Αναδημοσίευση από την "Αυριανή" (έντυπη έκδοση)Της Μαρίας Κοζύρη
Στο νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού οδηγήθηκε φρουρούμενος ένας 22χρονος που συνελήφθη την περασμένη Παρασκευή καθώς έφευγε από συναυλία στο Πολυτεχνείο, παρά το γεγονός ότι είναι βαρύτατα τραυματισμένος από τις «περιποιήσεις» των αστυνομικών που του πέρασαν – εντελώς αναίτια- τις χειροπέδες.Πρόκειται για το νεαρό Χ. Κ. από το Πέραμα, που έκανε το «λάθος» να πάει σε μια συναυλία στο Πολυτεχνείο και έφυγε από αυτή πολυτραυματίας και κατηγορούμενος για δύο κακουργήματα και δύο πλημμελήματα (έκρηξη, κατοχή εκρηκτικών, διατάραξη κοινής ειρήνης και εξύβριση).
Ο 22χρονος, φέρει πολλαπλά βαριά τραύματα σε όλο του το κορμί (κάταγμα κρανίου, σπασμένα πλευρά, πολλαπλοί μώλωπες, χτυπήματα σε νεφρά τα οποία έχουν προκαλέσει νεφρική ανεπάρκεια, κάταγμα στο γόνατο και πολλά άλλα). Αυτό το γεγονός όμως, δεν έκανε καμιά εντύπωση στον εισαγγελέα και την ανακρίτρια που τον επισκέφθηκαν προχθές το πρωί στο νοσοκομείο Ερυθρός Σταυρός όπου νοσηλεύεται, και διέταξαν την προφυλάκιση του καθώς έκριναν ότι είναι «επικίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια»!
Μάλιστα, η ανακρίτρια Μαρία Τόλια, όταν άκουσε τις καταγγελίες του νεαρού για τον ξυλοδαρμό του από τους άνδρες των ΜΑΤ που τον συνέλαβαν ενώ αποχωρούσε από τη συναυλία, δήλωσε ευθαρσώς ότι «η αστυνομία δεν κάνει τέτοια πράγματα» παρά το γεγονός ότι τα σημάδια από τη «μεταχείριση» των «οργάνων της τάξεως» στο σώμα του είναι εμφανή και οι γνωματεύσεις των γιατρών δεν σηκώνουν αμφισβήτηση.
Ο νεαρός, πλήρωσε με τις πληγές στο σώμα του το γεγονός ότι νωρίτερα άγνωστοι είχαν επιτεθεί με μολότοφ στη διμοιρία των ΜΑΤ που βρισκόταν έξω από τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ στη Χαριλάου Τρικούπη, δηλαδή σε σημείο εντελώς άσχετο με το Πολυτεχνείο όπου πραγματοποιούνταν η συναυλία. Σε απάντηση ολόκληρη η περιοχή των Εξαρχείων κατακλύστηκε από αστυνομικές δυνάμεις που έπνιξαν όλους τους δρόμους στα δακρυγόνα κάνοντας την ατμόσφαιρα αποπνικτική και την αναπνοή δύσκολη σε όσους είχαν κατέβει στο κέντρο τη συγκεκριμένη μέρα.
Σύντομα τα ΜΑΤ κατευθύνθηκαν προς το Πολυτεχνείο εκτοξεύοντας συνεχώς χημικά και όταν ο 22χρονος επιχείρησε να φύγει από τη συναυλία αποφάσισαν να τον «περιλάβουν».
Όπως καταγγέλλει ο ίδιος, η συμπεριφορά των ένστολων ήταν το λιγότερο αχαρακτήριστη τόσο κατά τη διάρκεια της σύλληψης του όσο και κατά την παραμονή του στο νοσοκομείο.
«Τα ξημερώματα του Σαββάτου 9 Ιουλίου, φεύγοντας από συναυλία στο Πολυτεχνείο, στην οδό Μπουμπουλίνας, μου επιτέθηκε ξαφνικά μία διμοιρία των ΜΑΤ, η οποία βρισκόταν σε παρακείμενο στενάκι.
Γύρω στους δέκα άνδρες των ΜΑΤ μου επιτέθηκαν, χτυπώντας με βίαια με τα υπηρεσιακά τους γκλοπ, αλλά και με μπουνιές και κλωτσιές. Με χτυπούσαν κυρίως στο κεφάλι και στα πλευρά, με μεγάλο μένος, πολλοί από αυτούς, με το μεταλλικό τμήμα της λαβής των γκλοπ, βρίζοντας με ταυτόχρονα με ακατανόμαστες εκφράσεις.
