλά για όλους τους υπόλοιπους που παλεύουν με τα θηρία καθημερινά υποστηρίζω ακράδαντα ότι ήρθε, επιτέλους, η ώρα να ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι..... όσο κι αν αυτό πονάει.
Δώρα Ν. Βογιατζάκη
