ΑΠΑΝΤΗΣΗ Γ.ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗ ΣΤΟ "ΒΗΜΑ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ"
Μου έγινε η μεγάλη τιμή να ασχοληθεί μαζί μου, όχι με το όνομά μου βέβαια, αλλά με την…περιγραφή μου, η κάποτε και «ναυαρχίδα» της κυριακάτικης ενημέρωσης, αποκαλούμενη, έγκριτη πάντως εφημερίδα, «ΤΟ ΒΗΜΑ», στις 19/06/11.
Το ότι η ενασχόλησή της με την ταπεινότητά μου, έγινε μέσω του ΚΥΡΙΟΥ άρθρου της, κάνει την «τιμή» ακόμη μεγαλύτερη, αλλά και το ερώτημα ακόμη επιτακτικότερο.
ΓΙΑΤΙ ; ; ; ; ; ;
Γιατί τόλμησα να κάνω αναφορά σε ιστορικά γεγονότα, (Αποστασία του ‘65) που η καλή εφημερίδα έχει κάθε λόγο να μη θέλει να θυμάται…Πότε το έκανα;
Όταν «έπεφταν σαν το χαλάζι» οι «παραιτήσεις», οι «ανεξαρτητοποιήσεις» καθώς και οι «περίεργες δηλώσεις» βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, με μοναδικό στόχο, κατά τη γνώμη μου, την πτώση της Κυβερνήσεως του Γεώργιου Παπανδρέου, της οποίας είχα την τιμή να αποτελώ μέλος.
Άλλος στη θέση μου θα μπορούσε να σιωπήσει.
Εγώ όμως, ΟΧΙ, κύριοι του «ΒΗΜΑΤΟΣ».
Γιατί μπορεί να ήμουν νεαρός μαθητής την εποχή εκείνων των γεγονότων, όπως αναφέρετε στο άρθρο σας, αλλά στην «TABULA RASA», στο «ΑΓΡΑΦΟ ΧΑΡΤΙ» της παιδικής μου ψυχής, χαράχτηκε ανεξίτηλα η αγωνία και ο αγώνας, η οργή και η πίκρα, ο θυμός και η αγανάκτηση, ενός κοινοβουλευτικού ΑΝΔΡΑ, που κόντρα στην τάση της εξαγοράς, του εξευτελισμού, της ταπείνωσης, του εκφοβισμού και της προδοσίας, είπε ΟΧΙ στην Αποστασία.
Αυτός ο ΑΝΔΡΑΣ, ΗΤΑΝ Ο ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΠΕΙΡΑΙΑ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΚΕΝΤΡΟΥ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ, ΚΑΙ ΗΤΑΝ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ.
Και αυτό το ΟΧΙ, δεν ήταν χωρίς τίμημα για τον ίδιο και την οικογένειά του, στα «πέτρινα» χρόνια της ΧΟΥΝΤΑΣ που λίγο μετά, και εξαιτίας της Αποστασίας, ακολούθησαν.
Από την απώλεια της πολιτικής μου αξιοπρέπειας, προτίμησα την απώλεια…αξιωμάτων και θώκων…
Ξέρω πως σας φαίνεται αδιανόητο…
ΑΛΛΑ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΑΣ…
Σας στέλνω το κείμενο που ακολουθεί, ως απάντηση στο κύριο άρθρο της εφημερίδας «Βήμα της Κυριακής» στις 19/06/11, και θα ήμουν ιδιαίτερα ικανοποιημένος απέναντί σας, εάν είχατε την καλοσύνη να το αναρτήσετε.
Με τιμή
Ι. Δημ. Διαμαντίδης
Υπουργός
Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Σχόλιο.
Να είσαι καλά, που μας αναγνωρίζεις τέως υπουργέ ,
έστω και τώρα που φεύγεις για την οικία σου, στον Κορυδαλλό.
Ξαφνικά θυμήθηκες, να σου αναρτήσουμε απάντηση στο'ΒΗΜΑ", εμείς, που, μέχρι πρίν λίγες μέρες, μας απειλούσες με μηνύσεις.
Ας είναι....
Θυμήθηκες την αποστασία , για να παραμείνεις υπουργός.
Προσωπικά, αυτό το έχω ξεκάθαρο.
Ο πατέρας σου υπήρξε αγωνιστής , πράγματι κι αυτό είναι γεγονός.
Ομως, αγαπητέ, γνώρισα σε τούτο τον τόπο πολλούς γιούς αγωνιστών γονέων, που το μόνο, που είχαν να αναφέρουν στην δική τους σελίδα, που έγραψαν στην ιστορία της νεότερης Ελλάδας, ήταν οι αγώνες του πατέρα τους και μόνο.
Και ο νοών νοείτω πρώην υπουργέ Θαλασσίων Υποθέσεων Νήσων και Ναυτιλίας.
Αλλωστε γιός αγωνιστή πατέρα, που κρατά ακόμα επιστρατευμένους,
ο..... ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ
τους περήφανους έλληνες ναυτικούς,
για να υπερασπιστεί το ΔΝΤ , την παρέα του ΓΑΠ
και πολιτικές καταδικασμένες αντιλαικές
σβήνει μόνος του το όνομά του το ιστορικό μια για πάντα και με γομολάστιχα.
καληνύχτα τέως υπουργέ !!!
Πόπη Χριστοδουλίδου