Φιλοξενείται στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στην Ερμούπολη της Σύρου, όπου και ανακαλύφθηκε το 1983, ως εκ θαύματος! Όπως είχα την τύχη να μου αφηγηθεί ο ιερέας της υπέροχης αυτής εκκλησίας –ο οποίος βίωσε το γεγονός- υπήρχε ένας θρύλος στα Ψαρά ότι η εικόνα είχε μεταφερθεί από Ψαριανούς κατά την μεγάλη σφαγή της Χίου από τους Τούρκους, η οποία διήρκεσε για 5 ολόκληρους μήνες έως τα τέλη Αυγούστου 1822. Ότι είχαν σκάψει και την είχαν κρύψει κάπου στον προαύλιο χώρο του Ι.Ν. κατά την θεμελίωσή του, για να την προστατεύσουν (επρόκειτο για ένα αποκλειστικά ρωμαιοκαθολικό νησί, τότε).
Ο θρύλος έπαψε να είναι θρύλος το 1983, όταν ένας αλλοδαπός κάτοικος των Ψαρών αποφάσισε να ταξιδέψει στην πρωτεύουσα των Κυκλάδων και χάρη στην επιμονή του και με τις κατάλληλες άδειες ανά χείρας, να γίνει η ανασκαφή της.
Σύμφωνα πάντα με την διήγηση του ιερέα-αυτόπτη μάρτυρα, «στην αρχή βρεθήκαμε στη θέα ενός κατάμαυρου κομματιού ξύλου, που είχε φθαρεί από το πέρασμα του χρόνου. Δεν φαινόταν τίποτα και δεν ξέραμε αν πρόκειται για τη εικόνα της Μεγαλόχαρης. Βεβαιωθήκαμε όταν ξύσαμε λίγο στην άκρη και τότε άρχισε η αποκάλυψη. Αμέσως, ενημερώσαμε το αρμόδιο υπουργείο Πολιτισμού και χάρη στις άοκνες προσπάθειες της αείμνηστης Μελίνας Μερκούρη, εστάλη στα πλέον σύγχρονα εργαστήρια της UNESCO, όπου φανερώθηκε η Μεγαλόχαρη και ανακαλύφθηκε ένα μοναδικό και σπάνιο έργο τέχνης, βυζαντινής τεχνοτροπίας, ζωγραφισμένο και υπογεγραμμένο από τον Δομήνικο Θεοτοκόπουλο».
Αξίζει, πραγματικά, όσοι επισκεφθείτε την αρχόντισσα των Κυκλάδων, να θαυμάσετε την υπέροχη εικόνα και να προσκυνήσετε τη Μάνα όλων μας.