Μετά από λίγα λεπτά και ενώ ήμουν αιμόφυρτος και ημιλιπόθυμος με έσυραν μέχρι την κλούβα που βρισκόταν παραδίπλα όπου με έλουσαν με νερό, φωτιστικό οινόπνευμα και ό,τι άλλο υγρό έτυχε να έχουν κοντά τους.
Γύρω στις 3.45 π.μ. με πήγαν στη ΓΑΔΑ.
Αν και η κατάστασή μου ήταν άθλια κανείς δεν έδωσε σημασία.
Ζητούσα να με πάνε σε γιατρό, τους έλεγα ότι πονάω και μου απαντούσαν ότι πρέπει πρώτα να γίνουν οι διαδικασίες. Με άφησαν αιμόφυρτο σε ένα διάδρομο αδιαφορώντας ακόμα και όταν λιποθύμησα.
Το πρωί μου ανακοίνωσαν ότι έχω συλληφθεί με την κατηγορία ότι …. πέταξα μολότοφ εναντίον της διμοιρίας.
Αν και είχα ένα βαθύ τραύμα αρκετών εκατοστών στη μέση του κρανίου μου και αιμορραγία σε διάφορα σημεία του σώματός μου, μου αρνήθηκαν τη μεταφορά σε νοσοκομείο, με το αιτιολογικό ότι πρώτα έπρεπε να οδηγηθώ στον Εισαγγελέα.
Αφού με πήγαν στα δικαστήρια και με κατηγόρησαν επίσημα για δύο κακουργήματα και δύο πλημμελήματα (έκρηξη, κατοχή εκρηκτικών, διατάραξη κοινής ειρήνης και εξύβριση) .
Από τη συνάντησή μου με τις δυνάμεις «ασφαλείας» φιλοδωρήθηκα, εκτός των κατηγοριών και του άμεσου κινδύνου να κριθώ προσωρινά κρατούμενος, με μια σειρά σωματικές βλάβες. Συγκεκριμένα έχω υποστεί κάταγμα στο μέσο του κρανίου, βαθύ σκίσιμο του δέρματος στο κεφάλι, το οποίο χρειάστηκε 9 ράμματα, ένα σπασμένο δόντι, εκδορές στο πρόσωπο και τα αυτιά, κάταγμα στον αγκώνα και την ωμοπλάτη, βαθύ τραύμα στα πόδια το οποίο χρειάστηκε άλλα 10 ράμματα, εξάρθρωση γονάτου, πολλαπλά και μεγάλης έντασης χτυπήματα από γκλοπ στα πλευρά και την πλάτη, τα οποία μου προκάλεσαν νεφρική ανεπάρκεια. συνέχεια με πήγαν στο νοσοκομείο.
Νοσηλεύομαι φρουρούμενος από αστυνομικούς, οι οποίοι προσπαθούν να κάνουν τη νοσηλεία μου δυσκολότερη.
Έχουν φτάσει στο σημείο να απαγορεύουν ακόμα και τη νυχτερινή συσκότιση σε όλο το δωμάτιο νοσηλείας, επιβάλλοντας σε εμένα και τους υπόλοιπους ασθενείς να κοιμόμαστε τη νύχτα με το φως ανοιχτό.
Το πλέον εξοργιστικό είναι ότι από στη δικογραφία που σχηματίστηκε, πέρα από τα ψέματα σε βάρος μου, δεν υπάρχει το παραμικρό για την κακοποίησή μου.
Υπάρχει μόνο η κατάθεση ενός Ματατζή (κανείς από τους υπόλοιπους της διμοιρίας δεν μπήκε στο κόπο να καταθέσει είτε γιατί δεν αντιλήφθηκε τίποτα, είτε γιατί φοβάται τις ευθύνες του)
Ο αστυνομικός αυτός το μόνο που αντιλήφθηκε είναι εμένα να πετάω μολότοφ και να συλλαμβάνομαι (προφανώς με όλους τους νόμιμους τύπους).
Γύρω στους δέκα άνδρες των ΜΑΤ μου επιτέθηκαν, χτυπώντας με βίαια με τα υπηρεσιακά τους γκλοπ, αλλά και με μπουνιές και κλωτσιές. Με χτυπούσαν κυρίως στο κεφάλι και στα πλευρά, με μεγάλο μένος, πολλοί από αυτούς, με το μεταλλικό τμήμα της λαβής των γκλοπ, βρίζοντας με ταυτόχρονα με ακατανόμαστες εκφράσεις.
