Αναδημοσίευση από το onair24.gr
"ΚΛΕΙΣΤΟΝ" το υπ. Παιδείας για τους δημοσιογράφους
Η αλαζονεία, η ανοησία κι ο παραλογισμός περισσεύουν στο υπουργείο Παιδείας!
Η Άννα Διαμαντοπούλου απαγόρεψε την είσοδο στους διαπιστευμένους συντάκτες, γιατί δεν τους κάλεσε!
Οι νεαρές μάλιστα από το γραφείο Τύπου είπαν στους εμβρόνητους δημοσιογράφους: “Μόλις τελειώσουν τη συγκέντρωση οι μαθητές, ελάτε να σας κεράσουμε καφέ και κουλουράκια”!
Μάλλον δεν έχουν πάρει χαμπάρι εκεί στο Μαρούσι ότι, όλοι τους, είναι περαστικοί...
Στις 11 το πρωί συγκεντρώθηκαν έξω από το υπουργείο Παιδείας μαθητές από σχολεία της Κηφισιάς, του Αμαρουσίου και του Γέρακα, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις εξωφρενικές και πρωτοφανείς ελλείψεις σε βιβλία. Κι αντί να φροντίσει για αυτό η υπουργός, και να κάνει ό,τι μπορεί για να φτάσουν επιτέλους τα βιβλία στα σχολεία, επέλεξε να ασχολείται με την... εικόνα της.
Είναι γνωστό ότι εκεί στο Μαρούσι δεν πολυγουστάρουν τηλεοπτικά πλάνα με διαδηλώσεις μαθητών, φοιτητών ή εκπαιδευτικών έξω από την πόρτα του υπουργείου. Πλάνα όμως μπορούν να έχουν οι κάμερες από πλαϊνό δρόμο, με οπτική επαφή με τον πρόσοψη του κτιρίου. Άρα η απόφαση προφανώς έχει να κάνει με τον εκνευρισμό της υπουργού, αφού το ένα πρόβλημα προκύπτει μετά το άλλο...
Είναι γνωστό επίσης ότι “βγάζουν σπυράκια” με ερωτήσεις... εκτός θέματος! (Ποιος θα ξεχάσει με τι εκνευρισμό η κ. Διαμαντοπούλου αποφεύγει να απαντά σε ερωτήσεις πέρα από τη θεματολογία μιας συνέντευξης. Λες και έχει το δικαίωμα να επιβάλλει τι θα τη ρωτάνε και τι όχι)...
Οι δημοσιογράφοι λοιπόν, ακόμα και οι διαπιστευμένοι συντάκτες, βρήκαν κλειστές τις πόρτες του υπουργείου Παιδείας, λες κι είναι τσιφλίκι της τωρινής ενοίκου του. Σε επικοινωνία με το γραφείο Τύπου πήραν την εξής εξωφρενική απάντηση: “Δεν σας καλέσαμε. Δεν έχουμε συνέντευξη Τύπου. Ελάτε, μόλις φύγουν οι μαθητές, να σας κεράσουμε καφέ και κουλουράκια”!!! Λες κι είναι όλοι δημόσιοι υπάλληλοι, και έχουν χρόνο για... κουλουράκια!
Η απόφαση αυτή, πέρα από ακατανόητη και απαράδεκτη, είναι ανόητη και αντιδημοκρατική. Το υπουργείο Παιδείας, και κάθε υπουργείο δεν ανήκει στον εκάστοτε υπουργό. Ανήκει στο λαό, και είναι τόπος εργασίας των υπαλλήλων του και των διαπιστευμένων συντακτών του. Όσο γρηγορότερα το καταλάβει η frau Άννα, τόσο το καλύτερο για κείνη!