Μετά από λίγα λεπτά και ενώ ήμουν αιμόφυρτος και ημιλιπόθυμος με έσυραν μέχρι την κλούβα που βρισκόταν παραδίπλα όπου με έλουσαν με νερό, φωτιστικό οινόπνευμα και ό,τι άλλο υγρό έτυχε να έχουν κοντά τους.
Γύρω στις 3.45 π.μ. με πήγαν στη ΓΑΔΑ.
Αν και η κατάστασή μου ήταν άθλια κανείς δεν έδωσε σημασία.
Ζητούσα να με πάνε σε γιατρό, τους έλεγα ότι πονάω και μου απαντούσαν ότι πρέπει πρώτα να γίνουν οι διαδικασίες. Με άφησαν αιμόφυρτο σε ένα διάδρομο αδιαφορώντας ακόμα και όταν λιποθύμησα.
Το πρωί μου ανακοίνωσαν ότι έχω συλληφθεί με την κατηγορία ότι …. πέταξα μολότοφ εναντίον της διμοιρίας.
Αν και είχα ένα βαθύ τραύμα αρκετών εκατοστών στη μέση του κρανίου μου και αιμορραγία σε διάφορα σημεία του σώματός μου, μου αρνήθηκαν τη μεταφορά σε νοσοκομείο, με το αιτιολογικό ότι πρώτα έπρεπε να οδηγηθώ στον Εισαγγελέα.
Αφού με πήγαν στα δικαστήρια και με κατηγόρησαν επίσημα για δύο κακουργήματα και δύο πλημμελήματα (έκρηξη, κατοχή εκρηκτικών, διατάραξη κοινής ειρήνης και εξύβριση) .
Από τη συνάντησή μου με τις δυνάμεις «ασφαλείας» φιλοδωρήθηκα, εκτός των κατηγοριών και του άμεσου κινδύνου να κριθώ προσωρινά κρατούμενος, με μια σειρά σωματικές βλάβες. Συγκεκριμένα έχω υποστεί κάταγμα στο μέσο του κρανίου, βαθύ σκίσιμο του δέρματος στο κεφάλι, το οποίο χρειάστηκε 9 ράμματα, ένα σπασμένο δόντι, εκδορές στο πρόσωπο και τα αυτιά, κάταγμα στον αγκώνα και την ωμοπλάτη, βαθύ τραύμα στα πόδια το οποίο χρειάστηκε άλλα 10 ράμματα, εξάρθρωση γονάτου, πολλαπλά και μεγάλης έντασης χτυπήματα από γκλοπ στα πλευρά και την πλάτη, τα οποία μου προκάλεσαν νεφρική ανεπάρκεια. συνέχεια με πήγαν στο νοσοκομείο.
Νοσηλεύομαι φρουρούμενος από αστυνομικούς, οι οποίοι προσπαθούν να κάνουν τη νοσηλεία μου δυσκολότερη.
Έχουν φτάσει στο σημείο να απαγορεύουν ακόμα και τη νυχτερινή συσκότιση σε όλο το δωμάτιο νοσηλείας, επιβάλλοντας σε εμένα και τους υπόλοιπους ασθενείς να κοιμόμαστε τη νύχτα με το φως ανοιχτό.
Το πλέον εξοργιστικό είναι ότι από στη δικογραφία που σχηματίστηκε, πέρα από τα ψέματα σε βάρος μου, δεν υπάρχει το παραμικρό για την κακοποίησή μου.
Υπάρχει μόνο η κατάθεση ενός Ματατζή (κανείς από τους υπόλοιπους της διμοιρίας δεν μπήκε στο κόπο να καταθέσει είτε γιατί δεν αντιλήφθηκε τίποτα, είτε γιατί φοβάται τις ευθύνες του)
Ο αστυνομικός αυτός το μόνο που αντιλήφθηκε είναι εμένα να πετάω μολότοφ και να συλλαμβάνομαι (προφανώς με όλους τους νόμιμους τύπους).
Δεν γνωρίζω ακόμα πόσες και ποιες βλάβες στην υγεία μου θα είναι μόνιμες. Αυτό όμως που γνωρίζω είναι ότι ήθελαν να με δολοφονήσουν» αναφέρει χαρακτηριστικά ο νεαρός.
Ζητάει επίσης από όποιον ήταν μπροστά στο περιστατικό ή έχει τραβήξει φωτογραφίες από τη σύλληψη του να τις καταθέσει ώστε να γίνει φανερή η αλήθεια και να απεμπλακεί από την περιπέτεια που έμπλεξε χωρίς να φταίει το συντομότερο δυνατό.
ΜΑΡΙΑ ΚΟΖΥΡΗ
